donderdag 29 november 2012

Open of gesloten deuren in het familierecht?



Toen ik schreef dat de teamleider de gezinsvoogd dekt had ik in gedachten een situatie, welke hier slechts als een voorbeeld uit velen dienst doet, waarin de heer Peter Rovers, teamleider bij BJZ Eindhoven voor de klachtencommissie aangaf van mening te zijn dat mevrouw Marjo M, gezinsvoogd een hele goede capabele gezinsvoogd was. Het betrof de klacht dat de heer Rovers willens en wetens een ongeschikte gezinsvoogd op de zaak gezet had. 

Wij waren van mening dat de gezinsvoogd ongeschikt was, omdat deze gezinsvoogd in een gesprek gezegd had dat zij een beroepsdeformatie had: zij zag altijd vooral het slechte. 

Ook had mevrouw M. van zich gegeven in hetzelfde gesprek dat zij van mening was dat er niet zoiets bestaat als een objectieve kijk op zaken, maar dat deze altijd subjectief is. Dit was aanleiding voor de klacht. 

Beroepsgedeformeerd 

Wij waren van mening dat iemand die beroepsgedeformeerd is en daar geen probleem mee heeft niet kan functioneren. 

De heer Rovers was het daar kennelijk niet mee eens. 

Als in een strafrechtsprocedure blijkt dat in een onderzoek slechts een kant op is gekeken en dat signalen welke een andere kant op wijzen stelselmatig genegeerd zijn, omdat deze signalen niet op de gewenste dader wijzen, kan het opsporingsapparaat/openbaar ministerie het veelal wel schudden. 

Als een gezinsvoogd/teamleider hetzelfde doet wordt zulks door de kinderrechter niet afgestraft.

Bij de strafrechter moet je schuld bewezen worden, althans zo luidt de regel, waarbij er regels zijn voor wat bewijs is en wat niet en hoe je tot bewijs mag komen en hoe niet en is het begrip waarheid van belang. 

Kinderrechter 

Bij de kinderrechter hoeft je schuld alleen maar gesteld te zijn.
Bewijs is niet nodig, dus is het ook niet nodig te regelen hoe en wat tot bewijs kan dienen.
En aan waarheid komt de kinderrechter al helemaal niet toe. 

Er is al jaren een discussie gaande over de vraag of het kinderschermingsrecht voor wat de zitting betreft achter gesloten deuren plaats moet vinden of niet. 

Ik ben er altijd tegenstander van geweest.

De gedachte bij mij is/was dat de rest van de wereld niets te maken heeft met de zaken die bij de rechtbank breed uitgemeten worden door de Raad en BJZ zonder dat deze op waarheid berusten.

Executies horen niet in openbaar plaats te vinden.... 

Gesloten deuren 

Ik ben nu echter wel zover dat ik vind dat de bescherming welke de rechter, de Raad en BJZ ontlenen aan het fenomeen gesloten deuren, niet opweegt tegen het recht van de ouders op een niet-openbare executie. 

Gesloten deuren betekent immers dat geen van de aanwezigen na de zitting enige ruchtbaarheid mag geven omtrent hetgeen zich in de zittingszaal heeft afgespeeld.

Je wordt door de Raad en BJZ afgeslacht ter zitting en mag je er achteraf niet eens over beklagen. 

Hoe anders zou het zijn als er een zaal vol mensen zou zitten die het allemaal van dichtbij zouden meemaken en die achteraf over hetgeen zij zagen en hoorden nog eens uitgebreid door zouden kunnen praten, met bijvoorbeeld de advocaat van de ouders. 

Misschien dat als de executie niet meer in beslotenheid plaats zou vinden, en daarmee de zitting ook niet, er niet meer zoveel geëxecuteerden zouden zijn.

De Bastille 

Publieke verontwaardiging heeft geleid tot de bestorming van de Bastille, en de val van vele regimes.

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/10/hoor-je-het-zingen-op-de-straat.html

 
Voor de individuele ouder zou het waarschijnlijk een vernederende ervaring zijn als de zittingen openbaar zouden zijn. Hoewel dat op zich wel mee zal vallen denk ik. 

Immers in het openbaar zullen de Raad en BJZ zich wel enige beperking opleggen in wat zij naar voren brengen. 

Immers het is in het openbaar en dus liggen dan smaad/laster/belediging aangiften door ouders op de loer.

Want het is wel zo prettig dat je in de beslotenheid van een zitting als raadsmedewerker en vertegenwoordiger van BJZ de ouders ongefundeerd van alles en nog wat kunt beschuldigen, terwijl je weet dat je voor je uitlatingen nooit vervolgd zult kunnen worden omdat deze niet in het openbaar gedaan zijn.... 

En ik denk dat als je ouders de keuze geeft tussen een proces waarbij je op voorhand weet dat de executie zal plaatsvinden, maar dat deze dan niet in het openbaar zal plaats vinden, en de situatie dat het proces in het openbaar plaats zal vinden, maar dat je dan misschien een reële kans maakt niet te worden geëxecuteerd, er velen zullen zijn die voor het laatste zullen kiezen. 


 

 

8 opmerkingen:

  1. http://vaderseenzorg.nl/advobang.html

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waarom de naam van de gezinsvoogdijwerker, het was mevrouw Mous, afgekort is tot een M. weet ik niet.
    Ik heb het niet gedaan.
    Bij nader inzien misschien toch niet zulk een slecht idee.
    Immers van alle verdachten van ernstige misdrijven wordt de voornaam voluit geschreven en de achternaam tot een initiaal teruggebracht.
    Het is alsof degene die dit in mijn stukje gedaan heeft intuitief heeft aangevoeld dat ik van mening ben dat deze mevrouw eigenlijk voor de misdrijven tegen de medemenselijkheid die ze heeft begaan gezien zou moeten worden als een verdachte van ernstige misdrijven en dus recht kan doen gelden op een gelijke vermelding als alle andere verdachten van zware misdrijven.
    Maar ja, zolang ik die mevrouw hier niet van het plegen van misdrijven beschuldig noem ik ze gewoon bij haar naam, mw. Mous dus.
    Niks mis mee toch?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was voor de redactie een twijfelgeval of we wel of niet de gehele naam moesten vermelden. Bjz kan daar nogal hysterisch over doen, maar in eerdere gevallen betrof het inderdaad hardere beschuldigingen dan in het bovenstaande artikel. Met de argumentatie in deze commment gegeven, zijn wij gerust gesteld.

      Verwijderen
    2. Daders verdienen een afkorting!

      Verwijderen
    3. Daders verdienen geen afkorting, voeg ze toe aan een zwarte lijst net als rechters die bijbanen hebben. Zo kunnen ouders en advocaten opsporen welke stichtingen en hun zeer hoog opgeleide leeghoofden fouten hebben gemaakt met vernederingen van de rechters(kinderrechters tellen niet mee, die horen niet te bestaan en ouders.

      Verwijderen
  3. M.i. zouden advocaten veel assertiever moeten zijn.

    Men is doorgaans toch bang om de rechtspraak voor het hoofd te stoten, maar rechters die de bekende wantoestanden - kennelijk - laten bestaan verdienen geen enkel respect.

    Zo weet o.a. Jolande Calkoen-Nauta te melden dat rechters niet meer kunnen dan een verzoek om een maatregel toe- of afwijzen.

    En hoe zit het dan met art. 22 Rv Jolande???

    Artikel 22

    De rechter kan in alle gevallen en in elke stand van de procedure partijen of een van hen bevelen bepaalde stellingen toe te lichten of bepaalde, op de zaak betrekking hebbende bescheiden over te leggen. Partijen kunnen dit weigeren indien daarvoor gewichtige redenen zijn. De rechter beslist of de weigering gerechtvaardigd is, bij gebreke waarvan hij daaruit de gevolgtrekking kan maken die hij geraden acht.

    Gezien het gebrek aan waarheidsvinding waarover Raad en Bjz zelf verklaren is er alle reden dit artikel toe te passen, maar het gebeurt niet omdat de sukkels maar 15 minuten per zaak krijgen toegewezen.
    Ook een decente wegens evidente leugens van Raad of Bjz kan je om die reden vergeten. De wet wordt zo door de rechtspraak tot een dode letter gemaakt, wat in strijd is met het doel van codificatie (rechtszekerheid).

    En wat zegt (bv) de NVvR rechterscode?
    2.2 Autonomie
    De rechter handelt met oog voor het belang
    van tijdige afdoening van zaken en zorgt er
    tegelijkertijd voor dat dit geen afbreuk doet
    aan de inhoudelijke kwaliteit van zijn
    beslissingen.
    Met inachtneming van organisatorische en
    bestuurlijke kaders claimt de rechter
    zeggenschap over de wijze waarop hij zijn
    werk inricht. ..

    In een derde wereld land als Egypte gaan rechters nog de straat op bij misstanden, maar in Nederland soezen ze rustig verder. Onder druk van de 'prestatie'-normen die eigenlijk productienormen zijn laten onze rechters zich buiten spel zetten, gemanipuleerd door maatschappelijk werkers ..

    Daarbij komt dat het dwingen van Raad en Bjz tot een behoorlijk werkniveau kan leiden tot besparingen van miljarden per jaar, door minder maatregelen, en (veel) minder UHP (vgl Zeeland).

    Dat zal ook leiden tot (veel) minder procedures, omdat Raad en Bjz dan niet met onzinverhalen een (verlenging) van OTS'en zullen durven vragen.

    Maar daarvoor moet wel eerst de rechtspraak het lef hebben om door te pakken, en lef is een zeldzaam fenomeen in juridisch Nederland ..

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Geachte Jan,

    Ik stelde vroeger wel eens dat de enige reden dat 'familierecht'-procedures achter gesloten deuren zijn is dat de buitenwereld niet mag zien hoe zeer daar gelogen en bedrogen wordt. Ik geef één voorbeeld uit mijn persoonlijke zaak (1993-1995): kind is toegewezen door de RvdK aan moeder 'omdat moeder de meest ruime omgang met de andere ouder zou doen, ruimer dan de omgang die moeder zou krijgen als het kind bij vader zou verblijven' (Raad 1994). Eind 1996, 6 rechtszittingen verder, waarbij er nog steeds geen enkele omgang met mij als vader is, vraagt de president van het Hof aan moeder:'Hoeveel omgang had u gedacht dan?', moeder: 'zucht...eigenlijk geen enkele omgang'. President: 'Raad, wat vindt u daar van?', De Raad (mr. W.P.M. Mulder, unitmanager) antwoordt: 'Dat was ook de bedoeling van onze ?'.... GEEN ENKELE omgang vader kind dus, ik ben bijna 3 jaar gewoonweg voorgelogen! Mijn advocaat heeft me tegen gehouden van de daden die ik bijna gedaan zou hebben....

    Over de oplossing van deze zaken:
    - Maak zittingen volledig openbaar.
    - Beëdig de zittingsvertegenwoordigers van Raad / BJZ. (Het verbaast mij dan ook dat die petitie op www.petities.nl zo weinig ondertekend wordt....)
    - Maak deze zittingsvertegenwoordigers persoonlijk verantwoordelijk voor al hetgeen zij de rechter voorleggen dan wel hun organisatie inbrengt.
    (U als advocaat bent immers OOK VERPLICHT om al hetgeen u de rechter voorlegt 'in redelijkheid op waarheid berust' (aldus de advocatenwet! BJZ etc. en Raad komen zonder advocaat!)
    - Er dient een mentaliteitsverandering te gaan komen over 'plicht tot verzorging van kinderen'. Het is namelijk van de gekke dat de mate van zorg die een kind ontvangt van vader/moeder afhankelijk is van de al dan niet erkenning of juridische status van de relatie tussen ouders. Als men de zaak omdraait in de zin van: 'iedere kind heeft het recht verzorgd te worden door beide ouders' en 'beide ouders hebben een zorgplicht' en 'het kind onttrekken van de zorgtaak van een ouder is strafbaar', dan zijn zowel omgangs- als alimentatieproblemen samen met het 'kinderopvangprobleem' van moeders volledig van de baan!

    Verder voordeel van openbaarheid en beëdiging van zittingsvertegenwoordigers: man kan strafrechtelijk aangifte doen van laster / smaad tegen degenen die dat in het openbaar doen en de zittingsvertegenwoordigers zijn zo nodig vervolgbaar wegens meineed!

    Tot zo ver mijn gedachten!

    Nico Mul

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Enkel de ouders zouden mogen bepalen bij familie- en jeugdzorg-rechtszittingen welke mate van openbaarheid er dient te gelden.
    Dit mag zeker niet door rechter of BJZ bepaald worden, omdat dezen de onzin van BJZ zouden kunnen willen afdekken.
    Ouders hebben soms de behoefte aan een diagnost, een getuige(deskundige), of een inspectie-waarnemer erbij toe te laten.
    Dat zou goed zijn voor de kwaliteitscontrole, daar gesloten familierechtszaken geen werkelijk controlemechanisme kennen.
    Rechters zijn geen psychiaters!
    BJZ dekt eigen onkunde af!
    Dus rechtszekerheid geeft men als enkel de ouders mogen bepalen in welke mate de zitting openbaar is.

    BeantwoordenVerwijderen