'What Is Truth? Said Jesting Pilate. And Would Not Stay For An Answer'
Toen Kamerlid Loes Ypma (PvdA) tijdens het debat over de nieuwe jeugdwet (oktober 2013) de voorgenomen plannen met trots stond te verkondigen, alsof het de geboorte van haar eigen kind betrof, werd ze niet moe van het herhalen van de professionaliteit van de 'mensen in het veld'. Haar pleidooi voor ‘meer vertrouwen geven aan de jeugdwerker’ werd eindeloos gerepeteerd en het leek er op alsof alle misstanden in de Jeugdzorg enkel voortkwamen uit het feit dat deze lieve, bekwame en zorgzame mensen (gezinsvoogden) gewoon niet voldoende de ruimte hadden gekregen om ‘te doen waar ze goed in zijn’. Ja, ja, niet voldoende ruimte gekregen…
William Schrikker Groep
Maar beste Leon, wat nu als het boek van Ada Busman niet voor 10% waar is, maar voor 70, of 80, of 90%, of dat er zelfs geen woord van gelogen is!?? En wat als we nu samen constateren dat het juist vanwege de gezinsvoogd in kwestie op een drama uitliep voor Jordy en zijn vader en dat het de afscherming van deze gezinsvoogd was door de top van de William Schrikker Groep (thans WSJ) dat de familie er moedeloos van werd, waardoor er voor de vader geen andere mogelijkheid meer over bleef dan zijn eigen kind van de ‘zorgboerderij’ (martelinstituut) te ontvoeren en naar het buitenland te vertrekken, waar het nu heel goed met ze gaat?
En beste Leon, wat doen we nu met de opmerking van de PR-man van de WSJ die op de vraag van Dark horse of er nog steeds kinderen op die boerderij geplaatst worden, antwoordde met de woorden dat dit de ‘enige concrete vraag was' die we hadden en dat we maanden later zelfs op die ene vraag nog geen antwoord hebben gekregen?
Sven Snijer
Antwoord
Jeugdzorg Dark Horse:
Sir
Francis Bacon
We zijn het natuurlijk allemaal gewend van Jeugdzorg, de aangeboren
allergie voor feitelijk juiste informatie, maar Erik Gerritsen geeft er na
afloop van het debat in de Balie een wel heel aparte draai aan; hij wordt
filosofisch door het volgende bericht te Retweeten:
Erik Gerritsen
Wat
een bijzondere constatering van Jacko Van der Meulen en de bestuursvoorzitter
BJAA, dat filosofen de afgelopen eeuwen met elkaar in debat zijn gegaan over de
waarheidsvraag, de aard van de werkelijkheid en de aanspraken die wij daar wel
of niet op kunnen maken. Maar het heeft natuurlijk niets van doen met de
waarheidsvraag in de jeugdzorg en meer in het bijzonder met de inhoud van de
rapportages van Bureau Jeugdzorg en die van de Raad voor de Kinderbescherming,
met daarbij de beweringen van de niet beëdigde zittingsvertegenwoordigers van Jeugdzorg
in de rechtszaal.
Het
gaat in rechtszaken over gedwongen maatregelen voor een gezin niet over de
ontologische vraag naar de aard van de werkelijkheid, naar de
aangeboren begrippen, de betrouwbaarheid van de zintuigen en dergelijke
overwegingen, maar om de eenvoudige vraag of iemand van Jeugdzorg de waarheid
spreekt die in overeenstemming is met controleerbare feiten. Niet moeilijk
doen, niet filosofisch worden, maar met je neus op de feiten gedrukt worden en
dan simpel ja of nee zeggen. Ja, we hebben dingen opgeschreven die niet kloppen
en nee, we zijn niet bereid geweest het te veranderen, ook al had dat
verregaande consequenties voor het gezin en de integriteit van hun gezinsleven.
Ja, het is na lang strijden van ouders en advocaat uiteindelijk uit het rapport
verwijderd en nee, het hoeft niemand te verbazen dat dezelfde foute informatie
in een latere zitting weer opdook, omdat we nog wel eens wisselen met personeel
en de overdracht niet altijd lekker gaat.
Geen verantwoordelijkheid
Daar
hoef je toch geen Socrates voor te zijn meneer Gerritsen? Welke personen
stellen vragen over de waarheid in het algemeen en wensen het debat breed te
houden, voortdurend iedereen ervan overtuigend dat de waarheid ‘complex’ is en
niet onder één noemer te brengen? Juist!, degenen met vluchtgedrag.
Degenen die
niet persoonlijk verantwoordelijk willen worden gehouden voor specifieke fouten
in een specifieke casus, waar heel nauwkeurig één of meerdere personen als
slachtoffer van aan te wijzen zijn. Waar exact aantoonbaar is welke de schade is, aan wie toegebracht, in welke tijdsperiode en met welke gevolgen.
Laten
we vooral niet in detail treden als het over de fouten van jeugdbeschermers
gaat, maar liever in het algemeen toegeven dat ‘er ook wel eens dingen fout
gaan’ zodat het lijkt of we leerbaar zijn bij jeugdzorg, zonder dat we hoeven
op te draaien voor wat we echt levende mensen hebben aangedaan. Liever spreken
over percentages van vermindering van gedwongen maatregelen, want dat horen de
politici in Den Haag veel liever. Onder die kaasstolp in Den Haag hebben ze
liever niet te veel onrust, want de economische crisis geeft ze sowieso al
slapeloze nachten. ‘Jeugdzorg? Wij vertrouwen op de mensen in het veld’ en
branden onze vingers niet door af te dalen tot het niveau van de individuele
casus. Dat zou dom zijn.
Het
enige dat de politici van Erik nodig hebben is de verzekering dat het nu beter
gaat en dat de excessen van het verleden langzaam aan het verminderen zijn, tot
een verwaarloosbaar aantal misstanden. Dan kunnen ze geruisloos bewegen in de
richting van een frisse, vrolijke Jeugdzorg, zonder officiële erkenning van
decennia van kinderroof.
Leon Wever en Jordy
Toen
Leon Wever, directeur Jeugd van het Ministerie van VWS, het boek van Ada Busman had gelezen ‘Ik zal nooit meer
stout zijn’, was zijn reactie dat als het slechts voor 10% waar was wat in het
boek stond beschreven, dat al verschrikkelijk zou zijn!
Toen Kamerlid Loes Ypma (PvdA) tijdens het debat over de nieuwe jeugdwet (oktober 2013) de voorgenomen plannen met trots stond te verkondigen, alsof het de geboorte van haar eigen kind betrof, werd ze niet moe van het herhalen van de professionaliteit van de 'mensen in het veld'. Haar pleidooi voor ‘meer vertrouwen geven aan de jeugdwerker’ werd eindeloos gerepeteerd en het leek er op alsof alle misstanden in de Jeugdzorg enkel voortkwamen uit het feit dat deze lieve, bekwame en zorgzame mensen (gezinsvoogden) gewoon niet voldoende de ruimte hadden gekregen om ‘te doen waar ze goed in zijn’. Ja, ja, niet voldoende ruimte gekregen…
William Schrikker Groep
Maar beste Leon, wat nu als het boek van Ada Busman niet voor 10% waar is, maar voor 70, of 80, of 90%, of dat er zelfs geen woord van gelogen is!?? En wat als we nu samen constateren dat het juist vanwege de gezinsvoogd in kwestie op een drama uitliep voor Jordy en zijn vader en dat het de afscherming van deze gezinsvoogd was door de top van de William Schrikker Groep (thans WSJ) dat de familie er moedeloos van werd, waardoor er voor de vader geen andere mogelijkheid meer over bleef dan zijn eigen kind van de ‘zorgboerderij’ (martelinstituut) te ontvoeren en naar het buitenland te vertrekken, waar het nu heel goed met ze gaat?
En beste Leon, wat doen we nu met de opmerking van de PR-man van de WSJ die op de vraag van Dark horse of er nog steeds kinderen op die boerderij geplaatst worden, antwoordde met de woorden dat dit de ‘enige concrete vraag was' die we hadden en dat we maanden later zelfs op die ene vraag nog geen antwoord hebben gekregen?
Maar
dat is allemaal zo nauwkeurig en zo controleerbaar. Is het Jeugdzorg Dark horse
dan nog niet duidelijk dat we in Den Haag ons uiterste best doen om in
algemeenheden te blijven hangen, zodat we nergens op vast te pinnen zijn en er
ook nergens schade verhaald kan worden? (Heel slim om de commissie Samson
alleen onderzoek te laten doen naar seksueel misbruik binnen de Jeugdzorg en
niet naar geestelijke en lichamelijke mishandeling) Erik Gerritsen heeft het
goed begrepen en bedient de bestuurders op hun wenken. Er zijn volgens hem ‘nog steeds veel misverstanden over wat
jeugdzorg wel en niet aan waarheidsvinding doet’ en daarmee maakt hij van
de waarheid opnieuw een facultatief gebeuren.
Heel ‘complex’ allemaal
Soms
doen ze er wel aan, soms niet. Het ligt er maar aan met welk soort van waarheid
ze te maken hebben. Het is misschien niet feitelijk waar wat in een rapport van
Jeugdzorg staat opgetekend, maar het is wel waar dat de leugens door iemand zijn
geuit. Het is wellicht niet waar om te stellen dat ouders psychische problemen
hebben, maar het is wel waar dat de rechter er onrustig van wordt als de
gezinsvoogd deze vermoedens uit tijdens de zitting. Het is vaak niet waar dat
het kind in groot gevaar verkeert, maar het is wel waar dat de rechter het niet
aan zijn fiets wil hebben hangen dat het kind een maand later dood gevonden
wordt, dus de zorgen hebben wel een feitelijk gevolg voor het gezin en het doet
werkelijk pijn! Ook het trauma voor het kind van de onnodige uithuisplaatsing
leidt tot werkelijke hechtingsstoornissen en wantrouwen naar volwassenen, maar
het is niet waar dat Jeugdzorg daar dan later de verantwoordelijkheid voor
neemt. U ziet, de waarheid is inderdaad complex.
De
teneur van de avond bij de Balie was dat het allemaal steeds beter gaat in de Jeugdzorg
en dat het toch ‘jammer’ was dat Jeugdzorg Dark Horse niet was komen opdagen,
want zo kon er nooit een brug worden geslagen! Een brug tussen wat? Tussen waarheid
en leugen? De tweet van Gerritsen spreekt wat dat betreft boekdelen en bevestigt
de beslissing om thuis te blijven geheel.
De leugencarrousel
Niemand
in de hele sector, noch in Den Haag is voor een werkelijk transparant onderzoek
naar het toegebrachte leed over vele jaren en de verschrikkelijke strijd die
ouders vaak tevergeefs hebben gevoerd om hun kinderen terug te krijgen, of
zelfs maar te mogen zien, terwijl de bewijzen van fouten door BJz zich
opstapelden. Dat is voor BJz het voordeel van de leugencarrousel. Er kunnen bij
gebleken fouten door BJz altijd ‘andere zorgen’ worden gevonden waar ze enkel
en uitsluitend op inzoomen om geen gezichtsverlies te lijden en te pretenderen
dat hun bemoeienis met het gezin ‘niet voor niets was’.
Verbeteringen
in de Jeugdzorg? Ik geloof het alleen als ook de puinhoop van het verleden
daarin wordt meegenomen, want anders vrees ik dat het een tijdelijke
verbetering zal zijn, waarbinnen na een bepaalde tijd toch weer dat lelijke
duiveltje uit het verleden zijn eigenwijze koppie omhoog zal steken, genaamd machtsmisbruik.
Op
Twitter
“@JackovdMeulen: @egerrit
over wat is waarheid zijn filosofen het na 2000 jaar nog niet eens” #onderbuik
@egerrit @JackovdMeulen Is makkelijk, stoppen met
vervalsen en opzettelijk misleiden..
Erik G.:
BeantwoordenVerwijderenWaarheid heeft iets te maken met het integrale echte belang aan onbelastende ervaringen en ontwikkeling van een kind in zo veel mogelijk zijn eigen vertrouwde omgeving, zonder de ouders te beschuldigen niet leerzaam te zijn zonder hen eerst te leren door een deskundige,
zonder diagnose of wel dat het integrale beeld is weergegeven door de sociaal werkster/jeugdzorgwerker/gezinsvoogd/OK-adviseur,
zonder aan de toekomstige belangen van het kind te denken en welke invloeden een dwangmaatregel heeft op de opgroeiende als er om een diagnostische waarheidsvinding wordt gevraagd, en wel niet in 6 maanden maar meteen, want...
u bent toch niet zo stom dat u niet weet dat elke dag in spanning van een ontheemde omgeving het kind geen goed doet?!
Zeker als wetenschappers zeggen dat het kind beter thuis kan zijn dan in een pleegsetting. Eerst degelijk onderzoeken op niveau!
Wanneer onafhankelijke wetenschappers ook al zeggen dat een diagnostisch inzicht ontbreekt aan het speculeren van de jeugdzorgwerkers, die tot dwang komen, dan bent u toch niet zo stom om dit af te doen alsof het de onderbuiken van ouders zijn die spreken?!
Het is de vraag waarom u met mooipraat en schemeren nog wenst te manipuleren, als belezen ouders en anderen zien dat u en uw consorten epateren en manipuleren, en zich niet inzet ten dienste van de onbelaste ontwikkeling van kinderen in hun kind-ouderband-sfeer, met zo nodig bij ernstige vermoedens een onderzoek op diagnostisch niveau, niet beperkend en sturend onder dreiging van een niet-medicus/jeugdzorgwerker.
Waarheidsvinding, een ouder begrip dan het strafrecht, is een belangrijke menselijke behoefte.
Leugens, insinuaties, valse aannames in indicatiebesluiten passen niet om weggewoven te worden als onbelangrijk en als de jeugdzorg niet tegen te spreken.
Plannen van Aanpak met degelijke dubieuze strofes die leiden tot manipulatie van de rechter, zijn verre van gewetensvol, en dit trachten onder tafel te vegen door de ouders in een vals daglicht te stellen, met onderbuiken als zgn. maatstaf, de wetenschap en onderzoekers negerend, lijkt me heel erg verdacht veel op domheid of gewetenloosheid te duiden. Wat zou het zijn? Een sluimerende psychische stoornis bij de bestuurder?
We zien graag wetenschappelijke onderbouwing en onderzoek naar de waarheid van beweringen vanuit de jeugdzorg-indicaties.
U, Erik G., leest toch wel de reacties en de aangehaalde wetenschappelijke onderzoeken?
Kùnt u die combineren met de zorgen van ouders en advocaten? Vòòrdat er dwang wordt toegepast of ouders vals worden weggezet in de p.r. en uw verkooptechniek?
Het verschuilen is uiteraard een tactiek van een verliezer.
Vroeger zeiden we wel eens, EO figuren, dat zijn die lui allemaal, is het jullie wel eens opgevallen? Van die vage glibberige gezichten met een hemelse glimlach, en maar slijmen en ondertussen je hele leven zomaar redeloos overhoop trappen.
BeantwoordenVerwijderenGoed doorvoede bestuurders.
VerwijderenBlind wat er echt op de werkvloer gebeurt.
Blind voor de wetenschap, al jaren.