Een laffe, inhoudsloze reactie op een serieuze en heldere brief. Het Ministerie van ‘Goede bedoelingen’ (VWS) is duidelijk niet van plan inhoudelijk met mij van gedachten te wisselen.
Dat risico nemen ze niet en daarom wordt ik afgeserveerd met de bekende dooddoeners als ‘het heeft onze aandacht’, ‘complexe zaken’, en ‘we zijn ermee bezig’. Het is natuurlijk heel fijn dat men op het rosse-brillen-ministerie heeft begrepen dat ik het belangrijk vindt dat er ‘meer aandacht moet uitgaan naar waarheidsvinding en diagnostiek in de jeugdzorg’, alleen wordt de combinatie van die twee door hen nog niet begrepen. Evenmin als zij de dramatische gevolgen begrijpen voor veel gezinnen, van het nalaten door BJZ om deze twee zaken geïntegreerd toe te passen.
Het is op dit punt in het traject van VWS ook niet meer een kwestie van begrijpen of niet-begrijpen. Deze inzichten komen – zelfs al zouden ze zich er een goed beeld van kunnen vormen – voor het huidige voorgenomen beleid al te laat. Er is voldoende momentum opgebouwd en de trein is op snelheid gekomen, richting een dubieus eindstation. Maatschappelijk gezien, is er voldoende draagkracht, omdat de gemiddelde burger slecht is geïnformeerd over de werkelijke stand van zaken, binnen deze anomalie van de samenleving. Voor veel mensen is de werkelijke oorzaak van de misstanden te ‘technisch’ en gemakshalve laten ze zich graag om de tuin leiden met de misleidende afweer van Jeugdzorg en de ministeries van VWS en V&J, dat de kinderechter alles eerlijk zal toetsen. (alsof er voor die stumper veel te toetsen valt, met de incomplete en leugenachtige verhalen van BJZ of de RvdK!) Toetsen op basis van de uitlatingen van iemand die niet onder ede staat, die een organisatie vertegenwoordigt die rechtstreeks belang heeft bij de gedwongen maatregelen (productieafspraken) en die de juridische weg verkiest om conflicten met ouders ‘op te lossen’. Een hulpverlener die zichzelf helpt over de ruggen van kinderen, door diskwalificatie en uitstoting van ouders.
De ‘zorg voor de jeugd’ van de hulpverleningstak die met een jurist in de rechtzaal verschijnt, i.p.v. met een diagnostische deskundige, komt op het eerste gezicht heel sympathiek over voor het onwetende volk, dat niet uit eigen ervaring de terreur van de jeugdbeschermers kent, maar langzamerhand begint het ware verhaal tussen de kieren van de zorgfaçade heen te sijpelen en ziet de één na de ander, hoe een industrie zichzelf in stand houdt. Niemand vroeg zich af hoe het met de controle op het bankwezen gesteld was, voordat de crisis wereldwijd toesloeg, maar achteraf is gebleken dat veel mensen hebben zitten slapen en dat er onverantwoorde risico’s zijn genomen met mensen hun zuurverdiende spaargeld. Op de zelfde wijze wordt er al jaren gespeculeerd met het lichamelijke en geestelijke welzijn van kinderen door de zogenaamde jeugdbeschermers, en met de nieuwe plannen van de Staatssecretaris zal dit gewoon door gaan. Dat zal niet zo snel ontaarden in een wereldwijde of zelfs maar nationale crisis, omdat het een relatief kleine groep betreft waarvan het menselijke leed eerder kwalitatief dan kwantitatief moet worden vastgesteld. Het gaat om ‘slechts’ honderden verneukte gezinnen per jaar.
Dat wordt dus naast een incidentele mediahype, rond in voogdijinstellingen misbruikte kinderen een stille revolutie, die echter niet minder de verantwoordelijken in hun hemd zal zetten. ‘Met de kennis van nu’ zal tegen die tijd geen geldig excuus meer zijn, want de inzichten die men in de toekomst zal opdoen met het zoveelste hopeloze hoofdstuk in de jeugdzorggeschiedenis (de transitie) worden hen nu al voor de neus gehouden. Een neus die men nu nog minachtend ophaalt…
Sven Snijer
Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html
"Een hulpverlener die zichzelf helpt over de ruggen van kinderen, door diskwalificatie en uitstoting van ouders."
BeantwoordenVerwijderenEchter met een diagnosticus ben je er ook niet. die maken werkhypothesen en geen feiten. Op grond van die werkhypothesen wordt er een behandelplan gemaakt en bijgesteld op grond van de ervaringen van de client. In het gunstigste geval. Want ook deze mensen kunnen, vaak ongewild, bijdragen aan de negatieve werkprocessen van de kinderbescherming. Zie http://medicasterplein.nl/index_bestanden/GGDCJG.htm
Wie echt iets voor kinderen en hun ouders wil betekenen onthoudt zich van de immorele lastercampagnes die zich voordoen in de dossiers. En werkt met zelfinzicht, deskundigheid, relativering en grondige kennis van de historie en de psychologie van het scheiden van kinderen van hun ouders. En de nare gevolgen daarvan. En inderdaad zoekt pas in de allerlaatste instantie een juridische oplossing voor de communicatie. Dat dit staande praktijk is is een schande voor de hulpverlening en voor de rechtstaat. En een drama voor ouders en kinderen.
VWS schrijft dat de overgang naar gedwongen maatregelen in jeugdzorgland behoren onder de verantwoordelijkheid van het ministerie dat Justitie onder zich heeft.
BeantwoordenVerwijderenSchijf deze aan:
Min. voor Veiligheid en Justitie
Postbus 20301
2500 EH Den Haag
Ouders:
En vergeet geen meldingen te schrijven (liefst met verbeteradvies of/en pedagogische/psychologische onderbouwing) naar de
Inspectie jeugdzorg
Postbus 483
3500 AL Utrecht ,
en uw politieke partijen.
Zohey, om op die manier antwoord te geven is echt knap, zo schrijf je een brief, waarvan de eerste helft een herhaling is van hetgeen je antwoord op geeft, (zonder antwoord te geven) en het tweede deel geef je je eigen functie aan. In feite zegt deze secretaris: "dit ben jij, en dit ben ik!"
BeantwoordenVerwijderenStel een imbeciel een vraag, en je krijgt een imbeciel antwoord.
BeantwoordenVerwijderenLogisch eigenlijk