vrijdag 29 november 2013

Pieter en zijn meisjes



Amsterdam, 28 november 2013


Stel, je bent zo’n veertig/ vijfenveertig jaar en je hebt met je partner samen drie kinderen rond de puberleeftijd. Je hebt al aardig wat levenservaring opgedaan en je hebt je een identiteit gevormd als mens, als vader/moeder en binnen je sociale (werk) kring. Dan komt er op een dag een AMK-melding binnen over je gezin, of je bent omdat je jeugdzorg nog niet zo goed kent, zo stom geweest bij ze aan te kloppen voor vrijwillige hulp omdat je een opvoedingsvraag hebt bij één van je kinderen.  

Dan loop je het risico dat één van de meisjes hierboven naar je gezin wordt gestuurd om professioneel hulp te bieden. Meisjes waarbij ik zelf de behoefte voel om te vragen of ze hun huiswerk al af hebben, anders mogen ze vanavond niet uitgaan met hun vriendinnen. En dan neem ik ook hun blackberry in beslag. Bovendien zal ik hun rector eens bellen of ze ook hebben meegedaan met blowen, gisteren op het schoolplein achter het fietsenhok.  

Wethouder Hilhorst is in ieder geval heel gelukkig met zijn meisjes (nee, het zijn niet zijn kinderen) en na afloop van deze bijeenkomst heeft hij ze waarschijnlijk een aardigheidje meegegeven. Een lolly of zo.

Sven Snijer

6 opmerkingen:

  1. Haha, die foto spreekt inderdaad boekdelen! Vreselijk als je daarmee te maken krijgt als ouders, maar hilarisch beeld en bijbehorende tekst.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Door het grote verloop is er geen specialisatie binnen BJZ; geen deskundige die de cliënt ziet en onderzoekt en passende hulp geeft.

    Ouders moeten leren preventief te weten, gevolg gevend aan BW1:247. Wat is AMK, wat is BJZ, en hoe praktiseren ze volgens ervaringsdeskundigen?
    Bij Oplichting Google je toch ook naar ervaringen met de oplichter?!
    Voor het aanschaffen van een apparaat Google je toch ook welk merk het beste is?!
    Voor je kind niet???

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem30 november 2013 07:37

    " Een lolly of zo" met een lachje van Geer en Goor. Die jonge meisjes net uit de pampers worden wel goed onderhouden door Hillie. Welke opleidingen hebben ze op deze leeftijd al afgerond vraag ik me af, hebben zij thuis problemen, zijn ze verslaafd, getrouwd en kinderen, etc. Tegenwoordig zitten de BJZ-gebouwen vol met die jonge studentjes, Tilburg is een goed voorbeeld.

    Ik heb me afgevraagd: als die lolly-likkende (ooooh) jongens en meisjes tegen gedupeerde ouders zeggen; wij mogen zelf niets beslissen, dat moeten wij overleggen met onze leidinggevende, de gedragswetenschapper (nietszeggend beroep) die overigens kind(eren) en ouder(s) nooit hebben gezien en gesproken, waarom bestaan ze dan nog? Als zij alle werkzaamheden en beslissingen door hun leidinggevende laten doen, smijt de regering dan niet zomaar met geld en vult hierbij de zakken van groentjes die nog niets van het echte leven hebben geproefd en ervaren? Schaf óf BJZ óf de gezinsvoogdij-instelling of beiden gewoon af.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Welke opleiding hebben ze, wordt gevraagd. Nu, een softe sociaal-werkster opleiding, met een diploma van het niveau InHolland, wat dubieus waarschijnlijk, Met zesjes en misschien nog wel een vijfje gehaald, en dan enige weken een interne cursus in BJZ.

      Natuurlijk gericht om met 'kinderbeschermende ogen te kijken'.
      Dat wil je dan toch gaan toepassen?!?
      Geen medisch niveau om andere oorzaken te herkennen.
      En ze hebben methodieken nodig, omdat ze die niet al kennen.
      Dus ze hebben een diploma, echt, maar wat voor een!
      Informeert enig ouder naar het registratienummer van de 'gedragswetenschapper'? Dat moet wel! Die moet de cliënt onderzoeken om gevolg hebbend advies te geven, naar beroepsethiek. Die kan aangepakt worden als die een handtekening zet, en anders is het IB niet deskundig! Ontbreekt een diagnose.

      In de politiek wordt het begrip BJZ kennelijk als een afvoerputje van jeugdproblematiek gezien, zonder verder te kijken dan hun neus lang is, en dat komt wsch. omdat de mooipraat vanuit BJZ zo leuk klinkt.

      Alle ouders met OTS zijn pedagogisch onbekwaam en niet serieus te nemen, dat is standaard! Of gaat men van een axioma uit, waarover gezwegen wordt in de p.r.? Niets ziend wordt hier werkelijk met belastinggeld gesmeten. Want, zo heet het, er bestaat kindermishandeling, (zonder duidelijke definitie en grenzen stellen en voorlichting, zodat ze hun gang kunnen gaan). Daarom zal de slapende politiek geen BJZ afschaffen. Ouders laten zich nauwelijks of niet horen.

      Verwijderen
  4. Deze dames behoeven toch ook niets te weten! Ze moeten de boel laten escaleren, waarna ze alleen maar kinderen uit de ouderlijke macht behoeven te zetten en vervolgens in pleegzorg, kindertehuizen, residentiele jeugdzorg te zetten enz., omdat de Jeugdzorg Wet dit zo heeft bepaald.
    Ze moeten goed in adminisratie zijn, maar verder behoeven ze niets. Dus krachten met gevoel en intelligentie zouden deze baan toch niet aan kunnen, veel te laag niveau ... geen uitdaging en je moet verschrikkelijk lang wachten tot alles is geescaleerd ... dat is ook een vak apart ... lekker lui zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Gezinsvoogden zouden de situatie moeten kunnen analyseren. In ons buurland sturen ze meteen een psycholoog op zo'n situatie af. Deze analyseert de situatie. Vervolgens wordt doorverwezen naar hulp en zorg. In geval van een vechtscheiding moeten de ouders meteen in therapie. De kinderen zouden gesprekken kunnen voeren bij de GGZ. In Nederland kunnen kinderen achteraf een cursus krijgen als de ouders dit willen. Maar als er ernstige zaken een rol meespelen doen ouders dit natuurlijk niet. Nederlandse gezinsvoogden kunnen niet doorverwijzen naar hulpverlenende instanties. Zij kunnen alleen maar doorverwijzen naar pleegzorg, en uit huis plaatsen.

    BeantwoordenVerwijderen