Wisten wij al lang...

‘Beter beslissen over kindermishandeling’.

http://www.nji.nl/smartsite.dws?id=131594
 

Gisteren gaf ‘Darkhorse’ de link naar bovenstaand rapport. Ik heb het globaal doorgelezen, nog niet echt bestudeerd. Bladzij 113 t/m 114 (5. 3.2) trok mijn aandacht.

‘Stimuleer medewerkers om conclusies en besluiten beter te onderbouwen’ en ‘Stimuleer kritisch denken en leren van feedback’! Een onderzoeksrapport van 123 bladzijden en dan tot o.a. deze aanbevelingen komen? Wat een werk! De AMK kliklijn bestaat vanaf 1998. We hebben het in handen gegeven van onvoldoende geschoolde medewerkers. Het is als een pistool in handen geven van een kind! I.p.v. het pistool af te nemen, ga je hem na veel mensen over de kling gejaagd te hebben, tips geven hoe, waar, wanneer en waarom hij op wie schieten mag, in de hoop dat hij die zal oppikken?

5.3.2 Aanbevelingen voor verdere verbetering van de AMK-besluitvorming.

Sinds de invoering van ORBA is de besluitvorming door het AMK in veel zaken meer systematisch en transparant is geworden. Er is echter ook geconstateerd dat de kwaliteit van de besluitvorming nog niet optimaal is en dat met name de onderbouwing van conclusies en besluiten verdere aandacht behoeft.

De onderzoekers doen de volgende aanbevelingen voor een kwaliteitsimpuls:

Systematiek en transparantie

* Zorg voor een goede werkbegeleiding bij het gebruik van ORBA.

Gebrekkige kennis zorgt ervoor dat medewerkers minder geneigd zijn om ORBA te gebruiken (Prins, 2011). Het is belangrijk dat AMK-medewerkers weten wat ORBA inhoudt, hoe zij het kunnen gebruiken en waarom zij het gebruiken. Vervolgens geven de onderzoekers een paar tips op waar,wanneer en welke wijze dit wat, hoe en waarom aangeleerd kan worden:

* In teamvergaderingen en tijdens individuele werkbegeleiding. Dit geldt in het bijzonder voor nieuwe medewerkers.

* Expliciete vragen van de werkbegeleider naar de conclusies en overwegingen van de medewerker. Daarbij wijst hij op belangrijke criteria en richtlijnen van ORBA.

* In werkbegeleiding kunnen medewerkers specifiek gecoacht worden in bespreken van en feedback geven op overwegingen en beslissingen. Dit biedt ook mogelijkheden voor reflectie op en beter inzicht in de eigen denkprocessen en in mogelijke vertekeningen daarin. (Hodgkinson et al., 1999).

* Dit alles impliceert dat de werkbegeleiders ook op hun beurt worden getraind in het gebruik van de ORBA-systematiek in de werkbegeleiding.

* Zorg voor een goede ICT-ondersteuning

Het is essentieel dat KITS het werken met ORBA zo goed mogelijk ondersteunt. Op dit punt is verbetering noodzakelijk. Toevoegen van inhoudelijk deskundigen aan het team van programmeurs van KITS moet ervoor zorgen dat er meer aandacht komt voor hoe medewerkers met het systeem willen en kunnen werken. Het is belangrijk dat KITS eenvoudig dagelijks is toe te passen, zodat het geen extra rompslomp geeft, en daadwerkelijk systematiek en inzichtelijkheid bevordert. Het heeft meerwaarde als de informatie uit KITS gemakkelijk mee te nemen is in de overdracht naar ketenpartners.

* Stimuleer medewerkers om conclusies en besluiten beter te onderbouwen

Waarschijnlijk (?) hebben tekortkomingen in de onderbouwing van conclusies en besluiten deels te maken met analyse- en rapportagevaardigheden van de medewerkers. Daarom is het nodig hen hierin te scholen en er aandacht aan te schenken tijdens werkbegeleiding.

Om analysevaardigheden te verbeteren is het nodig te investeren in reflectie, feedback en intervisie op het handelen. Als medewerkers moeite hebben om de onderbouwing helder te beschrijven in woorden, kunnen ze baat hebben bij rapportagetraining.

* Realiseer meer uniformiteit in de overdracht naar Raad en BJz

Richtlijnen en sturende formats kunnen uniformiteit in de overdracht bevorderen. Voor een goede overdracht in de keten is het handig als deze formats aansluiten bij de ORBA-werkwijze. Dat helpt de AMK’s om hun bevindingen eenvoudig over te dragen en bevordert eenheid van taal in de keten. Voor

overdracht naar de Raad bestaat een landelijk format, dat onlangs is bijgesteld. De individuele AMK’s gebruiken hiervan eigen varianten, die hierop nagekeken kunnen worden. Voor de overdracht naar Bureau Jeugdzorg kan een landelijk format ontwikkeld worden, waarin op uniforme en expliciete wijze om de belangrijkste inhoudelijke aandachtspunten, conclusies, besluiten en onderbouwingen wordt gevraagd.

* Monitoring en evaluatie

Bij elke kwaliteitsimpuls is het nodig om de resultaten te monitoren en te evalueren. Waar nodig kunnen maatregelen worden genomen om de werkwijze of de borging daarvan bij te stellen.

Uniformiteit van oordelen en besluiten

Het is een legitieme vraag tot op welke hoogte ORBA – of een andere soortgelijke werkwijze voor gestructureerd beslissen – subjectieve invloeden in de weging van informatie kan ondervangen. Werken met dezelfde informatie en algemene criteria voor de weging daarvan in oordeelsvorming en besluitvorming lijkt een noodzakelijke, maar niet voldoende voorwaarde voor meer overeenstemming.

Om meer uniformiteit te bereiken doen wij de volgende aanbevelingen:

* Stimuleer kritisch denken en leren van feedback

Het voorkomen van besluitvormingsfouten begint met het bewustzijn dat je fouten kunt maken en de bereidheid om deze te voorkomen (Munro, 1999). Een voorwaarde daarvoor is een cultuur op organisatieniveau waarin fouten gezien worden als kansen om van te leren en de professionaliteit van organisatie en medewerkers verder te vergroten. Met fouten worden overigens niet (alleen) zaken bedoeld waarin evident slecht onderbouwde en niet getoetste beslissingen zijn genomen. Juist het alert zijn op alledaagse valkuilen als tunnelvisie is van belang voor een goede besluitvorming. Belangrijk is ook dat gekeken wordt naar mogelijkheden om medewerkers van feedback te voorzien over hun eigen beslissingen, door te kijken naar het verdere verloop van zaken, na afsluiten. Het ontvangen van feedback is een belangrijke voorwaarde voor mogelijkheden te leren van ervaring.

In de dagelijkse casuïstiek zijn methodische werkbegeleiding en supervisie nodig om de medewerker te helpen kritisch te blijven over de eigen beeldvorming en actief te zoeken naar alternatieven. De werkbegeleider stelt kritische vragen en reikt andere gezichtspunten aan. Training van de werkbegeleider om dit op een respectvolle en constructieve manier te doen is daarbij van belang.

* Stimuleer en faciliteer collegiaal overleg over casuïstiek

Casusoverleg met collega’s en tussen ketenpartners vindt al plaats. Hierdoor worden niet alleen de eigen normen en grenzen inzichtelijker, maar ontstaat ook beter zicht op de normen en grenzen die anderen hanteren. Discussie hierover kan leiden tot meer overeenstemming in wat er in een specifieke casus aan de hand is en welke aanpak in deze en vergelijkbare casus het meest wenselijk is. Uit onderzoek (o.m. Pijnenburg, 1996) is bekend dat ook in teambesluitvorming zich gemakkelijk vertekeningen in besluitvorming voordoen. Het collegiaal overleg heeft dan ook vooral een meerwaarde wanneer bewust methoden worden ingezet om vooringenomen besluiten te ondervangen, bijvoorbeeld door een deelnemer de rol van ‘advocaat van de duivel’ te laten spelen. 

De simpele aanbeveling dat er gekeken moet worden naar mogelijkheden om medewerkers van feedback te voorzien over hun eigen beslissingen, wekt de indruk dat die mogelijkheden er tot nu toe onvoldoende zouden zijn geweest? Feedback op het handelen van de medewerkers- en de werkwijze van het AMK is al zo vaak gegeven vanuit de samenleving en door ouders die hun handelwijze hebben ondergaan! Ze doen er alleen niets mee, maar leggen het naast zich neer.

De onderzoekers van de Radboud Universiteit bevestigen met hun aanbevelingen het beeld en de ervaring die veel ouders al lang hebben van de medewerkers bij de verschillende soorten jeugdzorginstanties: ongeschoold, onervaren, ondeskundig en niet leerbaar op vele fronten.
 

Y. B.

            Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

 http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html