Pagina's

vrijdag 22 juni 2012

De Raad doet niet aan waarheidsvinding


http://www.trouw.nl/tr/nl/4556/Onderwijs/article/detail/3228950/2012/03/21/Alle-kinderen-redden-is-onmogelijk.dhtml

De Raad doet niet aan waarheidsvinding, maar wat moeten we ons daarbij voorstellen?

'De Raad en de waarheid' is een hoofdstuk in Waar bemoeit u zich mee!? van Wim Theunissen, voormalig directeur van de RvdK Rotterdam. Citaat:
"De Raad doet niet aan waarheidsvinding', zo luidt een hardnekkig misverstand, dat zowel binnen de Raad als daarbuiten regelmatig de kop opsteekt. Het misverstand is jaren geleden ontstaan vanuit de beste bedoelingen, om duidelijk te maken welke rol de Raad heeft en welke rol dus niet. 'De Raad doet niet aan waarheidsvinding' betekent niet meer en niet minder dan dat zij niet -zoals de politie- onderzoek instelt naar strafbare feiten, om die strafrechtelijk te kunnen vervolgen. Zij heeft geen taak in de waarheidsvinding ten behoeve van een eventueel strafproces, niet bij jeugdcriminaliteit en niet bij misdragingen van ouders ten opzichte van hun kinderen. ...
Maar het raadsonderzoek gaat over iets anders.
-   In het jeugdstrafrecht ...
-   In het civiele jeugdrecht heeft de Raad twee taken: vaststellen van de feitelijkheid van de gebeurtenis(sen) op grond waarvan de ontwikkeling van het kind mogelijk wordt bedreigd en tegelijkertijd deze gebeurtenissen te plaatsen in het licht van context en perspectief. De aannemelijkheid van de gebeurtenissen wordt met name verkregen door meerdere bronnen te raadplegen in de omgeving van het kind, waarbij context en perspectief een fundamentele rol spelen in het oordeel. Dat oordeel moet natuurlijk wel degelijk gebaseerd zijn op feiten.

Feiten over de huidige situatie en (inschattingen van) feiten over de ontwikkelingskansen in deze situatie. In die zin zoekt de Raad dus wel degelijk naar 'de waarheid'.
...
Je mag van de Raad voor de Kinderbescherming eisen dat de raadsonderzoekers bij het melden van een problematische opvoedingssituatie zich niet beperken tot de bronnen van kind en ouders en de melder maar ook andere bronnen raadplegen en in overleg treden met de melders over aard en inhoud van deze bronnen. Je mag ook van de Raad eisen dat meerdere mensen zich buigen over het probleem en de consequenties (...) en dat binnen de organisatie en met externe deskundigen tegenspraak wordt georganiseerd om selectiviteit en tunnelvisie te voorkomen. Tot slot mag je van de Raad eisen dat de raadsonderzoekers weet hebben van hun eigen referentiekader."

Daar gaan we de RvdK aan houden!

Verschenen in 2012. ISBN 978 90 8850 256 9  Prijs 19,90.


                Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html

3 opmerkingen:

  1. Ik vraag me wel eens af wat de meerwaarde van een 'Raadsonderzoek' is als de Raad er de volgende opvattingen op na houdt:
    - Bewijsmateriaal en informanten die een ouder aanwijst mogen genegeerd worden. Klachten hier over werden afgewezen op grond van: 'de regie van het onderzoek ligt bij de Raad. Het is aan de Raad welke informanten zij raadpleegt of stukken die zij in hun onderzoek betrekken'.
    (Zo kan men van alles een geheel eenzijdig en gekleurd beeld maken!)
    - Mw. drs. van Kleef, landelijk directeur van de RvdK stelde op 14-2-2010 bij de 'Commissie toekomstverkenning Jeugdzorg': 'Het klopt, de Raad doet NIET aan WAARHEIDSVINDING, dat is ook niet zijn taak'.

    Ik vraag me daarom af: WAT is dan de waarde van een 'raadsonderzoek'? Wie legt mij dit uit!?

    Hierbij aangetekend dat ik ooit in 1996 een brief gedateerd 21-06-1996, kreeg van de RvdK met de markante zinsnede: '... wij gaan werken aan professionalisering van onze organisatie'... Op mijn reactie brief met de vraag: 'wilt u met deze brief aangeven dat u de afgelopen ca. 40 jaar maar amateuristisch heeft aangeprutst over de ruggen van kinderen...' kreeg ik geen antwoord...

    Toch wil ik blijven pleiten voor de échte professionalisering van de RvdK, mede gezien zijn taken in het strafrechtelijk kader en in de hoop dat als er bij transitie van de Jz deze naar de gemeenten gaat en BJZ VERDWIJNT dat er nog een onderzoeksinstituut komt wat wél te vertrouwen is en waar medewerkers eens beëdigd worden... zie mijn petitie:
    http://petities.nl/petitie/waarheid-en-waarheidsvinding-in-het-familierecht

    Ik kan me niet voorstellen dat gemeenten het huidige BJZ willen gaan sponsoren en kinderen uit huis blijven plaatsen op grond van gemeentelijke belastingen en zónder indicatiebesluit en zónder enig deskundig onderzoek... zie 'Bureau Gezondheids Zorg' op 20-6-2012 op deze blog!
    Zou mijn hoop alleen maar hoop blijken??

    Drs. N.J.M.Mul

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een berichtje over het handelen van een universiteit: " Volgens de commissie is de ruwe data die de basis van deze artikelen vormden nergens beschikbaar." bij fraude.

    De hoogleraar stond niet eens onder ede en toch achtte de Universiteit zijn handelen dusdanig dat ontslag volgde.

    Als een medewerker geen controleerbare-data overlegt welke aan de basis van een artikel (!) ligt, wordt deze ontslagen.

    Hoe kan het dan bestaan dat;

    - in ‘het belang van het kind’, de Raad en Bureau Jeugdzorg artikelen (rapportages) presenteren aan ouders en rechtbanken, welke niet op waarheidsvinding zijn gebaseerd?

    - aantoonbare onjuistheden in rapportages van de Raad en Bureau Jeugdzorg door universitair geschoolde rechters als feiten geaccepteerd worden?

    PT

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Eerste vraag
      Antwoord:
      Omdat ze er telkens mee weg komen
      Laatste vraag
      Antwoord:
      Omdat de rechters dat willen accepteren

      Zo eenvoudig is het.
      Zowel de rechter als de raadsmedewerker staan op dezelfde loonlijst, staan in dienst van dezelfde gevestigde macht.
      Zoals de rechters in nazi-Duitsland en in Rusland in dienst stonden van de gevestigde macht.

      Verwijderen