vrijdag 6 januari 2012

Huisarts en crisisdienst misbruikt voor spoeduithuisplaatsing

Gezinsvoogd SGJ zet rechter op verkeerde been




Bron: Vara Ombudsman


Een gezinsvoogd van SGJ Christelijke Jeugdzorg heeft onjuiste informatie verstrekt aan de kinderrechter om een spoeduithuisplaatsing van vijf kinderen voor elkaar te krijgen. Dat meldt het VARA-programma ‘De Ombudsman’ dat vrijdagavond wordt uitgezonden (Nederland 2, 20.50 uur). De gezinsvoogd beweerde in haar verzoek tot uithuisplaatsing dat er sprake was van door huisarts en crisisdienst ‘opgemerkte uitingen en wanen van moeder die duiden op ernstige psychiatrische problematiek.’ Zowel huisarts als crisisdienst distantieert zich in ‘De Ombudsman’ van deze verklaring.

Opmerking redactie Dark horse: Het gaat hier niet om een uithuisplaatsing maar om een schriftelijke aanwijzing in de zin van BW1:258 e.v., maar wel een die niet vooraf is gegeven en waarop geen bezwaartermijn is ingegeven, geen bezwaarmogelijkheid. Het is een ondeugdelijk en epaterend handelen van BJZ.


VARA’s Ombudsman onderzocht een klacht van Margreet de Wolff uit Apeldoorn. Zij was getrouwd met een predikant van de Christelijke Gereformeerde Kerk en kreeg negen kinderen met hem. Toen zij zich een aantal jaren geleden wilde laten dopen in een andere kerk ontstonden huwelijksproblemen en werd zij ‘uit het huwelijk en uit de kerk gezet’. De problematische echtscheiding zorgde ervoor dat de kinderen onder toezicht werden gesteld. Tot op een dag plots haar kinderen niet meer thuiskwamen.

Na de scheiding gingen de vier oudste bij hun vader wonen, de vijf jongste bij hun moeder. Tegen de wens van de moeder in werd een gezinsvoogd aangewezen van SGJ, de Stichting Gereformeerde Jeugdbescherming, een landelijke jeugdzorginstelling met streng gereformeerde wortels. Op 12 mei 2011 waren de vijf jongste kinderen een dag bij hun vader, omdat Margreet de Wolff een studiedag had. Toen ze ’s avonds thuiskwam kreeg ze van de gezinsvoogd te horen dat de kinderen niet meer terug kwamen, omdat zij aan godsdienstwanen zou lijden.

Misbruik instanties


In de uitzending van ‘De Ombudsman’ wordt duidelijk dat de gezinsvoogd hier heeft gehandeld zonder toestemming van de kinderrechter, die pas een dag later een schriftelijke machtiging gaf. Een spoeduithuisplaatsing kán zonder een schriftelijke machtiging, maar dan moet er op z’n minst telefonisch contact zijn geweest met de (piket)kinderrechter. Volgens de rechtbank Zutphen is dat contact er niet geweest. ‘De Ombudsman’ ontdekt bovendien dat in het verzoekschrift, op basis waarvan de kinderrechter de machtiging heeft afgegeven, pertinente onjuistheden staan. Zo stelt de gezinsvoogd dat crisisdienst GGNet en de huisarts op basis van eigen waarneming hebben geconstateerd dat de moeder met een ernstige psychiatrische problematiek kampt. Beiden hebben haar echter niet gezien voor de uithuisplaatsing. “Ik heb zelf geen oordeel kunnen vormen over haar psychische gesteldheid”, aldus de huisarts die het betreurt “dat mijn gezag door een gezinsvoogd is gebruikt bij het komen tot een uithuisplaatsing.” Crisisdienst GGNet laat eveneens weten geen diagnose te hebben gesteld. De dienst is bovendien pas gebeld toen de uithuisplaatsing al een feit was en niet, zoals de gezinsvoogd stelt, vooraf geconsulteerd.  “Wij hebben geen diagnose gesteld”, aldus crisisdienst GGNet.

SGJ-directeur Bart Nitrauw wil aanvankelijk niet op de zaak ingaan en weigert zelfs kennis te nemen van de verklaringen van huisarts en crisisdienst. Uiteindelijk reageert hij toch. Hij houdt vol dat de gezinsvoogd ‘juist gehandeld’ heeft. De Inspectie Jeugdzorg laat in een reactie weten de zaak serieus te nemen en hierover contact op te nemen met SGJ. “SGJ moet dit tot op de bodem uitzoeken. Als ons dat niet bevalt, stellen wij zelf een onderzoek in”, aldus een woordvoerder.

Vrijdag 6 januari om 20.50 uur bij de VARA op Nederland 2 in De Ombudsman

6 opmerkingen:

  1. Opmerkingen via formulier bij http://www.deombudsman.nl/contact ;
    de uitzending: http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1213681 na 9:46 minuten te zien (doorschuifje).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De link copieëren en plakken, dan Enter.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Door Adoptievader op zaterdag, 07-01-12 12:56

    Ik herken door andere zaken de smoesjes-attitude van gezinsvoogden en BJZ-bestuurders om aan werkgelegenheid of bezettingsgraden-halen te doen. Het heeft niets te maken met zgn. veiligheid, zgn. bedreiging, diagnostische waarheidsvinding in het belang van de kind-ouderbanden van het kind (hechting is fundamenteel, en bij gemis van een ouder-kennen {Spoorloos of Uitzending gemist} kunnen kinderen later schadelijk gebukt gaan onder deze BJZ-attitude). Wanneer je niets vind als BJZ-werker, dan beschuldig je zonder diagnostisch rapport te overleggen aan de domme rechters de ene ouder van een te vage stoornis, zoals wanen, borderline, anti-pedagogisch, en bewijs maar eens het tegendeel!!! Er worden aan zulke ouders door de gezinsvoogdij van BJZ (en straks CJG) onmogelijke eisen gesteld om tot contact of terugplaatsing te komen. De smoes is of: de rechter is [zo stom geweest] zo te beslissen en is dus onherroepelijk; of: het kind is nu veilig; of: de ouder heeft wat wat privé is; etc.. Het is nergens toetsbaar!!! Behalve diegenen die het dossier van de familie mogen zien, de cliënt-ondersteuners, maar daar wordt zelden naar geluisterd door inspectie en politiek.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Er zijn ook rechters met iets meer geweten of inzicht:
    Mr. P.A.J.Th. van Teeffelen is deeltijd raadsheer van het Hof te ’s-Hertogenbosch en plaatsvervangend voorzitter van de vereniging voor Familie- en Jeugdrecht. Hij publiceerde in FJR, nummer 10, 2010, op blz. 248-249. Hij somt 3 knelpunten op, die door de opbouw der stukken voor een rechtsgeleerde al een waar zoekplaatje oplevert, laat staan voor ouders: “… Voor cliënten lijkt het in een aantal situaties dan ook een gevecht tegen windmolens in plaats van dat de hulp wordt verleend, waar het allemaal om begonnen is.
    Het derde knelpunt heeft betrekking op de verantwoordingsplicht van Bureau Jeugdzorg. Het bureau heeft er jegens het hof nogal eens zichtbaar moeite mee zich te verantwoorden. Dat kan gemakkelijk leiden tot irritaties over en weer. Voor het hof is het de kunst om hoffelijk te blijven, ook al heb je soms grote problemen met de wijze waarop door het bureau in het verleden is gewerkt. Doordat er soms in een jaar weinig structureel aan een bepaalde zaak is gewerkt, ontstaat in het vraaggesprek nogal eens een pijnlijke situatie. Het bureau wil dan nogal eens een houding aannemen van: ‘wij weten het beter en u begrijpt niets van ons vak.’...
    [Bij BJZ] is er weinig animo tot terugplaatsing. Uiteraard krijgen we als hof regelmatig die situatie ter beoordeling en een fatsoenlijk antwoord op onze vraag naar de inspanningen die worden gedaan om het kind terug te plaatsen bij de ouders krijgen we lang niet altijd. Ouders stellen de vraag wat zij moeten doen om de kinderen weer terug thuis te krijgen en krijgen daarop geen antwoord of worden min of meer met een kluitje in het riet gestuurd. … Onwillekeurig rijst dan de vraag nogal eens: ‘is het bureau er voor de cliënten of zijn de cliënten er voor het bureau?’”
    Dit juridisch citaat zegt wel wat.
    Het is niet één case, doch het is structureel zo bij BJZ.
    Ouders lopen bij BJZ grote kans dat hun het kind wordt afgenomen zonder diagnose! 'Gewoon' op insinuatie; dat heet bij BJZ "onderzoek", al is het een meningen-inventarisatie met partijtrekken door gezinsvoogd. Die heeft de macht en laat het ook gelden.
    Besturen zeggen te werken met de Deltamethode, doch in de praktijk zien we dat wat ouders mogen opschrijven in de documenten van BJZ alsnog door een filter gaan.
    Er is geen diagnostische en rechterlijke objectiviteit (LJN BD1113; IVRK art. 24; BW1:254-1: "ernstig" en na "falen" wordt vergeten; BW1:257 wordt zelden nageleefd door BJZ).
    Na een OTS is er 60% kans op uithuisplaatsing; dat is schadelijk voor veel kinderen, maar dat weegt BJZ nooit af.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. En dan te bedenken dat ouders niet naar BJZ hoeven, daar er ook jeugdpsychiaters zijn, die meer kwaliteit leveren, waar een kind recht op heeft.

    Door BJZ krijgen veel rechters een verkeerd beeld over 'hechting(sstoornissen)'.

    Er wordt dus structureel gefraudeerd met de ervaringen die kinderen 'mogen' opdoen onder toezicht van BJZ.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. advocaat jan van ruth18 november 2012 om 22:33

    sorry,

    maar is wel degelijk machtiging uhp..
    Inmiddels heeft de inspectie jeugdzorg in dit individuele geval een oordeel gegeven.
    Een unicum!

    En is de SGJ onder verscherpt toezicht geplaatst.

    De betreffende gezinsvoogd is door de SGJ niet van de zaak afgehaald.

    Zij hieven het glas, deden een plas en alles bleef zoals het was...

    BeantwoordenVerwijderen