PROBLEMEN BLIJVEN, OOK ALS GEMEENTEN VERANTWOORDELIJK WORDEN
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/02/razzia-culemborg-door-politie-en.html
Ilja: "Jeugdzorg vertelde aan de Telegraaf dat ik een rotjoch ben die ze vooral moesten negeren".
25 augustus 2013: "Studie wordt nog met een jaar uitgesteld, vanwege al deze ellende, mijn broertje en zusje en mijn moeder gaan voor.
De RvdK en jeugdzorg hebben inmiddels een heel diep gat voor zichzelf gegraven, en bij de komende behandeling in Brussel zal de laatste zetje gegeven worden.
Ik heb al overigens mogen vernemen dat Jeugdzorg / RvdK mij intens haten, en dat tovert een glimlach op mijn gezicht."
24 augustus 2013 Jeugdzorg kop-van-jut
DE KOMENDE MAANDEN BUIGT DE TWEEDE KAMER
ZICH over een nieuw stelsel voor de jeugdzorg. Alle vormen van jeugdzorg (van
opvoedhulp tot kinderbescherming) moeten per 1 januari 2015 onder de gemeenten
vallen. Jeugdzorg rammelt al decennia en daarom wil de politiek de zoveelste
stelselwijziging doorvoeren zonder echter de fouten in het systeem te
repareren. Dat laatste vereist een cultuuromslag.
| door JENNIS JONGERIUS en HANS KUITERT
Dit is geen verhaal met dodelijke afloop
waarvoor een staatssecretaris op het matje wordt geroepen. Dit is een
’doorsnee’ dossier bij een Bureau Jeugdzorg waar ouders en kinderen te maken
krijgen met eigenzinnigheid van gezinsvoogden, de macht van hulpverleners,
chronisch wantrouwen en veel juridische strijd. De inzet is hier de ouderlijke
macht over de inmiddels tienjarige tweeling Nikolai en Anastasia.
De van oorsprong Letse Jelena Antonova
en haar zoon Ilja uit haar eerste huwelijk binden nu al anderhalf jaar de
strijd aan met Bureau Jeugdzorg Gelderland, de Raad voor de Kinderbescherming
(RvdK) en de jeugdzorgtak van het Leger des Heils. Ook de afgelopen week waren
er weer twee rechtszaken. Het probleem met de instanties van Jeugdzorg is
steeds dat men gerechtelijke uitspraken die onwelgevallig zijn naast zich
neerlegt.
Jeugdzorg is ook een juridisch doolhof
en veel ouders geven de moed op. Niet Jelena.
Ilja in het Europarlement in februari 2013, waar jeugdzorg Dark horse ook bij aanwezig was.
In de Telegraaf van vandaag
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/02/razzia-culemborg-door-politie-en.html
Met de volgende zin maken zij zich nog steeds ontzettend belachelijk. Rapport RvdK: 'Moeder is niet in staat om Ilja in zijn zucht naar gerechtigheid te temmen en dat zegt al genoeg over haar tekort aan opvoedingsvaardigheden'.
Ilja: "Jeugdzorg vertelde aan de Telegraaf dat ik een rotjoch ben die ze vooral moesten negeren".
De RvdK en jeugdzorg hebben inmiddels een heel diep gat voor zichzelf gegraven, en bij de komende behandeling in Brussel zal de laatste zetje gegeven worden.
Ik heb al overigens mogen vernemen dat Jeugdzorg / RvdK mij intens haten, en dat tovert een glimlach op mijn gezicht."
Ilja is nu 24, een volwassen man, zonder strafblad en met een goed stel hersens. Hij wil in Engeland rechten gaan studeren.
Erik G. doet ook in dit artikel (http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/08/het-verhaal-van-ilja-en-jelena-in-de.html#comment-form) weer alsof ouders die te maken hebben met BJZ de 'moeilijke' ouders zijn, de 'hulpmijders', de 'pedagogisch onbekwamen'.
BeantwoordenVerwijderenUiteindelijk zegt Erik dat, als er 'strijd' is tussen de juridische partijen BJZ en gezin, het altijd aan het gezin ligt. Ook al geeft hij toe dat BJZ ook wel eens een foutje maakt.
Waar Erik G. de fout is gaat is dat hij zegt dat de 'werkdruk enorm is' in BJZ. En dat het werk zo "ingewikkeld is".
Dat is niet zo!
Dat is zeker niet zo:
BJZ mag open doorverwijzen naar een deskundig diagnost, maar laat dat te vaak na.
Ja, zo kan je de werkdruk voor jezelf opvoeren.
Zo kan je het 'lastig maken'.
Maar zo maak je het werk (met UHP en pleegzorg) ook speculatief.
De jeugdzorgwerker en gezinsvoogd zijn geen diagnosten. Het ondersteunend team hoort alleen wat deze jeugdzorgwerkers willen over brengen en weten te herkennen. Het werkt niet diagnostisch! Het ziet de cliënt niet zelf (tegen beroepscode).
Dàn krijgen de kinderen geen passende zorg, geen therapie, maar zijn enkel als een onbetamelijke beveiliging uithuisgeplaatst, zonder zorg.
Zo lok je als BJz uit dat de juridische tegenpartij, het gezin, moet procederen.
Juridische tegenpartij BJZ is uitlokker van zgn. "strijd".
(Hier maant BJZ het gezin om de strijd te stoppen, een strijd tégen gebrèk aan diagnostisch inzicht en onderzoek).
Omdat BJZ te vaag is in gronden, pseudo-diagnose en doelen, kan een gezin eigenlijk niet winnen, en als een rechter helder is, dan heeft BJZ de mogelijkheid van spoed-uithuisplaatsingen om de uitspraak van een hogere rechter te saboteren. Dat mag, want de lagere rechter is blind t/o hogere uitspraken!
De smoes dat 'de werkdruk te hoog is', is omdat BJZ het deskundigenwerk niet uit handen geeft, en daarmee het kind in eigen beheer houdt (Regeling Normbedragen Jeugdzorg hoofdstuk 2).
Vader zou mishandelen en mag zonder toezicht bezoeken. Dat was de grond voor de OTS+UHP.
|
Om de twee weken een bezoekje werkt de hechting niet in de hand, dus is ondeskundig te laag gesteld. Het is een opmaat voor het Ontzetten uit de ouderlijke macht! Het kind is dan "immers gehecht," zo heet dat, "aan de pleegzorger"?!
Dat secundair (pleeg)hechten gebeurt mogelijk na 5 jaar (onderzoek!) maar BJZ hanteert 1 à 2 jaar en de rechters geloven dat. (BJZ negeert de grote kans op schijngedrag en schijn-aanpassen van het kind.)
\1>>2>
/2--2>
BeantwoordenVerwijderenOpvallend is in het algemeen dat BJAA niet ouders bij aanvang van deze zgn. omgangs-hulp informeert een keuze te maken tussen de (gezamenlijke) verantwoordelijkheid van hun ouderschap naar het kind met signalen die geen loyaliteitsconflict mogen opleveren en anderzijds de keuze voor het psychisch afzetten tegen de ex met de scheidings-ongenoegens.
Gewoonlijk is keuze twee een vorm van kindermishandeling, en het zijn dan twijfelachtige ouders die verkeerd kiezen. In denken moet het kind voorgaan. Maar ouders moeten wel bewust voor de keuze zijn gesteld bij aanvang van 'hulp'. Doet BJZ niet bij aanvang. Pas als het kind tekeningen heeft gemaakt onder begeleiding van de gezinsvoogd. Ongenoegens moeten uit het zicht blijven, verbaal en non-verbaal. Dat kan geleerd worden. Een taak voor hulpverleners, maar dus liever door een deskundiger hulpverlener!
|
Hier zijn de kinderen getuigen van mishandeling van vader.
Hier is anderhalf jaar niet diagnostisch onderzocht door BJZ Gdl!
Hier heeft BJZ duidelijk zorg-steken laten vallen.
Hier heeft BJZ geen hulp geboden aan vader om te leren in te leven in het kind en de pedagogie.
Hier heeft BJZ gemakzucht gepleegd.
Hier heeft BJZ kinderrechten geschonden (IVRK 24).
Want voorlichting en diagnostiek vanaf begin was deskundiger geweest, maar dan had BJZ werk uit handen moeten geven naar een specialist, en daar blijkt BJZ laks in te zijn of een allergie voor te kennen.
Dit gezin maakt duidelijk niet tot die "ongemotiveerde doelgroep" te behoren, door via de rechter tot een meer diagnostische verantwoorde hulp te komen, dat minder schadelijk is voor de kinderen, waar het bekend dient te zijn dat het uithuisgeplaatst-zijn op zich schadelijk is voor kinderen en meegewogen had moeten worden vòòr een uithuisplaatsing.
|
Pleegzorg doet ook fysiek wat met een (pleeg)kind, dat gedisreguleerd kan raken (http://silkslides.com/S9dEk vanaf dia 22).
Het aantal uithuisgeplaatsten is in Nederland heel extreem hoog, de Europese top!
Een wanprestatie.
BJZ toont zich al decennia te ondeskundig om dit werk voor de rechter te mogen doen, maar de rechter is geen diagnost en moet maar geloven, gemakzuchtig. En Erik G..... die praat zo mooi.
Mooipraat.
Doorgeprikt.
Kwalijk en Crimineel!
BeantwoordenVerwijderenHet verslag van de Telegraaf van vandaag over Jeugdzorg en hoe er met de kinderen word omgegaan.
Toont weer eens aan hoe incapabel bestuurders en toezichthouders zijn.
Goed betaalde banen voor ondeskundigen, die alleen in rustig vaarwater kunnen gedijen.
Wanneer het erop aankomt dan vallen ze grandioos door de mand en leggen hun falen bij anderen neer.
Hopelijk worden deze quasibestuurders en -toezichthouders persoonlijk aansprakelijk gesteld.
Op deze manier wordt Nederland verlost van zorgelijke praktijken.
Neen, deze bestuurders gaan met gouden handdrukken weg naar een zelfde baan in een andere prvvincie. Bonussencultuur met kerst.
VerwijderenDoor de door ons belastinggeld gesubsidieerde p.r. van deze jeugdzorgbestuurders zal het eerst nog slechter gaan.
:
Er komt verplichte OpvoedingsOndersteuning aan, gewoon op een mening of bewering van bv. een school die z'n eigen falen of fout wil afdekken door een AMK-melding te doen over een gezzin die de fout of verzuim openbaarde.
Dat wordt een leuke ingang voor het a.s. bovenlokale BJZ, dat belooft waar nodig te diagnosticeren (wat BJZ niet kan) maar het kind graag uithuis zal plaatsen om zo het kind in eigen beheer te houden (OTS+UHP).
:
Straks zijn de leugens niet meer nodig, want dan wordt het automatisme om een kind vanuit zgn. tegenwerkende ouders onder de verplichte Opvoedondersteuning tot een pleeggezin te leiden. Geen rechter meer nodig. Geen geloof van hen meer.
Automatisch na 2 jaar het gezag ontnemen van ouders bij BJz. (Is wel ondeskundig en ernstig mishandelend maar daar zwijgen wij van Jz over).
Dat dit een kind belast en beschadigd, zal jeugdzorg negeren en zeker niet meenemen in enige ˊafwegingˊ.
De werkgelegenheid zal dus nog een decennium veiliggesteld zijn.
Wordt een sociaal werkster, dan heeft u werk!
(PS: wel het geweten onder de duim houden!)
Artikel:
BeantwoordenVerwijderenhttp://eservice-data.solidam.com.s3-website-us-east-1.amazonaws.com/publication/telegraaf/native-app/issue/2013/08/24/0001/public/frame/2b3b9e832cbb39618041436cbe83263b274828a0.html
Ilja, twijfel nooit aan jezelf. Fantastisch wat jij allemaal al hebt gedaan, tot in Brussel aan toe.
BeantwoordenVerwijderenSucces met je studie rechten in Engeland. Als je daarmee bezig bent, zul je helemaal zien HOE DILETTANTISTISCH bjz is. Overigens: In Engeland schijnt het ook verschrikkelijk te zijn. Maar met jouw persoonlijke ervaring in jullie gezin, kun je misschien daar de ogen openen van de rechters en advocaten.
Studie wordt nog met een jaar uitgesteld, vanwege al deze ellende, mijn broertje en zusje en mijn moeder gaan voor.
VerwijderenDe RvdK en jeugdzorg hebben inmiddels een heel diep gat voor zichzelf gegraven, en bij de komende behandeling in Brussel zal de laatste zetje gegeven worden.
Ik heb al overigens mogen vernemen dat Jeugdzorg / RvdK mij intens haten, en dat tovert een glimlach op mijn gezicht.
Het is verwonderlijk dat in de Telegraaf heden-maandag 26/8 iets stond aan verweer door BJZ Gelderland.
BeantwoordenVerwijderenDe "veiligheid van de ontwikkeling zou zijn bedreigd geworden". Meer dan Russisch spreken (waarom schrijf je dat dan op in je indicatiebesluit, gezinsvoogd?).
Maar BJz Gdl kon niet uitleggen wèlke bedreiging dan zo èrnstig zou zijn geweest dat het niet thuis met hulp opgelost zou kunnen worden, en acute UHP nodig zou zijn geweest, wat altijd schadelijke effecten heeft op kinderen, en meegewogen had moeten worden in de indicatie, maar weggelaten is.
Waarom er geen diagnostische hulp en uitleg is geboden, daarover zwijgt BJz gewoonlijk als een graf.
De smoes dat de rechter heeft beslist, kennen we. De rechter is geen diagnost, maar een goedgelovige. Die kiest voor die ene tegenpartij dat BJZ immer is tegenover het gezin.
Achter gesloten rechtsdeuren wordt er toch niet door journalisten gecontroleerd of jeugdzorg zich aan enige eis van deskundigheid houdt, of jeugdzorg zich aan waarheid houdt (terwijl ze erkennen dat dit niet nodig zou zijn).
Alsof het kind geholpen is met valse beweringen, insinuaties, die leiden tot schadende uithuisplaatsing (UHP).
UHP is geen therapie, geen beveiliging voor een kind, dat UHP ervaart als het in onzekerheid geraken buiten z'n vertrouwde omgeving en kind-ouderband.
UHP staat in schril contrast met BW1:257, dat BJZ negeert.
Omdat de veiligheid helemaal niet in geding was, want de ouders waren als exen uit elkaar qua wonen, is dit beweren van BJz onzin.
BJZ had moeten helpen voor een goede bezoekregeling die veilig was ten opzichte van de hardhandigheid van een ouder.
Dat had onderzocht kunnen worden.
De bedreiger had een tijdelijk huisverbod kunnen krijgen.
Die ouder had hulp en cursus kunnen krijgen zodat het meer inleeft in het ontwikkelen en ervaren van een kind.
Allemaal inspanningsverzuim van BJz Gdl!
En dat wordt afgedekt door rücksichtslos kinderen te schaden door het onthouden van hun vertrouwde omgeving en familie (= UHP).
Het is frappant: BJz Gdl beweert dat moeder en oudste zoon een juridische strijd begonnen, maar dat begon door BJz Gdl met het geen hulp geven maar het dwangmatig OTS en UHP laten opleggen door de rechter.
:
Tegen inspanningsverzuim mag een gezin zich verweren zonder dat het 'beschuldigd wordt van strijd voeren' tegen onrecht en ondeskundigheid.
Het is duidelijk: BJZ polariseert en bespeelt om de werkelijkheid te verdoezelen.
Doet de bestuurder of diens jurist (Kasteel) wel aan integraal dossieronderzoek, óók de dossierstukken die het gezin kan geven? Neen kennelijk.
Dossieronderzoek met de geselecteerde stukken van de gezinsvoogd zijn wetenschappelijk onbetrouwbaar, halfslachtig, partijdig.
Doe geen: http://www.youtube.com/watch?v=ymwV2AqLBBE !!!
BJZ Gdl:
stop die onzin.
Help de gezinsleden.
Gebruik externe deskundigheid om de hardhandigheid met leren te stoppen, en de kinderen zich thuis te laten voelen in hun vertrouwde familieomgeving.
(Ouders kunnen leerzaam zijn. Ouders kunnen hun ongenoegens onderling scheiden van hun gezamenlijk ouderschap, als je het maar leert aan hen. Vriendleijk, uitleggend, zonder bemoei-toon! Gebruik kort echte deskundigen.)
In het artikel van deze Telegraaf staat dat er volgens BJZ Gdl ook andere redenen waren voor de uithuisplaatsing.
VerwijderenHeel opmerkelijk is dat BJZ nimmer duidelijkheid schept, waar een gezin dit graag wel ziet..., immers dan is er naar een concreet doel te werken of is er concreter te verdedigen tegen valse doelen en beweringen.
Russisch spreken als reden was uiteraard een onzinreden, die niet eens genoemd had mogen worden door BJZ.
Dat vader beschuldigd was, is geen reden voor UHP, maar wel reden tot specialistisch (strafrechtelijk) onderzoek en hulpverlening, maar dat leidde tot inspanningsverzuim door BJZ Gdl. Dat werd met de UHP afgedekt.
Zo beweerde BJz Gdl ook dat een reden voor UHP was het bedreigen tijdens de uithuisplaatsing (als ik de ongedefinieerde vaagheden van de jeugdzorgwerker in het IB mag geloven, ahum; en ik vraag me af hoe een rechter daar in kon trappen).
Enerzijds staat in het contactjournaal van de gezinsvoogd - met nogal wat taalfouten (terwijl het wel een officieel document betreft) - dat de politie die behoorlijk intimiderend bij de uithuisplaatsing aanwezig was (over het UHP):
"Moeder en Ilja erg veel boos. ... Ui[t]latingen die gedaan zijn worden door politie in rapport wat ze opmaken in opgenomen. Zijn geen directe strafrechtelijke uitingen gedaan." (Ach, wat een taal van de gezinsvoogdij).
Er zijn dus onder de stressvolle en schadelijke uithuisplaatsing in emotionele sfeer (BJZ bereidde niet voor zodat de kinderen in paniek raakten, en een goede ouder verdedigt uiteraard als het kan zijn kroost tegen onrecht en schade) 'uitlatingen gedaan' die reden heten te zijn voor de uithuisplaatsing en het te weinige bezoek.
Hoe dom moet de gezinsvoogd zijn om niet te weten dat deze uitingen niet als reëel moeten worden gezien maar een te verwachten psychologisch product zijn van de ongefundeerde uithuisplaatsing?!
En dat als reden durven opschrijven.
Er was dus geen echte bedreiging geuit! Dat bevestigt de politie.
Er is geen hulp vooraf verleend, maar door het vals beweren dat "de bedreiging van de ontwikkeling van het kind te voorzien niet binnen het gezin zou kunnen worden tegengehouden" (BW1:254.1) is reeds een (valse, òndiagnostische) reden tot deze 'beschermingsmaatregel' die door de kinderen niet als beschermend werden ervaren, zo in paniek en bij moeder willen blijvend.
Er is een illustrerend filmpje met geluid van de UHP, ook op deze blog, en waarop de politie zelfs intimiderend beval de camera uit te zetten wegens dat er binnen niet gefilmd mocht worden, terwijl er op schrift staat:
"Mogelijk is uithuisplaatsing op video opgenomen. Politie culembor[g], Aard R-m--n, geeft aan dat er geen gronden zijn om daartegen iets te doen. Is in eigen huis gefilmd."
(Zie: http://www.youtube.com/watch?v=NO6nm07X8p4 )
Het filmpje ziend, geeft de toeschouwer de mogelijkheid zich in te leven hoe kinderen een UHP ervaren, zo onvoorbereid en onnodig, door 2 vreemden uit huis gedragen.
Rechters, wordt wakker:
Waar is nu de zorg, de hulp, na 1,5 jaar, die verondersteld wordt dat gegeven dient te worden? Er wordt geen echte diagnostisch verantwoorde hulp gegeven.
De weinige uurtje-bezoeken per .. weken (soms maanden) is volstrekt onvoldoende voor terugplaatsing, dus jeugdzorg heeft bij voorbaat in prejudicie gekozen om de kinderen in pleegsetting te houden zonder hulp en onderzoek.
Dat doorziet de rechter kennelijk niet. Hij is geen diagnost en kennelijk ook geen pedagogisch bekwame ouder.
Die rechter zal straks wel zeggen dat er 'hechting' aan de pleegsetting is na 2 jaar; een vals soort 'family-live'.
En ga niet zeggen dat het gezin strijd levert, want dat doet BJZ Gdl vanaf begin door ongefundeerd de rechter te bespelen met onzin, vanuit het kind gezien.
Niet BJZ maar een specialist is nodig! Benoem een specialist, niet via BJZ maar zelf!
(1) PROBLEMEN BLIJVEN, OOK ALS GEMEENTEN VERANTWOORDELIJK WORDEN
BeantwoordenVerwijderenJeugdzorg kop-van-jut (24-08-2014)
DE KOMENDE MAANDEN BUIGT DE TWEEDE KAMER ZICH over een nieuw stelsel voor de jeugdzorg. Alle vormen van jeugdzorg (van opvoedhulp tot kinderbescherming) moeten per 1 januari 2015 onder de gemeenten vallen. Jeugdzorg rammelt al decennia en daarom wil de politiek de zoveelste stelselwijziging doorvoeren zonder echter de fouten in het systeem te repareren. Dat laatste vereist een cultuuromslag.
door JENNIS JONGERIUS en HANS KUITERT
Dit is geen verhaal met dodelijke afloop waarvoor een staatssecretaris op het matje wordt geroepen. Dit is een ’doorsnee’ dossier bij een Bureau Jeugdzorg waar ouders en kinderen te maken krijgen met eigenzinnigheid van gezinsvoogden, de macht van hulpverleners, chronisch wantrouwen en veel juridische strijd. De inzet is hier de ouderlijke macht over de inmiddels tienjarige tweeling Nikolai en Anastasia.
De van oorsprong Letse Jelena Antonova en haar zoon Ilja uit haar eerste huwelijk binden nu al anderhalf jaar de strijd aan met Bureau Jeugdzorg Gelderland, de Raad voor de Kinderbescherming (RvdK) en de jeugdzorgtak van het Leger des Heils. Ook de afgelopen week waren er weer twee rechtszaken. Het probleem met de instanties van Jeugdzorg is steeds dat men gerechtelijke uitspraken die onwelgevallig zijn naast zich neerlegt.
(2) Jeugdzorg is ook een juridisch doolhof en veel ouders geven de moed op. Niet Jelena. Tot tweemaal toe kreeg zij van rechters gelijk. Naar het oordeel van het gerechtshof Arnhem bijvoorbeeld is de tweeling ten onrechte aan de ouderlijke macht onttrokken en had allang thuis bij hun moeder op de bank moeten zitten. Toch verblijven de kinderen nog steeds in een tehuis van Entréa in Nijmegen, want Jeugdzorg en de RvdK werpen steeds weer nieuwe barricaden op.
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt wel de oude legermop: ’Artikel 1, de sergeant heeft altijd gelijk. Artikel 2: mocht de sergeant geen gelijk hebben, dan treedt onmiddellijk artikel 1 in werking.’
Erik Gerritsen, directeur Bureau Jeugdzorg Agglomeraat Amsterdam (BJAA), die de zaak van Jelena Anatova niet kent, zegt in het algemeen: „Het toegeven van fouten is heel moeilijk in de jeugdzorg, daar moeten we relaxter mee omgaan. Het is geen foutloos werk wat we leveren, dat weet ik ook wel, maar het is ergerlijk dat anderen doen of het intentioneel is. We zijn hoe dan ook de kopvan-jut.”
Gezinsvoogden stellen rapporten op die door de Raad voor de Kinderbescherming worden gebruikt om maatregelen te vragen aan de kinderrechter, zoals een ondertoezichtstelling of een uithuisplaatsing. Als die rapportages rammelen, kiezen rechters meestal niet de kant van de ouders. Die rapporten moeten veel beter kunnen, erkent Gerritsen. „Maar het is ingewikkeld werk en de werkdruk is enorm. Zeker, er is een groot risico op tunnelvisie. Je moet je bewust zijn van je eigen vooroordelen, anders rapporteer je slordig. Wees eerlijk, zet er maar bij dat je denkt dat dit of dat de beste oplossing is, schrijf je afwegingen op, dan kan de rechter met meer inzicht een zaak behandelen. Schroom niet je twijfel te laten zien.”
(3) Vaak wordt een spoedeisende ondertoezichtstelling aangevraagd als Jeugdzorg een zaak verliest, dat is nagenoeg staande praktijk in Jeugdzorgland om gerechtelijke uitspraken te omzeilen. Ouders die het niet eens zijn met de inschattingen van Bureaus Jeugdzorg of de RvdK mogen zich blauw procederen. Ondertussen worden hun kinderen getraumatiseerd.
BeantwoordenVerwijderen„Bureau Jeugdzorg maant ons tot het begraven van de strijdbijl”, zegt Ilja. „Maar we stoppen pas met de oorlog als de kinderen thuis zijn.” Volgens BJZ waren er in maart 2012 drie redenen om de tweeling uit huis te plaatsen. Zoals het feit dat moeder Jelena thuis Russisch sprak. „Het is een grondrecht om in je thuissituatie je moedertaal te spreken”, bromt Ilja.
Daarnaast dacht BJZ dat de moeder met de kinderen naar Letland zou vertrekken en constateerde een gezinsvoogd een loyaliteitsconflict tussen de gescheiden vader en moeder.
Toezicht
In november 2012 waren de kinderen voor het laatst een paar uur thuis. De beschikking van de lopende uithuisplaatsing liep af en moeder Jelena haalde de kinderen op bij de zorginstelling. Prompt werd een spoedeisende beschikking aangevraagd, werd de tweeling met veel vertoon opgehaald en begon de juridische molen opnieuw te draaien. Op 23 mei besloot de kinderrechter in een hoger beroep dat de kinderen naar huis mochten, maar het Gelderse Bureau Jeugdzorg wist weer een nieuwe spoedbeschikking te krijgen. Moeder mag alleen een paar uurtjes eens per twee weken op de woongroep met de kinderen afspreken onder toezicht. Haar ex-man Iwan Kharitov, die in België woont, mag de tweeling eens per veertien dagen in Nijmegen opzoeken, maar zonder toezicht.
Jeugdzorg beticht moeder en zoon ervan de tweeling tegen de vader op te hitsen, maar Ilja mág zelfs geen contact hebben met de kinderen. Terwijl vader in de weekenden ‘vrij spel’ heeft met de tweeling. „Bureau Jeugdzorg negeert de aanleiding van de ellende. Dankzij zijn mishandeling zitten we in de ‘klucht’ die jeugdzorg heet. Hem wordt nu de hand boven het hoofd gehouden door de organisaties die kinderen juist horen te beschermen.”
Volgens vader Iwan Kharitov doet zijn ex er alles aan om het handelen van Bureau Jeugdzorg te ontregelen. Hij is blij met handelen van BJZ. „Zij doen er alles aan om goede bezoekregelingen te treffen. De kinderen hebben recht op contact met hun vader.” Moeder Jelena ontkent dat ook niet, wil alleen niet dat de tweeling mee naar het buitenland wordt genomen.
Deze problemen van de jeugdzorg in ons land worden niet gerepareerd door alle zorg voor kinderen bij de gemeenten te leggen. Gemeenten gaan met het idee ’één gezin, één plan, één regisseur’ wel proberen het aantal ’doorverwijzingen’ te verminderen en daarmee de kosten te drukken. Meteen integrale hulp in de eigen wijk moet dat mogelijk maken, maar de Wet op de kinderbescherming blijft overeind. Dat betekent dat er altijd ondertoezichtstellingen en uithuisplaatsingen zullen blijven. En de RvdK en de Bureaus Jeugdzorg alle juridische registers zullen blijven opentrekken.
De optimistische maar door talloze deskundigen ernstig betwiste veronderstelling is dat de decentralisatie van de jeugdzorg naar de gemeenten per 1 januari 2015 in één klap de jungle van de zorg voor jongeren zal rooien en de kosten (nu bijna vier miljard) drastisch zal reduceren. Sterker nog, ze zijn al ingeboekt, hoewel de wet nog moet worden goedgekeurd en de Eerste Kamer vooralsnog ook weinig haast maakt voor een definitieve klap op de aangepaste zusterwet over de kinderbescherming. Dat lot kan ook de nieuwe jeugdwet beschoren zijn.
(4) Klauwen
BeantwoordenVerwijderenJeugdzorg is zeker uit de klauwen gelopen. Volgens de laatst bekende cijfers van het Nederlands Jeugdinstituut uit 2010 hebben liefst 325.000 kinderen jaarlijks te maken met enige vorm van jeugdzorg. Dat is een op de tien medelanders onder de achttien jaar. Zo de rugzakjes (indicaties) voor speciaal onderwijs worden meegeteld gaat het om een half miljoen kinderen, anders: een op de zeven kinderen. Van al die kinderen wonen er 50.000 in pleeggezinnen of in een tehuis. „Maar”, zegt Erik Gerritsen, „besef wel dat 75 procent van de jeugdzorg wordt veroorzaakt door de ouders die niet willen of niet kunnen meewerken en niet door ons.”
De baas van de Amsterdam Jeugdzorg heeft goede hoop dat er iets gaat veranderen. Hij ziet de nieuwe jeugdwet wel zitten. „Gezinnen met enkelvoudige of tijdelijke problemen kunnen straks prima door de gemeente worden geholpen met opvoedhulp, laagdrempelig. Kwetsbare gezinnen met meerdere problemen worden nu nauwelijks geholpen. Als wij erbij komen is het vaak al te laat, maar de ouders zijn wel gemotiveerd om hun situatie te verbeteren. Dat kan straks met sociale wijkteams veel beter. Ik verwacht dat het aantal zorgmeldingen daarmee zeker met veertig procent naar beneden kan”, meent Gerritsen.
’Drang’
De grote uitdaging is de groep ouders die hulp vermijden maar gemeld worden bijvoorbeeld door huisartsen, politie of scholen. „Dat is een ongemotiveerde doelgroep. Daar komen de meeste ondertoezichtstellingen en uithuisplaatsingen voor. Dat aantal is in Nederland extreem hoog. Dat moeten we kunnen halveren, dus met die ouders werken aan een vrijwillig traject, maar wel met een stok achter de deur”, zegt Gerritsen. Dat is ’drang’; wie niet meewerkt krijgt een ondertoezichtstelling en een gezinsvoogd op zijn dak.