Niemand kan zij vertrouwen...

Waar zijn wij in hemelsnaam mee bezig in Nederland?  We zamelen geld in voor vluchtelingen en de arme kindertjes in Afrika. Als er een Tsunami is geweest worden er grote benefietavonden op televisie gehouden, waar alle bekende Nederlanders kunnen laten zien dat ze hun hart op de goede plaats hebben. Al het leed van over de grens -  als het maar ver weg is - doet ons hart bloeden. Want wat hebben zij het zwaar, terwijl wij het zo goed hebben in Nederland! Pardon? Hebben zij al eens gesproken met mensen die hun kind hebben verloren door de Jeugdzorg-tsunami? Die muur van hulpverleners die over gezinnen heen spoelt met ongevraagde losruk-hulp, waarmee ze kinderen traumatiseren en daar vervolgens de ouders de schuld van geven?

Er is een organisatie die War Child heet, met de slogan: 'Hoe haal je de oorlog uit een kind? ' Waar is de organisatie :  'Jeugdzorgchild. Hoe haal je Jeugdzorg uit een kind?' Jeugdzorg Dark horse ontvangt dagelijks e-mails, dossiers, brieven van wanhopige ouders die hun levenslustige en vrolijke kind hebben zien veranderen in bange, teruggetrokken  wezentjes. Kinderen die in de thuissituatie 'gevaar' zouden lopen en daarom uithuis zijn geplaatst. Kinderen die nu geslagen worden door een oudere pleegbroer in  een pleeggezin of die worden misbruikt.

Jeugdzorg is een ziek en corrupt systeem. Gezinsvoogden staan niet onder ede en perverse financiele prikkels verergeren het toch al vaak amateuristische functioneren van hulpverleners. Ieder kind levert een zak met geld op. Er worden 'productieafspraken' gemaakt met provincies, alsof een kind een product is. Het is al tientallen jaren aan de gang en het levert veel werkgelenheid op. De politiek blijft doof voor al die wantoestanden binnen de Jeugdzorg, want wijzen naar een 'arm land' ver weg, is makkelijker dan wijzen naar jezelf. Schoonheidsfoutjes wil men wel wegpoetsen, maar de fundamenteel tekortschietende professionaliteit eens even goed doorlichten, is iets te confronterend!

Lees hieronder de brief van een vader aan een gezinsvoogd.

AAN:

St. BJZ

t.a.v. Hr. N

DORDRECHT

In zake: kind M. d W/ geb. .. - . -2005

Betreft:  Gesprek van vandaag

Dalem,  4 mei 2012

Geachte  heer N.,

Vandaag hadden wij een gesprek, samen met moeder en pleegouders en pleegzorg, waarbij wederom het toekomstperspectief van M.. ter sprake kwam. Ik heb het gevoel dit zelfde gesprek meerdere malen gevoerd te hebben en wel de eerste keer op 23-12-2010: ook toen werd gesteld dat er gekeken zou worden naar de mogelijkheden van thuisplaatsing bij mij. M.. zou dan ook onder de eerste gezinsvoogd de hr. L., ook in maart 2011 terug naar huis komen………

Nu is het 4 mei 2012 en er is nog niets gebeurd van uw zijde. Sterker nog, u wilt M.. wederom van school laten veranderen, wéér wegrukken uit vertrouwde omgeving en weer andere pleegouders, en het vertrouwen van M.. in iedere volwassenen wordt wederom voor haar beschaamd. NIEMAND kan zij vertrouwen. Relaties opbouwen heeft geen zin: ze wordt toch weer weggerukt van haar dierbaren. Vervolgens bent u verbaasd dat M.. 'hechtingsstoornissen' zou hebben en dat ze daar weer voor behandeld zou moeten worden…. Hoe gek wilt u het hebben?

Vele malen kwamen weer de aantoonbare onjuistheden naar voren, waarmee u c.q. BJZ al 2 jaar mee bezig zijn. U heeft zelfs van moeder kunnen horen dat uw beweringen over onze ruzies en strijd enz. enz. niet waar zijn. U heeft kunnen horen dat zowel moeder als pleeggezin een thuisplaatsing ondersteunen, met uiteraard een ruime contactregeling voor moeder met M..

Nu werd ik via mijn internetcontacten geattendeerd op het handboek van de MO-groep, de 'Deltamethodiek'. Daar staat te lezen, op blz. 51,  dat de gezinvoogd er ALLES aan doet om de factoren die geleid hebben tot UHP weg te nemen  en er voor zorgt dat een UHP zo snel mogelijk weer naar huis kan. In meer dan 2 jaar is er, zo moet ik ervaren, niets gebeurd, alleen stapels papieren en vele overlegmomenten.

Ook is er enige jaren de 'Signs of Safety methodiek' aangaande veilige thuisplaatsing. Soms wordt dit door de rechter verplicht, sommige BJZ gaan samen met pleegzorg daarmee aan de slag om kinderen geleidelijk thuis te plaatsen. Hiervoor wordt een traject vastgesteld en een gedragsdeskundige aangesteld (van pleegzorg of BJZ of extern) om de zaak te superviseren.

Ik zou hier, gezien de informatie die ik hier over heb, zeer uitgebreid over kunnen schrijven. Ik doe dit niet, maar wil u voorstellen: bent u bereid daar over in gesprek te gaan, samen met pleegzorg en pleegouders om te kunnen gaan werken aan een geleidelijke thuisplaatsing van M..?

Zo ja: bent u bereid om in ieder geval de 'zorgen' dan wel 'eisen' op te schrijven waaraan mijn thuissituatie zou moeten voldoen om thuisplaatsing mogelijk te maken?

Ik weet dat het ongebruikelijk is om een dergelijk verzoek bij u te doen,  dit schrijven is echter voortgekomen uit de signalen van vandaag alsmede het feit dat ik liever op een normale manier in gesprek ga dan dat ik een officieel verzoek daartoe indien op de juridisch gebruikelijke wegen.

Juist door het feit dat er tot op heden van uw zijde niets gedaan is, stuur ik dit verzoek in kopie aan uw teamleider .

U dankend voor uw aandacht,

Met vriendelijke groet,

D.  de W.

Update 11 mei 2012:

Jeugdzorg Dark horse heeft foto's van M gezien op 4 verschillende scholen!

geachte hr. N.


Bij deze, zou ik graag het volgende misverstand bij U neerleggen.
Met M. kerstvakantie, had ik om uitgebreide omgang gevraagd i. v. m vakantie en ook gewoon thuis.

Dit is ook toegezegd, door mevr Wi.
Zij had ook aan M. pleegmoeder verteld dat dit waarschijnlijk elke vakantie ging gebeuren en de omgang uitbreiden.

Echter hoorde ik tot mijn verbazing vanmiddag van mevr den O, dat het niet de bedoeling is M. mee naar huis zou gaan, daar jullie bang zijn dat M. dit niet aan zou kunnen. Dit verbaast mij ten zeerste: een kind dat haar eigen ouders 'niet aan zou kunnen'...
M. wil nog weleens huilen cq krijsen als ik bij pleegouders wegga en dit deed ze vorige bezoek ook in het zwembad.

Echter  doet ze dit thuis nooit, we spelen hier lekker we bakken cake we doen eigenlijk de dingen die elke ouder met zijn of haar kinderen hoort te doen. Kortom ze voelt zicht thuis hier in haar eigen buurt.

Bij mij is er géén sprake van hechtingangst, ze heeft geen faalangst, ze kwettert en kwebbelt erop los.
Tot mijn grote treurnis, moet ik wederom vaststellen dat er na bijna 2 jaar nog niets tot stand is gekomen vanuit bjz. Het laatste begeleid bezoek dateert alweer van 11 sep 2011. En hier wordt nog steeds vanuit gegaan naar het schijnt.

Dit geheel in tegenstelling tot hetgeen in uw eigen 'Deltamethodiek gezinsvoogdij' staat op blz. 51; 'de gezinsvoogd zal er alles aan doen om de redenen die tot UHP geleid hebben weg te nemen....'.

Het lijkt mij dat het veelvuldig wisselen van gezinsvoogd de zaak ook absoluut geen goed doen. En worden mijn zorgen om M. steeds groter.

In de bijgevoegde bijlagen, ( Jeugdzorg Dark horse, heeft deze foto's gezien) treft u vier foto's aan van M. op school in de laatste 14 maanden.
Helaas wel op 4 verschillende scholen.

En 1 van omgang bij ons thuis, kijk wat een tevreden blij kind.

met vriendelijke groet
de hr. de W.

              Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html