Experimenteren met gezinnen

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2014/03/groot-alarm-rond-invoering-jeugdwet.html

Jeugdzorg geeft geen hulp op diagnostisch niveau. OTS is vaak een bespelen van goedwillende ouders, al zegt jeugdzorg dat het hoofdzakelijk onbekwame multiproblem-ouders zouden zijn. UHP (uithuisplaatsen)  is verworden tot een zogenaamde veiligheidsstellingsmaatregel waar het heet dat "het kind in de knel" zou zitten, en dan verwacht men hulp, en die blijft uit: er wordt nauwelijks of niet diagnostische hulp ingezet, "omdat er geen geld zou zijn". Dat is de smoes van jeugdzorg.

Hand in eigen boezem

'Schuld' wordt telkens buiten jeugdzorg zelf neergelegd. Er wordt nooit, zo bleek, een structureel-effectieve hand in eigen boezem gestoken. Jeugdzorg werd niet opgedoekt en overgelaten aan de medisch-academisch gevormden, die de cliënt zelf onderzoeken.

Zo ook rond de hulpverlening bij omgangssabotage, dat door jeugdzorg 'vechtscheidingen' wordt genoemd, alsof het om twee ouders gaan die het kind niet zien staan, terwijl de vraag van één der ouders vaak is om te voldoen aan het recht van het kind om beide ouders te kennen en onbelaste omgang te hebben.
Daartoe heeft de omgangsfrustrerende ouder deskundige voorlichting nodig en een stokje achter de deur: het gezag kan worden gewijzigd: zie de uitspraak van een slimme rechter: "LJN AS6020".

http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHAMS:2005:AS6020 (Dit is een nieuwe link met ECLI-nummer en oude nummer).

Privacyschending

Nu is het nog mogelijk om zonder medische privacyschendingen via de huisarts naar een specialist, een jeugdpsychiater, te geraken (Dit is nu nog zorgverzekerd). Dit, voor een goede diagnose en een effectief behandeltraject, evt. een therapie, of motiverende voorlichting.

Er zijn goede en leuke moderne inzichten in pedagogie en representatie naar het ontvankelijke kind! En het zou toch om het kind moeten gaan?! Optimaliseren en niet speculeren?!

De Jeugdwet voorziet in 'gaten' (lekken), die de privacy aantasten en het kinderrecht op hoogstaande (psychische) gezondheidszorg ontneemt; het wordt eerder een Russische roulette of het gezin zorg nog verzekerd krijgt. 

De schuld wordt hier gelegd buiten jeugdzorg, dat veelvuldig geen deskundige hoogwaardige doorverwijzingen toestaat. 

Geen specialist te zien, doch sociaal werk, met vele softe 'hulpverleners', in plaats van een diagnost en een therapeut of voorlichter/cursusgever.

Als het de gemeenten niet lukt om in goede zorg voor jeugd te voorzien, als 'jeugdzorg', dan krijgt de overheid de schuld te weinig geld beschikbaar te stellen, alhoewel het dan ligt aan de structuur die de gemeenten zelf hebben ingekocht. De gemeenten zijn gewaarschuwd:
https://www.dropbox.com/s/pk8mr8f20ucaqtj/2013.07.23%20B%26W%20Gemeente-inkoop%20TransitJeugdzorg.pdf

Het is niet onze schuld

Dat de jeugdzorg telkens de schuld zoekt buiten zichzelf, en niets effectiefs doet aan de zogenaamde druk die de jeugdzorgwerkers zouden kennen, is te wijten aan het lage kennisniveau en gebrek aan zelfinzicht. Die druk kan vermeden worden door de deskundigheid over te laten aan specialisten, dus zou jeugdzorg veel meer kunnen doorverwijzen naar een diagnost. "Diagnostische waarheidsvinding", daar wordt toch om geroepen door bezorgde ouders, die in verdrukking kwamen door de insinuaties en speculaties vanuit jeugdzorg?!!

Dat na het achttien worden een kind onder toezicht (OTS) opeens aan zijn lot wordt overgelaten, is niet onze schuld, zo zegt jeugdzorg, van de jeugdzorg, omdat jeugdzorg dan geen verantwoordelijkheid meer heeft. Maar is dat zo?

Heeft jeugdzorg geen verantwoordelijkheid voor de toekomst als het kind nog zeventien is? Is jeugdzorg dan niet nog verantwoordelijk voor een deskundige geleiding naar volwassener worden van de opgroeienden? 
 

Op straat gezet

Nu worden kinderen bij hun 18e verjaardag nog op straat gezet vanuit een gesloten uithuisplaatsing zonder diagnostische behandeling:
https://www.youtube.com/watch?v=H2fFBZl-cG0&list=UU3QiirbKeDlKGdLuA_ph85A&feature=c4-overview  -(na 4 1/2 minuut bijvoorbeeld).

Jeugdzorg is dus geen (gezondheids)zorg, geen psychiatrie of orthopedagogie.
Uithuisplaatsing is dus geen (diagnostische) behandeling of therapie.
De genoemde meisjes uit de Youtube werden zelfs na hun 18e in de prostitutie gevonden wegens het wetenschappelijk onderzoek nadien. met 90% ging het niet goed, zo ondeskundig was de jeugdzorg c.q. gezinsvoogdij.

Protest

En dat zou  nu nog beter worden met de jeugdwet die de echte specialisten (j-GGZ) onder curatele zet van de jeugdzorg? Neen! Het is dan ook vreemd dat de overgrote meerderheid van ouders niet preventief protesteert tegen deze wetgeving!!! 

Nederlanders geloven het wel zolang zij niet overvallen worden met wat 'jeugdzorg' voorstelt. Apathie. De jeugdwet is strijdig met het Internationale Verdrag voor de Rechten van het kind, artikel 24 IVRK.

Petitie

En wat zien we als motivering voor de jeugdwet:  andere artikelen uit dit verdrag, die verdraaid worden, maar geen artikel 24, en geen medische onderbouwing. De signalen van wetenschappers en de jeugdspecialisten werden genegeerd door de politiek! 

De ontvangen j-ggz petitie van deskundigen in een gesloten la gelegd. De schuld gaat toch weer elders liggen dan bij de structuur van jeugdzorg zelf, want het is de jeugdzorg zelf die de p.r. (de mooipraat) doet.

Zo zagen we dat het onderzoek van Inge van der Valk en Ed Spruijt rond het ouderschapsplan (http://www.wodc.nl/images/artikel-vandervalk-spruijt_tcm44-527969.pdf) gedaan werd op signalen die scholieren en BJZ wisten over te brengen, zonder te kijken naar de variabele:

de kwaliteit van hulpverlening als er omgangssabotage door één ouder plaats vindt, zodat er door de scheidingsrechter of kinderrechter een advies wordt gevraagd. Een omgangs-OTS voorziet dan zogenaamd in onderzoek. En dat wordt gemakzucht: de ouders worden niet direct voorgelicht wat die sabotage en dus signalen naar het kind doet, want het kind is niet blind of superdom. Er wordt geen deskundige (specialist) er op gezet: https://www.youtube.com/watch?v=WpA9tT0RyIA !!!
Hóór het aan en lees (2x): https://www.youtube.com/watch?v=6DvGKmYEiqc&feature=c4-overview&list=UUaUR5EX-N7KX5XkOT5hg9aw !!! !!!

De schuld werd gelegd bij 2009. Daarvoor waren de omgangssabotages pas later of helemaal niet te zien, terwijl nu de jeugdzorg deskundige hulp zou kunnen of moeten toewijzen, en niet deze deskundigheid zelf willen doen door het kind in eigen beheer te houden. Doorverwijzen is de oplossing, want specialisme is kortdurender en effectiever. Dan heeft men veel minder gevolgschade en gevolgkosten dan bij jeugdzorg.

Geen helden

Jeugdzorgwerkers zijn geen deskundige helden! Het zijn niet-effectieve schuldzoekers, waar de oorzaak niet gezien wordt.  Zo worden infecties of kanker als oorzaak niet gezien. 'Eigen Kracht' onder toeziend oog van de sociaal werkster van jeugdzorg zou 'effectief zijn' volgens de mooipraat van jeugdzorg.

Experimenteren met gezinnen is vivisectie.
Echte urgente hulp onthouden aan gezinnen is een vorm van kindermishandeling,
kindermishandeling door het niveau jeugdzorg, waar er diagnostischer niveau bestaat.
De jeugdwet negeert deze structuur.
En dat is zeer vreemd voor een 'rechtsstaat'.

TS