Gemeente Amsterdam misleidt ouders van schoolgaande kinderen

http://www.amsterdam.nl/gemeente/organisatie-diensten/dmo/onderwijs-jeugd/veranderingen/nieuwsbrieven-kind/documenten/sociale-huisarts/

 

 

http://www.sozio.nl/amsterdam-introduceert-sociale-huisarts/1024663

De ‘generalist'- in de visie Om het Kind de ‘sociale huisarts' genoemd - is een belangrijke functionaris in het nieuwe jeugdstelsel. Wie is deze sociale huisarts? Wat zijn de competenties en taken? Wat zijn de vragen die nog moeten worden beantwoord?

Spil in het nieuwe jeugdstelsel

In het voorstel functioneel ontwerp is de “sociale huisarts” (een misleidend woord, een pseudo-arts, op diagnostisch-onbevoegd sociaal pseudo-werkniveau) de spil in de zorg voor de jeugd/het sociaal domein. De sociale huisarts (in feite een vermomde jeugdzorgwerker met een mogelijkheid om een dwingende OTS aan te smeren) werkt in een bepaald gebied/een wijk en ziet de jeugdigen en ouders met enige regelmaat.  

Ouders kunnen de sociale huisarts (net zoals in het vroegere Oost-duitsland, als verklikker/spionnen) tegen komen op de voorschoolse voorzieningen, (op de voorschool worden nietsvermoedende ouders al bespioneerd. Ouders die nog niet weten wat Jeugdzorg is en nietsvermoedend bij de beul (sociaal geneesheer) te biecht gaan. Dat levert weer veel OTS en UHP op) de basisschool en het voortgezet onderwijs. De gemeente creëert daarmee een laagdrempelige toegang tot (pseudo-) hulp en ondersteuning (als ouders hulp nodig hebben kunnen ze naar hun eigen arts gaan (iemand die universitair geschoold is) of naar de opvoedpoli. Ouders worden behandeld als kleine kinderen. Als er iets is met je kind ga je naar een arts, niet naar fietsenmaker om de eventuele medische of psychische problemen te bespreken.)  

En burgers kunnen desgewenst hun eigen sociale huisarts kiezen. (Wat fijn dat je je eigen verklikker mag kiezen.)

De sociale huisarts (die dus niet kan diagnosticeren, maar wel als een kinderbeschermer zoekt naar werk) luistert, gaat het gesprek aan (waar vele ouders onbevangen kwebbelen en zo in de fuik lopen, want woorden worden verdraaid tot en reden voor werkgelegenheid, meestal ook waar het niet nodig is en het kind wordt belast) en is in staat om de eigen kracht van ouders en jeugdigen en hun netwerk te activeren als dat nodig is (- mooie woorden, toch, net zoals ‘jeugdzorg’ mooipraat en niet mooi dóét met dwang-). 

Als er hulp nodig is, helpt de (naar woord misleidende) sociale huisarts zoveel mogelijk zelf, eventueel met ondersteuning van een specialist uit het basisteam (net zoals nu bij Bureau jeugdzorg waar de gang naar de diagnost gesaboteerd wordt en de deskundige beperkende en sturende onderzoeksvragen mag gaan beantwoorden voor de rechter, waar geen medicus trek in heeft en dus zich beperkt in echt onderzoek). 

Samen met ouders kijkt hij (als niet-diagnost, dus met de vraag of ‘hij’ het wel kan onderkennen, en zo z’n prestatiebonus {d.m.v. OTS- en UHP-mandaten} verspelend) of er meer specifieke of intensievere zorg nodig is, signaleert meervoudige problemen en schakelt het buurtteam van Samen DOEN in bij onvoldoende (beweerde, niet-gediagnosticeerde) zelfredzaamheid.  

De sociale huisarts heeft mandaat om hulp (ook gespecialiseerde zorg) in te schakelen zonder ingewikkelde en tijdrovende indicatieprocedures (wat een onzinbewering is, omdat hij dus moet indiceren). 

Hij krijgt een onafhankelijke positie ten opzichte van zorgaanbieders. Ouders, blijf hier ver vandaan, trap hier niet in. Bespreek je zorgen met je eigen arts, of ga naar de Opvoedpoli. 

Duidelijk is dat een dergelijke functionaris een (te) brede kennis (dus geen diepgaande kennis) moet hebben van jeugdgezondheidszorg, opvoed- en opgroei-ondersteuning, kinder- en jeugdpsychiatrie en lvb-problematiek en veel ervaring en een behoorlijk opleidingsniveau (HBO+) (Oweee, HBO is geen artsenopleiding dus; een arts is veel hoger en langduriger opgeleid, op universitair niveau; dit is dus echt mis; met zesjes gehaalde HBO-jeugdzorgwerker met vage beroepsethiek en afschuiftuchtrecht.)

Vervolg

De sociale huisarts (die dus geen huisarts is, maar zo ter misleiding genoemd wordt) wordt vanuit de bestaande praktijk (bij BJZ) ontwikkeld. Op termijn zouden werkzaamheden van medewerkers bij gemeenten en instellingen, zoals de jeugdverpleegkundige, schoolmaatschappelijk werker, jeugdzorgmedewerker, jeugdhulpverleners en de aansluitfunctionaris van Jeugdzorg op kunnen gaan in de functie van sociale huisarts (Er worden nogal wat functies genoemd voor de werkgelegenheid, waar in de gezondheidszorg, een recht van het kind (IVRK 24), dat met minder maar effectievere, hoger-opgeleide deskundigen af kan; en deze pseudo-arts zou dus verpleger kunnen zijn alsmede pseudopedagoog.)

De sociale huisarts (als BJZ-werker onder valse vlag; met een veel te breed en dus qua diepgang ondeskundig pakket) komt er dus niet bij maar komt in de plaats van diverse bestaande functies (Het is dus zoeken naar werkgelegenheid voor de huidige werkers in BJZ: met mooipraai en misleidende plannen het werk behouden dat zoveel ellende veroorzaakte, en waar Zeeland bewees dat het met 50% tot 75% minder kan, als er maar echte deskundige effectievere zorg gaan verlenen, via thuis, en in overleg i.p.v. dwang). 

Er zijn ook nog veel vragen te beantwoorden: 

· De sociale huisarts wordt neergezet als nieuwe beroepsgroep (BJZ kreeg te veel naam, en geen positieve naam, met hun dwang en machtswellust; dus verzint deze beroepsgroep nieuwe namen voor hetzelfde niveau.) 

· Is de sociale huisarts een zelfde soort functionaris als de generalist die domeinoverstijgend handelt in een buurteam Samen DOEN? (Dat wekt bij mij niet veel vertrouwen. Ze weten het zelf niet eens. Daarbij speelt de vraag of het vanuit de optiek van de burger niet onduidelijk wordt als er verschillende generalisten zijn.)  

· Het voorstel is een onafhankelijke positionering ten opzichte van de zorgaanbieders ( (zoals BJZ dat heet te zijn in de rechterswereld.) Dit om belangenverstrengeling te voorkomen en bekostigingbesparing (of in tegendeel) mogelijk te maken. Dit vergt een grote verandering bij instellingen. Wat is daarvoor nodig? En in welke organisatie komt de sociale huisarts dan te werken?

· Het onderwijs en andere instellingen vragen om een duidelijk gezicht vanuit de jeugdzorg op locatie. Dat moet dan de sociale huisarts worden. Maar ook de keuzevrijheid van de burger is een criterium. Móét de burger gebruik maken van dit gezicht? (Zal de echte arts-huisarts ook MOETEN doorverwijzen naar deze sociaal werker met misleidende naam?) En welke mate kan hij zijn eigen hulpverlener kiezen? Heel erg democratisch, de mensen in het veld (Jeugdzorg??) gaan voor u en mij bepalen hoeveel keuzevrijheid wij krijgen om onze eigen ‘hulpverlener’ te kiezen. In Nederland bestaat de Wet Geneeskundige Behandel Overeenkomst. Als burger van dit land heeft u nog altijd de vrije keuze om uw arts, specialist of hulpverlener uit te kiezen. Dit recht wordt u in Amsterdam alvast ontnomen.)

· Tot slot: de naam ‘sociale huisarts’ roept veel reactie op. Is de benaming juist? Is er een goed alternatief? (Nee, natuurlijk is dit geen juiste benaming. Bovendien in strijd met de wet. Het zijn namelijk geen artsen. Het zijn maatschappelijk werkers op HBO niveau.)

http://nl.wikipedia.org/wiki/Beschermd_beroep

De komende periode gaat de gemeente samen met mensen uit het veld (en wie zijn dat dan die mensen uit het veld? Maar geen ervaringsdeskundige, ouders of advocaten en echte psychiaters.) antwoorden formuleren op deze vragen en in de praktijk ‘oefenen' met deze functie. (Fijn, we gaan alvast oefenen op mensen, die voor de gemeente eigenlijk een soort proefkonijnen zijn.) 

TS 

https://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:yAQIyLRUBxkJ:www.amsterdam.nl/publish/pages/422057/1_visie_om_het_kind_08_03_12.pdf+om+het+kind&hl=nl&gl=nl&pid=bl&srcid=ADGEESjTfmTF5h-flRz1V9Wuu8N8DLvKoPPifh8csny3GME2r4g9zxBmzdIZRcMSJmVfu0hLDlDgun9SeYvFoBn6HIC1r8qKJ0SxEL5WqvhaJqwszcM1aSr0rgF_5M8NOWNdSFb6Mfo7&sig=AHIEtbSo2hDq-qlyB1PytOByIGYdkvbO-Q
                              ----------------------------------------------

Amsterdam introduceert ‘sociale huisarts’

In het nieuwe jeugdzorgstelsel ruimt de gemeente Amsterdam een belangrijke rol in voor ‘de sociale huisarts'.

Dat blijkt uit het beleidsdocument uit de hoofdstad, Om het kind!

Hervorming zorg voor de jeugd. 
 

Koersbesluit 
 

Het document Om het kind! Hervorming zorg voor de jeugd is een zogenaamd koersbesluit waarin de gemeente Amsterdam vastlegt hoe de jeugdzorg er in het nieuwe stelsel uit moet komen te zien. De hoofdstad is daarmee een van de voorlopers in de invulling van de jeugdzorg na de transitie. Gemeenten in Nederland worden na de transitie verantwoordelijk voor de jeugdzorg. Deze taken worden overgedragen vanuit de provincies. 

Sociale huisarts 

Amsterdam introduceert in de vernieuwde jeugdzorg in de gemeente de ‘sociale huisarts’, een nieuwe generalistische professional die als eigen kracht-specialist en met kennis van het jeugddomein beschikbaar is voor ouders en jongeren, in de buurt werkt en bereikbaar is, die toegerust is met het mandaat om intensievere zorgvormen te arrangeren en die optreedt als zorgcoördinator als het complexer wordt. 

Nieuwe functie 

De ‘sociale huisartsen’ werken in het wijkteam samen met specialisten (bijvoorbeeld de jeugdarts en jeugdpsycholoog) en in de wijk samen met andere professionals. De sociale huisarts is een nieuwe functie, die een aantal bestaande functies op HBO-niveau combineert, zoals de jeugdverpleegkundige, schoolmaatschappelijk werker, opvoedadviseur, voordeurmedewerker bureau jeugdzorg en ambulante jeugdhulpverlener. 

Meer “loopvermogen” 

Amsterdam hoopt met de ‘sociale huisarts’ te beschikken over ‘een jeugdprofessional met meer “loopvermogen” dan in de huidige situatie, zodat burgers maar ook scholen en andere instellingen minder vaak hoeven te worden doorverwezen naar anderen. De sociale huisarts is er net als de reguliere huisarts voor alle burgers en jongeren, maar dan specifiek voor vragen over en ondersteuning bij opvoeden en opgroeien. De sociale huisarts versterkt de eigen kracht van ouders en kinderen, is aanspreekbaar voor informatie en advies, signalering, 'hands-on' hulp en vraagverheldering, maar heeft ook het mandaat om gespecialiseerde jeugdhulp te arrangeren en door te verwijzen. De sociale huisartsen werken op locatie en zijn bereikbaar in laagdrempelige inloopvoorzieningen in de wijk (een vernieuwd OKC [Ouder en Kindcentrum])maar vooral via de kinderopvang en op school. De sociale huisartsen werken in wijkteams die ook beschikken over enkele specialisten: jeugdartsen en jeugdpsychologen.’

Discussie over de naam

Overigens roept de term ‘sociale huisarts’ de nodige discussie op, vermelden de schrijvers van het beleidsdocument zelf. ‘Misverstand kan ontstaan omdat deze aan de ene kant een universitair geschoolde medicus suggereert en aan de andere kant een brede sociaal werker. Beide is niet bedoeld maar de term verenigt wel kenmerken van beide rollen. Naar de naam wordt nog gekeken.’ 

Wijkteams 
 

Een andere belangrijke rol in de uitvoering van de jeugdzorg in Amsterdam is weggelegd voor wijkteams. Hierin werken behalve de sociale huisartsen ook specialisten op academisch niveau: jeugdartsen en jeugdpsychologen. ‘Zij zijn achterwacht voor de sociale huisartsen, maar zijn desgewenst ook rechtstreeks benaderbaar door scholen, kinderen en ouders. De inzet van deze specialisten vanuit de wijkteams kan o.i. voorkomen dat bij de net wat ingewikkelder gevallen toch weer snel doorverwezen gaat worden naar de tweede lijn.’

De werkwijze van wijkteams lijkt op die de stad Enschede al toepast: http://www.wijkcoaches-enschede.nl/
 

Conceptversie 
 

Het koersbesluit is een conceptversie. Uiteindelijk stellen de gemeenteraad en het college van B&W van Amsterdam eind dit jaar de definitieve koers vast.

Klik hier om het gehele document Om het kind! Hervorming zorg voor de jeugd te lezen.
Geplaatst: 01 oktober, 2012

Stukje uit het PDF document Om het kind! Hervorming zorg voor de jeugd.

Schoolbesturen vragen het volgende van de gemeente:

De sociale huisarts is een vast gezicht voor de school, en in school aanwezig. Hij/zij wordt op school zo ingezet dat het feitelijk de‘schoolmaatschappelijk werker-plus’ wordt. Deze voert in elk geval de huidige taken uit van de schoolmaatschappelijk werker (geen vermindering van capaciteit en inzet op dit gebied).

Sociale huisartsen hebben de kennis en competenties en voldoende mandaat om daadwerkelijk de benodigde zorg in te zetten en zijn verantwoordelijk voor de coördinatie van de zorg die door externe partijen wordt geleverd. Hij/zij kan direct drang uitoefenen als ouders niet meewerken.

Scholen hebben zeggenschap over de inzet van de sociale huisarts op hun school (wie wordt het en wat doet hij/zij).

Met de functie van de sociale huisarts wordt eerst ervaring opgedaan in proeftuinen om te beoordelen of al deze kennis, competenties en taken in een persoon verenigd kunnen worden.

Redactie Jeugdzorg Dark horse: Wij hebben contact opgenomen met de juridisch adviseur van de arstenfederatie KNMG (Diederik van Meersbergen) en die is duidelijk; 'Arts' en 'huisarts' zijn beschermde beroepen, als iemand die niet staat ingeschreven bij de KNMG zich uitgeeft voor arts is hij/zij strafbaar. Interessant is om te onderzoeken of er in Amsterdam al geëxperimenteerd is in de 'proeftuinen' met de 'sociale huisarts'. Hebben HBO sociaal werkers zich uitgegegeven voor 'sociale huisarts'? Dan hebben zij namelijk een strafbaar feit gepleegd, met goedkeuring en medeweten van de Gemeente Amsterdam.

                     Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html