Fax aan de Provinciale Staten Drenthe

Aan de voorzitter en de leden van

De Provinciale Staten van Drenthe

Postbus 122

9400AC  ASSEN

Per e-mail (post@drenthe.nl ) en per fax (0592 - 36 57 77) verzonden.

Emmen, 31 oktober 2011

Betreft: reactie op het concept Uitvoeringsprogramma Jeugdzorg 2012

Geachte Voorzitter, Geachte leden,

Hierbij een reactie van een ervaringsdeskundige op het concept/ uitvoeringsprogramma Jeugdzorg 2012. Overigens verwoord ik niet alleen mijn eigen ervaringen maar die van vele ervaringsdeskundigen. Echter uit angst voor de voogdijinstelling durven zij niet te reageren, laat staan een klacht indienen. Als er al een klacht wordt ingediend dan blijkt de directeur het laatste woord te hebben wat er gaat gebeuren als de klacht gegrond wordt bevonden. Het heeft dus geen enkele zin om een klacht in te dienen. Denkt u niet, dat het een behoorlijke bezuiniging zou kunnen zijn om serieuzer met klachten om te gaan. Met alle klachten van iedereen, zoals de nationale ombudsman het ook graag zou zien? Van klachten zou veel geleerd kunnen worden, kennis die kan bijdragen tot een andere manier van omgaan met cliënten.

Uw Uitvoeringsprogramma voor 2012 lijkt meer op bezuinigingsoperatie dan op een programma dat het beste voor heeft met de jeugd in Drenthe, die op de één of andere manier in contact is gekomen met de jeugdzorg. Dit leidt ik ook af uit de brief die brief door de heer W.P.C.Voerman, met kenmerk 26/3.9/2011005265 aan de heer Teeven is geschreven.

Sinds jaar en dag is bekend, dat er valse meldingen kunnen worden gedaan bij het AMK en er niet aan waarheidsvinding wordt gedaan. Ook niet bij de Raad vd Kinderbescherming. Mochten ouders al de moed hebben tegen de rapportage in verweer te gaan, dan wordt dat verweer er met een nietje aan vastgemaakt en door de rechter niet meer gelezen. De rechter heeft per kind namelijk zeer beperkte tijd om de zaak juist te kunnen beoordelen en tot een juist oordeel te kunnen komen.  Zoals u wellicht weet, heeft een dergelijk geval zich onlangs in onze provincie voorgedaan. Een kind kan dus uit huis worden geplaatst zonder dat het echt nodig is, als iedereen maar z’n taak serieus neemt en weet dat er consequenties voor hem/haar zijn als dat niet gebeurt. Wat een kostenbesparing om onnodige uithuisplaatsingen te voorkomen. Meer tijd voor de rechter en een raadsonderzoeker die onder het tuchtrecht valt zou al een stuk helpen!

Scholen worden ingezet om kindermishandeling op te sporen. De zorgcoördinatoren of mentoren zijn voormalige docenten en hebben vaak niet meer dan een cursusje van één of enkele dagdelen om kindermishandeling te kunnen herkennen. Wat een bezuiniging om hier goed opgeleide mensen voor te gebruiken.

U wilt minder administratieve rondslomp. Als er vanaf het eerste moment, dat er contact is met de voogdijinstelling, alles goed en in overleg met de ouders wordt genoteerd, dan zal dat een hoop werk besparen. Het  indicatiebesluit is zo ongeveer het enige waar ouders nog tegen kunnen protesteren. Daar kunnen zij beginnen, om de onwaarheden uit de rapportage verwijderd te krijgen. Het is dus een slecht idee om het indicatiebesluit te laten vervallen. U wilt toch ook graag dat er alleen kinderen in de jeugdzorg terecht komen, voor wie het echt nodig is? Wat een besparing om dit eens goed op de rit te krijgen!!

De tevredenheidonderzoeken: De meest cliënten van uit huis geplaatste kinderen zijn hiervan niet op de hoogte. Misschien wordt het onder hun aandacht gebracht, maar bedenk goed, dat een uithuis plaatsing voor ouders een heel traumatische ervaring is en dat zij wel iets anders te doen hebben dan een tevredenheidonderzoek in te vullen waarvan het bovendien maar zeer de vraag is of het wel zo anoniem is als wordt voorgesteld. De voogdijinstellingen zouden veel kunnen leren van deze onderzoeken, maar niet op de manier zoals het thans is georganiseerd. Namelijk alleen ouders die tevreden zijn vullen de enquête in. Ouders van uit huis geplaatste kinderen niet, ze zijn bang voor de voogdijinstelling, want die hebben de macht en worden niet gecontroleerd. Zelfs niet door de inspectie zoals u afgelopen vrijdag 28 oktober in het programma “Zembla” heeft mogen zien.

Cliënten van Bureau Jeugdzorg hebben een duidelijke mening wat er kan worden gedaan om fors te bezuinigen in de jeugdzorg. Het verhogen van de case-load hoort daar zeker niet bij. Wat er wel bij hoort is een gedegen opleiding voor de “jeugdbeschermer”, tuchtrecht voor de jeugdbeschermer, voor de zorgcoördinatoren van scholen en voor AMK-medewerkers (de raadsonderzoekers zijn hierboven al genoemd) en een eed in de rechtszaal van alle betrokkenen, zodat er alleen waarheden mogen worden verteld. Verder een gedegen gespecialiseerde opleiding voor allen die betrokken zij bij het indiceren van jeugdzorg. Bij deze opleiding dienen ook (ex-)cliënten van BJZ bij betrokken te zijn, zodat de jeugdbeschermer leert wat de impact is van een jeugdbeschermingsmaatregel. Ook hier valt veel ter bezuinigen, de ervaring leert namelijk dat ouders die te maken krijgen met een jeugdbeschermingsmaatregel totaal ontwricht raken en langdurig in de ziektewet terecht komen of aan de drugs of alcohol raken.

Tot slot: veel kinderen die uit huis worden geplaatst, krijgen gedragsproblemen, dit vraagt veel zorg. Zorg die voorkomen had kunnen worden als er een juiste indicatie was gemaakt en de jeugdzorgwerker volgens de wet op de jeugdzorg had gewerkt, namelijk:  zich ervoor inzetten dat het kind naar huis kan terugkeren.

Wij, ervaringsdeskundigen van alle uithuis geplaatsten kinderen van Drenthe, verzoeken u uw beleid te richten op een respectvolle behandeling van de kinderen en van de ouders van uit huis geplaatste kinderen en te onderzoeken of alle kinderen die de afgelopen jaren uit huis zijn geplaatst wel de behandeling hebben gekregen zoals in het boekje “opstekers” is weergegeven. Wij zijn ervan overtuigd, dat dit een enorme bezuiniging zal opleveren.

Wij zenden een bijlage mee van een casus in een andere provincie. Een casus uit Drenthe zou te herkenbaar kunnen zijn en nare gevolgen voor de betrokkenen kunnen hebben. Let wel, dit is slechts één casus, op internet circuleren er vele, ze verschillen niet van de casus in Drenthe. Let u er vooral ook op wat Alex Brenninkmeijer ervan vindt! Binnenkort verschijnt een artikel in Elseviers weekblad over een andere casus. Dus wilt u echt bezuinigen, lees dan vooral ook dit artikel.

Wij verzoeken alle oude gevallen van kinderen die al jaren uit huis zijn geplaatst opnieuw te bezien. Een gigantische operatie, maar het zal zeker z’n geld opleveren. Wellicht kan de helft van deze kinderen gewoon terug naar huis bij hun eigen biologische vader en moeder. Denkt u daarbij ook aan het artikel in de Trouw 27 september 2011: “Kind uit huis niet altijd beter af” en het artikel op Binnenlands Bestuur 'Maak Jeugdzorg overbodig' d.d. 23-8-2011 van Erik Gerritsen.

Mocht de inhoud aanleiding geven tot vragen en of opmerkingen dan vernemen wij dat graag. Eventueel zijn wij bereid het één en ander te komen toelichten.

Met vriendelijke groet

Mevrouw K. te E.

Bijlage 1: GEZIN, ONNODIG SLACHTOFFER VAN JEUGDZORG

BUREAU JEUGDZORG/ AMK DEN HAAG BLUNDERT DOOR ONZORGVULDIG HANDELEN

PERSBERICHT

ZOETERMEERS GEZIN, ONNODIG SLACHTOFFER VAN JEUGDZORG

BUREAU JEUGDZORG/ AMK DEN HAAG BLUNDERT DOOR ONZORGVULDIG HANDELEN

Melding kindermishandeling is vaak onterecht

ZOETERMEER, 03-MAART-2011

Afgelopen week heeft het AMK Den Haag (Advies en Meldpunt Kindermishandeling), onderdeel van Bureau Jeugdzorg ten onrechte een rapport doorgestuurd naar de Raad van Kinderbescherming. In het rapport wordt melding gedaan van kindermishandeling binnen een Zoetermeers gezin. De verhalen zijn hoofdzakelijk gebaseerd op uitspraken van de 12 jarige dochter van het gezin. Echter lijdt het kind aan een dwangmatige obsessie tot liegen.

Aan het woord zijn Geertje (36) en Max (40), moeder en vader van vier kinderen uit Zoetermeer.

“We hebben nog geprobeerd om met het AMK normaal in gesprek te komen en hen de situatie omtrent onze dochter uit te leggen, maar de mensen daar hebben zo’n last van tunnelvisie. De gesprekken waren zo bedreigend, ook voor onze kinderen, dat we in het belang van onze kinderen de gesprekken hebben gestopt.”

Inmiddels heeft het gezin een klacht ingediend bij de Hoofdofficier van Justitie te Den Haag tegen de medewerkers van het AMK en heeft men een advocaat in de arm genomen.

“Onze oudste zoon heeft ADHD, hij wist niet wat hem overkwam toen hij door het AMK uit de klas werd gehaald en door een volslagen vreemde werd ondervraagd. Hij is weken overstuur geweest en weet nog niet waar het nu eigenlijk over gaat,” zegt Geertje.

“Onze zoon van toen 6 jaar hebben ze ook uit de klas gehaald en verteld dat wij hem hebben mishandeld. Toen hij thuis van de wc afkwam en hij vergat om zijn grote boodschap door te spoelen. Heb ik er wat van gezegd. Ik kreeg van hem te horen dat ik hem niet mocht mishandelen. Toen wisten we zeker dat de mensen bij het AMK niet weten wat ze aan het doen zijn.”

“Daarnaast hebben we een kopie van de rapportage gekregen. Het staat vol met fouten en de vreemdste verhalen. Zo staat er dat ik word geslagen door mijn vrouw. Het staat er echt! ik ben 1.80 lang en weeg bijna 100 kilo, zij is amper 1.50,” aldus Max.

“Er staan nog meer gekke dingen in,” vult Geertje aan. “Er staat bijvoorbeeld in dat we onze kinderen als straf naar hun kamer sturen. Dat mag dus niet van het AMK! Heb je gezien dat ze allemaal een pc en tv hebben op hun kamer? Dat hebben ze natuurlijk uit het rapport gehouden.”

“En het gekke is dat het eigenlijk alleen maar onze oudste zoon betreft die zelf naar zijn kamer gaat. Als het te druk voor hem is, dan heeft hij boven in zijn kamer zijn eigen plekje. We hebben het op advies van de psycholoog gedaan. Maar ja, wat de ene instantie aanbeveelt is voor de andere dus weer verkeerd,” zegt Geertje.

Volgens interne cijfers van Bureau Jeugdzorg blijkt dat eén op de tien meldingen van kindermishandeling na onderzoek onterecht is. nog eens 15 tot 20 procent van de zaken krijgt het predicaat “onbevestigd”. Dit zijn zaken waarbij er geen bewijs is gevonden, maar waar ook geen tegenbewijs is geleverd. Maar hoe kun je iets bewijzen wat niet gebeurd is?

In de hulpverlening en advocatuur blijken er inmiddels zo veel zaken te spelen waarbij ten onrechte melding wordt gemaakt van kindermishandeling en waarbij ouders ten onrechte worden aangeklaagd dat men inmiddels spreekt over het “Savanna effect”.

“Ja, dat klopt,” zegt een anonieme medewerker bestuurslid Bureau Jeugdzorg Haaglanden en Zuid-Holland.

Na de dood van de peuter Savanna in 2004 en de politieke druk op de Jeugdzorg is er sinds 2005 een toename van 30% in zaken die door het AMK worden doorgeleid naar de Kinderbescherming.

Daarbij moet je niet vergeten dat er bij veel kantoren van Jeugdzorg een slechte sfeer is, deels door het hoge verloop, de korte interne opleiding van personeel en de targets die door medewerkers moeten worden gehaald. Het komt de kwaliteit niet ten goede. Je zou kunnen stellen dat het belang van het kind in sommige gevallen ondergeschikt is gemaakt aan het belang van Jeugdzorg zelf.

Dit is overigens geen nieuwe constatering. De Nationale Ombudsman, Alex Brenninkmeijer heeft reeds eerder gemeld dat de toestanden binnen Jeugdzorg zelf alle kenmerken hebben van een ernstige gedragstoornis. Ook binnen de Jeugdzorg zelf realiseren sommigen dat we de weg kwijt zijn. Ik weet van bepaalde Riagg instellingen en huisartsen dat zij niet zonder meer meewerken met het AMK en Jeugdzorg omdat zij van mening zijn dat dit niet het belang van het kind dient.”

“Ja, we hebben ook die ervaring gehad,” zegt Max. “De vertrouwensarts die we kregen rook naar alcohol, de medewerkster die we thuis aan de deur kregen was net zelf moeder van twee kleintjes en kon duidelijk zelf hulp gebruiken. We wachten nu op bericht van de Hoofdofficier en op de ‘uitnodiging’ van de Kinderbescherming. Het is allemaal wel erg triest he?” zegt Max terwijl hij met tranen de kamer uitloopt.

“Dat heeft die wel vaker de laatste tijd. Je wordt helemaal gesloopt door zo’n instantie. Je krijgt erg negatieve verhalen over je te horen, de brieven die je krijgt, intimiderende gesprekken, telefoontjes en dan natuurlijk de blikken van verontruste ouders, kinderen en leerkrachten. Je wordt overal nagestaard, of als je het schoolplein oploopt genegeerd.”

"

Bah, het zal je maar overkomen. Wie draait er voor de aangebrachte schade op?

We hebben met een nieuw fenomeen te maken in dit land: De jeugdgestapo ?!?!

De overheveling naar de gemeente wordt beslist geen verbetering in dat opzicht. Hoe dat te voorkomen?

Bijlage 2

Lees ook mee op: http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/