Bron: Telegraaf, 19 oktober 2012
http://www.antibjz.nl/page/articles.html/_/jeugdzorg-algemeen/plan-jeugdzorg-is-een-ramp-voor-het-kind-r1193
De Kinderombudsman haalt vernietigend uit naar de plannen voor de herziening van de jeugdhulpverlening in ons land. In een brief aan het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport schrijft Marc Dullaert dat uitvoering rampzalige gevolgen zal hebben voor het welzijn van kinderen die het al zo moeilijk hebben.
In een twaalf pagina’s tellend rapport aan het kabinet, dat in bezit is van De Telegraaf, veegt Dullaert de vloer aan met de plannen die voorzien in versnippering van de jeugdzorg over 415 gemeenten.
https://www.dekinderombudsman.nl/ul/cms/fck-uploaded/AdviesConceptJeugdwe20KOM7A.2012.pdf
„Gemeenten krijgen met deze stelselwijziging de verantwoordelijkheid voor alle jeugdhulp, kinderbeschermingsmaatregelen en jeugdreclassering. Het is echter volstrekt onduidelijk hoe ze dat moeten uitvoeren. Er zijn geen kaders geschapen waarin ze hun taken moeten uitvoeren en geen afspraken gemaakt over de minimaal te leveren kwaliteit. Dat maakt de hele operatie tot een test. En met kinderen moet en mag je niet experimenteren”, waarschuwt Dullaert.
Als Kinderombudsman ben ik door de Tweede Kamer aangesteld om toe te zien op naleving van de rechten van het kind in Nederland en zo heb ik ook gekeken naar het concept jeugdwet. Mijn belangrijkste vraag is of daarin genoeg rekening wordt gehouden met de rechten van het kind en het antwoord is simpel: nee.”
„Vorige week heeft de commissie-Samson al onomstotelijk aangetoond dat het een chaos is in de jeugdzorg en dat de overheid op dit moment niet in staat is kinderen te beschermen die niet meer thuis kunnen wonen. Daarin heeft ze gefaald en te weinig regie gevoerd om bijvoorbeeld seksueel misbruik van uit huis geplaatste meisjes en jongens te voorkomen”, stelt Dullaert. „Ik vind het dan ook onverantwoord om nu de verantwoordelijkheid voor jeugdzorg aan gemeenten te geven, zonder eerst de zorgkwaliteit en veiligheid voor kinderen op orde te brengen.”
Ook pleit Dullaert voor eenzelfde aanpak. „Er moet met één meetlat worden gewerkt. Straks kan het gebeuren dat een kind in Heerlen zorg krijgt en een jongen in Leeuwarden voor hetzelfde probleem niet. Of dat er aan opvang in Maastricht heel strenge eisen worden gesteld, terwijl die in Deventer direct wordt verleend. Het is van de gekke dat je geluk moet hebben waar je woont, terwijl de hulp voor iedereen gelijk zou moeten zijn.”
De Kinderombudsman zegt dat de meeste gemeenten al hebben aangetoond de zorg voor onze kinderen nu niet aan te kunnen. „In november 2011 schreef ik een brandbrief aan de Tweede Kamer dat slechts een kwart van de 415 gemeenten preventieplannen doorvoerde tegen kindermishandeling. De overheid stimuleerde dit traject en iedere gemeenteraad kon vrijblijvend instappen. Schrijnend te constateren dat driekwart dat niet deed. Dat is veelzeggend.”
Gemeenten gaan ook zelf toezicht houden op een groot deel van de geboden zorg als de plannen doorgaan. „Ook zo’n onmogelijke situatie, want dat betekent dat de slager zijn eigen vlees keurt.”
Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
http://www.antibjz.nl/page/articles.html/_/jeugdzorg-algemeen/plan-jeugdzorg-is-een-ramp-voor-het-kind-r1193
De Kinderombudsman haalt vernietigend uit naar de plannen voor de herziening van de jeugdhulpverlening in ons land. In een brief aan het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport schrijft Marc Dullaert dat uitvoering rampzalige gevolgen zal hebben voor het welzijn van kinderen die het al zo moeilijk hebben.
In een twaalf pagina’s tellend rapport aan het kabinet, dat in bezit is van De Telegraaf, veegt Dullaert de vloer aan met de plannen die voorzien in versnippering van de jeugdzorg over 415 gemeenten.
https://www.dekinderombudsman.nl/ul/cms/fck-uploaded/AdviesConceptJeugdwe20KOM7A.2012.pdf
„Gemeenten krijgen met deze stelselwijziging de verantwoordelijkheid voor alle jeugdhulp, kinderbeschermingsmaatregelen en jeugdreclassering. Het is echter volstrekt onduidelijk hoe ze dat moeten uitvoeren. Er zijn geen kaders geschapen waarin ze hun taken moeten uitvoeren en geen afspraken gemaakt over de minimaal te leveren kwaliteit. Dat maakt de hele operatie tot een test. En met kinderen moet en mag je niet experimenteren”, waarschuwt Dullaert.
Als Kinderombudsman ben ik door de Tweede Kamer aangesteld om toe te zien op naleving van de rechten van het kind in Nederland en zo heb ik ook gekeken naar het concept jeugdwet. Mijn belangrijkste vraag is of daarin genoeg rekening wordt gehouden met de rechten van het kind en het antwoord is simpel: nee.”
„Vorige week heeft de commissie-Samson al onomstotelijk aangetoond dat het een chaos is in de jeugdzorg en dat de overheid op dit moment niet in staat is kinderen te beschermen die niet meer thuis kunnen wonen. Daarin heeft ze gefaald en te weinig regie gevoerd om bijvoorbeeld seksueel misbruik van uit huis geplaatste meisjes en jongens te voorkomen”, stelt Dullaert. „Ik vind het dan ook onverantwoord om nu de verantwoordelijkheid voor jeugdzorg aan gemeenten te geven, zonder eerst de zorgkwaliteit en veiligheid voor kinderen op orde te brengen.”
Ook pleit Dullaert voor eenzelfde aanpak. „Er moet met één meetlat worden gewerkt. Straks kan het gebeuren dat een kind in Heerlen zorg krijgt en een jongen in Leeuwarden voor hetzelfde probleem niet. Of dat er aan opvang in Maastricht heel strenge eisen worden gesteld, terwijl die in Deventer direct wordt verleend. Het is van de gekke dat je geluk moet hebben waar je woont, terwijl de hulp voor iedereen gelijk zou moeten zijn.”
De Kinderombudsman zegt dat de meeste gemeenten al hebben aangetoond de zorg voor onze kinderen nu niet aan te kunnen. „In november 2011 schreef ik een brandbrief aan de Tweede Kamer dat slechts een kwart van de 415 gemeenten preventieplannen doorvoerde tegen kindermishandeling. De overheid stimuleerde dit traject en iedere gemeenteraad kon vrijblijvend instappen. Schrijnend te constateren dat driekwart dat niet deed. Dat is veelzeggend.”
Gemeenten gaan ook zelf toezicht houden op een groot deel van de geboden zorg als de plannen doorgaan. „Ook zo’n onmogelijke situatie, want dat betekent dat de slager zijn eigen vlees keurt.”
Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
Volkomen juist gezien van de Kinderombudsman.
BeantwoordenVerwijderenOp
https://dl.dropbox.com/u/2479159/2012.X%20TwKamer-comVWS%20FIOM-adopzorg.pdf
staan ook adviezen voor de politiek, die in cc naar de SAV, de FIOM, de UAI, en de SSF zijn verzonden. Als één van de beleidsbrieven.
Ook U als ouder kan wat doen: open het document:
https://dl.dropbox.com/u/2479159/2012.IX%20aan%20gemeenten%20Jz-DHorse.doc
en redigeer adres e.d. en stuur het naar uw gemeente.
De onderzoeks-doorgang tot gedwongen maatregelen moet op diagnostisch hoog niveau komen zonder de insinuaties en suggesties van het sociaal werkersniveau (AMK/ BJZ/ CJG/ gi).
Sociaal werk mag geen fuik zijn waarin U uw kind verliezen kan.
Het Rijk moet bezuinigen op deze laaggeschoolde ingang, en juist de specialisten laten bestaan.
# En met kinderen moet en mag je niet experimenteren”, waarschuwt Dullaert.#
BeantwoordenVerwijderenMeneer Dullaert, het is namelijk zo dat scholen als graaiputten functioneren ten goede voor de zogenaamde jeugdhulpverleners GGz, GGd en AMK als doorgeefluik naar de Raad.
http://petities.nl/petitie/stop-psychosociaal-screenen-van-kinderen
En dit allemaal om te mogen en te moeten experimenteren.
Van welke datum is dit artikel?
BeantwoordenVerwijderenOp
Verwijderenhttp://www.vng.nl/onderwerpenindex/jeugd/decentralisatie-jeugdzorg/reacties-op-concept-jeugdwet
staan de reacties, en die zijn dus van tegen 18 oktober 2012.
Vele goede en slechte reacties.
Wat zal het meeste aan werkgelegenheid opleveren, en welke beschermen de kinderen?
De kinderombudsman maakt een paar denkfouten. Orde op zaken stellen in de jeugdzorg voor de transitie naar de gemeenten is onmogelijk. Dat hebben ze nog nooit zelf gekund en dat gaat nu ook niet gebeuren. Dat is onzin. Het is helemaal niet nodig om een jongeren in Leeuwarden dezelfde zorg te geven als in Maastricht. Het is namelijk geen probleem om met lokale oplossingen te werken, zorgen voor kinderen is maatwerk, en je wilt helemaal geen eenheidsworst die door de overheid is opgelegd. Je wilt juist dat lokale hulpverleners samen met de gemeente een lokale structuur bouwen. En je blijft gewoon met je vingers van de ggz af, dat blijft als vanouds mogelijk via de huisarts. Dus dat is dan ook klaar.
BeantwoordenVerwijderenEn dat slechts een kwart van de gemeenten preventieplannen hebben tegen kindermishandeling doet mij deugt. Al die screenings en alarmeringsmethoden helpen op dit moment ouders en kinderen van de regen in de drup. Dat geld kan beter naar initiatieve gaan om de hulpverlening aan ouders en kinderen op orde te brengen zonder achterdeurtjes naar OTS en UHP. Dat drama en die geldverslindende procedures wil je gewoon niet meer hebben. Dat moest toch al teruggedrongen worden. Geef gewoon een paar vertrouwensartsen door per gemeente, die als toegangspoort kunnen fungeren naar hulp, gedwongen hulp danwel justitie. Dan heb je daar tenminste ook wat kwaliteit ingebracht. En de overheid moet al helemaal niet proberen om alle kinderen in kaart te brengen, dat kan ook weg. Laat elke gemeente zijn eigen oplossingen vinden, passend bij wat er al is. En versterk overal de huisartsfunctie, gewoon ophouden met het wegbezuinigen van die sterke functie in de hulpverlening.