Jong aan de Amstel - maart 2012
Redactie Dark horse: Je vraagt je af waarom het zo lang moet duren, voordat ze tot zo'n benadering komen. Jeugdzorg doet alsof ze een wereldschokkende ontdekking heeft gedaan! Met het hele gezin rond de tafel gaan zitten en je verdiepen in de vraag wat er echt nodig is, i.p.v. vanzelfsprekend aan te nemen dat je als professional alles beter weet. Een realisatie die voor de meeste ouders een beetje te laat komt om nog echt enthousiast van te kunnen worden, maar in ieder geval beginnen ze het nu door te krijgen.
Tenminste is er binnen het kader van de praktijk van de hulpverlening nu dan eindelijk een poging tot meer klantvriendelijkeid, maar dat laat onverlet dat het juridische kader eromheen nog onveranderd is. Dit soort verbeteringen bij Jeugdzorg, hebben vooral kans van slagen bij gezinnen die zelf inzien dat ze hulp en ondersteuning nodig hebben. Voor gezinnen die vinden dat hen hulp wordt opgedrongen, zal de 'concensus' niet zo makkelijk bereikt worden en is het de vraag of dan niet weer de zelfde rigiditeit aan de dag zal treden die we van Jeugdzorg zo gewend zijn.
Zal Jeugdzorg in de nieuwe benadering wél op tijd professionele diagnostische hulp inschakelen, of blijft het een 'meningenverhaal', waarbij het in deze opzet een soort 'geven-en-nemen' wordt, tussen de gezinsvoogd en het gezin? In een ander artikel uit het zelfde jeugdzorgkrantje afkomstig als het bovenstaande artikel, wordt beweerd dat Jeugdzorg de laatste jaren 'nadrukkelijk de samenwerking zoekt met ouders'. Persoonlijk heb ik nog niet veel ouders ontmoet die hiervan kunnen getuigen...
'Opgroeiondersteuning'
Verdacht element bij dit soort 'blije berichten' vindt ik dat het juridische kader nooit wordt genoemd. Ook in de beleidsbrief van de Staatssecretaris van VWS, werden we overgoten met goede bedoelingen en werd het belang van een 'klik' tussen de hulpverlener en het gezin de hemel in geprezen. Maar over de implicaties van de nieuwe vorm van ondertoezichtstelling, de zogenaamde maatregel van “opgroeiondersteuning” (art. 253z ontwerp) werd niet veel medegedeeld
Oud-advocaat Peter Prinsen geeft in zijn Open brief aan de Eerste Kamer een haarscherpe analyse van deze maatregel, die bedoeld als middel tot 'vroege signalering' (dreigende) problemen in gezinnen kan helpen voorkomen, maar die deze ook juist kan veroorzaken, bij gezinnen die ten onrechte in de hoek van het probleemgezin worden gezet.
Prinsen: "Deze curieuze maatregel, die sterk lijkt op de OTS naar geldend recht, maar dan zonder “ernstige” dreiging, wordt dan ook al door sommige auteurs aangeduid met “OTS-light”. De toevoeging “light” is echter misleidend: het gaat niet om een lichte vorm van OTS, maar om lichtere gronden waarop die maatregel van onvrijwillig toezicht en gedwongen hulpverlening kan worden opgelegd. Dat is misschien goed om in een vroeg stadium vat te krijgen op echte probleemouders, maar het probleem met het voorstel is dat echte probleemouders pas herkenbaar zijn aan “ernstige” problemen. De integriteit van het ouderschap of, om het met een aan het strafrecht ontleende term te zeggen, de “onschuldpresumptie” wordt geschonden. Volgens het wetsontwerp wordt bij elk gezinsprobleem de oplossing ervan de ouders uit handen gerukt om het in de bureaucratische handen van een overbelaste gezinsvoogd te leggen. Het geschil dat dan ontstaat over gepaste hulp vormt, als het escaleert, ipso facto mede de formele grond voor een verderstrekkende maatregel."
http://www.peterprinsen.nl/HERZIENINGOTS.OPENBRIEFEERSTEKAMER.htm
Mijn idee is dat elke poging van Jeugdzorg om 'goodwill' te kweken bij de client, per definitie onder spanning staat van de onzekere juridische grond waar de ouder zich op bevindt. Natuurlijk is het fijn als er naar je geluisterd wordt en je eindelijk wordt benaderd met respect voor je ouderschap , maar wat als er onenigheid bestaat over de noodzaak van de geboden hulp? Dan trekt de hulpverlener juridisch altijd aan het langste eind. En omdat je dit als ouder in je achterhoofd hebt, blijft het toch vol 'bereidwilligheid' lachen met kramp in je kaken...
Sven Snijer
Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html
Ze zoeken de samenwerking met de ouders.....ja hoor......zodra ze het niet kunnen vinden,want de gezinsvoogd doet toch wat haar het beste lijkt...dan is het over met die zoektocht,en verandert de zoektocht in een ware klopjacht op het kind en zijn 'onwillige'of'niet-cooperatieve ouder
BeantwoordenVerwijderenZolang de macht van de gezinsvoogd niet juridisch aan banden wordt gelegd, zolang de kinderrechter klakkeloos afgaat op de verhalen en onzindossiers van gezinsvoogden,is elk blij geluid van hun kant een vals geluid. Is elk voorstel van hen, ons wantrouwen waard.
BeantwoordenVerwijderenIk geloof niet meer in sprookjes!