woensdag 7 december 2011

Brief aan Eerste Kamerleden


Zeer geacht Kamerlid,


Wij schrijven u deze brief als ouders, uit naam van S.... en als burgers van een democratische rechtsstaat die zeer verontrust zijn over het feit dat er in de Jeugdzorg niet aan Waarheidsvinding wordt gedaan.

Wij begrijpen dat u en uw collega’s niet op persoonlijke zaken kunnen ingaan.
Het zou ons al zeer verheugen als u de moeite neemt om ons verhaal (wat het verhaal zou kunnen zijn van duizenden andere Nederlandse ouders) te lezen.

Het is het verhaal over onze dochter S...., toen nog 6 jaar oud.
S.... ging na de zomervakantie van 2010 naar een nieuwe school, een spraaktaal school in Amsterdam.

Eind september begon onze dochter vreemd en agressief gedrag te vertonen. Ze was bang, huilde veelvuldig en kon uit het niets gaan slaan of schreeuwen. Sarah wilde niet meer naar school en gaf  ‘s morgens regelmatig over. Omdat onze dochter en spraaktaalstoornis heeft was het moeilijk voor ons om er achter te komen wat er nu precies aan de hand was.

Op 16 december 2010 kwam het hoge woord eruit. Onze dochter werd op school seksueel misbruikt. Wij hebben contact gehad met school en gevraagd om een onafhankelijke orthopedagoog, om de zaak grondig te onderzoeken aangezien onze dochter vertelde dat dit ook met andere kinderen gebeurde. School weigerde en de goede verstandhouding sloeg als een blad van een boom om. (Enkele maanden later is zij in trauma verwerkingstherapie geweest bij een Drs. en er is een PTSS geconstateerd).

Omdat wij niet alleen zeer bezorgd waren over het welzijn van onze dochter maar ook om het welzijn van de andere kinderen zijn wij naar de zedenpolitie in Amsterdam gegaan. Wij hebben zelf het AMK gebeld in januari 2011 om melding te maken van het gebeuren onze dochter vertelde.

Wat schetst onze grote verbazing toen enkele weken later de school een AMK melding had gedaan tegen ons gezin. Wij zijn nooit een crisisgezin geweest en staan ook niet bekend als probleemgezin.
In goed vertrouwen (achteraf heel naïef) gingen wij een gesprek aan met het AMK. Na maanden van ‘onderzoek’ werden wij zonder enige grond of op feiten gebaseerd materiaal beschuldigd van ‘pedagogische verwaarlozing’.* Het AMK rapport stond vol met aantoonbare leugens, insinuaties en verdachtmakingen. Zo erg, dat je je als ouders afvraagt of dit rapport wel over jouw gezin gaat. Ondertussen weten wij via andere ouders en internet hoe leugenachtig rapporten van het AMK/BJZ en de Raad kunnen zijn, het is eerder regel dan uitzondering.

We brachten tijdens het afsluitgesprek met het AMK nog naar voren dat de leerplichtambtenaar en haar coördinator toestemming hadden gegeven om S.... thuis te houden. S.... was doodsbang en wilde nooit meer naar dezelfde school terug, zei ze. Wij hadden na anderhalve maand alweer een nieuwe school voor haar gevonden. Bij het afsluitgesprek wisten de dames van het AMK al dat S....  na de krokusvakantie kon beginnen op een nieuwe school.

Er was bij de AMK medewerksters geen speld tussen te krijgen, ze doen immers niet aan waarheidsvinding en hebben geen boodschap aan feiten.
Wat volgde was 4 weken intensieve gezinsbegeleiding (waarbij de Families First begeleidster zelf grote vraagtekens had. Wij waren in de verste verte geen crisisgezin). Hierna nog een onderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming. Het AMK had gedreigd met Uithuis plaatsing van onze beide kinderen (S.... 6 en S..... 13) omdat deze in de thuissituatie ‘ernstig gevaar’ zouden lopen. Families First en de Raad kon daar helemaal niets van bevestigen.

Nu komen wij bij datgene waar alles om draait Waarheidsvinding binnen Jeugdzorg. Negen maanden zijn wij met ons gezin door een hel gegaan (net zoals tienduizenden andere ouders kunnen getuigen, met schrijnende verhalen over de misstanden binnen Jeugdzorg).
S.... zit inmiddels (februari 2011) allang op een andere school. Wij hebben onze kinderen nog, maar hoe anders loopt het af voor duizenden andere kinderen, ouders, oma’s, opa’s, etc. Na december 2010 is ons leven nooit meer geworden als voorheen. Het is ongelofelijk dat in een democratische rechtsstaat je je kinderen kan verliezen op basis van leugens, roddels en in ons geval een school die geen zin had in negatieve publiciteit. Deze school staat al jaren te boek als zwak bij de Onderwijsinspectie.

In de Jeugdzorg zou Waarheidsvinding verankerd moeten zijn in de wet. Wij zijn ondertussen ervaringsdeskundigen die de vele hartverscheurende verhalen van ouders op internet kunnen bevestigen. Ons leven zal nooit meer dezelfde zijn.


Met vriendelijke groet,


Mevrouw APM van Kralingen
Dhr. SSS Snijer

School: Signis, Jan Tooropstraat 11, Amsterdam
Overkoepelende organisatie: Koninklijke Kentalis
Schooljaar: 2010-2011
Klas: Ara - klas



* Letterlijke formulering in het rapport: kindermishandeling is bewezen.

3 opmerkingen:

  1. Ja. En zo is het gewoon. Nederland is zeer gevaarlijk voor een gezin. De wereld zal het weten en anders die gezinsvoogden wel....Het zijn geen misverstanden, het zijn geen incidentele excessieve gevallen waar het om gaat. Het gaat om alledaagse gezinnen die lekker gaan ...En door de naïviteit van ouders en kinderen, die als maar door de media geindoctrineerd worden met het idee dat jz hun belangen zal behartigen en beschermen, lopen alle gezinnen lekker in de val. Er hoeft maar één piepkleine opening te komen richting jz en VOORBIJ is het met uw mooie gezinsleventje. ONGEDIERTE is het, zeg ik..IK die in wezen een heel beschaafd mens is en zoiets niet snel zou zeggen.
    En denkt u maar niet dat deze littekens genezen mettertijd, want de tijd staat stil, vanaf het moment dat het je duidelijk wordt wat hun intentie achter alles is: Je kind afpakken.
    U kunt het zich niet voorstellen totdat het u gebeurt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, dat klopt wat jij hier schrijft. WSG en BJZ ontnemen de ouders hun kinderen, daarbij kijken ze niet naar de feiten (geen waarheidsvinding). Mijn dochter zit in een instelling, ze heeft meerdere malen aangegeven te zijn misbruikt en mishandeld. Mijn dochter moest wel van WSG preventief aan de prikpil (ze wilde dit zelf niet). De kinderen in deze instelling worden in de holding gelegd. Het is toch niet normaal hoe ze met onze kinderen omgaan! Mijn dochter mag mijn telefoon nr. niet bij zich hebben. J.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zoiets heb ik ook meegemaakt. Ondertussen ben ik manisch depressief en apathisch. Ik zou de kinderen willen ontvoeren en met de auto en mee naar het buitenland nemen. Soms wil je de mensen van dit onmenselijke systeem die je dit hebben aangedaan iets aandoen. Mijn medische toestand wordt in verband gebracht met de veiligheid van mijn ex en kinderen, etc etc etc.

    Ondertussen wordt ik chronisch mishandeld door zowat alles en iedereen, en dat moet dus zo in de doofpot. Mij hebben ze 40 maanden opgesloten en behandeld, omdat ze me kapot probeerden te maken en dit in de doofpot moest. Iedereen werkt dan samen. Zelfs de rechtspraak is niet meer betrouwbaar in deze. Ik ben heel er ziek van dit k.tland.
    Vaak proberen ze je de kinderen af te pakken omdat je volgens hun een verkeerd gedachtegoed hebt. Dat mag je niet verspreiden. En dan pakken ze je de kinderen af. Linksom of rechtsom. Of ze roeien het hele gezin uit. Alle gelul over regeltjes of instanties of wetten of wat voor shitzooi dan ook, is alleen maar om iedereen zand in de ogen te strooien. Get real, we zitten gewoon in één groot fascistisch systeem, genaamd Jeugdzorg.

    G. W.

    BeantwoordenVerwijderen