Negatieve uitingen over rechters

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/12/ik-gun-ze-het-plezier-niet.html 

Ik vraag me af of rechters de gronden voor {de negatieve uitingen richting rechters, die over OTS en UHP beslissen,} dit ‘kwijlen’ en ‘corrupt-zijn’ wel snappen, of zonder onderzoek wegschuiven.
 

Toch kan deze toon uitgelegd worden. En dat kan wel eens belangrijk zijn. Belangrijker dan de negatieve woorden over rechters.

-a. Het is wetenschappelijk (onafhankelijk van de BJZ-lobby) aangetoond dat de jeugdzorgwerkers en BJZ selectief 'spelen' met signalen en feiten, dat vaak leidt tot insinuaties om kinderen met OTS of zelfs UHP te bedreigen. Dat heet 'veiligstellen', maar is het in 72 tot 75% van de zaken niet.  

"BJZ matcht de kennis niet bij de case", was telkens de kern van wetenschappelijk inzicht. Beweringen vanuit BJZ voldoen vaak niet aan DIAGNOSTISCHE WAARHEIDSVINDING.

-b. Waar ouders, ouderondersteuners, en advocaten zouden mogen verwachten dat de rechter evenwichtig en valide onderzoekt, gebeurt dat vaak niet; de ouders wordt de mond gesnoerd of niet serieus genomen, en wat BJZ zegt wordt als 'waarheid' aangenomen; mogelijk uit angst van de rechter om het kind niet in Savanna-situaties te brengen, maar helaas, dat gebeurt nu juist wel te vaak door het uitspreken van een maatregel.

-c. Ouders en advocaten en wetenschappers krijgen hierdoor de indruk dat rechters samenspannen met de BJZ-lobby om te veel kinderen, met insinuaties en suggesties, zonder degelijk onderzoek en zonder uitleg van BJZ over de werkzaamheid die zou moeten volgen door de maatregel t.a.v. het kind. 

Een uiterste en ingrijpende maatregel op te leggen, waar hulp thuis effectiever bleek. Vele OTS-sen en UHP's zijn niet goed gebaseerd, missen diagnostische grond, en zijn uiteindelijk schadelijker voor het kind dan echte hulpverlening via thuis.

-d. Het is dan niet meer verwonderlijk dat deze dossierkenners gaan denken dat rechters

'slapen', 'ongeïnteresseerd zijn', of  ‘corrupt’ samengaan met BJZ, of ‘mee kwijlen’, zoals boven beschreven. 

Veel zogenaamde 'hulp' vanuit BJZ is niet effectief, wel schadelijk, bovenal hoogst onveilig voor het kind, met grotere kans op seksueel misbruik, met grotere kans op sabotage door de gezinsvoogd van echte diagnostiek en daarop gegronde therapie, zo nodig (maar het moet specialistisch nagegaan zijn, niet op het niveau sociaal werk van BJZ!), met grote kans op negatieve gevolgschade in de ontwikkeling en het welbevinden van de opgroeiende, enz..

-e. Wat ontbreekt wat rechters kunnen nagaan?:
 Wat is de bedreiging? Wie bedreigde? Hoe werkt een aangevraagde OTS hierop, in vergelijk met door te verwijzen naar een specialist?

Open of integrale onderzoeksvragen? 

Hoeveel schadelijker is een UHP dan een effectief (op diagnostieke grond gebaseerd) traject aan kind én ouders thuis? Welke (ópen, graag!) onderzoeksvragen heeft BJZ opgesteld (naar de specialist) en hebben de ouders dit ondertekend, of hebben de ouders andere, of integrale onderzoeksvragen voor de specialist?  Bevind zich in het dossier (naar de rechter en ouders) een diagnostisch rapport, of is het slechts een speculatief expertise rapport?"  

Welke weg stelt de specialist - die de cliënt zelf wel heeft onderzocht - voor als
hulptraject? In hoeverre kunnen ouders werkelijk niet begeleid worden door een echte deskundige, waar vele therapieën het beste begeleid en gegeven kunnen worden door de genetische ouders zelf, als het maar op een prettige wijze werd uitgelegd door een deskundige, niet een sociaal werkster van BJZ?! 

BJZ cliché

Rechters zien vaak niet hoe 'het belang van het kind' (bij BJZ een cliché) gediend wordt door de geïndiceerde weg van BJZ? En vragen er ook niet naar op de rechtszitting, en dat behoort wel om de 'jeugdzorgwerker' te controleren op het aanwezig zijn van begrip over het gevraagde traject onder een beschermingsmaatregel.

Welke alternatieve trajecten zijn er, aangegeven door een diagnost, welke het kind en zijn bekende sfeer meer met rust laat dan het overtroeven en overbluffen door BJZ middels de OTS- en UHP-maatregelen?

En zo zijn er meer juridische onderzoeksvragen over een gevolg-hebbende beslissing voor de rechter. Het zogenaamd 'veiligstellen' met een UHP kan vaak schadelijker zijn dan een effectievere vorm van hulp via thuis; en in het achterhoofd houdend: de bedreiger kan een plaatsverbod krijgen, en dat ontlast een kind beter dan het uit zijn bekende, vertrouwde omgeving te halen.

De onderzoeken die zich baseren op de signalen die vanuit BJZ werden gegeven, zijn geen onafhankelijke onderzoeken, maar meer slodderwetenschap, waarover onder - op deze site - meer te lezen viel.

Degelijke controle op het niveau BJZ ontbreken te vaak. Stapel-effect. 

TS

            Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html