persconferentie:
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2012/10_oktober/08/binnenland/rouvoet-gaat-onderzoek-misbruik-jeugdzorg-leiden.xml
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2726/Binnenland/video/detail/3328362/Jeugdzorg-biedt-excuses-aan-voor-misbruik.dhtml
Jeugdzorg Nederland heeft geschokt gereageerd op het rapport van de commissie-Samson over misbruik in de jeugdzorg. De organisatie zegt 'in hart geraakt te zijn' en biedt excuses aan.
Vanochtend presenteerde de commissie-Samson haar rapport over misbruik in de jeugdzorg. "We betreuren ten zeerste dat jongeren binnen de jeugdzorg worden geconfronteerd met seksueel misbruik", meldt Jeugdzorg Nederland.
Ans van de Maat, bestuurder van Jeugdzorg Nederland biedt namens de organisatie excuses aan aan de slachtoffers. "Elk kind dat in Nederland te maken krijgt met seksueel misbruik, is er één te veel.
Het is triest om te constateren dat zoveel kinderen slachtoffer zijn geworden van misbruik onderling, maar ook door volwassen aan wie de zorg over hen was toevertrouwd. Elk kind dat dat is overkomen bied ik hierbij namens de jeugdzorg mijn excuses aan."
Redactie Jeugdzorg Dark horse: Tijdens de persconferentie is er met geen woord gerept over de ouders van al deze misbruikte kinderen. Bestaan die ouders soms niet en bestaan de grootouders niet? Zijn die ook geen slachtoffer van het misbruik, onder het toeziend oog van jeugdzorg en de Nederlandse Staat? De perverse gewoonte van jeugdbeschermers om het kind - en in het bijzonder 'het belang van het kind' - te isoleren van het hele sociale netwerk erom heen, wordt hier weer eens pijnlijk zichtbaar. Het is een feit dat er ook zeer veel ouders geweest zijn, en andere familieleden van de uit huis geplaatste kinderen, die keer op keer aan de bel getrokken hebben over seksueel misbruik of andere vormen van mishandeling, die met een kluitje in het riet gestuurd werden. Hele families hebben wakker gelegen van machteloze woede, in de wetenschap dat een kind werd misbruikt, terwijl het glashard werd ontkend, of gebagatelliseerd door de instelling. Ook wanneer verantwoordelijke ministers of staatssecretarissen hierover werden ingelicht, konden dezen 'niet ingaan op een individuele casus'.
Dit is natuurlijk niet verwonderlijk als in ogenschouw wordt genomen hoe door de gemiddelde bestuurder wordt gedacht over het 'jeugdzorggezin'. Iedereen aan de top gelooft in de mythe van het multi-probleemgezin en in die andere mythe van het 'toetsingskader' binnen de jeugdzorg. Beiden dienen ontmaskerd te worden: Niet alle gezinnen onder jeugdzorg vallen in de zware categorie (al komen ze daar door de 'hulp' van jeugdzorg vaak wel in terecht) en het toetsingskader is een wassen neus, waar vooral de misleiding door gezinsvoogden van kinderrechters van doorslaggevende betekenis is. Die wordt met name mogelijk gemaakt door de hardnekkige misvatting, dat er in deze sector niet aan waarheidsvinding kán en hoeft te worden gedaan. Dat de imbeciele bestuurders op het ministerie niet aan deze mythes kunnen ontsnappen, is weer te danken aan hun fundamentele luiheid en afschuifmentaliteit, omdat het gewoon het makkelijkste is om de sector zelf alles te laten bepalen. Ze kritisch te controleren en aan te sturen vanuit een eigen visie, dat is voor ministers van VWS en Jusititie teveel gevraagd. Dat zou betekenen dat ze de strijd moeten aangaan met een sector die haar eigen belangen al decennia weet te verpakken als 'het belang van het kind' met een heel juridisch kader erom heen, dat ze beschermd tegen aansprakelijkheid. Waartoe dienen de protocollen anders? Toch zeker niet om de jeugdzorg te verbeteren, maar om nog beter de verantwoordelijkheid te kunnen afschuiven bij grandioos falen. Wanneer er dan onder toezicht van jeugdzorg een kind overlijdt, kan gezegd worden dat tenminste het protocol is gevolgd, alsof daarmee het kind weer tot leven komt.
Het was een misselijkmakende vertoning om de top van Jeugdzorg Nederland haar krokodillentranen te zien plengen en te horen zeggen dat ze 'in het hart getroffen zijn'. Dat laatste zijn ze alleen in juridische strategische zin, want vanuit humanitair gezichtspunt zijn ze zo ongeloofwaardig als een ijsbeer in de Sahara. Waar ze vooral door getroffen zijn, is de doodsangst, dat ze straks allemaal schadeclaims aan hun broek zullen krijgen, omdat veel mensen die door jeugdzorg zijn gedupeerd (ouders en kinderen) beginnen door te krijgen dat vechten op individueel niveau volkomen zinloos is en dat het imperium van de 'jeugd-worg' alleen op de knieën kan worden gebracht via letsel-schadeprocessen. Jeugdzorg Nederland en de Nederlandse Staat kunnen elkaar een handje geven in tekort schieten en weg kijken van de problemen en ze dienen dus even hard aangepakt te worden. Excuses? Voor het slechte toneelstukje tijdens de persconferentie of voor het moedwillig de andere kant op kijken al die jaren?...
Sven Snijer
Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
Ans van de Maat, bestuurder van Jeugdzorg Nederland biedt namens de organisatie excuses aan aan de slachtoffers. "Elk kind dat in Nederland te maken krijgt met seksueel misbruik, is er één te veel.
Het is triest om te constateren dat zoveel kinderen slachtoffer zijn geworden van misbruik onderling, maar ook door volwassen aan wie de zorg over hen was toevertrouwd. Elk kind dat dat is overkomen bied ik hierbij namens de jeugdzorg mijn excuses aan."
Redactie Jeugdzorg Dark horse: Tijdens de persconferentie is er met geen woord gerept over de ouders van al deze misbruikte kinderen. Bestaan die ouders soms niet en bestaan de grootouders niet? Zijn die ook geen slachtoffer van het misbruik, onder het toeziend oog van jeugdzorg en de Nederlandse Staat? De perverse gewoonte van jeugdbeschermers om het kind - en in het bijzonder 'het belang van het kind' - te isoleren van het hele sociale netwerk erom heen, wordt hier weer eens pijnlijk zichtbaar. Het is een feit dat er ook zeer veel ouders geweest zijn, en andere familieleden van de uit huis geplaatste kinderen, die keer op keer aan de bel getrokken hebben over seksueel misbruik of andere vormen van mishandeling, die met een kluitje in het riet gestuurd werden. Hele families hebben wakker gelegen van machteloze woede, in de wetenschap dat een kind werd misbruikt, terwijl het glashard werd ontkend, of gebagatelliseerd door de instelling. Ook wanneer verantwoordelijke ministers of staatssecretarissen hierover werden ingelicht, konden dezen 'niet ingaan op een individuele casus'.
Dit is natuurlijk niet verwonderlijk als in ogenschouw wordt genomen hoe door de gemiddelde bestuurder wordt gedacht over het 'jeugdzorggezin'. Iedereen aan de top gelooft in de mythe van het multi-probleemgezin en in die andere mythe van het 'toetsingskader' binnen de jeugdzorg. Beiden dienen ontmaskerd te worden: Niet alle gezinnen onder jeugdzorg vallen in de zware categorie (al komen ze daar door de 'hulp' van jeugdzorg vaak wel in terecht) en het toetsingskader is een wassen neus, waar vooral de misleiding door gezinsvoogden van kinderrechters van doorslaggevende betekenis is. Die wordt met name mogelijk gemaakt door de hardnekkige misvatting, dat er in deze sector niet aan waarheidsvinding kán en hoeft te worden gedaan. Dat de imbeciele bestuurders op het ministerie niet aan deze mythes kunnen ontsnappen, is weer te danken aan hun fundamentele luiheid en afschuifmentaliteit, omdat het gewoon het makkelijkste is om de sector zelf alles te laten bepalen. Ze kritisch te controleren en aan te sturen vanuit een eigen visie, dat is voor ministers van VWS en Jusititie teveel gevraagd. Dat zou betekenen dat ze de strijd moeten aangaan met een sector die haar eigen belangen al decennia weet te verpakken als 'het belang van het kind' met een heel juridisch kader erom heen, dat ze beschermd tegen aansprakelijkheid. Waartoe dienen de protocollen anders? Toch zeker niet om de jeugdzorg te verbeteren, maar om nog beter de verantwoordelijkheid te kunnen afschuiven bij grandioos falen. Wanneer er dan onder toezicht van jeugdzorg een kind overlijdt, kan gezegd worden dat tenminste het protocol is gevolgd, alsof daarmee het kind weer tot leven komt.
Het was een misselijkmakende vertoning om de top van Jeugdzorg Nederland haar krokodillentranen te zien plengen en te horen zeggen dat ze 'in het hart getroffen zijn'. Dat laatste zijn ze alleen in juridische strategische zin, want vanuit humanitair gezichtspunt zijn ze zo ongeloofwaardig als een ijsbeer in de Sahara. Waar ze vooral door getroffen zijn, is de doodsangst, dat ze straks allemaal schadeclaims aan hun broek zullen krijgen, omdat veel mensen die door jeugdzorg zijn gedupeerd (ouders en kinderen) beginnen door te krijgen dat vechten op individueel niveau volkomen zinloos is en dat het imperium van de 'jeugd-worg' alleen op de knieën kan worden gebracht via letsel-schadeprocessen. Jeugdzorg Nederland en de Nederlandse Staat kunnen elkaar een handje geven in tekort schieten en weg kijken van de problemen en ze dienen dus even hard aangepakt te worden. Excuses? Voor het slechte toneelstukje tijdens de persconferentie of voor het moedwillig de andere kant op kijken al die jaren?...
Sven Snijer
Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
Het wordt tijd voor een "Waarheidscommissie Jeugdzorg" als in Zuid Afrika mbt de apartheid.
BeantwoordenVerwijderenSteeds weer blijkt dat de misselijkmakende puinhoop veel ernstiger is dan je durft te geloven!
Bravo Sven,
BeantwoordenVerwijderenEen reactie recht uit mijn hart gegrepen, ik huil nu maar even verder,
groetjes, men gaat nog wel meer van mij horen
Kinderen hebben en hadden zij nodig voor het financiële plaatje van hun organisatie en daar negeren/misbruiken ze de ouders weer voor!
BeantwoordenVerwijderenMet andere woorden…….. ouders werden en worden geestelijk verkracht!
Staat daar iets over in de wet?
Waar zijn de ouders ? Veelal zijn de ouders veel te bang om nog iets te durven zeggen. Angst voor de gevolgen voor henzelf of overige kinderen.
BeantwoordenVerwijderenExcuses, het lijkt zo mooi, maar met het maken van excuses zijn de problemen niet verholpen. Een verplichte VOG is een beginnetje, deze moet dan ook weer regelmatig gecontroleerd worden.
Hoelang kan jeugdzorg nog doorgaan met het schrijven van de meest wonderlijke verhalen zonder dat deze aan waarheid worden getoetst ?
Gemeentes geven aan dat zij de taken van jeugdzorg nog niet kunnen overnemen, maar ze zouden dit wel moeten doen in een ander format en van buitenaf gecontroleerde organisaties.
Als het kalf verdronken is dempt men de put.
Maar ik vrees dat als er geen drastische maatregelen komen, de situatie blijft zoals deze is.
http://mdh-gog.topic-debate.com/t206-overlijden-thimo-beekman
BeantwoordenVerwijderenLees het verhaal van Sjeeltje en Thimo haar zoon, die door misbruik in de jeugdzorg uiteindelijk een einde maakte aan zijn leven.
http://youtu.be/KJmlmWtbmI8
http://thimosmuziekhoekje.weebly.com/
weer een topstuk, Sven!
BeantwoordenVerwijderenHelaas is het ook zo dat sommigen jongeren door hun ouders in de steek werden gelaten (schaamte; wat zal de familie zeggen; enz)
Al tientallen jaren is er veel misbruik in de jeugdzorg. Ook al zo lang bekend. Willen we dat er wat aan gedaan gaat worden dan moeten we het warm houden! Gebruik de media en blijf er op hameren.
BeantwoordenVerwijderenJEUGDZORGMAFFIA
WAAR zijn de ouders? Ja, dat vroeg ik mezelf ook af bij alle nieuws rond Samson-rapport. TREURIG is het feit dat zowel in nieuwsuitzendingen als bij de presentatie en de vragen erna gesteld werd dat 'deze kinderen niet bij hun ouders konden blijven' en als klap op de vuurpijl: 'niemand anders kan deze kinderen opvoeden'... alsof de ouders niet moeten zeuren en blij moeten zijn dat ze nog bij 'jeugdzorg' terecht kunnen...
BeantwoordenVerwijderenOpvallend is dat de commissie constateert dat misbruik al meer dan 50 jaar bekend is, maar dat niemand dat wilde zien... Ouders trokken al jaren aan de bel. Als ouders dat doen en dreigen klachten in te dienen worden ze gechanteerd met vermindering van de omgang met hun kind en dreigementen.
Ook komt het voor dat als kinderen tekenen van misbruik vertonen, om hiervan juist ouders de schuld te geven en dat als reden te gebruiken om de UHP te verlengen.(Ook in 2012 nog!) Als er een kind is UHP omwille van 'gedragsstoornissen'(wegens jarenlang slechthoren...) en seksueel 'uitdagend' zou zijn dan wordt zo'n kind UHP naar een groep met vooral jongens er in....(2012)
In de jaren 80 was het zo: werd je als meisje misbruikt, vluchtte je zelfs uit een Jz-instelling, dan werd je met alle mogelijke politiemacht opgespoord. Er werd vooral niet naar je geluisterd, en vervolgens werd je opgesloten in 'jeugdzorg', 'psychisch gestoord' verklaard en gemedicaliseerd met o.a. dippiperon om je geheugen geheel te wissen....
Er werd alles gedaan om seksueel misbruik in de doofpot te houden....
Voor de niet vertrouwden in Jz-zaken even de redenen van UHP die zoal voorkomen:
- (Onbewezen) onterecht verzuim op school.
- 'Zorgelijk gedrag', kan zelfs voortkomen uit beweringen van een leraar, zonder verder onderzoek door gedragsdeskundigen, wél reden tot UHP 'om te onderzoeken wat kind zou kunnen mankeren'...
- (Onbewezen) 'huiselijk geweld' (één ruzie tussen ouders kan al voldoende reden zijn om uw hele gezin UHP...)
- Het roepen van 'kind heeft ADHD'...en 'heeft hulp nodig'... als u als ouders zelf hulp zoekt, maakt niet uit: UHP is 'altijd' beter!
- Het roepen over 'autisme spectrum stoornis'... idem.
- Het 'constateren' van 'moeder heeft borderline'... waarbij BJZ vooral het onderscheid niet kent tussen B-persooonlijkheidsstoornis dan wel B-persoonlijkheidskenmerken. Voor dit onderscheid is een psychiater nodig, het 2e heeft overigens iedereen wel (een beetje)....
- 'Ouders ondervoeden de kinderen / kindermishandeling' (valse beschuldiging: kinderen zijn altijd mager geweest en kregen laxantia voorgeschreven door een kinderarts... ouders volgden het advies en een andere, vervangend, kinderarts beschuldigt de ouders van mishandeling...AMK melding en kinderen kwijt....
- Een voorkeur heeft BJZ/ pleegzorg voor kinderen die gewoonweg NIETS mankeren, maar UHP worden op grond van valse meldingen die door BJ vervolgens aangedikt worden met doelstellingen OTS als : 'het kind groeit op in een veilige omgeving' en dan bedoelt men daar alles mee behalve bij de ouders....(zei rapport Samson!)
(Ik heb 3 gevallen meegemaakt waarbij BJZ een kind BELOOFD had aan aspirant pleegouders... ouders hebben hun kinderen ook tot nu toe nooit meer terug gehad.)
- Alcohol misbruik en drugsgebruik is juist vaak géén reden kinderen UHP: kind wordt juist vaak terug geplaatst bij drugs dan wel alcohol gebruikende ouder....
Ik kan nog een tijdje doorgaan....
Of het nu anders is voor ouders? NEEN: ouders worden, ondanks de mooie folders van BJZ en hun websites nog steeds genegeerd. Als een ouder komt met signalen wat er wat mis zou zijn in een JZ-instelling, dan worden NOG STEEDS juist ouders genegeerd, geschoffeerd en bedreigd... Ja en helemaal als ouders dreigen te publiceren in de media....
(oei...ik moet uitkijken, mijn dochter is nog geen 23.....jeugdzorg zal wel dreigen met zo'n (zorg)vader die zo kritisch is....)
Drs.N.J.M. Mul
Goed verwoord Sven!
BeantwoordenVerwijderen