woensdag 5 februari 2014

Robert Vermeirens zorg over de jeugdzorg


De gemeenten snappen het niet. Dat kinderpsychiaters niet staan te springen om bij hen te mogen. Bizar. Dé uitgelezen kans om zich te bevrijden van het juk der zorgverzekeraars. Gedaan met de terreur van een arbeidsintensief bekostigingssysteem. Ik moet toegeven, soms snap ik het zelf ook niet. De transitie jeugdzorg, die ook de kinderpsychiatrie onder de gemeenten zou brengen, zou veel wrevel kunnen wegwerken.

De transitie is één groot experiment. De onderliggende principes van vroeginterventie, laagdrempligheid, eigen kracht en integrale hulp zijn prachtig. De uitwerking naar wijk- en buurtteams is wankel. Recent onderzoek toont dat deze teams uitblinken in vaagheid. Het is dus onwaarschijnlijk dat zij de ‘voordeur functie’ voor de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) adequaat zullen kunnen oppakken.

Er ontstaat een kloof tussen gemeentelijke kinderpsychiatrie en zorgverzekerde kindergeneeskunde en volwassenenpsychiatrie. Integrale behandeling van kinderpsychiatrische-kindergeneeskundige ziekten zoals delier (toestand van verwardheid) en anorexia zal gehinderd worden. 

Door het financieringsschot op 18 jarige leeftijd zal continuïteit van zorg naar volwassenheid belemmerd worden. Gemeenten en zorgverzekeraars hanteren immers een heel ander inkoopbeleid.

Er komt een schot tussen huisarts, zorgverzekeringswet (Zvw) en kinderpsychiatrie (gemeente): terwijl de huisarts door velen gezien wordt als spil in het geheel.

Lees verder..

2 opmerkingen:

  1. De meeste gemeentes gaan werken met een wijkteam als toegangspoort tot jeugdhulp. Vaak werkt een dergelijk wijkteam niet alleen met medewerkers die de toegang tot jeugdhulp beoordelen, maar zijn er ook medewerkers van de gemeente die oordelen over andere domeinen als Werk & Inkomen, Schuldhulpverlening, voorzieningen uit de Wet maatschappelijke ondersteuning enz.

    De Eerste Kamer leden maken zich zorgen over de bescherming van de persoonsgegevens als de Jeugdwet uitgevoerd gaat worden door de gemeentes. Tot drie keer toe heeft de regering gepoogd de leden van de Eerste Kamer gerust te stellen met hun antwoorden. En op papier lijkt het ook heel wat. De regering geeft de kaders weer die in Nederland gelden voor de bescherming van persoonsgegevens en stelt dat deze ook voor de medewerkers van de gemeentes geldt.

    De praktijk is echter anders. Er worden binnen de wijkteams volop gegevens uitgewisseld. De gemeentelijke werkwijze, protocollen, privacyreglementen die ik tot nu toe onder ogen heb gekregen laten zien dat de gegevensuitwisseling in wijkteams niet volgens het door de regering geschetste wettelijk kader gebeurt.

    De meest opmerkelijke uitspraak die ik daarbij tegen kwam was de volgende: “De toestemming van de ouder wordt verondersteld en niet expliciet gevraagd. Dit voorkomt de kromme situatie dat je een ouder toestemming vraagt en vervolgens hun ‘nee’ niet kan accepteren omdat dit niet in het belang van het kind is.” Of: “De medewerkers binnen dit team zijn ‘direct betrokken’ bij de klanten in zorg en krijgen inzage in een gezamenlijk dossier”. Ook de regering geeft in de beantwoording aan de Eerste Kamer expliciet aan dat een medewerker van een wijkteam niet valt onder de ‘direct betrokkenen’ die zonder toestemming inzage in dossier hebben.

    In den lande zijn er diverse initiatieven/leertuinen gestart die met name uit willen zoeken hoe wel verantwoord omgegaan kan worden met de gegevensuitwisseling in dergelijke teams. Dit kost echter tijd. Een gegevensuitwisseling volgens de geldende juridische kaders in een wijkteam vergt een gedegen aanpak en is met de huidige juridische kaders lastig te verwezenlijken. Het is de kop in het zand steken als de regering stelt dat de juridische kaders in de Jeugdwet voldoende zijn om tot invoering per 1 januari 2015 over te gaan.

    http://kennisnetjeugd.nl/blog/74-privacy-bescherming-in-wijkteams-vraagt-om-langere-invoeringstijd

    BeantwoordenVerwijderen
  2. MEN PRAAT ZUS, MAAR DOET ZO !!

    Robert, je schrijft: De uitwerking naar wijk- en buurtteams is wankel. RECENT ONDERZOEK TOONT DAT DEZE TEAMS UITBLINKEN IN VAAGHEID.
    Hier maak ik uit op dat jij, zoals meerdere mensen op deze blog, niet erg gecharmeerd bent van dit soort teams. Gaan we nu even naar de site van Curium-LUMC.
    Bij deze organisatie vervul jij de functie van directeur.
    Onder de kop Zorgaanbod tref ik aan : Het JOT.
    Vervolgens: JOT (JO ngeren Team), het wijkteam voor jongeren die zorg mijden en toch nodig hebben.

    Dit team is vandaag gestart met werken in de wijk, en zoekt de jongeren tussen de 12 en 24 jaar ACTIEF op thuis, op school of werk en bij vrienden.
    En ook nog : Wij zijn een team van hulpverleners van verschillende jongerenorganisaties bij jouw in de buurt.

    Persoonlijk zie in niet veel verschil met de wijkteams in Amsterdam. (Een belachelijk initiatief).

    Ook vind ik het niet vreemd dat sommige jongeren - net als volwassenen- veranderen in ZORGMIJDERS. Ze kunnen met niemand praten zonder dat hun hele hebben en houwen op tafel komt te liggen. En bij die ene tafel blijft het natuurlijk niet.
    Als volwassene is het al moeilijk om de hulp te vinden waar je behoefte aan hebt, als jongere is het simpelweg onmogelijk.

    Of ben je van mening dat het inzetten van wijkteams een goede zaak is zolang het jouw en je mede professionals aan werk helpt. Laat me niet lachen.

    BeantwoordenVerwijderen