Het is al langer bekend bij mensen die persoonlijk bloot staan aan de machtswellust van Jeugdzorg, dat de vrijheid van meningsuiting van ouders door deze instantie danig kan worden ingeperkt. Publicaties van ouders op internet, over het buitensporige onrecht dat hen door Jeugdzorg wordt aangedaan, komen hen op diverse strafmaatregelen te staan, zoals het terugschroeven of opschorten van de omgangsregeling, tot en met het opleggen van astronomisch hoge dwangsommen aan websites die tegen hen fulmineren. Recentelijk is daarbij gekomen het Twitter-verbod, als zoveelste middel om ouders de mond te snoeren die aandacht vragen voor misstanden, die hele gezinnen uit elkaar rukken. Misstanden die met gewone klachtenprocedures niet kunnen worden tegengegaan, door het vrijblijvende karakter van het advies van klachtencommissies. Om toch een poging te doen om aan de worgpaal van Jeugdzorg te ontkomen zoeken ouders een uitlaatklep in de media, om aan hun schrijnende situatie ruchtbaarheid te geven. Jeugdzorg dat zeer huiverig is voor een vrije meningsuiting, omdat ze meer dan voldoende te verbergen heeft, verschuilt zich continu achter het belang van het kind, om haar eigen straatje schoon te vegen. U zult denken dat dit alleen in het voormalige Oost-Duitsland gebeurde? Vergis u niet, dit gebeurd hier en nu in de door links gedomineerde zorgsector in Nederland.
Sven Snijer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten