Het feit dat veel gevallen van kindermishandeling niet
worden gesignaleerd, blijkt uit de gegevens van de AD Ziekenhuis Top 100, die
komende zaterdag verschijnt.
Potdorie!
Mijn vertrouwen in ziekenhuizen is de laatste tijd al gedaald, komt dit er ook
nog eens bij. Ziekenhuizen melden hun
vermoedens niet! Niet te geloven! ‘Duizenden kinderen lopen de kans mis om
gered te worden van verder onheil!’ aldus heilsprofeet Sprokkenreef van de
Jeugdzorgkerk.
De
scholen werden uitgenodigd om mee te werken aan het onderzoek. Er werd een
brief naar de directies gestuurd. De verwachte respons bleef uit, hierna zijn
ze telefonisch benaderd. Vervolgens zijn reservescholen per brief uitgenodigd.
Bij deze uitnodiging zat tevens een aanbevelingsbrief van het ministerie van Jeugd
en Gezin. Vanwege de hoge tijdsdruk en onvoldoende respons hebben de
onderzoekers besloten nog meer scholen aan te schrijven. Per basisschool is één
leerkracht per groep (1 – 8 ) aangewezen voor deelname aan het onderzoek.
Uit de data komt naar voren dat ziekenhuizen gemiddeld
bij 1 op de 120 jonge patiënten een vermoeden van mishandeling hebben. Dat
wordt gemeld bij een speciaal team. Een kwart van de ziekenhuizen haalt echter
nog niet de helft van dit aantal. Enkele ziekenhuizen melden amper gevallen.
Een lijvig
rapport, vol cijfertjes en conclusies
Ik
vermoed, dus meld ik het hier maar, dat hij zijn geloof put uit een
onderzoeksrapport van professor Lenneke Amelink. Dit onderzoek ‘De Tweede Nationale Prevalentiestudie
Mishandeling van Kinderen en Jeugdigen’
werd gedaan in opdracht van het ministerie van VWS. Het verscheen in
augustus 2011. Een rapport van 199
bladzijden.
Hoewel
niet universitair geschoold, waag ik het toch wat vraagtekens te plaatsen.
Bijvoorbeeld de wijze waarop de professor en haar onderzoeksgroep via
informanten bij instanties aan gegevens is gekomen:
De
AMK’s en Raad voor de Kinderbescherming
Politie
en rechtbank
Huisartsen,
consultatiebureaus, spoedeisende hulp en aandachtsfunctionarissen van
ziekenhuizen.
Basisscholen,
en scholen voor Voortgezet Onderwijs
Kinderdagverblijven,
gastouderopvang, peuterspeelzalen en vrouwenopvang.
Gemakkelijk
Via
Jeugdzorg Nederland vroeg de professor alle 15
AMK’s medewerking te verlenen om data te verzamelen. Gedurende een vol
jaar verkreeg zij toegang tot de databestanden van deze instellingen.
Moeizaam!
Vrijwillig?
De
uitnodiging vond ook nauwelijks respons bij de scholen voor voortgezet
onderwijs. Er is toen besloten om één mentor uit elk leerjaar van de leerjaren
aan te wijzen voor deelname aan het onderzoek.
Medewerking?
De
onderzoekers stellen vast: In totaal hebben 461 organisaties medewerking
toegezegd aan het onderzoek. Organisaties waar de medewerking (op
directieniveau) minder goed was dan gehoopt waren het voortgezet onderwijs, de
politie, Spoed Eisende Hulp en de Raden voor de Kinderbescherming. De redenen
waarom na eerder toezeggingen uiteindelijk toch niet mee werd gewerkt? De
informant had verlof, was ziek tijdens de onderzoekperiode, was van baan
veranderd, of had te weinig tijd naast zij/haar reguliere werkzaamheden. Tsja,
je zou ook kunnen concluderen dat ze het onderzoek niet zo zagen zitten?
Misschien er wel kritisch tegenover stonden?
Informant
De
aangewezen informanten werd gevraagd een formulier in te vullen over kind(eren)
waarvan zij het vermoeden hadden dat het met enige vorm van mishandeling te
maken had. In de toelichtingsbrief op het registratieformulier (blz. 171) staat
onder het kopje Gebruik van de
formulieren een zeer opvallend zinnetje ter ondersteuning van de informant:
‘Het kind dat
(mogelijk) met mishandeling te maken heeft, staat centraal in het formulier.
Daarbij gaat het om uw eigen ‘niet pluis-gevoel’. Iedereen heeft zijn
eigen normen en waarden. Stel uw eigen normen en waarden voorop. Als u het
gevoel heeft dat de situatie niet pluis is, maar uw collega’s denken daar
wellicht anders over, vragen wij u toch uw eigen gevoel hierin te volgen en een
formulier in te vullen. Het geeft niet als dit betekent dat u wellicht eerder
een formulier invult dan uw collega.’
Ter geruststelling
Het
in te vullen formulier Deel E. De informant:
Hier
wordt naam en telefoonnummer van de informant gevraagd door de onderzoekers om
indien daar aanleiding toe is contact met hem/haar op te nemen. Met grote
letters de zin:
DEZE
PAGINA ZAL WORDEN VERWIJDERD EN VERNIETIGD BINNEN 10 DAGEN NA ONTVANGST.
Elk
kind dat mishandeld wordt is er een teveel, laat dat duidelijk zijn.
Maar
in de begeleidende brief aan de informanten staan zoveel vormen van verwaarlozing en mishandeling, dat
je denkt dat geen enkele ouder het goed kan doen. Alle ouders moeten aan de
verplichte opvoedondersteuning. De meester- of juf informant moet wel haast het
gevoel krijgen, zelf een kindermishandelaar/verwaarlozer te zijn. Dagelijks
ontsnappen er wel kinderen aan haar/zijn aandacht.
'We weten dat
jaarlijks meer dan honderdduizend kinderen slachtoffer zijn van mishandeling.
Via ziekenhuizen en huisartsen zijn nog vele gevallen op te sporen,' roept dhr.
Sprokkenreef.
De
inspectie zegt: 'Ziekenhuizen die weinig
melding maken van een verdenking van kindermishandeling, worden daar door de
inspectie op aangesproken. Ziekenhuizen
moeten een protocol volgen om het aantal meldingen van mogelijke
kindermishandeling te vergroten.’
Is
dit het zoveelste staaltje van de aandacht van je eigen falen afleiden naar een
ander?
Jeugdzorg
die regelmatig afspraken met de inspectie niet nakomt en protocollen negeert.
Jeugdzorg
die fout op fout maakt in verslagen naar de kinderrechter en het presteert
rechterlijke uitspraken naast zich neer te leggen. Jeugdzorg die zich niet laat controleren,
corrigeren door wie dan ook.
Artsen,
psychiaters, psychologen, ziekenhuizen, maatschappelijk werkers, scholen weten
al lang, en politici zouden kunnen weten hoe ouders en kinderen in de wurggreep
van Jeugdzorg zitten.
Zij weten dat jaar in jaar uit duizenden ouders en kinderen slachtoffer worden van Jeugdzorg.
Zij weten dat jaar in jaar uit duizenden ouders en kinderen slachtoffer worden van Jeugdzorg.
Komt daar ook een Meldcode voor? Of
wordt daar over 25 jaar een onderzoek naar gedaan à la commissie Samson? ‘Duizenden ouders/kinderen lopen de kans
mis, om gered te worden van verder onheil door Jeugdzorg!’ met dank aan
dhr. Sprokkenreef.
YB
.jpg)