Baby Jeugdzorg

De schoonheid en de troost, die kunstenaars en kunst mensen bieden, worden in dit land wegbezuinigd. Liever vertroetelt en omarmt de Nederlandse Staat een verslaafde en zieke jeugdzorg. Liever legt deze staat jeugdzorg telkens weer aan de geldborst c.q. aan het geldinfuus.

Hoewel menigeen het karakter, de daden en ideeën van jeugdzorg vlijmscherp analyseert als een star en duurzaam patroon van gedachten, gevoelens en gedragingen die nogal afwijkend zijn van wat men als gezond mag veronderstellen, koestert de politiek dit geldslurpende gedrochtje. Zet het op een troon, geeft hem een scepter als rammelaar en dicht het kwaliteiten toe die in werkelijkheid totaal ontbreken of op zijn minst ver te zoeken zijn.

 

Het speelt en jongleert met waarheid en feiten tot meerdere eer en glorie van zichzelf vanuit zijn gouden kooi van waaruit hij zijn grenzen stelselmatig uitbreidt ten koste van zeer velen. Overstromend van trots en liefde geeft vadertje Staat toe aan zijn verwende, aan geld en macht verslaafde jeugdzorgjong.

 

Het mag zich nestelen in alle huizen, scholen en instellingen op zoek naar meer, om zo zijn nietsontziende zelfzucht te bevredigen. Met een pen als toverstokje, waarheid en feiten besmeurend en verkrachtend, trekt hij hongerig en vernielzuchtig rond. Volgevreten deponeert hij zijn stinkende uitwerpselen op het bordje van de rechters die in plaats van zich hiervan walgend af te wenden de geur gelukzalig opsnuiven en er een goedgunstig oordeel over geven. ‘Goed zo, grote jongen, goed je best gedaan!’ ‘Ja, kraait jeugdzorg, ik doe mijn stinkende best en ik ga me nog verbeteren ook! Maar dan graag nog wat extra geld!’

Vol trots draagt vadertje Staat zijn jeugdzorg over aan de andere goden in het land. Gaan zij misschien inzien dat de gouden kooi van jeugdzorg in werkelijkheid een augiasstal is? Zal wellicht de gemeentereiniging zich ontpoppen als een Herakles die de stal van de al jarenlang verziekte en vervuilde jeugdzorg zal gaan uitmesten?

Y.B