donderdag 29 november 2012

Bonen en gezinsvoogden



Ik kom van het platteland.
In de tijd dat er nog keuterboeren waren.
En al die keuterboeren hadden wel stokbonen staan.
Je weet wel die lange rijen staken met daarover heen een ijzerdraad en dan daaraan hangende touwen waartegen de bonenplanten naar boven groeiden.
Op het eind van de groei werden die planten onder aan de grond afgesneden en werden over de ijzerdraad heen gehangen om te drogen.
Na verloop van tijd waren de bonen droog en werden geoogst.
De bonen werden van de peulen ontdaan en dan werd de oogst gesorteerd.
De dikke bonen (de slechte eigenlijk) voor de soep werden van de dunne bonen gescheiden middels een schudzeef.
Een apparaat van uiterste eenvoud en doeltreffendheid.
Een raamwerk van vier planken met onderin een aantal houten spillen op onderlinge gelijke afstand.
Aan de ene kant een stok waarop de zeef rustte en aan de andere kant de boer die met de zeef schudde.
De ongesorteerde bonen werden met de een emmer of zo in de zeef gedaan.
Door de beweging vielen de kleine bonen door het zeef.
En dan werd er weer een emmer ongesorteerde bonen bij gedaan
De grote bonen bleven liggen op de zeef.
En of de oogst nu veel grote of meer kleinere bonen bleek te bevatten het resultaat was altijd hetzelfde.
Boven de zeef nam het percentage grote bonen alsmaar toe.
Tot er uiteindelijk alleen nog maar grote bonen boven op de zeef lagen.

En hetzelfde gebeurt er bij BJZ.
Met grote regelmaat komt er nieuwe instroom van ongesorteerde bonen (lees nieuwe medewerkers)
Het schudden begint en de de goeden vallen door de zeef en zijn weg.
De goeden zijn zij die uit gedrevenheid en zo, dus loutere motieven, bij BJZ zijn ingestroomd.
Ze vallen door de zeef omdat ze niet passen bij de andere bonen, en bij BJZ moeten alle bonen immers toch hetzelfde zijn?
Dus de goeden vertrekken uit zichzelf of worden uitgestoten.
Omdat ze niet bij de anderen passen.
In de 'cultuur' passen zogezegd.
De cultuur wordt daarmee wel steeds sterker.
En verwordt steeds meer tot een product van inteelt van zieke geesten.
Zonder enige controle of beinvloeding van buitenaf.
Immers de andersdenkenden verdwijnen vanzelf binnen korte tijd.
En daarmee staat dan ook meteen vast dat degenen die blijven het toch wel erg goed doen?

Hoe het nu is weet ik niet maar vroeger was het normaal dat je als medewerker van de rijkspolitie regelmatig van standplaats wisselde.
Om te voorkomen dat er een 'cultuur' ontstond.
Waarin ieder wel iets wist van een ander zodat niemand het zich kon permitteren anders te zijn dan de rest.
Om te voorkomen dat de leidinggevende de ondergeschikte dekte als er bijvoorbeeld een twijfelachtig schietincident was geweest.

Maar bij BJZ werkt het nog gewoon op zijn ouwe jongens krentenbrood.
De teamleider dekt de gezinsvoogd onder alle omstandigheden, wat er ook gebeurt.
Want de eenheid in de organisatie moet koste wat het kost gehandhaafd worden.
Want anders zou wel eens kunnen blijken wat er daar achter de schermen werkelijk gebeurt..

En zo kom je van bonen sorteren op gezinsvoogdijwerkers.

Er is overigens nog een overeenkomst.
Bonen veroorzaken ook warme 'lucht'.

Jan van Ruth


            Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

 

7 opmerkingen:

  1. De Rechtspraak weet al lang hoe het 'werkt':

    Rapport 'De positionering van de jeugdrechter'
    (2006)

    Gebrek aan controle
    De jeugdrechters vinden de tekortkomingen in
    de regie door de gezinsvoogden extra bezwaarlijk
    wegens het gebrek aan controle op
    de uitvoering van taken door het Bureau
    Jeugdzorg.
    “Het primaat van de beslissingen rondom een
    minderjarige ligt bij BJZ. Er is nauwelijks controle
    op de uitoefening van de taken. De Raad voor de
    Kinderbescherming speelt nauwelijks een rol, ook
    wanneer hij een adviserende taak heeft. De rechter
    heeft geen mogelijkheden tot beïnvloeding van de
    werkwijze van BJZ, anders dan een verzochte maatregel
    af of toe te wijzen. Het evenwicht tussen uitvoering
    en controle daarop is volledig zoek. Daarnaast is
    BJZ nog niet de professionele organisatie waar in de
    wet van wordt uitgegaan.”
    Kortom, er is volgens de jeugdrechters sinds de
    wetswijziging van 1995 een vacuüm ontstaan:
    de regie in de keten van de jeugdbescherming
    die eerst bij de rechter lag, is naar hun mening
    onvoldoende overgenomen door het Bureau
    Jeugdzorg.

    Voor ouders is dit niets nieuws. Is er sinds 2006 iets verbeterd? Voor zover ik er zicht op heb niet.

    Wat zitten de dames en heren eigenlijk te doen in hun bureel?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. advocaat jan van ruth30 november 2012 om 21:34

      rechters kunnen dus alleen maar toe of afwijzen
      Klopt!
      Een ieder met redelijk normaal verstand en enig inzicht in de menselijke natuur weet dat als je verzoeken maar blijft toewijzen ondanks het feit dat je het er eigenlijk niet mee eens bent de situatie nimmer zal veranderen.
      Maar ja dan vraag je nogal wat: redelijk normaal verstand en inzicht in de menselijke natuur, en dat is natuurlijk niet iedereen gegeven...
      Als alle kinderrechters in een rechtbank nou eens af zouden spreken dat ze alle verzoeken die zwaar onder de maat zijn, dus niet zomaar twijfelachtig maar echt voor een ieder te zien zwaar klote, zonder meer af zullen wijzen zal de situatie binnen korte tijd veranderen.

      Wedden???

      Durf ik rustig een weddenschap aan aan te gaan.
      Waarom ik daar zo zeker van ben?

      Heel eenvoudig: afwijzing verzoek = minder geld voor BJZ, minder geld voor BJZ = minder omzet, minder omzet = ontslagen, ontslagen = eigen hachie gezinsvoogd, eigen hachie gezinsvoogd = prioriteit nummer 1, prioriteit nummer 1 = zuerst kommt dan Fressen und dann kommt die Moral ( ikke en de rest kan stikke )

      Wedden?

      Verwijderen
  2. Dit komt omdat er rotte appels (gedragswetenschappers en de overheid)in die cultuur blijven rotten en met hun beschimmelde hersens anderen aantasten. Het begint nu wel behoorlijk te stinken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. “Het lijkt er sterk op dat thans niemand de regiefunctie
    uitvoert en dat niemand zich (eind)verantwoordelijk
    voelt, dan wel die verantwoordelijkheid
    neemt.”

    Waarom komt me dat, 6 jaar na dato, toch zo bekend voor?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wel zijn de geconsulteerde jeugdrechters van
    mening dat hun toetsende taak ten aanzien
    van beslissingen van de gezinsvoogdij-instelling
    (GVI) voor verbetering vatbaar is.

    (Tjonge zeg, dat is me wat .. wat je noemt een 'gewaagde' uitspraak ..)

    Zij zijn van
    mening dat te weinig beslissingen van de GVI
    aan de rechter worden voorgelegd; belanghebbenden
    weten de weg naar de jeugdrechter
    vaak niet te vinden. “De kinderrechter
    heeft een belangrijke rol als toezichthouder,
    maar eigenlijk staat hij nu teveel op afstand.
    De GVI wordt nu te weinig gecontroleerd.”
    Meer algemeen, vinden de in 2000 ondervraagde
    jeugdrechters dat de gezinsvoogden
    hun taak niet naar behoren uitvoeren. Vooral
    de juridische kennis bij de gezinsvoogden zou
    tekort schieten.
    Enquête positionering jeugdrechter 2006
    Ook nu zijn de (civiele) jeugdrechters blijkens
    de enquête niet erg tevreden over de wijze
    waarop het Bureau Jeugdzorg invulling geeft
    aan de regiefunctie die het heeft. Maar 16 (!!)
    procent vindt dat BJZ op adequate wijze
    toezicht uitoefent op de minderjarige en
    uitvoering geeft aan de (coördinatie van)
    zorg.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. advocaat jan van ruth30 november 2012 om 21:15

      "ze zijn van mening dat te weinig beslissingen van de GVI aan de rechter worden voorgelegd"

      Moet je voor de aardigheid eens proberen het besluit van BJZ waarin wordt vastgesteld dat er niet langer gewerkt wordt naar terugplaatsing van de kinderen aan de rechter voor te leggen.

      kinderrechter: bestuursrechtelijk geen besluit want niet gericht op rechtsgevolg, Gerechtshof: mee eens
      Dus: jammer dan...

      andere rechtsingang ontbreekt

      Dus de meest verstrekkende beslissing in het kader van een UHP staat niet ter beoordeling van de rechter.

      Praktijk: BJZ vraagt verlenging machtiging UHP, plan van aanpak heeft het over voorwaarden voor terugplaatsing, BJZ week na de uitspraak : wij werken niet langer naar terugplaatsing dus de omgangsregeling gaat naar 1 uur per 6 of 8 weken.

      Remedie: hoger beroep instellen tegen de verlenging opdat BJZ niet meteen al na de uitspraak van de kinderrechter vrij spel krijgt.
      Prognose uitslag Gerechtshof: somber
      Reden voor somberte: je krijgt mogelijk gedaan dat het Gerechtshof de verlenging voor kortere tijd in stand laat.
      BJZ moet volgens het Hof onderzoek, of zoiets, doen en als daar uit blijkt dat het niet kan maar weer een verlenging aanvragen.
      Vervolg: BJZ doet niets vraagt bij de kinderrechter weer een verlenging aan en krijgt die gewoon weer.
      Weer hoger beroep: Gerechtshof wil niets meer weten van zijn vorige uitspraak en begint weer van voren af aan met een in stand laten van de verlenging voor een korte periode, BJZ moet onderzoek enz. enz.
      Resultaat: tijd verstrijkt en kinderen zijn, volgens BJZ, al goed gehecht in pleeggezin en bla bla bla.
      Uiteindelijk: kinderen zijn weg, blijven weg

      Remedie: vervallen verklaring van de aanwijzing met betrekking tot het terugbrengen van de omgang verzoeken.
      Prognose uitslag kinderrechter: somber
      Reden somberte: kinderrechter acht BJZ het beste in staat te oordelen welke omgang in het belang van het kind is en toetst zo marginaal als mogelijk. ( je kunt ook zeggen dat de kinderrechter gewoon verdomd zijn werk naar behoren te doen )

      De opmerking dat er te weinig beslissingen van de GVI aan de rechter voorgelegd worden is derhalve gemaakt door iemand die absoluut niet weet wat er in de wereld van de jeugdbescherming in de rechtszaal speelt.

      Maar ja, dat is eerder regel dan uitzondering : zij die niet weten hebben het hoogste woord en zij die wel weten zwijgen van schaamte.


      Verwijderen
    2. Geachte Jan,

      Met alle respect wil ik u en andere lezers toch even attenderen op enige jurisprudentie met betrekking tot het toetsen van indicaties van GVI door de rechter: zie de uitspraken van de CrvB LJN BD1113 (29-4-2008)en LJN BM2886 (28-4-2010) die beiden duidelijk bepalen dat de rechter die de OTS/UHP zaak behandelt de indicaties MOET toetsen met criteria van de AwB. Evenzo zei de Rb te Maastricht in de uitspraak van 25-8-2008 LJN BF2737: 'Een IB moet voldoen aan de kwaliteitsmaatstaven die de AwB vereist...'. Helaas is mij ook gebleken dat er zelfs rechters zijn die ronduit stellen: 'ik doe dat niet' en er zelfs bij zeggen dat ze niet aan WAARHEIDSVINDING doen... Als je dan in hoger beroep gaat, zegt het Hof (Amsterdam) idem... Waar je dan heen moet met enige toets op waarheidsvinding van de leugenachtige samenraapsels van indrukken en meningen die een IB genoemd worden, weet ik ook niet... Die rechter die niet aan waarheidsvinding deed, deed in één zaak 15x op rij uitspraken waarbij alles van ouders of hun deskundigen genegeerd werd, was niet partijdig: een poging tot wraking mislukte... (zie verder mijn 'Nico Mul's link' hoofdstuk 2 en 3)
      Schuld aan dit alles is zowel de rechter die art. 20-21 Rv negeert, de Raad voor de rechtspraak die dit maar goedkeurt, en bovenal de wetgever (dus ook de Tweede Kamer): men weigert gewoonweg een paar wetsartikelen toe te voegen als: 'degene die stukken inbrengt in een rechtsgeschil is persoonlijk verantwoordelijk voor de juistheid hiervan en kan strafrechtelijk worden vervolgd wegens meineed', hierbij dient het eenvoudige artikel te worden toegevoegd als: 'zittingvertegenwoordigers van GVI en of bedrijven worden alvorens te worden toegelaten tot de rechtszaal beëdigd'... De politieke wil ontbreekt!
      U als advocaat bent immers óók beëdigd voor u de rechtszaal in mocht en U bent, door de advocatenwet, verplicht om zaken die u een rechter voorlegt, in redelijkheid op waarheid te toetsen!
      U als advocaat moet eerlijk zijn... de GVI en RvdK mogen rustig leugens voorleggen (zonder advocaat!) en daar is niemand verantwoordelijk voor en de rechter onttrekt zich aan verantwoordelijkheid...
      Een mooi voorbeeld ex-rechter Quik-Schuit die op de TV verklaarde dat zij als kinderrechters 'aan de bel hadden getrokken bij de politiek' wegens de misstanden in Alexandria... NEEN: zij heeft GEFAALD als rechter: ZIJ had moeten toetsen op waarheid, ZIJ had de ouders en kinderen moeten geloven (zijn dus genegeerd) en ZIJ had moeten onderzoeken WAT daar GEBEURDE... dat alles deed zij niet en nu zij ex-rechter is gaat ze de politiek de schuld geven. Ik acht hierdoor termen aanwezig om haar alsnog haar salaris als rechter te laten terugbetalen aan de staatskas: zij heeft immers gefaald als rechter door 32 jaar 'in het belang van de kinderen' kinderen de vernieling in te sturen!
      Als de rechters bewust niet meer aan waarheidsvinding doen...dan weet ik het ook niet meer, maar 'Nederland let op uw zaak!'

      Nico Mul

      Verwijderen