De juf van mijn zoon, met meer dan vijfentwintig jaar
ervaring in onderwijs en speciaal onderwijs, hoorde ik eens zeggen: "Jeugdzorg,
daar kun je beter ver vandaan blijven!" Gelukkig ben je als ouder niet
helemaal aan de apparatsjiks overgeleverd.
Artsen en de hele organisatie zijn dus meer met de eigen overleving bezig dan met de patiënt. De hypotheek is belangrijker. Ook wij hebben geen excuses gekregen nadat de kinderarts had geconcludeerd dat er geen vermoeden van kindermishandeling meer was. En de verdachtmakende rapportages vol fouten blijven gewoon in haar dossier staan.
Andrej Rubljev
Bij de Spoedeisende hulp van het UMC
Utrecht hebben we een rotervaring gehad. Onze dochter van een jaar had haar been
gebroken. Uren wachten op behandeling. Pas toen we zeiden: 'We gaan nu weg, naar
een ander ziekenhuis', kwam een opgefokte arts ons vertellen dat we misschien werden verdacht van
kindermishandeling.
Dus ze wilden haar voor haar veiligheid maar meteen opnemen in het ziekenhuis. Om haar tegen ons te beschermen! Dit ging gepaard met flinke morele druk. Waar wij tegenin gingen. "Ze moet hoognodig slapen, veilig tussen ons in, en zeker niet in een vreemd ziekenhuisbed. En eerst moet ze nu eindelijk gips krijgen." Daar waren ze niet blij mee. Met de toezegging dat we de volgende dag contact op zouden nemen met de verantwoordelijke kinderarts, gingen ze haar gipsen. Na uren wachten. Achter de schermen hadden ze al flutrapporten op zitten stellen met meerdere grove fouten erin zoals rechterbeen i.p.v. linkerbeen. (Die heb ik later opgevraagd). Ons verhaal hadden we drie keer moeten vertellen aan verschillende artsen. Die waren met elkaar in overleg geweest achter onze rug.
Met hun verschillende gemankeerde weergaven van ons verhaal. Ik vroeg: duurt het daarom zo lang voordat jullie haar gaan gipsen? Arts loog: "Nee, het is gewoon druk". Terwijl het niet druk was. Ze gingen ook alle drie heel casual kijken in haar plasser of er geen tekenen van seksueel misbruik waren. Drie keer, door drie artsen. Terwijl ze gips nodig had en nodig moest slapen. 'Zum Kotzen'. Belangrijke details in ons verhaal werden geheel over het hoofd gezien, of verkeerd weergegeven.
Dus ze wilden haar voor haar veiligheid maar meteen opnemen in het ziekenhuis. Om haar tegen ons te beschermen! Dit ging gepaard met flinke morele druk. Waar wij tegenin gingen. "Ze moet hoognodig slapen, veilig tussen ons in, en zeker niet in een vreemd ziekenhuisbed. En eerst moet ze nu eindelijk gips krijgen." Daar waren ze niet blij mee. Met de toezegging dat we de volgende dag contact op zouden nemen met de verantwoordelijke kinderarts, gingen ze haar gipsen. Na uren wachten. Achter de schermen hadden ze al flutrapporten op zitten stellen met meerdere grove fouten erin zoals rechterbeen i.p.v. linkerbeen. (Die heb ik later opgevraagd). Ons verhaal hadden we drie keer moeten vertellen aan verschillende artsen. Die waren met elkaar in overleg geweest achter onze rug.
Met hun verschillende gemankeerde weergaven van ons verhaal. Ik vroeg: duurt het daarom zo lang voordat jullie haar gaan gipsen? Arts loog: "Nee, het is gewoon druk". Terwijl het niet druk was. Ze gingen ook alle drie heel casual kijken in haar plasser of er geen tekenen van seksueel misbruik waren. Drie keer, door drie artsen. Terwijl ze gips nodig had en nodig moest slapen. 'Zum Kotzen'. Belangrijke details in ons verhaal werden geheel over het hoofd gezien, of verkeerd weergegeven.
Alles om hun
straatje schoon te vegen: dat er maar geen geval van kindermishandeling wordt
gemist onder hun verantwoordelijkheid. Nu zijn wij allebei hoogopgeleid, en
niet gauw onder de indruk. Maar we moesten flink tegengas geven. Ik denk dat
veel ouders niet tegen hun druk zouden zijn opgewassen.
Uiteindelijk in de
gipskamer - ik liet haar geen ogenblik meer alleen met een arts - moest ik nog
corrigerend optreden: de opdracht was gips tot boven de knie. De gipsmeester
had het alleen tot onder de knie gedaan.
Later heb ik nog geprobeerd de ongerijmd- heden in de verschillende verslagen in
haar dossier aan de kaak te laten stellen. Nee, die blijven daar staan tot haar
35e, zonder logische onderbouwing erbij die waarschuwt voor de inferieure
kwaliteit van de rapportages. Slechts de toevoeging: "De ouders menen een
ander verhaal te hebben verteld ".
Artsen en de hele organisatie zijn dus meer met de eigen overleving bezig dan met de patiënt. De hypotheek is belangrijker. Ook wij hebben geen excuses gekregen nadat de kinderarts had geconcludeerd dat er geen vermoeden van kindermishandeling meer was. En de verdachtmakende rapportages vol fouten blijven gewoon in haar dossier staan.
Andrej Rubljev
Helaas is dit praktijk van jeugdzorg, en geen verhaaltje:
BeantwoordenVerwijderenHet is vreemd en mysterieus dat zowel de politiek, de inspectie, als de jeugdzorgwerkers met (soms wel) geweten de bevindingen van onafhankelijke wetenschappers die tegen het lage en insinuatieve niveau van jeugdzorg zijn, volkomen naast zich neer leggen.
Als één van de recentste bevindingen is die van de Kinderombudsman die ook bevond dat er (vreemde, onnodige) fouten, verdraaiingen, en beweringen als mening in de rapportages van BJZ/RvdK/AMK staan richting rechters.
Er zijn wel wakkere rechters, die zien dat de slechte omgangsregelingen onder BJZ-gezinsvoogdij schadelijk slecht zijn:
http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBAMS:2013:CA3239
met de uitspraak LJN CA3239 bijvoorbeeld:
- citaat:
"De kinderrechter overweegt dat kinderen ook kunnen worden beschadigd indien sprake is van een zeer beperkte omgangsregeling met hun ouder(s). Een dergelijke omgang verloopt vaak geforceerd en onnatuurlijk, zeker wanneer dit op een kantoor (BJZ) en onder begeleiding plaatsvindt. Zowel de ouder als het kind worden dan vaak teleurgesteld in hun verwachtingen, hetgeen logischer wijs een wisselwerking op het contact heeft. Aangezien in onderhavige zaak juist onderzocht wordt of de kinderen in de toekomst bij moeder kunnen wonen is een dergelijke beperkte omgang onwenselijk en niet in het belang van de kinderen."
Het met een wen-uurtje bezoek per zoveel maanden afdoen door de gezinsvoogd is een vorm van onthechtende institutionele kindermishandeling,
aangezien niet alleen het vertrouwen van het kind in zijn familie als hechtingsfiguren geschaad wordt, maar ook alle signalen die het kind ondervindt in de voor hem vreemde pleegsetting en vanuit de gezinsvoogdij (over diens ouders en over de reden van de UHP) leiden tot het zoeken van schuld bij zichzelf, met gevolg een minderwaardigheidscomplex, en als uiteindelijk gevolg een of meer van de vele kansen die Joseph J. Doyle jr in 2007 bevond:
- citaat:
"Die kinderen die in pleegzorg geplaatst zijn, zullen veel waarschijnlijker dan andere kinderen tot misdaden komen, voortijdig school verlaten, verslaafd raken, onder psychische problematiek lijden, of toeleiden tot de daklozen bevolking (June M. Clausen, John Landsverk, William Ganger, David Chadwick en Alan Litrownik, 1998; Mark E. Courtney en Irving Piliavin, 1998; US Department of Health and Human Services, 1999; Amy Dworsky en Mark E. Courtney, 2000; Bo Vinnerljung, Knut Sundell, Cecilia Andree Lofholm, en Eva Humlesjo, 2006)." Dit uit een onderzoek waar kinderen met dezelfde problematiek random of uithuis werden geplaatst of thuis specialistische hulp kregen.
Een duidelijk resultaat van dat onderzoek:
die kinderen die thuis de hulp kregen brengen het er veel beter van af dan die in pleegsetting opgroeiden!
>>1-2>>
Dit is precies wat ons overkwam. Nu al negen maanden werken aan naar huis plaatsing maar slechts 2 uur bezoek zonder intiem te kunnen zijn als gezin. Wie helpt ons? Nu het bezoek is uitgebreid naar twee keer per week 5 uur zonder begeleiding bij het pleeggezin is de terugplaatsing gestaakt. Bjz is van mening dat ik niet stabiel ben. Zonder dat ze ook maar één keer naar de omgang met onze kinderen hebben gekeken in de thuissituatie. Alles komt van informanten...Wij zijn goede ouders maar nu zijn we geen gezin meer! Deze jakhalzen gaan per eind mei nu ook onze twee lieve kids van 10 maanden en 25 maanden harteloos overplaatsen naar een perspectief biedend pleeggezin .Weer onthechting.....Stop deze humaniteit, deze vorm van martelen van onze mensenkinderen. En het rare is dat de pleegmoeder het er ook niet mee eens is, maar ze durft niets. Bjz Utrecht maakt een enorme vergissing en schaadt ons leven en dat van onze kinderen.
VerwijderenVerschrikkelijk! Contact opnemen met Stichting KOG
Verwijderen>>2-2>>
BeantwoordenVerwijderenHet "wen-uurtje" bezoek komt er op neer dat een kind dat zijn ouders een tijd niet heeft mogen zien, bij bezoek eerst ongeveer een uurtje moet wennen, en dan wordt het gestraft met afscheid moeten nemen door de gezinsvoogd die er niet meer tijd voor wilde uittrekken.
Het werk gaat voor.
Een dagdeel en minimaal per week is een betere regeling, zeker waar er nog onderzoek loopt, en er nog mogelijkheid bestaat dat de ouders leerzaam en verbeterend zijn,
maar dan moet BJZ wel duidelijk zijn (vaak blijft het bij vage beweringen waarop niet duidelijk is wat de ouders moeten leren) wat er geleerd moet worden;
BJZ geeft erg vaak de ouders geen cursus of uitsluitsel wat te leren, en dat is tegen de wet BW1:257, maar daar blijkt in de praktijk BJZ lak aan te hebben.
Het belang van het kind, diens kind-ouderband, wordt vergeten door jeugdzorg.
Jeugdzorg is dus geen zorg! Dat mag terecht gezegd worden.
Er bestaat jeugd-gezondheidszorg, dat met meer controlemechanismen omkleed is: helderder beroepsethiek, tuchtrecht, (beroepsgeregistreerde) beëdigde specialisten/artsen/psychiaters. (Vermijd tekenen die een AMK-melding uitlokken bij onnozele hulpverleners!).
Vraag dus altijd eerst aan een hulpverlener naar zijn beroepsregistratie (en nummer), opleiding en functie.
Nu jeugdzorg onder de jeugdwet nog gevaarlijker wordt door de negatie door de politiek, is het raadzaam een rechtsbijstandverzekering preventief aan te houden.
Bovenstaand voorbeeld is er maar één van velen.
Weet ook aan wie je wat vraagt, met of zonder beroepsgeheim of deskundigheid onder de WGBO (BW7:446 e.v.).
BeantwoordenVerwijderenZo is iets wat seksueel getint is, maar normaal op bepaalde leeftijd, tegenwoordig zeer precair! Zeker als je zomaar hulp vraagt of informatie.
Lees eens:
http://www.nrc.nl/nieuws/2014/04/22/jeugdzorg-straft-onterecht-voor-doktertje-spelen/ :
"Een geval van doktertje spelen door twee jonge kinderen leidde tot uit de hand gelopen handhaving van AMK en BJZ waardoor de rechten van kinderen en ouders werden geschonden..."
U bent gewaarschuwd:
"Als de grove fouten bij AMK-meldingen en RvdK/BJZ-onderzoek aan het licht komen, schiet men onmiddellijk in de verdediging. Ouders worden verder geïntimideerd, conclusies van een onafhankelijke klachtencommissie worden terzijde gelegd en men laat het tot rechtszaken komen (vandaar wees rechtsbijstandverzekerd!)."
Vertrouw niet op uw geloof of vermoeden hoe 'zorg voor jeugd' in Nederland geregeld is:
"De Inspectie Jeugdzorg staat erbij en kijkt ernaar."
In de praktijk is er geen controlemechanisme dat vrij onderzoekt, niet van vooroordelen en geloof doortrokken is, zoals bij vele slapende rechters. Klagen helpt dus niet, maar kost veel energie en zoeken naar bewijs, zwart op wit. De inspectie slaapt. De teamleiders geloven en beschermen hun werk en gezinsvoogden.
Het kind staat niet echt 'centraal'.
Jeugdzorg (incl. AMK) verdraait gegevens, vermeld het negatieve deel van de informatie of maakt die, en gebruikt sturende cliché's:
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/02/de-lege-terminologie-van-bjz-deel-3.html- als derde deel van een reeksje smoezen.
Het gaat immers om hun werkgelegenheid.
Rapport van de Kinderombudsman:
http://www.dekinderombudsman.nl/92/ouders-professionals/publicaties/rapport-is-de-zorg-gegrond/?id=325 <(zie de conclusies).
Jeugdzorg heeft twee petten op: ingang ter indicatie + gezinsvoogdij met dwangzorg. Dat vergeten ouders als ze met jeugdzorg praten, want het eerste gesprek gaat zo lief!
Want het eerste gesprek gaat zo lief.
VerwijderenUw laatste uitspraak komt me bekend voor.
Bij ons ging dit ruim een jaar zo. " Mijnheer ik wens u en uw kind veel sterkte in deze moeilijke tijden " en meer van dat soort uitspraken.
Als je dan na een jaar de enorme berg papier- jeugdzorg is niet alleen slecht voor ouders en kinderen, maar ook voor het milieu - gaat doorspitten, lees je wat dit soort mensen werkelijk van je denken. Precies het tegenovergestelde.
Hier moet je dus niks mee te maken willen hebben( is niet altijd te voorkomen).
Er is nog een circuit waar je als gewoon burger niet mee in aanraking wil komen.
Dat zijn de echte criminelen. Maar dat gaat anders. " Jij betaalt, anders krijg je een kogel". Dat is keiharde misdaad, maar niet smerig. Je weet waar je aan toe bent.
Bij jeugdzorg weet je dat NOOIT.
Een echte crimineel zou zich dood schamen, voor de smerige streken die jeugdzorg met kinderen en hun ouders uithaalt.
J.F.
Jaren geleden ging er iets mis in het ziekenhuis tijdens een behandeling van ons kind.
BeantwoordenVerwijderenIk wilde dit laten onderzoeken.
De arts belde mij op en bedreigde mij.
Als ik een onderzoek liet instellen, dan zou hij een AMK melding doen.
Ik heb geen onderzoek laten instellen omdat we al voldoende zorgen hadden om ons kind.
Dat is gelukkig goed gegaan allemaal.
Ik kreeg alleen wel de AMK melding.
Ja, als je dingen gaat navragen zijn de rapen gaar. Herken veel in het verhaal van Andrej Rubljev. Zou wel eens willen weten hoe jullie het hebben aangepakt.
BeantwoordenVerwijderen