Jeugdzorg te traag bij kindermisbruik

Kinderen die volgens de rechter onmiddellijk bescherming nodig hebben, bijvoorbeeld omdat er in het gezin misbruik heeft plaatsgevonden, krijgen vaak niet snel genoeg hulp. Dat schrijft De Telegraaf op de voorpagina.

http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3373764/2013/01/08/Jeugdzorg-traag-bij-misbruik.dhtml?utm_source=RSSReader&utm_medium=RSS

http://www.telegraaf.nl/binnenland/21203776/__Gezinsvoogd_vaak_te_laat__.html

door Jorn Jonker

Telegraaf

Jeugdzorg te traag bij kindermisbruik

DEN HAAG, dinsdag 8 januari 2012

Kinderen die volgens de rechter onmiddellijk bescherming nodig hebben, bijvoorbeeld omdat er in het gezin misbruik plaats heeft gevonden, krijgen die hulp meestal niet snel genoeg.

In twee derde van de gevallen is Bureau Jeugdzorg te langzaam met het bezoeken van de kinderen. Dat moet eigenlijk binnen vijf werkdagen gebeuren,
maar dat lukt maar in één op de drie gevallen, schrijft staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie) in een brief aan de Tweede Kamer. Die had om de cijfers over de wachtlijsten van de jeugdbescherming gevraagd.

Het is voor het eerst dat de cijfers openbaar worden en Teeven geeft in zijn brief toe dat het momenteel helemaal fout gaat. "Ik vind het percentage van 33 procent te laag, want hoe sneller een kind of jeugdige geholpen wordt, hoe beter en vanzelfsprekender de interventie is voor het kind en het gezin."

Teeven stelt dat de overheid de termijn van vijf dagen soms gewoon niet kan halen, bijvoorbeeld als een rechter met terugwerkende kracht een uitspraak doet. Daarom verkeren de wachtende kinderen volgens Teeven niet "per definitie een lange tijd in een onveilige situatie".

Toch vindt Teeven het "niet verdedigbaar" dat de kinderen zo lang moeten wachten.

Dat laatste vindt de oppositie ook. SP-Kamerlid Kooiman is boos over de lange wachttijden. "De hulpverleners zouden meer tijd moeten krijgen om kinderen te bezoeken. Dat zou kunnen als er bijvoorbeeld in de bureaucratie gesnoeid wordt." Kooiman komt zelf uit de hulpverlening en hoort van mensen in het veld dat kinderen soms wel een maand moeten wachten. "Schokkend", vindt ze dat. 

Gezinsvoogd vaak te laat ingeschakeld

Jeugdzorg komt vaak te laat in actie als kinderen direct bescherming nodig hebben. Wanneer volgens de rechter een gezinsvoogd nodig is, komt die in slechts een op de drie gevallen binnen de gestelde termijn van 5 werkdagen.

Ik vind een percentage van 33 procent te laag, want hoe sneller een kind of jeugdige geholpen wordt, hoe beter en hoe vanzelfsprekender de interventie is voor het kind en het gezin”, laat staatssecretaris Fred Teeven (Veiligheid en Justitie) dinsdag weten aan de Tweede Kamer. Het is voor het eerst dat cijfers over wachtlijsten, uithuisplaatsingen, ondertoezichtstellingen en klachten over gezinsvoogden openbaar worden gemaakt.

Niet verdedigbaar

„Wie na een uitspraak van een kinderrechter niet direct face-to-face contact heeft met een jeugdbeschermer, verkeert daarmee niet per definitie een lange tijd in een onveilige situatie”, aldus Teeven. Voor kinderen die op de wachtlijst staan is er 'wachtlijstbeheer', waarbij de veiligheid van het kind bewaakt wordt. „Ik vind het niet verdedigbaar dat zeer veel cliënten langer dan 5 werkdagen moet wachten op het eerste contact met hun jeugdbeschermer. Het percentage van 33 procent moet dus omhoog.”

Jeugdzorg Nederland laat weten er hard aan te werken om ervoor te zorgen dat er binnen 5 dagen een gezinsvoogd bij een gezin aan tafel zit en erkent dat de organisatie hierin nog moet verbeteren. Een woordvoerder benadrukt dat Jeugdzorg al hele grote stappen heeft gezet: „De wachtlijsten voor gezinsvoogden zijn verdwenen. En bij hele dringende gevallen is er altijd direct een gezinsvoogd aanwezig”.

Redactie Jeugdzorg Dark horse: Op zich leuk dat er nu eens cijfers naar buiten komen, maar het gaat weer jammerlijk, die ene kant uit van het te laat ingrijpen door jeugdzorg. VVD-kamerlid Van der Burg heeft tenminste in de gaten dat jeugdzorg ook vaak onnodig (hard) ingrijpt en wil daarom betere expertise beschikbaar stellen, in geval van verdenking van mishandeling. Alleen horen wij dit te weinig genoemd worden bij de veelvuldige keren dat jeugdzorg ter sprake komt in de media. De teneur is toch dat de sector sneller moet ingrijpen en dat er nog werelden te winnen zijn, bij het opsporen van massa's kinderen die overal verborgen in Nederland mishandeld worden (door hun ouders).

Weinigen staan erbij stil, dat eerder of later ingrijpen door een sector die zich kenmerkt door amateurisme, eenzijdigheid, laster en insinuatie, leugens en chantage-praktijken, voortkomende uit een beangstigend klein vermogen om fouten toe te geven (laat staan recht te zetten) voor de goede afloop van een verhaal vaak niet veel verschil maakt. Soms is het alleen maar winst, als het enkele maanden langer duurt voordat jeugdzorg op de stoep staat.

Het is anno 2013 nog altijd moeilijk te bepalen of jeugdzorg nu een probleemoplosser is, of een problemen-verergeraar. Wat we zonder twijfel hebben kunnen vaststellen, is dat jeugdbeschermers overwegend een dwars volkje zijn, die bij gebleken fouten liever de eigen reputatie beschermen, dan de beste weg te kiezen in het belang van het kind (en zijn/haar familie). Psychologisch kan ik het wel verklaren: Als je ingesteld bent op de fouten van een ander (ontwikkelingsbedreiging van het kind) is het knap vervelend als je er achter komt dat je in bepaalde gevallen zelf de blunderaar bent.

Het vraagt een natuurlijk gezag, om je te kunnen veroorloven fouten te maken en dat te erkennen, zonder het respect te verliezen van de mensen met wie je je onderhoudt. Aan dat natuurlijke gezag ontbreekt het de gemiddelde jeugdbeschermer volledig, waardoor een defensieve reactionaire houding het gevolg is. Vandaar dat weerstand bij ouders (waar elke therapeut juist mee moet leren werken, voor een echte verandering bij de client) altijd wordt opgevat binnen het kader van 'bedreiging voor het kind' en niet als een teken dat er wat schort aan de eigen communicatievaardigheden.

We hebben het vaker gezegd op deze blog en we zullen het blijven zeggen: Jeugdzorg moet niet eerder ingrijpen, maar ze moet met meer deskundigheid ingrijpen. Als ze die deskundigheid niet heeft, kan ze in veel gevallen maar beter helemaal niet ingrijpen. Een paar klappen van je ouders, of een gespannen sfeer in huis overleef je meestal wel, maar een uithuisplaatsing - en vaak verplaatsing(en) - en de ontworteling die daar het gevolg van is, kan veel desastreuser zijn. Niet alle kinderen worden 'ernstig bedreigd', al worden dergelijke termen te pas en te onpas gebruikt om rapporten mee te vullen. Het ingrijpen van jeugdzorg, met name bij de lichtere problematiek, is vaak het binnenhalen van het Paard van Troje.

Vertelt u voor een evenwichtige discussie daar de volgende keer eens wat over, meneer Teeven.

Sven Snijer

                   Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.htm