donderdag 25 juli 2013

Rechten van de biologische ouders nog meer ingeperkt

http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2013/07/01/meer-rechten-voor-pleegouders-per-1-juli-2013.html
 

Als een kind niet thuis kan opgroeien, is een pleeggezin het beste alternatief. Om pleegouders te steunen bij hun belangrijke taak in de zorg voor kinderen die vaak veel hebben meegemaakt, hebben zij vanaf 1 juli 2013 een betere rechtspositie. Op die dag treedt de wet Verbetering positie pleegouders in werking. 

Durf en doorzettingsvermogen 

Staatssecretaris Martin van Rijn (VWS): “Ik ben en blijf diep onder de indruk van de bijzondere inspanningen die de duizenden pleegouders in ons land dagelijks leveren. Het vergt veel durf en doorzettingsvermogen om je huis en gezin open te stellen voor een kind dat het niet cadeau krijgt in het leven. Pleegouders verdienen onze grootst mogelijke waardering en ik hoop dan ook dat zij hun nieuwe rechtspositie mede ervaren als een steun in de rug bij de zorg voor hun pleegkinderen.” 

Veranderingen voor pleegouders 

Hulpverleningsplannen kunnen voortaan alleen worden vastgesteld in overleg met pleegouders. Om goede zorg te kunnen bieden, is het essentieel dat pleegouders goed op de hoogte zijn. Daarom wordt de informatievoorziening aan pleegouders wettelijk vastgelegd. Pleegouders krijgen ook het recht om een vertrouwenspersoon in te schakelen als er vragen zijn of problemen met Bureau Jeugdzorg en de pleegzorginstelling. Pleegzorginstellingen worden verplicht om pleegouderraden in te stellen met formele medezeggenschap.
 
Pleegzorg vergoeding
 
 
                        per maand
0 t/m 8 jaar
 € 516,00
  € 16,90
9 t/m 11 jaar
 € 522,00
  € 17,10
12 t/m 15 jaar
 € 568,00
  € 18,62
16 t/m 17 jaar
 € 628,00
  € 20,58
18 t/m 20 jaar
 € 634,00  
  € 20,79
                      
Jeugdzorg Dark horse: gemakshalve wordt vergeten dat pleegouders ook goed verdienen aan een pleegkind en dat volgens het rapport van Rieke Samson seksueel misbruik veelvuldig voorkomt in pleeggezinnen. In plaats van de rechtspositie van de biologische ouders te versterken in het familierecht en waarheidsvinding in te voeren alvorens kinderen uit huis te plaatsten, gaan we de rechten van pleegouders verbeteren! Kind-ontvoering was nog nooit zo makkelijk.
 
 

6 opmerkingen:

  1. Lijkt mij niet meer dan logisch dat ook ouders worden betrokken bij de hulpverleningsplannen en bij de onderzoeken.

    Immers het kind maakt deel uit van een systeem en dat is het systeem waar het biologisch gezien bij behoort.

    Zolang dit nog niet is geregeld heeft het geen enkele zin pleegouders te betrekken bij de hulpverleningsplannen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De regeling Verbetering positie pleegouders is reeds in werking getreden (treedt = trad). Pleegzorg is een uiterste, maar BJZ gebruikt pleegzorg niet als uiterste, doch als bezettingsgraad gezien de Regeling Normbedragen Jeugdzorg (www.wetten.nl).
    Pleegzorg is niet zo goed als opgroeien in de vertrouwde omgeving en in die omgeving die later niet belast is door "jeugdzorg-leugens", zoals een kind dat pubert dat ervaart. Het syndroom PAS ligt op de loer bij jeugdzorg bij omgangsfrustratie en uithuisplaatsen.

    (Pleeg)ouders:
    - Het gebeurt vaak dat de pleegouders suggestieve informatie krijgen via de gezinsvoogd over wat er thuis aan de hand zou zijn geweest. Hoe kunnen pleegouders dan valide meespreken? Pleegouders zouden zelf met de ouders dienen te spreken.
    - Veel pleegouders representeren zich minder goed dan eigen ouders, wat afstraalt op de hechtingsvaardigheid en sociale vaardigheden van de pleeg-opgroeienden. Opvoeders zijn het levensvoorbeeld voor een kind. Niet-autonome gehechtheidsrepresentatie dat veel voorkomt bij pleegouders is dus een gevaar-aspect bij Uithuisplaatsen (UHP) (M.Dozier, 2002).
    - Veel pléégkinderen krijgen negatieve verhalen te horen over hun eigen ouders, als het kind vraagt 'waarom' het weggeplaatst is, of 'waarom' het zijn ouders nauwelijks mag zien. Of 'waarom' het kind na 'n kwartaal gemis aan eigen ouders na 1 uur bezoek, en het net gewend raakt en hoopvol op terugkomen bij ouders, weer gestraft moet worden met afscheid nemen.
    - Als het kind daarop zich recalcitrant gedraagt, meldt de pleegouder dit aan de gezinsvoogdij, en de gezinsvoogd meldt dit weer naar de rechter alsof de "ouders een gevaar zijn" vanwege dat (ongediagnosticeerde) gedrag, terwijl het juist nog op hechting en hoop duidt! Dat afscheid nemen en weer maanden de ouders niet zien wordt niet herkend door het niveau jeugdzorgwerker=gezinsregisseur=gezinsvoogd.
    - Voor BJZ heet recalcitrant gedrag na bezoekjes dat het "kind 'onthecht' zou zijn aan de ouders", of dat "er een verkeerde invloed van de ouders uitgaat", en 't kind dus "niet terug geplaatst kan worden". (Ach, rechters, lees eens een ontwikkelingspsychologieboek).
    - Dat beweren vanuit BJZ/gezinsvoogdij is volkomen ondeskundig en de rechter vals bespelend.
    - Dat terwijl de rechter denkt dat BJZ als feitelijke tegenpartij van het gezin de 'specialist' of de 'professional' is, wat dus niet juist is maar een gemakzuchtig geloof. (maandblad FJR 2012/95).
    - (CRvB:) LJN BD1113 geeft de rechter de mogelijkheid naar feiten te kijken, en die ontbreken vaak in het dossier van BJZ. Soms hebben ouders wel feiten, die ze niet mogen inbrengen van de gezinsvoogd, soms zelfs op straffe van nog minder contact tussen kind en ouders, dus een chantagemiddel tegen de rechtsgang....
    - Zie ook het McMichael-arrest, EHRM, 24-02-1995: beide partijen, ouders en gezinsvoogdij, dienen over dezelfde stukken te beschikken, maar BJZ geeft slechts een geselecteerde inzage in dossier aan ouders en inspectie.

    Advocaten:
    Te vaak beweert BJZ gemakshalve en zonder bewijs dat het te verwachten is dat de ouders niet leerzaam zouden zijn om een beweerde bedreiging die niet gediagnosticeerd is weg te nemen. Deze woorden komen uit het cliché-artikel 1:254, lid 1, BW (www.wetten.nl).
    Het indicatiebesluit en plan van aanpak van BJZ is geen bewijs!!!
    Laat met spoed een diagnose doen, waarbij de ouders meegenomen worden, en niet een indicatie door BJZ, maar een diagnose... door een passend academisch medisch gevormde specialist. En stel een (v)OTS en erger uit tot na diagnostieke anamnese. Of houdt de OTS op 2 maanden. Verleng niet zonder rapport van de deskundige, en verleng de OTS niet als BJZ zelf een zogenaamde expertiserapport afgeeft, dat dan geen diagnose betreft (waar de cliënt onder de WGBO gezien is)!

    Aan pleegzorg kleven gevaren t.a.v. het kind en zijn zelfbeeld en ontwikkeling.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. enne......

    Rechters:
    - Een diagnostisch rapport van een specialist die de cliënt heeft gezien en onderzocht, tezamen met de onderzoeksvragen aan hem die geratificeerd zijn door de ouders of aangevuld, zou als beter bewijs kunnen dienen.
    - Een rechter moet rekening houden dat BJZ/gezinsvoogdij de tégenpàrtij is met eigen ondeskundige belangen, t.a.v. het kind:
    - OTS met beweringen en dreigementen is niet effectief en de sfeer van het kind verpestend.
    - Uithuisplaatsen is geen therapie.
    - Diagnose is nodig (binnen 3 maanden) voor een therapie of behandeltraject. (Een Gz-traject is gemiddeld goedkoper dan een Jz-traject).
    - Verzuim van diagnose laten stellen door BJZ wijst op vertragingstactieken van de gezinsvoogdij. Is niet egzond voor het kind!
    - Een verlengings-verzoek na een (liefst half) jaar OTS+UHP zònder dat in de eerste maanden een diagnose is gesteld en zonder dat een therapie is begonnen, -incl. na dat jaartje een voortgangsrapport van de therapeut zelf,- is een teken van inspanningsverzuim en onbetamelijk handelen door BJZ/gezinsvoogd, en dient niet verlengd te worden uit voorraad (BW6:162,lid 2, fatsoen) en daarbij....
    + T.a.v. 'moeten terugplaatsen' moet bij tegenwerking door BJZ een dwangsom staan die de gezinsvoogd zelf dient te betalen (Beroepscode voor de jeugdzorgwerker - als verantwoordelijkheid op de persoon zelf); Vaak verzint de gezinsvoogdij smoezen om het kind toch niet terug te plaatsen of vraagt een spoed-uithuisplaatsing aan terwijl dat in feite niet mag gezien artikel 800 Rv, lid 3.
    = Dus als de bedreiging uitgaat van school en het kind is thuis, dan is er geen onmiddellijk gevaar; als het kind bij moeder verblijft, en niet bij de gescheiden vader en de vader zou het vermeende bedreigende gevaar zijn, dan is er geen onmiddellijk gevaar; of als de ouders geen cursus mochten volgen ter verbetering van hun pedagogische representatie dan is er geen acuut gevaar.
    - Een uithuisplaatsing is daarentegen wel een direct gevaar voor het kind en zijn ontwikkeling en een gevaar voor zijn zelfbeeld.

    > Pleegzorg en Uithuisplaatsen zijn geen zorg, maar een uiterste middel waar zorg bij dient te komen.
    > Zijn de pleegouders wel ortho-pedagogen?
    > Of welke hulp wordt daarnaast gegeven, dat door een diagnost is aangewezen? (Rapport aanwezig en gezien?)
    > Pleegplaatsingen komen te vaak voor in Nederland vergeleken met Europese landen.
    > Pleegplaatsen dient gepaard te gaan met specialisme op academisch niveau (BJZ = sociaal werk, waar hun gedragsdeskundige bij monde van UvbWjz artikel 35 niets hoeft te doen en de cliënt niet ziet).

    Pleegouders rechten geven zonder dat de zorg integraal op orde is, is onzinnig en een groot gevaar voor het kind op termijn.

    Rechters dienen derhalve zelden een UHP-verzoek vanuit BJZ te honoreren. En eerder een specialist boven BJZ aan te wijzen voor een diagnostisch traject.
    Geef geen mandaat aan BJZ, waar de diagnostische bewijslast niet rond is. Het kind voelt zich te vaak veilig bij zijn bekende omgeving. Eruit halen is schadelijk. Zeker zonder valide gronden.
    Werk niet op geloof.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Deze reacties werden één artikel op:
    http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/07/pleegzorg-is-een-uiterste.html .

    Rechters en advocaten:
    Beslissen tot pleegzorg of éénoudergezin:

    - Daarbij komt dat rechters civiele zaken zakelijk moeten afhandelen.
    Waar ouders zich denken te moeten verweren tegen de ander, -want wie wil niet de beste ouder zijn?,- moet roddel over de ander, de ex, afgekapt worden. Bij UHP moet een diagnost beschikken.
    - De gedachte 'zich te moeten afzetten' wekt strijd en vechtscheidingen op.
    - OTS wekt strijd op!

    > Omgangsfrustratie is -als we de invloeden daarvan op het kind bezien- een vorm van kindermishandeling, en zou juridisch via het strafrecht behandeld moeten worden, met de schokkende signaalwerking waardoor die omgangsfrustrerende ouder wakker wordt en misschien tijdig nog een cursus gaat doen (wat de Raad natuurlijk wel verwijzend mag aanreiken) om omgang en representatie naar het kind zonder strijdsignalen beter te doen.
    = Dan is vervolging niet meer nodig.

    Laat die cursus ofzo niet doen dòòr de Raad v.d.K. of jeugdzorg of gezinsregisseur (niveau sociaal werk), want die zijn NIET gespecialiseerd, en eerder gericht op in beheer houden middels een OTS van het kind.

    Voorbeeld:
    BJAA heeft in haar verkooppraat (wegens de zorginkoop van de gemeente i.v.m. de transit jeugdwet) erkent dat ze eerst praten met kind (tekening maken) en met de ouders gezamenlijk, zonder hen eerst te leren elkaar niet in de haren te vliegen, en pas later -veel te laat- de ouders te wijzen wat de kinderen van hun emoties en van de strijd onderling (als exen) vinden en hoe zij zich voelen.
    Dat is te laat! Dat is ondeskundig!

    Wat kan:
    De rechter kan een specialist de ouders (op diagnostisch niveau) laten kiezen tussen hun onderlinge emoties OF hun verantwoord ouderschap waar het kind behoefte heeft aan 2 ouders, die te kennen, en onbelast mee te mogen omgaan, terwijl de kinderen niet blind zijn voor de onderlinge afkeer en afkeuring van de ouders. Dit kan door een echte deskundige geleerd worden, en meteen, direct, aan het begin van enig signaal waar de omgang mis lijkt te gaan.

    Deze deskundige zou eventueel - en na kenbaar maken - ook een diagnostisch advies kunnen geven aan de rechter wanneer één ouder diens emoties niet beheert en niet kan scheiden van diens ouderschappelijke verantwoordelijkheden, en aan omgangsfrustratie blijft doen.
    Waar echt sprake is van mishandeling is de juridische weg via het O.M. en moet tot een straf-onderzoek leiden, en dit is een gebied voor strafrechtsgang, en niet voor kinderrechter of familierecht!

    De familierechter kan dus zakelijk blijven. En niet de ouders uitnodigen of verleiden via jeugdzorg tot een weerstand tegen de ex, dat strijd opwekt.

    De rechter kan dus zakelijk blijven op zijn gebied, en niets doen aan wat er bij lijkt te komen aan roddel of verdacht-maken van de ander.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Pleegouders nóg meer rechten? ze mogen nu al schijt aan de ouders hebben

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Laten ze nou maar eerst eens kijken wat een kind en ouder(s) nodig hebben om WEL het kind thuis op te voeden en daar eens naar streven .
    3% bonussen voor gezinsvoogden eraf halen, kijken of ze dan nog zo gemotiveerd zijn om een kind elders te plaatsen .
    Een vertrouwenspersoon/begeleiding voor de bio-ouders en eventuele broertjes en zusjes? Of gaan die niet door een hel als hun kind weg getrokken word door BJZ? Het opbreken van een gezin word erg onderschat
    de gevolgen voor het kind en het hele gezin zijn enorm .

    Waarom word de bio-ouder altijd gezien als de kwade, terwijl het wel duidelijk is dat er heel veel kinderen slachtoffer worden in instellingen en pleeggezinnen.
    Wordt er in het Kabinet gepraat over ouder/kind dan gaan we voor het gemak er maar vanuit dat een kind beschermd moet worden tegen de ouder, want ouders mishandelen en misbruiken kinderen. Waar zie ik terug instellingen, pleeggezinnen en gezinsvoogden? Wettelijke meldplicht met celstraf als die plicht niet nagekomen word.

    Ik snap even niet waarom deze wet voor pleegzorg is, gezien het feit dat Pleegzorg in principe tijdelijk is. Het doel is om kinderen terug te plaatsen bij de ouders en een adoptiekind blijft altijd deel uitmaken van het nieuwe gezin. Pleegzorg en adoptie daar zit toch echt een verschil in. Het is wel duidelijk dat het doel dat met de wet beoogd is, vaak niet nageleefd word door een gezinsvoogd m.b.t. UHP.

    Gezinsvoogden die een kind als wapen gebruiken om de ouders onder controle te houden. Doe je dit of dat niet dan zie je je kind een paar maanden niet. Doelen stellen die alleen de ouder moet halen anders volgen consequenties. De pleegouder/instelling niet, de instelling/gezinsvoogd heeft altijd gelijk want het kind is niet voor niets bij de ouder weg. Een rot-redenatie die nergens op slaat. Een gezinsvoogd die een ouder psychisch niet in orde verklaart zonder psychologisch rapport of onderzoek en het zo naar de rechtbank stuurt als waarheid, een maatregel geven gebaseerd op leugens die niet nagevraagd zijn bij betrokkenen. Een verklaring van het kind van misbruik verdwijnt spontaan, foto's van (mogelijke) mishandeling worden genegeerd.

    Gezinsvoogd en wet, het is een lachertje, maar een nachtmerrie voor ouders vooral als de pleegouder/instelling als 2 handen op 1 buik zijn met de gezinsvoogd. Welke wet is hier voor ? o ja, de bio-ouders zijn altijd diegenen die in de gaten gehouden moeten worden, want BJZ ,pleegzorg en instelling hebben alleen maar het beste met het kind voor. Hm, ja, ja, kijk maar naar Commissie Samson .

    Ja nog een wet die bio-ouders beperkt, want die kunnen niet met kinderen omgaan. Pffft de pot verwijt de ketel nu.

    Ik zal wachten op een wet die kinderen beschermd TEGEN BJZ, pleegzorg en de instelling waarschijnlijk tot ik een ons weeg, maar blijf hopen. ooit, ooit, ooit...

    BeantwoordenVerwijderen