http://www.artsennet.nl/blogs/artsen-blogs/Menno-Oosterhoff/Blogbericht-Menno-Oosterhoff/140426/Blaas-dan-de-hele-jeugdwet-maar-af.htm
De
jeugd-ggz blijft verzekerd in de zorgverzekering. Bij de nieuwe jeugdwet die
vanaf 1 januari 2015 in werking treedt is de gezondheidszorg voor jeugdigen met
psychische problematiek uitgezonderd van de overheveling naar de gemeente. Is
dit waar? Nee.
Er is nog geen nieuwe jeugdwet.
Er is een wetsvoorstel. En daarover moet nog besloten worden. Toch doen
voorstanders van dit wetsvoorstel al heel lang alsof het al beklonken is. Men
is volop bezig voorbereidingen te treffen. Het argument daarvoor is dat de wet
dan zorgvuldiger ingevoerd kan worden. Zolang het bij voorbereidingen blijft is
het prima, maar het gaat verder.
Moeten
we er wel aan beginnen?
De voorbereidingen worden als
argument gebruikt om voor de wet te pleiten. We kunnen nu niet meer terug. Er is
al zoveel moeite gedaan. In plaats van een vraag of we er überhaupt aan moeten
beginnen wordt het tot een vraag of we ermee door moeten gaan. En veel tijd om
daar over na te denken krijgen we ook niet, want het moet snel. Zo snel dat
niet eens het rapport van de eigen transitiecommissie kon worden afgewacht. Er
is zelfs druk op de Eerste Kamer. Toen die de wet er niet even in drie weken
door heen jaste, werd ze beschuldigd van uitstel. De voorzitter van de vaste
Kamercommissie en de voorzitter van de Eerste Kamer moesten eraan te pas komen
om te verklaren, dat ze niet aan het vertragen waren, maar dat ze gewoon tijd
nodig hebben om het wetsvoorstel zorgvuldig te beoordelen.
Lastig
parket
Er is nog een bezwaar tegen dit
voor de muziek uitlopen. De voorstanders zijn degenen die het straks voor het
zeggen krijgen, als de wet wordt aangenomen. Zij krijgen de beschikking over de
budgetten. De zorgverleners zijn straks helemaal van hen afhankelijk. Dat
brengt bestuurders van instellingen en houders van particuliere praktijken in
een lastig parket. Ze hebben haast geen andere keus dan mee te werken aan de
voorbereidingen van een wet, waar ze misschien helemaal niet achter staan. Te
veel blijk geven van hun bezwaren tegen dit wetsvoorstel wordt hen niet in dank
afgenomen door de voorstanders. En daarvan moeten ze het straks wel hebben, als
het doorgaat.
Constructief
Als je ondanks alle druk toch
tegenstander blijft dan krijg je het verwijt niet constructief te zijn. Dat is
natuurlijk onzin. Dan kun je voorstanders ook wel verwijten dat ze niet
constructief meewerken aan de petitie om jeugd-ggz in de verzekering te houden.
Er zijn veel mensen die er niks voor voelen mee te werken aan het tot stand
komen van een wet die ze heel schadelijk achten. Schadelijk voor de jeugd-ggz
en daarmee schadelijk voor kinderen met psychische problematiek en hun ouders.
Om die reden zijn ze tegen dit wetsvoorstel. Niet omdat ze tegen gemeentes
zijn, niet omdat ze blind zijn voor de manco’s van het huidige systeem en niet
omdat ze vrezen voor hun nering. Nee, alleen omdat ze het geen goed plan
vinden. En zolang we in een democratie leven en zolang de wet niet aangenomen
is, is dat een legitiem standpunt. Pas als de wet aangenomen is dan zullen we
ons ervoor inzetten er het beste van te maken. Dat staat overigens ook in de
tekst van de petitie.
Principes
Er zijn instellingen, die de
oproep om de petitie te ondertekenen niet durven verspreiden uit angst de
gemeente te schofferen. Begrijpelijk. Principes kun je niet eten. En zelf al
zou je als bestuurder kiezen voor het principe, dan nog kan de
verantwoordelijkheid die je voelt voor je medewerkers je doen besluiten je mond
te houden. Daarom kunnen gemeentes en politici zeggen dat er best instellingen
zijn, die positief zijn over de transitie van de jeugd-ggz. Ja, wiens brood men
eet, wiens woord men spreekt. Het mag een wonder heten dat er desondanks nog zo
ontzettend veel instellingen openlijk de petitie ondersteunen. Bij mijn
instelling hebben we het zo opgelost, dat de mensen die met de gemeentes
overleggen nog nooit van mij gehoord hebben. Oosterhoff ? Euh, nee, die werkt
niet bij ons.
Afblazen
De hele discussie over de
wenselijkheid van overheveling van de jeugd-ggz is ernstig gepolariseerd. Daar
is het feit dat de wet al ten uitvoer gebracht wordt voor hij democratisch is
behandeld mede schuldig aan. Drs. Erik Gerritsen, bestuursvoorzitter van Bureau
Jeugdzorg Agglomeratie Amsterdam ziet nog maar een uitweg: 'Als de jeugd-ggz
niet mee gaat, blaas dan de hele jeugdwet maar af', sprak hij tijdens de
deskundigenbijeenkomst in de Eerste Kamer.' Nou ja, als hij dat zegt dan zit er
niks anders op dan de hele operatie maar af te blazen.
Teken ook net als 67.300 anderen www.petitiejeugdggz.nl
Redactie Jeugdzorg Dark horse: Wat zouden de voorstanders van de nieuwe jeugdwet graag zien dat de Jeugd-ggz uit de verzekering verdwijnt en dat alle ouders met een kind met psychische problematiek worden overgeleverd aan de sociale wijkteams die een vermoeden van autisme bij het kind eerst onderzoeken als 'opvoedproblematiek', te weinig vriendjes, te weinig glaasjes water per dag, te weinig sport, 'spanningen' in de relatie van papa en mama, etc, voordat er een 'dure' specialist bij mag komen. Dan laat ik de verderfelijke invloed van jeugdzorg nog even buiten beschouwing en alle juridische elllende die dat kan opleveren, indien verdachtmaking naar ouders wordt doorgezet. Het is al infantiliserend en intimiderend genoeg dat de hele wijk zich over je gezin buigt om na te gaan of er 'ergens' in het familie-systeem geen sociaal mankement kan worden gevonden, voordat er gekeken mag worden naar een medische oorzaak van moeilijk, onaangepast gedrag van het kind.
Om twee redenen is voor mij de nieuwe jeugdwet huichelachtig te noemen en met zichzelf in tegenspraak: Ten eerste is het sociale gebabbel over de participatiesamenleving, waar deze jeugdwet ook mee is besmet een ideologische bekleding voor bezuinigingen, die niets te maken hebben met 'lekker naar elkaar toegroeien' in de Civil Society, waar we volgens de Amsterdamse wethouder Hilhorst 'radicaal' voor moeten kiezen (radicaal lijkt me nooit zo weloverwogen) en ten tweede is het een dubbelzinnig streven van de utopisten aan de top, om aan de ene kant alle kinderen zoveel mogelijk als normaal te willen zien en er geen 'etiketjes' meer op te plakken (ook speciaal onderwijs af te schaffen), maar tegelijkertijd moet in het kader van de kindermishandelings-hysterie wel iedere vorm van afwijkend gedrag bij kinderen gezien worden als verdacht en mogelijk een teken van mishandeling of verwaarlozing. Met andere woorden, in de goedkopere samenleving waar we op deskundige hulp van specialisten gaan bezuinigen, zullen we net doen of de autist-jes en ADHD-ertjes niet bestaan, maar als deze druk en moeilijk gaan doen in een klas met dertig kinderen op een school die niet op hen is ingesteld, zullen we wel gaan kijken of we de ouders misschien ergens van kunnen beschuldigen!
Sven Snijer
Als nu alles wat de politiek deed zo’n succes was… Maar de Tweede Kamer grossiert in parlementaire enquêtes waarvan de conclusie is dat er ten onrechte niet naar experts is geluisterd.
Begin deze week begon mijn maag weer op te spelen. Ik werd misselijk. Ik had het verslag van de commissievergadering VWS van 16 november niet moeten lezen.
• Niet gehoord wat de kinderombudsman zegt? ‘Ik vrees, dat de jeugdhulp binnen afzienbare tijd in een crisis belandt met de omvang van de pgb-crisis.’
• Niet gezien wat voorzitter van de Landelijke Huisartsenvereniging (LHV) Ella Kalsbeek zegt? ‘Huisartsen worden onder druk gezet medische gegevens te geven aan de gemeente.’
• Niet gelezen wat de Nederlandse vereniging van psychiatrie schrijft? ‘We hebben zorgen over de privacy, de herindicatie, het beroepsgeheim, de kwaliteit en de toegankelijkheid.’
• Niet op de hoogte van de brandbrief van de 234 wethouders? ‘De forse bezuinigingen op de jeugdzorg gaan ten koste van kwetsbare burgers en de rek is eruit.’
• Niet onder de indruk van de zorgen over de overgang na het 18de jaar, over het verlies van samenhang met de kindergeneeskunde, over dat de gemeente op de stoel van de zorgverlener gaat zitten, over lange wachttijden, over sluitende instellingen, over tweedeling in de zorg, over de gouden tijden voor de bureaucratie?
Nette mensen van de Federatie Medisch Specialisten, de KNMG, GGZnederland, NVvP. Enkele suggesties voor vakbondstaal:
- ‘We pikken het niet langer. Geen pgb-drama met de jeugdhulp’
- ‘Meldplicht, die het slechter maakt voor mishandelde kinderen? Over ons lijk’
- ‘Poten af van het beroepsgeheim’
- Actie, actie, harde actie. De zaak gaat plat, we stappen uit elk overleg, we roepen onze leden op tot selectief staken.
Of het helpt, weet ik niet. Maar als het niet werkt, hebben we in elk geval onze tanden laten zien.
Oh, nog een laatste oprisping: zachte landing? Ja, in het moeras.
Redactie Jeugdzorg Dark horse: Wat zouden de voorstanders van de nieuwe jeugdwet graag zien dat de Jeugd-ggz uit de verzekering verdwijnt en dat alle ouders met een kind met psychische problematiek worden overgeleverd aan de sociale wijkteams die een vermoeden van autisme bij het kind eerst onderzoeken als 'opvoedproblematiek', te weinig vriendjes, te weinig glaasjes water per dag, te weinig sport, 'spanningen' in de relatie van papa en mama, etc, voordat er een 'dure' specialist bij mag komen. Dan laat ik de verderfelijke invloed van jeugdzorg nog even buiten beschouwing en alle juridische elllende die dat kan opleveren, indien verdachtmaking naar ouders wordt doorgezet. Het is al infantiliserend en intimiderend genoeg dat de hele wijk zich over je gezin buigt om na te gaan of er 'ergens' in het familie-systeem geen sociaal mankement kan worden gevonden, voordat er gekeken mag worden naar een medische oorzaak van moeilijk, onaangepast gedrag van het kind.
Om twee redenen is voor mij de nieuwe jeugdwet huichelachtig te noemen en met zichzelf in tegenspraak: Ten eerste is het sociale gebabbel over de participatiesamenleving, waar deze jeugdwet ook mee is besmet een ideologische bekleding voor bezuinigingen, die niets te maken hebben met 'lekker naar elkaar toegroeien' in de Civil Society, waar we volgens de Amsterdamse wethouder Hilhorst 'radicaal' voor moeten kiezen (radicaal lijkt me nooit zo weloverwogen) en ten tweede is het een dubbelzinnig streven van de utopisten aan de top, om aan de ene kant alle kinderen zoveel mogelijk als normaal te willen zien en er geen 'etiketjes' meer op te plakken (ook speciaal onderwijs af te schaffen), maar tegelijkertijd moet in het kader van de kindermishandelings-hysterie wel iedere vorm van afwijkend gedrag bij kinderen gezien worden als verdacht en mogelijk een teken van mishandeling of verwaarlozing. Met andere woorden, in de goedkopere samenleving waar we op deskundige hulp van specialisten gaan bezuinigen, zullen we net doen of de autist-jes en ADHD-ertjes niet bestaan, maar als deze druk en moeilijk gaan doen in een klas met dertig kinderen op een school die niet op hen is ingesteld, zullen we wel gaan kijken of we de ouders misschien ergens van kunnen beschuldigen!
Sven Snijer
Update 24 november 2015
Ik ben misselijk
- Menno Oosterhoff
23 november
2015
Nadat de
Jeugdwet een feit was geworden, besloot ik er niet veel meer over te schrijven.
Dat zou een voortdurende variatie worden op het thema: Zie je wel? Hadden we
toch gezegd? Daar wordt een mens zuur van. Maar als ik nu mijn gal niet spuug
dan word ik bitter.
Het oude
zeer lag mij nog zwaar op de maag. De Jeugdwet was aangenomen ondanks een
negatief advies van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen,
ondanks 96.000 handtekeningen van onder meer 1100 hoogleraren, ondanks verzet
van werkelijk elke betrokken organisatie.
Dat politici
niet in alles experts zijn, nam ik hen niet kwalijk. Dat ze niet luisteren naar
mensen die wél verstand van zaken hebben wel.
Als nu alles wat de politiek deed zo’n succes was… Maar de Tweede Kamer grossiert in parlementaire enquêtes waarvan de conclusie is dat er ten onrechte niet naar experts is geluisterd.
Begin deze week begon mijn maag weer op te spelen. Ik werd misselijk. Ik had het verslag van de commissievergadering VWS van 16 november niet moeten lezen.
Waar halen
ze de arrogantie vandaan om experts te blijven negeren? Ze negeren gewoon ook
alle negatieve gevolgen van hun beslissingen.
Dus konden
we in het
verslag van die vergadering lezen: ‘Waardering van ouders en kinderen voor
de wijkteams en de hulp. De overgang is rustig geland’, zegt Van der Burg
(VVD). ‘Veel gaat goed’, constateert ook Bergkamp (D66). Huh???
• Niet gehoord wat de kinderombudsman zegt? ‘Ik vrees, dat de jeugdhulp binnen afzienbare tijd in een crisis belandt met de omvang van de pgb-crisis.’
• Niet gezien wat voorzitter van de Landelijke Huisartsenvereniging (LHV) Ella Kalsbeek zegt? ‘Huisartsen worden onder druk gezet medische gegevens te geven aan de gemeente.’
• Niet gelezen wat de Nederlandse vereniging van psychiatrie schrijft? ‘We hebben zorgen over de privacy, de herindicatie, het beroepsgeheim, de kwaliteit en de toegankelijkheid.’
• Niet op de hoogte van de brandbrief van de 234 wethouders? ‘De forse bezuinigingen op de jeugdzorg gaan ten koste van kwetsbare burgers en de rek is eruit.’
• Niet onder de indruk van de zorgen over de overgang na het 18de jaar, over het verlies van samenhang met de kindergeneeskunde, over dat de gemeente op de stoel van de zorgverlener gaat zitten, over lange wachttijden, over sluitende instellingen, over tweedeling in de zorg, over de gouden tijden voor de bureaucratie?
Naast het
zuur en bitters leek er ook iets zoets te zijn. Na 11 (sic!) maanden heeft ook
staatssecretaris Van Rijn begrepen, wat iedereen in januari al wist:
Het opnemen van je kind bespaart je geen geld. Dus de ouderbijdrage wordt
ingetrokken. Hoera, maar er is een adder onder het gras.
Mevrouw Van
der Burg(VVD) van de zachte landing heeft een initiatiefnota ingediend om de
aanpak van kindermishandeling te verbeteren, door het invoeren van een
meldplicht. Dat voorstel heeft volgens alle experts een averechts effect. De
KNMG meldt ontzet te zijn dat VVD en PvdA een verkapte meldplicht willen
invoeren. Dat is dus de prijs voor afschaffing van de ouderbijdrage: een
meldplicht die het erger maakt voor mishandelde kinderen.
De KNMG is
ontzet. Ja, we verkeren in constante ontzetting over het zorgbeleid.
Marktwerking, vrije artsenkeuze, privacy, beroepsgeheim, bureaucratie, noem
maar op. Maar het blijft bij woorden. Zijn we niet te netjes, te tam?
‘Het Malieveld blijft leeg.’
‘Het Malieveld blijft leeg.’
Een vriend
van me suggereerde dat laatst als blogtitel om onze onmacht aan te geven. Laten
we zorgen dat hij ongelijk krijgt.
Nette mensen van de Federatie Medisch Specialisten, de KNMG, GGZnederland, NVvP. Enkele suggesties voor vakbondstaal:
- ‘We pikken het niet langer. Geen pgb-drama met de jeugdhulp’
- ‘Meldplicht, die het slechter maakt voor mishandelde kinderen? Over ons lijk’
- ‘Poten af van het beroepsgeheim’
- Actie, actie, harde actie. De zaak gaat plat, we stappen uit elk overleg, we roepen onze leden op tot selectief staken.
Of het helpt, weet ik niet. Maar als het niet werkt, hebben we in elk geval onze tanden laten zien.
Ik hou
erover op. Ik raak mijn gal zo wel kwijt, maar nu stijgt mijn bloeddruk. Ik
meende dat ik de overheveling van de jeugd-ggz naar de gemeente had geslikt.
Maar het blijkt lastig te verteren. Ik krijg er het zuur van, of ik spuw
bittere gal.
Oh, nog een laatste oprisping: zachte landing? Ja, in het moeras.
Nawoord: ‘De goeden niet te na gesproken’
sprak een vroegere leraar van mij altijd, nadat hij een tirade tegen de hele
klas had gehouden. Dus: Met name de SP heeft zich krachtig verzet tegen de
Jeugdwet. In de Eerste Kamer heeft ook GroenLinks tegengestemd.
Objectief beschouwd worden in de jeugdbescherming en in het jeugdrecht al decennia alle normen en richtlijnen voor deugdelijk onderzoek zoals die in de laatste paar honderd jaar (!) zijn ontwikkeld stelselmatig geschonden.
BeantwoordenVerwijderenHoe onmetelijk laag moet het 'niveau' van de politiek en de rechterlijke macht dan wel niet zijn nu zij dat laten gebeuren en er zelfs van harte aan meewerken?
Wat nu gebeurt is een vlucht in meer van hetzelfde.
Zoals het ging en gaat kan niet meer, en hoe het wel moet weten betrokkenen niet. Dus (?!) een nieuwe wet en een nieuwe verantwoordelijke bestuurslaag (gemeenten). Gaat dat iets oplossen?
Dat het belang van het kind niet is gediend met de actuele gang van zaken begint ook steeds breder bekend te worden. Er moet iets worden gedaan, maar wat?
Er gaan stemmen op om voor het kind een bijzonder curator te benoemen. Oh help.
Corine de Ruiter had gelijk, als het niet goed gaat komt er iets bij (Centra voor jeugd en gezin), en straks ook nog een bijzonder curator? En hoe gaat die deugdelijk adviseren zonder onderzoek naar de feiten?
Het ziet er naar uit dat Nederland voorlopig weer 5 tot 10 jaar gaat verspillen terwijl ondertussen vele duizenden (!) kinderen voor het leven worden beschadigd door incompetente 'professionals' en een ondeugdelijk systeem ..
http://www.kinderombudsman.nl/ul/cms/fck-uploaded/20131209positionpaperhoorzittingEK.pdf:
BeantwoordenVerwijderen- De Kinderombudsman maakt zich zorgen over het zicht van de Rijksoverheid op
datgene wat er in de gemeenten aan jeugdbeleid wordt gemaakt en de
mogelijkheden van de Rijksoverheid, als eerste verantwoordelijke onder het
verdrag, om gemeenten bij te sturen daar waar kinderrechten in het gedrang
raken. Als ondertekenaar van het IVRK behoudt de staat te allen tijden de
eindverantwoordelijkheid, ook voor de uitkomsten van het beleid. De
systeemverantwoordelijkheid die het Rijk zich na de decentralisatie toedicht, staat
hiermee op gespannen voet.