Toen begon de ellende pas echt

Jarenlang heb ik contact gehad met Bureau Jeugdzorg Drenthe in het kader van de indicatiestelling voor een PGB van mijn oudste twee kinderen. Beide hebben de diagnose PDD-nos. Mijn jongste werd een aantal jaar geleden aangemeld bij BJZ voor een indicatiestelling voor het MKD. Hij is een ESM kind, een kind met een ernstige spraakstoornis. Inmiddels zit hij al jaren naar volle tevredenheid op een cluster 2 school in Groningen. In het kader van deze indicatiestellingen heb ik BJZ jarenlang trouw voorzien van allerlei verslagen van de scholen en van Accare. Accare is in Assen een  gerenommeerde instelling voor jeugdhulpverlening, die gelinieerd is aan de Rijksuniversiteit Groningen. 

Tevens heb ik mijn casemanager van BJZ informatie verstrekt over de verslavingsproblematiek van mijn ex-man. Ik heb een goede band met mijn ex-man, maar zijn problematiek brengt met zich mee, dat hij bij tijd en wijlen van het juiste pad geraakt. Het lukt hem soms wel tot twee jaar aan toe om zijn verslaving onder controle te houden en in deze abstinente periodes is hij zeer betrokken bij de kinderen. Wij ,als ouders, hebben echter de afspraak, dat mijn ex-man in “slechte periodes”   alleen telefonisch contact heeft met de kinderen. Het is in de ogen van anderen wellicht niet de ideale oplossing, maar mijn kinderen zijn opgegroeid met de wetenschap dat hun mama er altijd voor ze is. En dat papa soms een aantal maanden afwezig is in hun leven “omdat hij eerst zijn problemen moet oplossen”.  

Gezond

Zelf leef ik zeer gezond: zonder alcohol, sigaretten en andere middelen. Ik heb een opleiding op HBO-niveau, maar zo’n 10 jaar geleden inmiddels ben ik gedeeltelijk in de WAO beland.  (Niet op psychische gronden overigens). Daar ik toen al door had, dat mijn kinderen niet geschikt waren voor een kinderopvang, heb ik besloten om zelf full time voor mijn kinderen te zorgen. Ik heb indertijd wel geprobeerd om te blijven werken, maar geen enkel kinderdagverblijf kon mijn oudste aan. En ze heeft er vier “versleten”. Toen wist ik nog niet dat zij een ASS had. Ik vond het wel vreemd dat zij nooit oogcontact maakte (zelfs niet tijdens 9 maanden borstvoeding), maar het was mijn eerste kind.  

Maar goed. Terug naar BJZ, want daar gaat mijn verhaal over.

In januari 2012 verliep de indicatie van mijn middelste. BJZ had de indicatie van mijn oudste in december 2011 al stopgezet wegens de aangekondigde bezuinigingen. De problematiek van mijn middelste was echter zo ernstig, dat zijn indicatie bij God’s gratie per 3 maanden verlengd werd. 

Tevergeefs

Na tervergeefs een aantal keren gemaild te hebben naar mijn casemanager, besloot ik haar telefonisch te benaderen begin januari. Tot mijn verbazing bleek mijn casemanager overgeplaatst te zijn naar een andere afdeling en had ik een nieuwe casemanager, die klaarblijkelijk per 1 januari in dienst getreden was bij BJZ. 

Ik heb ongeveer om de drie weken geprobeerd om mijn nieuwe casemanager aan de telefoon te krijgen, maar mevrouw was immer afwezig en zelfs ziek tijdens haar proeftijd. Ondanks vele verzoeken belde mevrouw mij nimmer terug. Enigszins tot wanhoop gedreven, heb ik een ex-casemanager (wiens e-mailadres nog in mijn bestand zat) bereid gevonden om de indicatie van mijn middelste te verlengen.

Begin maart 2012 had mijn nieuwe casemanager blijkbaar eindelijk een gaatje gevonden om mij terug te bellen. Op mijn initiatief heb ik een afspraak met haar gemaakt ter kennismaking. 

Toen ik op mijn afspraak bij BJZ verscheen, bleek er een tweede BJZ medewerkster bij het gesprek aanwezig. Aanvankelijk dacht ik dat zij bij het gesprek zat ter begeleiding van mijn piepjonge, nieuwe casemanager (begin 20, zeker niet ouder dan 24). Later bleek deze dame mijn tweede casemanager. Jawel: BJZ had mij blijkbaar twee casemanagers toegewezen….die beiden niet gereageerd hadden op mijn contactpogingen twee maanden eerder. 

Snotneus van 20

Waar ik in het verleden een goede band dacht te hebben met mijn oude casemanager van BJZ, die gebaseerd was op vertrouwen en wederzijds respect, was de sfeer geheel omgeslagen toen ik met dit nieuwe duo te maken kreeg. Het duo ging volop in de aanval waarbij zij zich volledig toespitsten op mijn relatie met mijn ex-man. Aanvankelijk was ik nogal verbaasd, omdat ik er vanuit ging dat BJZ zich met kinderen bezig hield en niet met ex-partners. De vragen waren op een zeker moment zo impertinent en schofferend, dat ik mijn nieuwe casemanager liet weten, dat ik wel klaar was met BJZ op deze manier. Het PGB van de oudste was al gestopt en het PGB van mijn middelste zou door de bezuinigingen ook ophouden. Mijn contact met BJZ was op vrijwillige basis (dacht ik) en ik laat mij nu eenmaal niet wekelijks afblaffen door een snotneus van net 20.  

En toen begon de ellende pas echt. Het schaap van 20 begon te dreigen, dat ik het contact niet stop kon zetten. Waarop ik een klacht heb ingediend bij BJZ tegen haar en casemanager nummer 2 betreffende de wijze waarop ik bejegend werd door dit duo. In mijn ogen sloeg hun aanvallende houding nergens op. Ik leef helemaal voor mijn kinderen en ik doe dit vol overtuiging en met alle liefde. Al jaren zorg ik voor adequate hulpverlening via Accare en het gaat (ondanks hun beperkingen) hartstikke goed met de kinderen.  

Mijn oudste zit zelfs op de Havo. Mijn ex-man heeft weliswaar zijn beperkingen als vader, maar wij hebben in de loop der jaren een werkbaar evenwicht gevonden in de situatie. De kinderen houden van hun vader en ik vind dat mijn kinderen recht hebben op een goede band met hun vader. De enige restrictie is dat zij hun vader altijd bij mij thuis zien.  

Inzinking

Begin 2012 had mijn ex-man helaas een inzinking. Ik had mijn casemanager laten weten, dat het contact tussen mijn ex-man en mijn kinderen derhalve op een laag pitje stond. Mijn ex-man had in het kader van zijn terugval een delict gepleegd, waarvoor hij gezocht werd door de politie Assen. De politie is tweemaal bij mij aan de deur geweest, maar mijn ex-man kwam conform onze afspraken niet bij mij thuis in die periode.  

Ik had de casemanager verteld over deze politiebezoeken en zij stelde dat mijn kinderen in acuut gevaar verkeerde omdat de politie mijn ex-man bij mij thuis zocht. Absurd: De politie komt mijn kinderen echt niet ontvoeren of zo. De casemanager vroeg hoe ik de situatie ging oplossen. Vrij simpel: Toen mijn ex-man belde, heb ik hem verzocht om zich op het bureau te melden. En dit heeft hij gedaan. In het belang van de kinderen. 

Informele klachtbespreking

Tijdens de informele klachtbespreking op 21 mei 2012 liet de casemanager weten, dat ik zo onder vuur lag, omdat de politie Assen een zorgmelding had gedaan. Aanvankelijk had ik BJZ na mijn dispuut met mijn nieuwe casemanager schriftelijk laten weten, dat ik per direct mijn toestemming voor vrije informatie-uitwisseling (waar ik jaren geleden mondeling toestemming voor gegeven had) introk.

Met een juridische titel als een zorgmelding van de politie, had ik echter geen andere keus dan BJZ toestemming te geven voor het opvragen van alle informatie die zij nodig dachten te hebben om een beeld te krijgen van het functioneren en het welzijn van mijn kinderen. Wel vroeg ik of ik de zorgmelding en de inhoud hiervan mocht inzien. De casemanager liet mij weten dat zij ervoor zorg zou dragen dat ik de zorgmelding op schrift zou krijgen. Van deze informele klachtbespreking is een schriftelijk verslag gemaakt, waarin BJZ uitdrukkelijk verklaard onderzoek te moeten doen in verband met een zorgmelding van de politie. Inclusief over een terugkoppeling van informatie naar de politie. 

Ik vond het allemaal maar typisch….waar zou de politie nu een zorgmelding over moeten doen? Het gaat toch prima met mijn kinderen? 

Ik heb dus verhaal gehaald bij de politie en dit resulteerde in een huisbezoek van de teamchef van de politie Assen op 12 juli. Uit dit gesprek kwam naar voren, dat de politie absoluut geen zorgmelding had gedaan naar BJZ over mijn kinderen.  

Weliswaar waren ze een paar keer aan de deur geweest voor mijn ex-man, maar dit stond los van de kinderen. Die leven namelijk in een schoon huis, zijn goed gekleed, goed gevoed, gaan iedere dag op tijd naar school, zijn niet betrokken bij criminele activiteiten etc. 

Teamchef politie Assen

De teamchef van de politie Assen is zo lief geweest om mij een schriftelijke verklaring te overhandigen waarin de politie Assen verklaard geen zorgmelding te hebben gedaan en daar ook geen enkele reden toe ziet. Volgens de wijkagent gaat het zelfs erg goed met mijn kinderen.  

Tijdens de formele klachtbehandeling heb ik de casemanager geconfronteerd met deze brief van de teamchef. Zij bleef echter stug volhouden tegenover de klachtencommissie, dat zij wel een zorgmelding had. Onder druk van mij en de commissie produceerde zij vervolgens een formulier van de politie waarin vermeld werd, dat mijn adres bezocht was op basis van een opsporingsbevel voor mijn ex-man. 

De klachtencommissie

De klachtencommissie weersprak dat mijn conclusie, dat de casemanager gelogen had. In hun uitspraak (eind oktober/begin november 2012) werd het uitgelegd, als een fout van de politie: Zij hadden op onjuiste wijze een zorgmelding gedaan. 

Tijdens de formele klachtbespreking viel voor het eerst het woord OTS. Ik dacht (tot aan het teruglezen van het verslag), dat ik het verkeerd verstaan had. Een OTS….dat is toch iets wat opgelegd wordt als je niet goed bent voor je kinderen?  

De klachtencommissie vond dat de casemanager en ik elkaar geen vliegen moesten afvangen, maar dat we moesten samenwerken. Ja, hoe dan? De casemanager belt categorisch niet terug en reageert zelfs niet op brieven met een verzoek tot contact.  

Ik vecht voor mijn kinderen

Trouwens….vliegen af vangen: Ik vecht verdorie voor mijn kinderen! Wat kan mij die trien van BJZ nu schelen.? Ze moet gewoon haar werk doen. Na de formele klachtbespreking heb ik mij zelfs in twee brieven naar de klachtencommissie, beklaagd over het feit, dat de casemanager geen enkel werk maakte van het door haarzelf opgelegde onderzoek betreffende de situatie van mijn kinderen. Ik had haar diverse keren gemaand om contact op te nemen met onze zeer gewaardeerde casemanager van Accare (een klinisch psychologe).  

In de paar keren dat ik mijn casemanager wel aan de telefoon kreeg (op aanwijzing van de klachtenciommissie daags na het bemiddelingsgesprek) pruttelde ze, dat mijn casemanager van Accare onbereikbaar was (net als ik onbereikbaar was voor haar in januari….jaja).

O ja, onderzoek op basis van die zorgmelding van de politie had BJZ toch maar even snel veranderd in een onderzoek op basis van het recht van BJZ om zelf onderzoek te doen als BJZ vond dat daar aanleiding toe was. Op welke titel dan ook, de casemanager was niet in beweging te krijgen en ik vond dat zij mijn gezin hierdoor onnodig lang een zwaard van Damocles boven het hoofd hield. Dit heb ik ook naar de klachtencommissie geschreven.  

Waar is casemanger nummer 2 gebleven?

En de klachtencommissie liet mij weten, deze brieven door gestuurd te hebben naar de casemanager. In deze brieven vroeg ik mij ook af, waarom een mevrouw tegen wie een klacht liep, geheel in haar eentje in charge was van een dergelijk onderzoek. Nu denkt u natuurlijk….die mevrouw in haar eentje?...Waar is casemanager nummer 2 dan gebleven? Dat antwoord moet ik u schuldig blijven. Na het indienen van mijn klacht heb ik nooit meer iets gehoord over casemanager nummer 2.  Nog wel een saillant detail: In dezelfde week dat deze twee mutsen van BJZ mij zaten te ondervragen over al dan niet aanwezige seksuele betrekkingen tussen mij en mijn ex-man, werd hier in Assen een meisje van 14 maanden dood aangetroffen in de woning van haar moeder. Omgebracht door een vrouw die wanhopig hulp gezocht had, maar blijkbaar niet serieus genomen werd. 

Vervolgens bleef het stil bij BJZ. Ik heb nog 1 keer geprobeerd mijn casemanager te spreken. Op zich lukte dit, maar ze had het erg druk en vroeg mij twee dagen later terug te bellen. Toen ik belde bleek ze een vrije dag te hebben. Niet de eerste keer overigens. 

En dan nu het “spannendste hoofdstuk”

Begin september viel vlak voor het weekend het concept verzoek OTS op de mat. Ik had drie werkdagen om te reageren alvorens mijn casus overgedragen werd aan de Raad voor de Kinderbescherming.  

Het verzoek ging voornamelijk over mijn ex-man, de zorgmelding van de politie, een brief van Accare waarvan ik dacht dat deze vernietigd was (Accare had in oktober 2011 BJZ opdracht gegeven om een brief waar incorrecte informatie in stond te vernietigen), een zorgmelding van de Tine Marcusschool (waar mijn jongste op zit).

BJZ gaf in haar OTS verzoek niet aan wie de melding precies gedaan zou hebben en wat de inhoud van de melding was. Maar de melding stond wel nadrukkelijk opgenomen onder het kopje “zorgmeldingen”.

Het verslag van de informele klachtenbespreking had de casemanager als bijlage bijgevoegd. Dat verslag waarin BJZ uitvoerig verslag doet van die “zorgmelding” van de politie. De brief van de teamchef was (how convenient!) in geen velden of wegen te bekennen. 

Maandag heb ik direct geïnformeerd naar mijn casemanager. Ik had namelijk slechts drie dagen de tijd om te reageren op het OTS verzoek. Dat ging dus mooi niet door, want de casemanager was op vakantie. En niemand kon natuurlijk in haar dossier om alsnog de brief van de politie Assen toe te voegen. 

Ik heb daarna wanhopig alle mensen op de lijst van informanten gebeld en hen laten weten waar BJZ mee bezig was.  

Ongenoegen

De wijkagent heeft BJZ nog wel weten te bereiken om zijn ongenoegen kenbaar te maken, maar uiteindelijk mocht dit niet baten. Mijn casemanager van Accare kreeg alleen mijn vorige casemanager te pakken. Deze bevestigde weliswaar de afspraak over de vernietiging van een document van Accare, maar zij kon niets anders doen dan een melding achterlaten bij de juriste van BJZ. 

Het management van Accare heeft vervolgens een brief opgesteld voor de Raad met daarin de verklaring dat de gewraakte brief in oktober vernietigd had moeten worden, de casemanager hiervan wist, maar desondanks de brief toch gebruikt had voor een OTS verzoek. En dat Accare dit ten zeerste betreurt. Weliswaar heeft BJZ deze brief later teruggetrokken als bijlage, maar in het OTS verzoek duiken wel citaten op uit de brief. BJZ geeft naar de Raad aan dat het zou gaan om geaccordeerde informatie. 

De Raad

De Raad heeft mijn casus ondanks al mijn tegenwerpingen aangenomen. Daar kwam ik pas achter na een eerste gesprek met een onderzoekster van de Raad. Post van de Raad was namelijk geadresseerd aan de buren op nummer 10 en ik woon op nummer 14. De buren hebben de post van de Raad echter wel geopend, dus de hele buurt was meteen op de hoogte van het OTS verzoek. Hierdoor heb ik kennis mogen nemen van diverse andere griezelverhalen over BJZ Drenthe…maar dit terzijde. 

Tijdens mijn gesprek met de onderzoekster van de Raad heb ik meerdere documenten overlegd die de beweringen van BJZ direct weerlegden. Of moet ik zeggen: De beweringen die de rancuneuze, manipulatieve, leugenachtige casemanager bij elkaar geharkt en gemodificeerd had. 

De Raad ging er in mee, dat het OTS verzoek op de voorhand al veel onwaarheden bevatte, vond het merkwaardig dat het verzoek geschreven was door iemand tegen wie nog altijd een klachtenprocedure liep, maar kon het onderzoek zelf niet meer stopzetten uit bestuursrechterlijke overwegingen. 

Valsheid in geschrifte door BJZ

Wel beloofde de onderzoekster dat zij een eerlijk, onbevooroordeeld onderzoek zou uitvoeren naar het waarheidsgehalte van de inhoud van het OTS verzoek. In de beginfase van het Raadsonderzoek heb ik overigens aangifte gedaan van valsheid van geschrifte door BJZ (waar de politie mij zeer behulpzaam bij geweest is). 

De Raad heeft overigens BJZ gevraagd om het OTS verzoek in te trekken, maar BJZ heeft dit geweigerd. BJZ hield vol dat zij mijn zaak aan de Raad moesten voorleggen, omdat ik niet wilde meewerken aan hun onderzoek en dat er derhalve geen zicht meer was op de kinderen. BJZ vreesde voor hun veiligheid en maakte zich zwaar zorgen over hun ontwikkeling. De Raad stelt in haar eindrapportage, dat ik volledig heb kunnen bewijzen, dat ik weldegelijk toestemming heb gegeven voor een onderzoek. BJZ heeft echter zelf geen gebruik gemaakt van deze toestemming en daarmee een OTS verzoek eigenhandig geforceerd. 

Dankbaar

De onderzoekster van de Raad heeft haar woord gehouden. En daar zal ik haar eeuwig dankbaar voor blijven!  

Accare, de politie en ook de Tine Marcusschool hebben stuk voor stuk schriftelijk verklaard absoluut geen zorgmelding gedaan te hebben. Alle informanten hebben zich vol lof uitgesproken over de wijze waarop ik mijn kinderen verzorg en opvoed. Ik wist al dat mijn kinderen dik tevreden zijn over hun mama, maar het was een opsteker om alle reacties van de scholen te lezen. Zeker na het diepe donkere dal waar we als gezin doorheen gegaan zijn.

Mijn dochter

Mijn dochter van 14 werd gezien haar leeftijd betrokken in de OTS procedure. Ze was doodsbang na het lezen van het OTS verzoek. Mijn oudste is 14, redelijk intelligent en was compleet van haar stuk gebracht door de wijze waarop mijn ex-man en ik zo negatief mogelijk geportretteerd werden in het OTS verzoek.

Het ontbreken van de brief van de teamchef tegen het licht van de beweringen van de casemanager vond ze ronduit schokkend. Voor het eerst in haar leven is zij op gruwelijke wijze geconfronteerd met de onbetrouwbaarheid van een volwassen iemand met een gezaghebbende positie. Iemand die door de wetgeving gesteund kinderen uit huis kan plaatsen. 

Mijn dochter is gedurende het onderzoek van de Raad doodsbang geweest. Haar cijfers op school zijn dramatisch gekelderd en ze zit nog altijd diep in de put.

Om dit drama af te sluiten: Hulde voor de Raad voor de Kinderbescherming, afdeling Groningen. Zij hebben zorgvuldig alle informatie van BJZ op waarheid onderzocht. De Raad is niet terughoudend geweest in haar kritische blik betreffende de handelswijze van BJZ.  

De Raad heeft besloten, dat ons gezin geen enkele maatregel behoeft.

Ik ben bereikbaar

Begin november kwam de klachtencommissie eindelijk tot een uitspraak. Bij het eerste punt wist ik genoeg. In het eerste punt beklaagde ik mij er over, dat mijn casemanager geen enkele moeite heeft genomen in januari om mij terug te bellen over de verlening van de PGB indicatie van mijn middelste. Mevrouw de casemanager stelde naar de klachtencommissie, dat zij erg haar best gedaan had om mij te pakken te krijgen, maar dat dit herhaaldelijk mislukte.  

De klachtencommissie stelde dat de casemanager de waarheid sprak en mijn klacht werd op dat punt ongegrond verklaard….op al die andere 15 punten ook trouwens….Nee wacht!: Ze hadden het wel netjes gevonden als BJZ mij even geïnformeerd had over de wisseling van casemanager.

Ooh en de klachtencommissie prees de collegialiteit van BJZ, dat een andere casemanager uiteindelijk het op zich genomen had om de indicatie van mijn jongetje te verlengen. Die casemanager had trouwens helemaal geen moeite om mij te bereiken (ik heb een e-mailadres, antwoordapparaat, vaste telefoon, mobiele telefoon etc….) 

PGB indicatie

Tijdens het onderzoek vroeg mijn middelste hoe het toch kon dat BJZ zich zoveel zorgen maakte, dat ze een OTS wilde voor hem, maar dat ze zich niet genoeg zorgen maakten om zijn PGB in juli 2012 te verlengen. Dat vond ik een hele goede vraag en ik heb in oktober een nieuwe aanvraag gedaan voor een PGB indicatie voor zowel mijn oudste als mijn middelste (de jongste krijgt een PGB via het CIZ….en die hoeven trouwens toch ook niet te weten of ik wel of geen seks heb met mijn ex) 

Mijn middelste heeft (waarschijnlijk door zijn ernstige psychiatrische problematiek) een paar weken terug met terugwerkende kracht zijn PGB terug gekregen. Helaas is zijn plekje bij logeeropvang Wadrust inmiddels aan een ander kind gegeven. En wat moeten we dan met zo’n PGB met terugwerkende kracht? Met terugwerkende kracht hulp krijgen die hem onthouden is door een casemanager die boos is op zijn moeder? De casemanager liet mij voor het verlopen van zijn indicatie in juli weten, dat het mij alleen om het geld te doen was… 

BJZ ter verantwoording roepen

Ik zou zo graag BJZ ter verantwoording willen roepen voor al het leed wat ze aangericht hebben in mijn gezin. En dan vooral voor de misère waarin mijn arme dochter nu beland is.  

Het begint er echter steeds meer naar uit te zien, dat ik dat wel op mijn buik kan schrijven. De klachtencommissie van BJZ is een lachertje. Maar wat verwacht je van een klachtencommissie, die in het pand van BJZ huist, hetzelfde briefpapier gebruikt, samen een borrel drinkt tijdens de nieuwjaarsreceptie, etc. De Ombudsman behandelt alleen klachten van mensen die wel een OTS opgelegd hebben gekregen (tot die tijd staan mij namelijk andere rechtsmiddelen open), Inspectie Jeugdzorg behandelt geen individuele zaken. En van mijn aangifte heb ik tot dusverre ook niets meer gehoord. 

Onbegrijpelijk

Ik vind het onbegrijpelijk, dat in dit land een minister wel ter verantwoording geroepen kan worden, en zo’n schaap van begin 20 politiek onschendbaar blijkt te zijn, louter omdat ze bij Bureau Jeugdzorg werkt. 

Ik hoop een advocaat te vinden, die het aandurft om een letselschadeprocedure tegen BJZ te starten voor de psychische en emotionele schade die mijn dochter opgelopen heeft door het handelen van een rancuneuze casemanager van BJZ.

Ik acht BJZ zeer nalatig, omdat zij zelfs niet ingegrepen hebben, toen deze casemanager aantoonbaar een zorgmelding gefabriceerd had. Integendeel: Deze dame is onder luid applaus van de divisiemanager van BJZ en de klachtencommissie over de ruggen van mijn kinderen gegaan. Op geen enkel moment in tijd heeft BJZ gedurende deze hele affaire, zelfs maar één keer rekening gehouden met mijn kinderen. 

Financieel belang

En die letselschadeprocedure….het gaat mij niet om geld….van mijn part geven ze het aan de arme kindjes in Afrika. Maar er zullen toch signalen naar onze wetgevers moeten gaan, dat BJZ inmiddels onevenredig beschermd wordt door de wet. En dat de wetgevers niet uit het oog moeten verliezen, dat BJZ een organisatie is met een eigen financieel belang in de maatregelen die zij opgelegd proberen te krijgen.

Juist door dat financiële belang zou er een volstrekt onafhankelijke controle moeten zijn op de wijze waarop zij hun taken uitvoeren. De wetgevers hebben helaas veel te veel macht in handen gelegd van een groep mensen bij wie de arrogantie de competentie velen malen overstijgt. 

En al die tijd die BJZ Drenthe in hun gevecht met mij heeft gestoken…hadden ze die tijd en aandacht maar gegeven aan dat gezin van dat overleden meisje van 14 maanden.

Annette Postma-Peut

Assen

                          Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html