vrijdag 16 mei 2014

Onpasselijk van het onderwijs

De vrijheid die we kort geleden nog hebben herdacht is volgens de politici iets wat we niet voor vanzelfsprekend mogen nemen. Er zijn tijden geweest dat die vrijheid werd ingeperkt door krachten van buitenaf en tijden dat die vrijheid nog voor een beperkte, bevoorrechte groep was. Er zijn offers gebracht voor de vrijheid, gelijkwaardigheid en gelijke rechtspositie die burgers vandaag de dag nog in een redelijke mate ervaren. Toch is vrijheid niet alleen een recht om je vrij te kunnen verplaatsen, een recht op toegang tot instituties, of vrij zijn van uitsluiting en discriminatie. Vrijheid heeft ook te maken met faciliteren van zaken die ontplooiing mogelijk maken. En als het faciliteren wordt ingeperkt, worden ook de vrijheden ingeperkt, terwijl de wetten hetzelfde blijven.

De Amerikaanse filosofe Martha Nussbaum heeft met haar ‘capabilities approach’ al in de jaren ’90 betoogd dat je kinderen wel het recht op onderwijs kunt geven, maar indien er geen wegen zijn aangelegd vanuit de plattelandsdorpjes om de kinderen naar school te vervoeren, dit papieren recht geen enkele betekenis heeft. Dan gaan de kinderen niet naar school. Een recht is één ding, maar het verzilveren van dat recht is wat anders.

Een vriendin van ons zei het gisteren in soortgelijke bewoordingen ‘er kan wel recht gesproken worden, maar dat wil niet altijd zeggen dat je je recht krijgt’. Mensen die het civiele recht kennen vanuit jeugdzorgzaken weten hiervan mee te praten. Als de voorwaarden voor de goede uitvoering van een rechtszitting niet aanwezig zijn, zoals betrouwbare informatie waar de rechter zijn oordeel op kan baseren, dan zal er een uitspraak volgen die de gedaagde partij zeker geen recht doet.

Geen kuddedieren

Een ander voorbeeld van het ontbreken van de juiste voorwaarden voor de invulling van een recht, is het bedrieglijke 'recht op onderwijs'. Dat houdt in de praktijk namelijk meer in dan het recht om naar school te mogen (niet van onderwijs te zijn uitgesloten bij wet) want het is voor een groot deel een vraag naar toepasselijk onderwijs dat aansluit op de behoefte van de leerlingen. Onderwijs dat is ingesteld op het leerniveau en op de manier waarop kennisoverdracht voor kinderen met een specifieke hulpvraag optimaal kan worden gerealiseerd. En voor sommigen mag dat wat meer kosten, omdat we als ontwikkeld land extra moeite willen doen voor de kinderen waarvoor een normale ontwikkeling niet vanzelfsprekend is. Dat doen we als samenleving omdat we geen kuddedieren zijn op de Savanne, die de gewonde of kreupele dieren moeten achterlaten om als groep te overleven. Geëvolueerde levensvormen als de mens, zijn ook sociaal ver ontwikkeld en organiseren met hun intelligentie, technieken en structuren die het voor iedereen mogelijk maken om te participeren. Tenminste, dat is wat ons wordt verteld…

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2014/02/de-keerzijde-van-het-passend-onderwijs.html

Op maandag 12 mei was er een programma op tv over twee ouders die alles over hadden voor een kind met een complexe problematiek, waaronder autisme, zichzelf slaan, etc, die ondanks de zeer strikte routine waarmee ze iedere dag samen met een aantal vrijwilligers moesten leven om alles draaiende te houden, toch steeds de moed er in hielden. Dit konden ze, omdat ze voortdurend bezig waren met een ambitieus plan, om in samenwerking met zorgverzekeraars en de overheid een geheel nieuwe woongroep op te zetten voor deze specifieke groep probleemkinderen, waar tot nu toe geen goed werkende behandeling en begeleiding voor bestaat. Alles haalden ze uit de kast om dit voor elkaar te krijgen en vanuit de overheid werden er beloftes gedaan. Het project zou een pilot zijn en een mogelijkheid om inzicht te krijgen in een nieuwe manier van werken, met een grote mate van participatie van de ouders van deze kinderen! Precies datgene waar we de politici als zo lang over horen babbelen, om op een vriendelijke (misleidende) manier aan ons simpele zielen uit te leggen dat ‘de centjes op zijn’. Uiteindelijk na een paar jaar touwtrekken, liet de fijne overheid deze mensen barsten. Pure, toegewijde, liefdevolle en innovatief denkende mensen die gericht waren op de toekomst.


‘U mag het straks allemaal zelf doen’

We krijgen geen voorzieningen meer, maar een ideologie, zij het een wat goedkope en doorzichtige. U mag het straks allemaal zelf doen! De overheidsvariant van een ouder die tegen zijn bijna volwassen zoon zegt, ‘Ik heb lang genoeg voor je gezorgd. Je redt nu je eigen reet maar’. De participatiesamenleving is een overheid die zegt dat we onze eigen boontjes moeten leren doppen, omdat er rekeningen betaald moeten worden en die worden iedere dag hoger. Alleen als u echt niet meer kan schiet de overheid de burger in nood straks nog te hulp.

Maar ‘niet meer kunnen’ wordt in toenemende mate een morele kwestie, of een sociale beoordeling en steeds minder een medische/psychologische vraag. Ambtenaren gaan in de toekomst beoordelen wie wel of niet zelfstandig kan functioneren en wie ergens recht op heeft. Of de burger ergens recht op heeft wordt een ‘mening’ die steeds minder onderbouwd hoeft te zijn, zoals het oordeel van de gezinsvoogd, die gespeend van echte psychologische kennis een eigen inschatting maakt van de psychische gesteldheid van ouders alsof hij/zij zelf psycholoog of psychiater is.

De sociale wijkteams gaan straks bepalen of er moet worden doorverwezen naar gespecialiseerde hulp, of dat een gezin nog maar even moet blijven aanmodderen met een vrijwilligersnetwerk en opvoedcursussen en/of beschuldigd wordt van onkunde/onwilligheid zodat jeugdzorg weer in zijn handen kan wrijven.

Liever homo dan autistisch

Zeer misleidend is de met veel bombarie nieuw bedachte bezuinigingsmanoeuvre ‘Passend Onderwijs’, die traditioneel wordt gepresenteerd als een verbetering, terwijl iedereen, met name in het onderwijs zelf, zijn hart vast houdt. Maar Nederlanders zijn volgzame mensen die wel wat tegensputteren, maar uiteindelijk overal in meegaan, dus ondanks de hoofdpijn en de stress die de overladen en overvraagde onderwijskrachten ervan krijgen, proberen ze toch dapper te voldoen aan het krankzinnige verzoek van de overheid, om de klassen vol te proppen met kinderen die daar helemaal niet thuis horen.

Een indicatie van wat we straks kunnen verwachten van het onderwijs waarin alle kinderen die ‘anders’ zijn zullen worden behandeld als normale kinderen, is  het programma over pesten op scholen, Project P. Daar werd een twaalf-jarige jongen Partick met autisme gepest door medeleerlingen. Hij werd geschopt en geslagen en toen de school door het televisieprogramma hiermee werd geconfronteerd, was het de mening van een directielid dat de kinderen hun boosheid niet moesten richten naar het tv-programma, maar naar de autistische jongen. Die jongen zit dus ondanks het tv-programma, dat de bedoeling heeft om daders tot inkeer te brengen, nu gewoon thuis. De discussie is nu, of de jongen gewoon niet paste op deze school die misschien boven zijn leerniveau was, of dat het pesten de oorzaak was van zijn lage cijfers. Aangezien het pesten niet is aangepakt zullen we dat ook nooit meer kunnen achterhalen en de politici die heilig geloven in het Passend Onderwijs, hebben op dit soort kwesties geen antwoord. We zijn helemaal niet zo’n tolerant landje als veel menen nog steeds willen geloven. Ten aanzien van autisme is de intolerantie nog erger dan bij homoseksualiteit, waar ook nog steeds tv-programma's voor moeten worden gemaakt vanwege de moeizame acceptatie.

http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3654174/2014/05/13/Patrick-12-mocht-klas-niet-meer-in-na-pestprogramma.dhtml


Eenheidsworst

Als er één type kind is dat helemaal niet zit te wachten op grote, drukke, lawaaierige klassen, met een ingewikkelde sociale code tussen leerlingen onderling tijdens de lessen en vooral tijdens de pauzes en voor en na schooltijd, dan is het wel de op regelmaat en voorspelbaarheid ingestelde autistische ‘medelander’ (ik gebruik maar even een anti-discriminatieterm die de ‘linkse kerk’ begrijpt). Rechtse partijen willen het niet begrijpen en linkse partijen zijn zo asociaal geworden dat ze als schoothondjes van de VVD het niet langer hoeven te begrijpen (alleen SP betrap ik nog op inhoudelijke kritiek). Hoe lang vreten we nog met z’n allen de eenheidsworst en wordt iedereen door dezelfde mal geperst?  Goedkoop is duurkoop’ is voor de op geld ingestelde bestuurders misschien nog het enige waarmee we ze kunnen waarschuwen voor de onverantwoordelijke plannen waarmee ze de burgers blijven bestoken.  Wat op het eerste gezicht een goedkope oplossing lijkt, kan op lange termijn zoveel chaos en ellende veroorzaken dat je op den duur veel meer geld moet uitgeven om het allemaal weer te herstellen. Als menselijkheid geen vat meer op ze heeft, laat ze dan in godsnaam een rekenmachine pakken – en hééél erg hun best doen om een klein beetje verder vooruit te kijken dan het volgende twitterbericht. 

http://plazilla.com/page/4295095679/het-einde-van-speciaal-onderwijs


Sven Snijer

Update 1 juli 2014:


Update 29 juli 2014:

Voor diegene die interesse hebben in Passend Onderwijs ( 4e decentralisatie) en wat scholen zoal uitspoken en fout doen. Lees dit belangrijke oordeel van de rechter. Katinka Slump onderwijsrecht advocaat gespecialiseerd in de zorg/onderwijsvrager, dus ouders en kinderen heeft de uitspraak al uitgespit.

Belangrijke oordeel: http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBOVE:2014:4116 over schorsing van een leerling! Heel goed dat rechter eisen stelt aan kwaliteit besluit!

Carmel zet leerling met indicatie praktijkonderwijs op ROC niveau 1 AKA.

Carmel biedt zelf geen onderwijs en meldt bij AMK.
Helaas staat onbekendheid van rechter met zorgplicht van de school en MBO opleidingen aan een zuiver oordeel in de weg. 
Twijfel over oordeel Carmel nu leerling op ander ROC opleiding techniek volgt en door AKA enkel vertraging opliep. 
Nu AMK melding door school niet leidt tot onderzoek is onderzoek onderwijsinspectie zinvol omdat leerling thuis zat.Bijzonder dat ouders kosten voor het onderwijs moeten betalen, ook als passend onderwijs niet wordt gegeven.Bijzonder dat Carmel bekostiging ontvangt terwijl de leerling niet wordt toegelaten tot onderwijs.

Conclusie: Het is bijzonder dat Carmel, bekostiging voor deze leerling ontvangt. Terwijl de leerling niet wordt toegelaten tot het onderwijs. Ik vrees dat het onderwijsbudget voor deze leerling door de school is uitgegeven aan de advocaat en niet aan de leerling. Advocaten met kennis van onderwijsrecht zijn duur. Dit vakgebied ontbreekt in de opleiding. De Orde Van Advocaten zou hier het voortouw in moeten nemen, dat is hard nodig. Om de rechtsbescherming goed te regelen zou de onderwijsovereenkomst met spoed in het BW moeten.

DD

9 opmerkingen:

  1. Werkers op scholen trappen in de zgn. verplichte aanmelden bij AM(H)K van BJZ.
    Enkel het hebben van een code is verplicht.
    Maar constructiever en veiliger voor een kind is toch het gezin (via de huisarts) een onafhankelijke orthopedagoog-generalist te raadplegen, met tests.
    Beter niets aan de hand en mèt een diagnostisch rapport om je tegen BJZ/AMK te beschermen dan er om verlegen!!!
    Verzeker u trouwens ook voor rechtsbijstand! Want 'jeugdzorg' en 'jeugdhulp' zijn ingangen tot rechtszaken en 'kinderroof'.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De houding van docenten veranderen in waakhonden. Waar is de spirit van het onderwijzen tegenwoordig gebleven? Geen wonder dat kinderen aanvoelen dat er iets niet klopt op school buiten het feit dat ze slachtoffers worden/zijn van pesten door medeleerlingen en schoolpersoneel, zelfs ouders worden gepest door scholen zodra er maar één waakhond klaagt of jeugdzorg met een leerling 'bezig' is.

    Volgens mij zijn we aan het doordraaien in NL en niet zo'n klein beetje.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. http://www.adhdnetwerk.nl/ADHD.aspx?id=481&idn=269


    COLUMN - ADHD, DAN HEB JE PECH!

    door: Suzan Otten-Pablos


    'Vandaag ben ik afgewezen op de middelbare school omdat ik #ADHD heb. Ik ben heel verdrietig.', twitterde zoon anderhalve week geleden. Het twitterbericht maakt veel bij mensen los. Een golf van verontwaardigde reacties volgt. Veel mensen steken zoon een hart onder de riem, maar spreken ook hardop hun afkeer uit over het feit dat zoon, vanwege zijn ADHD, door de school is gediscrimineerd en uitgesloten.

    Ja natuurlijk, zoon is er stuk van. Wat wil je ook, het is de zoveelste afwijzing in zijn leven. Dat doet iets met een kind. Maar het verhaal van zoon staat niet op zich. Er worden veel meer kinderen met een speciale onderwijsbehoefte geweigerd door scholen. Dit lijkt vreemd, immers; de wet passend onderwijs gaat op 1 augustus 2014 in. En de bedoeling van deze wet is juist dat kinderen met een beperking zoveel mogelijk meedoen binnen het reguliere onderwijs. Maar klaarblijkelijk zijn scholen hier nog lang niet klaar voor, willen ze hun vingers er niet aan branden en wijzen ze kinderen die extra zorg nodig hebben af. Dit onder het motto: 'de problematiek is voor onze school te zwaar.'

    Hetzelfde gebeurt nu ook bij zoon. Niet zijn ADHD, maar zijn problematiek is volgens de school te zwaar. Alsof je het los kunt zien. Nee, ze zeggen niet dat ze zoon weigeren op basis van zijn ADHD, dat mag namelijk niet. Daarbij: met wat simpele aanpassingen kan zoon prima meedraaien op een 'normale' school. Maar door hem af te wijzen valt zoon letterlijk tussen wal en schip. Zogenaamd 'te slecht' voor het reguliere onderwijs en - in het kader van de nieuwe wet - 'te goed' om op het speciaal onderwijs te worden toegelaten. Het gevolg is dat zoon, en vele duizenden kinderen met hem, het risico loopt vanaf 1 augustus 2014 thuis te zitten.

    Volgens de wet mogen kinderen niet worden geweigerd door scholen, tenzij een school volzit. Scholen hebben zorgplicht. Als blijkt dat een school een kind niet voldoende ondersteuning kan bieden is de school verplicht om, in overleg met het kind en de ouders, een gelijkwaardig alternatief te zoeken. Helaas gebeurt dit in de praktijk vaak niet. Sterker nog: zoon is door de afwijzende school zelfs nooit gezien. En als ik de school wijs op de zorgplicht wordt er met droge ogen gezegd: 'de wet gaat pas op 1 augustus in!' Met andere woorden: zoek het als ouders lekker zelf uit. Maar die vlieger gaat dus mooi niet op. In de Tweede Kamer is een motie aangenomen. Deze motie geeft aan dat scholen vanaf 1 januari 2014 een passende plek moeten zoeken voor de leerlingen waar zij zelf niet mee in zee durven te gaan.

    Natuurlijk heb ik de school met deze motie om de oren geslagen. Maar ze leggen de motie naast zich neer. Ook heb ik het schoolbestuur gevraagd om een schriftelijke afwijzing met duidelijke tekst en uitleg. Ze zijn verplicht om deze verklaring aan mij te geven, zodat ik bezwaar kan maken tegen de afwijzing, waarop de school weer een nieuwe beslissing moet nemen. Op deze verklaring wacht ik nu geduldig. De school heeft namelijk alle tijd. Daarom ga ik zelf ondertussen ook maar op zoek naar een alternatief. Vinden wij die niet dan zit zoon na de zomervakantie thuis. En in dat geval stop ik met het schrijven van columns en richt ik een instituut (lees: school) op voor thuiszitters. Want serieus: dat is een gat in de markt!

    24/05/14

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. U kunt eens proberen bij Gedragswerk, en die schakelen meestal het IVIO in voor thuisonderwijs i.s.m. een school in de buurt. Daar kunt achteraan gaan of met behulp van Gedragswerk. Leerplichtambtenaar wordt er wel bij betrokken tenzij jeugdzorg in uw midden is. Jammer, maar voor uw situatie niet, heeft uw zoon een mankement volgens iemand waardoor u sneller onderwijs op maat kan volgen.
      Zo hebben wij dat ook geregeld. T: 0345 - 524972 / info@gedragswerk.nl
      en vraag naar een sparringpartner in uw buurt. Bart van Kessel is een aanrader maar het kan voor uw omgeving verschillen. Zo zijn wij ook van BJZ verlost omdat iedereen zag dat BJZ geen zak deed behalve die van hun vullen.

      Succes.

      Verwijderen
  4. Inderdaad. Zorg dat je zoon doorgaat met zijn boeken leren en opdrachten maken voor zijn vakken. En schakel Ziezon of ander thuisonderwijs in de regio zelf in. Kost de school niets alleen zij verzuimen om dat voor je te regelen.
    Dan hoeft zoon niet af te stromen of te blijven zitten. Thuis leren is toch efficienter. Ondertussen gaat dan de zoektocht naar een passende school verder, als je zoon maar zorgt dat hij zelf doorgaat.
    Ook als er in augustus nog geen andere school is, kun je boeken regelen via de huidige school. Schakel anders onderwijsconsulenten in om met de school te onderhandelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Scholen krijgen een bonus als een kind daadwerkelijk zijn scholing eindigt in de tijd die staat voor de opleiding. Blijft een kind een jaar zitten om welke reden dan ook zal een school t.o ouders beredeneren waarom een kind toch een niveau lager moet.
    Een VWO kind komt dan terecht op HAVO, een HAVO kind op VMBO, want anders lopen die rotscholen hun bonus mis, stel je eens voor zeg!
    Een school was er ooit voor het kind, nu zijn ze er voor zichzelf.
    Voor geld binnenhalen ten koste van de kinderen.
    Walgelijke ziekelijke praktijken in NL

    BeantwoordenVerwijderen
  6. http://plazilla.com/page/4295095679/het-einde-van-speciaal-onderwijs

    Net gesproken met de directeur van Het Mozaïek. Onze kinderen worden geofferd. Blijkbaar zijn ze al door ministerie en gemeente opgelegd geen zorg meer te mogen verlenen. Het is prestatiegericht onderwijs waarbij zorg ondersteunende taken, begeleiding die ze kennen om deze leerlingen te leren organiseren wegbezuinigd is. Alles is er al af. Ze verwachten dat deze leerlingen er aan onderdoor gaan. Ze verwachten dat ze uitvallen. Ze verwachten dat een deel zal moeten worden opgenomen. Een stoornis hebben is al verboden. Bestaat al niet meer. Vanuit specialistisch autistisch onderwijs is het ze al verboden om zo te handelen of het te benoemen (ontlabelen, demedicaliseren). Tygo heeft nu een angst voor toetsen, maar het is niet voldoende om via slechte resultaten aan te tonen dat dit systeem niet werkt. De kinderen moeten er aan onderdoor gaan. Want aan het einde van de dag is dat de sterkste boodschap.

    Unglaublich

    Er is mij meegedeeld dat na 2015 de indicatie voor hem niet verlengt gaat worden. Er is al gezegd dat als hij sociaal emotioneel niet mee komt. En als hij zijn werktempo niet kan aanpassen aan de norm, dat hij geweigerd gaat worden op het VSO of nu met de zweep erover. En alle kennis en begrip gaat overboord. Ze hebben alle kennis en expertise in huis. Ze hebben jaren kinderen op fantastische wijze naar een hoger niveau geholpen, maar ze mogen het niet meer gebruiken. Ze moeten nu als leerkrachten kinderen frustreren, zodat de kinderen falen.

    Mijn kind in de vuurlinie

    Ik ben compleet uit het veld geslagen. Hier breng ik mijn kind naartoe. Ik geef hem 's morgens een kus en boterhammetjes mee om voorin de vuurlinie te gaan staan. Ga maar schat.

    Ik had vertrouwen in deze school die zo stil al zijn gehele koers heeft gewijzigd. Vanuit mijn werkervaring had ik ander gedachten goed. Als targets onhaalbaar zijn en je werkt je half dood om er aan te voldoen. Leert niemand dat targets onhaalbaar zijn.

    De reactie van schooldirecteur Dick Grovenstein was: “Maar dan presteren we onder de maat en zijn we een zwakke school. Dan krijgen we niet voldoende geld meer. “

    Dus het doel is om deze kinderen echt te laten falen. Om echt thuissituaties te ontwrichten. Dat gebeurt niet vechtend, dat gebeurd strategisch. Mijn kind is een strategisch doel voor een middel.

    Ik heb aangegeven dat ik liever heb dat mijn kind dan faalt op zijn niveau. Dan dat hij straks psychotisch met meerdere angststoornissen thuis zit. De mededeling was: “maar mevrouw, dan kan hij straks naar de sociale werkplaats.” En ook die is er dan niet meer. Ze mogen niet meer ziek zijn.

    Maar dat is hij wel. Dat is hij wel.

    Soekys




    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. @Soekys, uw kind is niet ziek. De maatschappij is ZIEKELIJK en ACHTERLIJK en helaas is dat doorgeslagen tot het onderwijs. Ze weten ook niet wat juist is en wat niet. Alles onder het mom van jeugdzorg ... want dat zal wel goed zijn, u ziet, er zijn weinig mensen die nog 'gewoon' willen en mogen denken. Het lijkt mij dan ook goed om landelijk te gaan voor thuisonderwijs met een groep van 5 leerlingen, daarnaast praktijkplaatsen in de buurt. Dat kost de regering veel minder en je bent van al die bureaucratische corrupte troep af. Ouders kunnen vaak beter begeleiden dan leerkrachten die overigens meer bezig zijn met het traceren van stickers en verslagen voor jeugdzorg en ZAT.

      Verwijderen
  7. H.I.AMBACHT - De nieuwe jeugdwet is een kopzorg voor ouders van kinderen met autisme. Dit bleek uit een bijeenkomst van het Autismecafé, waarin ervaringsdeskundigen informatie uitwisselen met Zorgbelang en de gemeente.

    Zorgbelang werd vertegenwoordigd door Mariëtte Teunissen (WMO) en Jaco de Kruijf (jeugd). De gemeente door Michiel van der Vlies (regio coördinator jeugdzorg ZHZ en wethouder H.I.Ambacht), An Theunissen (Projectleider Jeugdteams ZHZ) en Rik van der Linden (wethouder jeugd Dordrecht).
    De problemen waar ouders tegen aan lopen zijn divers. Van agressie van het kind uit pure frustratie tot het niet kunnen vinden van een passende school, zorgplek of begeleiding. Autisme komt voor bij alle intelligentie niveaus. Begeleiding is maatwerk.

    De ouders in de zaal zitten vol vragen. “Pas na een jaar lang heb ik eindelijk een indicatie voor mijn zoon en kan de hulpverlening beginnen. Verlies ik nu in 2015 die zwaar bevochte indicatie?” Michiel: “De huidige indicaties lopen door. Voor zover ik weet komt er een overgangsrecht van één jaar. Daarna zal de sociale dienst de herindicatie uit gaan voeren.” Een ouder reageert: “Die herindicatie snap ik niet. Autisme geneest niet, dat heb je een leven lang. Moet ik weer opnieuw formulieren in gaan vullen?”

    Michiel: “De focus van de hulpverlening zal meer komen te liggen op de gezinsproblematiek. Één gezin, één plan. Voor de jeugd zal het jeugdteam er mee aan de slag gaan en voor achttien plus is dat het sociale wijkteam.”

    Anne vult aan: “Wat nu het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) is, wordt het jeugdteam. In het jeugdteam komen ambulante hulpverleners. We willen zoveel mogelijk de bureaucratie uit het systeem halen zodat er zonder uitgebreide diagnose sneller gestart kan worden met de hulpverlening. Waar nodig wordt er in overleg met ouders en huisarts, doorverwezen naar andere professionals. We willen kennisdomeinen bundelen in één team.” Ouder: “Wat te doen als ik het niet eens ben met een beslissing?” Michiel: “Dan kan er bezwaar gemaakt worden of er kan een second opinion aangevraagd worden.”

    Mariette: “Er wordt als eerste uitgegaan van de Eigen Kracht van de burger. Die grenzen zijn per persoon verschillend. Stichting MEE kan in het proces begeleiden.”
    De bezoekers geven de gemeente een aantal tips mee. Volwassene met autisme: “Ondersteuning is voor mij onmisbaar. Ik wil graag begrijpen wat er van mij verwacht wordt en begrepen worden. Instructies duidelijk opschrijven kan helpen.

    Bezuinig niet op lichte ondersteuning. Dan heb ik later ook geen zwaardere zorg nodig.” http://www.deweekkrant.nl/pages.php?page=2992795

    BeantwoordenVerwijderen