Kinderbescherming maakte ons kapot - Megaclaim om ruïneren gezin

http://eservice-data.solidam.com.s3-website-us-east-1.amazonaws.com/publication/telegraaf/native-app/issue/2013/09/11/0001/public/frame/c90b340c876305288b02b56dec8e2d269a5c0f7e.html

 

’Kinderbescherming maakte ons kapot’ 

MEGACLAIM OM RUÏNEREN GEZIN

door Etienne Gozems

ZOETERMEER, woensdag 

Een echtpaar uit Zoetermeer eist een ongekend hoge schadevergoeding van ruim 6,5 miljoen euro van de Raad voor de Kinderbescherming. Door misstappen van deze instantie veranderde hun leven naar eigen zeggen van de een op de andere dag in een ware nachtmerrie toen hun drie kinderen uit huis geplaatst werden. Nooit eerder werd er in Nederland zo’n megaclaim tegen de Raad ingediend.

„Mijn leven is kapotgemaakt”, vertelt de 32-jarige moeder Sarah, die voor privacy van de kinderen verder anoniem wil blijven. „Ons gezin is geruïneerd.” Na een slepende juridische procedure is het ouderpaar inmiddels helemaal gerehabiliteerd. „Zij willen nu een schadevergoeding voor emotionele en materiële schade”, legt hun raadsman mr. Ad Westendorp uit. „Als wij er met de instantie zelf niet uitkomen, dan stappen wij naar de rechter.” 

Rugzakje 

Ruim zes jaar geleden kreeg het leven van het tot dan toe gelukkige gezin een dramatische wending. „Via een leerkracht op school kreeg ik te horen dat onze oudste zoon een motorische achterstand had. Hij kon niet goed knippen en plakken.” Op advies van de school klopte Sarah vervolgens zelf aan bij Bureau Jeugdzorg om een ’rugzakje’ voor haar destijds 5-jarige zoontje te vragen zodat hij geholpen kon worden. „De grootste fout van mijn leven.” 

’Niet te geloven’ 

Tot haar verbijstering stond namelijk na een paar maanden de Raad voor de Kinderbescherming voor de deur om haar drie kinderen uit huis te plaatsen. „Mijn jongste dochter was toen tien maanden oud. Zij werd letterlijk uit mijn armen getrokken. Ik kon het niet geloven.”

Toen de ouders de volgende dag bij de Raad om opheldering kwamen vragen, konden zij hun oren niet geloven. Een geplande verhuizing van Den Haag naar Zoetermeer werd door de instantie omschreven als een vluchtpoging voor Jeugdzorg. Ook werd gesteld dat de moeder, omdat zij op advies van de kinderarts haar dochter een kuur liet volgen, leed aan het Münchhausensyndroom, een psychische aandoening waarbij mensen constant aankloppen bij medische hulpverleners om aandacht te krijgen.

 

Uiteindelijk lieten de ouders zichzelf uitgebreid onderzoeken door een psycholoog en psychiater, die concludeerden dat er van de bevindingen van de Raad niets klopte. Ook wisten zij de rechter ervan te overtuigen dat de kinderen ernstig leden onder de uithuisplaatsing. Hierop mocht het drietal na negen maanden toch weer naar huis. De Nationale ombudsman concludeerde achteraf dat de Raad voor de Kinderbescherming onzorgvuldig en vooringenomen heeft gehandeld.

Nietig 

Het rapport van de Raad voor de Kinderbescherming is inmiddels nietig verklaard. Ook heeft staatssecretaris Teeven in samenspraak met de Raad aangegeven tot een passende vorm van excuses en erkenning te willen komen. 
 

De perikelen hebben diepe sporen nagelaten. „Een van de kinderen lijdt aan selectief mutisme en regelmatig ontwaken zij ’s nachts gillend en huilend uit hun nachtmerries.” De Raad voor de Kinderbescherming laat via een woordvoerder weten dat er geen juridische grondslag is voor de claim en dat deze daarom niet zal worden ingewilligd.

„Wij handelen altijd in het belang van het kind.”