Geachte heer Gerritsen,

AANGETEKEND

Amsterdam, 17 juli 2012 

Geachte heer Gerritsen,

Aansluitend bij het artikel ‘Wie was de geheime informant?’ deel 5, die als bijlage is toegevoegd, waarin u kennis kunt nemen van onze nieuwste inzichten omtrent het AMK-web waarin wij verstrikt raakten, willen wij enige zaken met u overleggen.

De geheime informant

De verrassende conclusie, ook voor ons zelf, is dat de ‘geheime informant’ uiteindelijk niemand anders geweest kan zijn, dan de AMK-onderzoekster zelf, met haar verdraaiingen en leugens over de scholengeschiedenis. Het geheim zit in de formulering ‘kinderen kort na elkaar van scholen gehaald’, doelende op de twee jaar, die beide kinderen (met 6 jaar tussentijd) op het MOC hebben doorgebracht. Deze misinterpretatie van hun verblijf op de twee jaar durende behandelplaats MOC, is zo dom en idioot, dat het onmogelijk een vergissing kan zijn geweest.

De opzettelijke manier waarop de scholengeschiedenis van onze kinderen, uit zijn verband wordt gerukt, druipt er vanaf. De virulentie waarmee zij wordt verminkt, geeft de indruk van een wolf die op zoek is naar prooi. Dit heeft niets te maken met een objectieve weergave van hetgeen in het BJAA dossier staat vermeld. Het BJAA-dossier dat louter administratief is, omdat de casemanager die nooit persoonlijk contact met ons heeft gehad, (behalve twee keer voor de beleefdheid een handje schudden, tijdens een MDO op de speciale school) niets heeft opgeschreven over conflicten met schoolbesturen. En zeker niet resulterend in het verwijderen van kinderen van de school, als gevolg daarvan.

Waar komt deze kwaadwilligheid vandaan? Zij staat niet op zichzelf, getuige het verslag van de onafhankelijke orthopedagoog, die het tweede gesprek met de AMK-medewerksters bijwoonde, op het kantoor op de Overschiestraat. (zie: bijlage) Over de twee weken die onze dochter doorbracht op de Admiraal de Ruyterschool en de reden waarom we haar daar vanaf hebben gehaald, kunt u zich eveneens informeren in de bijlage, samen met ons contact met het Mentrum. De manier waarop de terechte zorg die wij als ouders hadden, voor onze toen 4-jarige dochter (met vermoedelijk autisme-spectrumstoornis) door de AMK-onderzoekster wordt misvormd en uitgebuit, om ons als conflict zoekende ouders te portretteren, is ronduit walgelijk te noemen!

Als ouders voor het vinden van een meer toepasselijke school voor hun dochter, na haar eerst bij het Mentrum te hebben laten diagnosticeren, in een AMK-onderzoek straffeloos gecriminaliseerd kunnen worden, dan is het einde zoek meneer Gerritsen…

Spierballentaal

In plaats van hoog van de toren te blazen en de gebruikelijke dreigementen te uiten over juridische stappen door BJAA te nemen, om alle kritiek op uw organisatie de kop in te drukken en een inhoudelijk onderzoek van de door ons geschetste leugens uit de weg te gaan, zou u er beter aan doen uw eigen AMK-medewerkers stevig aan de tand te voelen over de grove leugens, manipulaties en misselijk makende insinuaties. Daarmee doel ik niet slechts op de onderzoeksters, maar eveneens op de praktijkleider mevrouw W. en de Teamleider mevrouw H., die wij beiden meerdere malen op de feitenverdraaiingen en leugens hebben gewezen, alsook op het ‘lekken’ uit ons dossier naar derden (zie: bijlage). Zij hebben nooit enige poging ondernomen om hier helderheid in te brengen en dat mag vanuit hun functie wel van hen verwacht worden.

Bespaart u ons alstublieft aansporingen tot het volgen van een klachtenprocedure of een schrijven aan de ombudsman. Uit vele interviews met andere BJZ-gedupeerde ouders, is ons genoegzaam duidelijk geworden dat dit doodlopende wegen zijn, vanwege het niet-bindende karakter van de uitspraken. BJZ kan volstaan met de opmerking, zich ‘niet te herkennen’ in de gegrond verklaarde klachten, om er onderuit te komen en die tijd en energie kunnen wij beter besteden. Wij stellen u rechtstreeks in kennis van enkele van de voornaamste onjuistheden, in ons AMK-rapport en wij verwachten dat u daar onderzoek naar zal laten doen. Dat wil zeggen, het onderzoek hebben wij al gedaan. U hoeft er enkel gevolg aan te geven in de vorm van een schorsing of berisping, voor de verantwoordelijken.

Hulp heeft ons gezin nooit van uw organisatie ontvangen. Beschuldigingen waren ons deel, waarbij het oordeel over ons al vast stond bij aanvang van het onderzoek. De aanwezigheid in ons gezin van Altra (voor crisisgezinnen) was een beledigende en vernederende ervaring, die werd afgedwongen onder dreiging van een V-OTS. De Altra-medewerkster had zelf ook heel goed in de gaten dat ze 6 weken voor de kat z’n viool bij ons over de vloer kwam, getuige haar opmerking aan onze huisarts. (zie: bijlage)

Het belang van het kind?

Wat de bemoeienis van het AMK met ons gezin wel opleverde, was dat wij door de dreiging van een eventuele uithuisplaatsing, ons kind nog niet aan de broodnodige traumatherapie durfden te laten beginnen, omdat wij het onverantwoord vonden als die therapie halverwege zou moeten worden onderbroken, in het geval een UHP wel zou doorgaan. Hierdoor heeft onze dochter maanden op haar therapie moeten wachten. Toen wij de traumatherapie uiteindelijk veilig voor haar konden opstarten, bij een niet aan Jeugdzorg gerelateerde instelling (KRAM), had dit een positief resultaat. Zowel voor haar emotionele helingsproces, als voor de bevestiging van haar verhaal, over het seksuele misbruik op de school.

En wat nu als de AMK-medewerkster in haar opzet zou zijn geslaagd, de traumatherapie achter onze rug om tegen te houden, zoals wij een paar maanden later vernamen van het KRAM? (zie: bijlage) Dan zou de integriteit van haar verhaal onder het tapijt getrapt zijn en zouden wij als ouders wellicht door de Raad voor de Kinderbescherming ook schuldig zijn bevonden aan kindermishandeling. Maar daar zou u geen nacht minder om geslapen hebben, vermoed ik?

Voor een organisatie die zegt te werken in het belang van kinderen, is er wel heel weinig aandacht besteed aan het verhaal van onze dochter, die heel gedetailleerd beschreef wat er met haar was gebeurd, waar het was gebeurd en door wie het werd gedaan. Geven jullie kinderen echt een stem, of zijn kinderen het excuus om jullie eigen plannen door te drukken – en medelijden (meer geld uit Den Haag) op te wekken met kunstmatig lange wachtlijsten als gevolg van de meldingshysterie, die ook door u wordt aangewakkerd – zonder de eigenheid en persoonlijke waarde van het individuele kind te respecteren?

Veiligheid?

Onze dochter heeft toch duidelijk verklaard, dat wat er met haar is gebeurd, met nog een aantal andere kinderen uit haar klas is gebeurd en wel speciaal op instigatie van twee zusjes. Waarom werd dat gezin dan zo moedwillig buiten beschouwing gelaten door AMK / BJZ? En waarom werd onze AMK-melding zomaar zonder opgaaf van redenen van tafel geveegd? Mag degene die besmet is zijn zorgen niet meer uiten? Paste het niet in de tunnelvisie, die al vanaf het begin gevormd was door de AMK-medewerksters? De hatelijkheid en de neerbuigendheid die ons van de regiomanager van Kentalis en van het AMK ten deel vielen, zullen wij ons leven lang niet meer vergeten. Evenmin het scenario, van wat er met onze dochter had kunnen gebeuren, als wij niet alle zeilen hadden bijgezet om de worggreep van Jeugdzorg buiten de deur te houden.[Een getraumatiseerd meisje met een autisme-spectrumstoornis, dat voor haar veiligheid volledig afhankelijk is van een voorspelbare omgeving en de constante nabijheid van haar ouders en haar broer, afgevoerd naar een geheime locatie. Niemand die haar gelooft, geen therapie voor haar trauma, miskenning van haar individuele zijn, een productie-eenheid in een grote onpersoonlijke machinerie.]  

Strafbaar

Wie of wat gaat dit ooit voor ons vergoeden? Tot op de dag van vandaag houdt uw organisatie vol dat de informanten verantwoordelijk zijn voor de scholengeschiedenis. Het mag nu toch wel duidelijk zijn dat de AMK-onderzoekster een meer dan normale creativiteit aan de dag heeft gelegd bij de interpretatie van de droge feiten (niemand heeft deze weergave geaccordeerd). Zij had nooit tot haar onzinnige en gevaarlijke beweringen kunnen komen, als zij de scholengeschiedenis met ons ouders zou hebben besproken. Dat ze dit niet gedaan heeft, stelde haar in de gelegenheid de andere helft er eenvoudig bij te verzinnen. Dit is strafbaar!

Eveneens strafbaar, is het delen van (onjuiste) informatie uit een dossier met derden. Er is sprake van ernstige privacyschending, omdat langs directe of indirecte weg (Gemeente?), informatie over ons gezin naar de media lekte. Feitelijk werd een journalist van Elsevier al in kennis gesteld van de zogenaamde conflicten met schoolbesturen van meerdere scholen van onze beide kinderen, nog voordat er een informantenonderzoek was opgestart (zie: bijlage). Ons vermoeden van een geheime informant, was hierop gebaseerd, omdat wij eerder niet konden geloven dat het magere stukje informatie uit het BJAA-dossier zulke beschuldigingen zou kunnen opleveren!  Het is van een ongekende brutaliteit, dat de AMK-onderzoekster zodanig naar het negatieve beeld van ons gezin toe werkte, vanuit haar vooropgezette houding tegenover ons, dat zij daarbij de feiten zoveel geweld aan deed.

U en de AMK-medewerkers die werken onder uw verantwoordelijkheid, hebben heel wat uit te leggen.

Hoogachtend,

S.S.S.Snijer

A.P.M van Kralingen

NB: De namen van de AMK-medewerkers zijn inmiddels uit onze publicaties verwijderd. Voor wat betreft uw verzoek om rectificatie, zullen wij bij de artikelen ‘Wie was de geheime informant?’deel 1 t / m 4 onderaan elk artikel vermelden, dat wij inmiddels tot de overtuiging zijn gekomen dat er geen geheime informant is geweest, maar dat de verdraaiingen en leugens over de scholengeschiedenis alleen en uitsluitend afkomstig kunnen van de AMK-onderzoekster zelf, met verwijzing naar de conclusies in deel 5 van deze serie. (tenzij u nog een andere informant weet)

Omgekeerd verwachten wij van u, dat u na de lezing van deel 5 en deze brief, zult overgaan tot een diepgravend onderzoek naar de handelswijze van het AMK in onze zaak.

Bijlagen

- ‘Wie was de geheime informant?’ deel 5

- Verslag orthopedagoog gesprek Overschiestraat

- Mail huisarts over Altra

- Mail KRAM over tegen houden therapie AMK

- Mails journalist Elsevier 1

- Brief aan Mentrum

- Afsluiting MOC dochter

- Afsluiting MOC zoon

- Afsluiting Hasselbraam zoon

-  Mail huisarts/Raad voor de Kinderbescherming

-  Verslag Drs. O. B., traumatherapeut/gesprek RvdK

-  Brief traumatherapeut over houding van instanties

   Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html