Ze lijken zo lief in het begin....

Lees deze uitspraak:

http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBNHO:2014:3859&keyword=amk

Het is vreemd en mysterieus dat zowel de politiek, de inspectie, als de jeugdzorgwerkers met (soms wel) geweten de bevindingen van onafhankelijke wetenschappers die tegen het lage en insinuatieve niveau van jeugdzorg zijn, volkomen naast zich neer leggen. Als één van de recentste bevindingen is die van de Kinderombudsman die ook vond dat er (vreemde, onnodige) fouten, verdraaiingen, en beweringen als mening in de rapportages van BJZ/RvdK/AMK staan richting de rechters.

Wakkere rechters

Er zijn wel wakkere rechters, die zien dat de slechte omgangsregelingen onder BJZ-gezinsvoogdij schadelijk slecht zijn:
http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBAMS:2013:CA3239
met de uitspraak LJN CA3239 bijvoorbeeld:
 
Citaat:

"De kinderrechter overweegt dat kinderen ook kunnen worden beschadigd indien sprake is van een zeer beperkte omgangsregeling met hun ouder(s). Een dergelijke omgang verloopt vaak geforceerd en onnatuurlijk, zeker wanneer dit op een kantoor (BJZ) en onder begeleiding plaatsvindt. Zowel de ouder als het kind worden dan vaak teleurgesteld in hun verwachtingen, hetgeen logischer wijs een wisselwerking op het contact heeft. Aangezien in onderhavige zaak juist onderzocht wordt of de kinderen in de toekomst bij moeder kunnen wonen is een dergelijke beperkte omgang onwenselijk en niet in het belang van de kinderen."

Het met een wen-uurtje bezoek per zoveel maanden afdoen door de gezinsvoogd is een vorm van onthechtende institutionele kindermishandeling,
aangezien niet alleen het vertrouwen van het kind in zijn familie als hechtingsfiguren geschaad wordt, maar ook alle signalen die het kind ondervindt in de voor hem vreemde pleegsetting en vanuit de gezinsvoogdij (over diens ouders en over de reden van de UHP) leiden tot het zoeken van schuld bij zichzelf, met gevolg een minderwaardigheidscomplex, en als uiteindelijk gevolg een of meer van de vele kansen die Joseph J. Doyle jr in 2007 bevond: 

Citaat:

 
"Die kinderen die in pleegzorg geplaatst zijn, zullen veel waarschijnlijker dan andere kinderen tot misdaden komen, voortijdig school verlaten, verslaafd raken, onder psychische problematiek lijden, of toeleiden tot de daklozen bevolking (June M. Clausen, John Landsverk, William Ganger, David Chadwick en Alan Litrownik, 1998; Mark E. Courtney en Irving Piliavin, 1998; US Department of Health and Human Services, 1999; Amy Dworsky en Mark E. Courtney, 2000; Bo Vinnerljung, Knut Sundell, Cecilia Andree Lofholm, en Eva Humlesjo, 2006)." Dit uit een onderzoek waar kinderen met dezelfde problematiek random of uithuis werden geplaatst of thuis specialistische hulp kregen. Een duidelijk resultaat van dat onderzoek: die kinderen die thuis de hulp kregen brengen het er veel beter van af dan die in pleegsetting opgroeiden! 

Bezoekuurtje

Het "wen-uurtje" bezoek komt er op neer dat een kind dat zijn ouders een tijd niet heeft mogen zien, bij bezoek eerst ongeveer een uurtje moet wennen, en dan wordt het gestraft met afscheid moeten nemen door de gezinsvoogd die er niet meer tijd voor wilde uittrekken. Het werk gaat voor.

Een dagdeel en minimaal per week is een betere regeling, zeker waar er nog onderzoek loopt, en er nog mogelijkheid bestaat dat de ouders leerzaam en verbeterend zijn, maar dan moet BJZ wel duidelijk zijn (vaak blijft het bij vage beweringen waarop niet duidelijk is wat de ouders moeten leren) wat er geleerd moet worden; BJZ geeft erg vaak de ouders geen cursus of uitsluitsel wat te leren, en dat is tegen de wet BW1:257, maar daar blijkt in de praktijk BJZ lak aan te hebben. Het belang van het kind, diens kind-ouderband, wordt vergeten door jeugdzorg.

Vraag naar beroepsregistratie

Jeugdzorg is dus geen zorg! Dat mag terecht gezegd worden.
Er bestaat jeugd-gezondheidszorg, dat met meer controlemechanismen omkleed is: helderder beroepsethiek, tuchtrecht, (beroepsgeregistreerde) beëdigde specialisten/artsen/psychiaters. (Vermijd tekenen die een AMK-melding uitlokken bij onnozele hulpverleners!).

Vraag dus altijd eerst aan een hulpverlener naar zijn beroepsregistratie (en nummer), opleiding en functie. Nu jeugdzorg onder de jeugdwet nog gevaarlijker wordt door de negatie door de politiek, is het raadzaam een rechtsbijstandverzekering preventief aan te houden. Bovenstaand voorbeeld is er maar één van velen.

Weet aan wie je wat vraagt!

Weet ook aan wie je wat vraagt, met of zonder beroepsgeheim of deskundigheid onder de WGBO (BW7:446 e.v.). Zo is iets wat seksueel getint is, maar normaal op bepaalde leeftijd, tegenwoordig zeer precair! Zeker als je zomaar hulp vraagt of informatie. Lees eens: http://www.nrc.nl/nieuws/2014/04/22/jeugdzorg-straft-onterecht-voor-doktertje-spelen/ :

"Een geval van doktertje spelen door twee jonge kinderen leidde tot uit de hand gelopen handhaving van AMK en BJZ waardoor de rechten van kinderen en ouders werden geschonden..."

U bent gewaarschuwd

"Als de grove fouten bij AMK-meldingen en RvdK/BJZ-onderzoek aan het licht komen, schiet men onmiddellijk in de verdediging. Ouders worden verder geïntimideerd, conclusies van een onafhankelijke klachtencommissie worden terzijde gelegd en men laat het tot rechtszaken komen (vandaar wees rechtsbijstandverzekerd!)." Vertrouw niet op uw geloof of vermoeden hoe 'zorg voor jeugd' in Nederland geregeld is: "De Inspectie Jeugdzorg staat erbij en kijkt ernaar."

In de praktijk is er geen controlemechanisme dat vrij onderzoekt, niet van vooroordelen en geloof doortrokken is, zoals bij vele slapende rechters. Klagen helpt dus niet, maar kost veel energie en zoeken naar bewijs, zwart op wit. De inspectie slaapt. De teamleiders geloven en beschermen hun werk en gezinsvoogden. Het kind staat niet echt 'centraal'.

Jeugdzorg (inclusief AMK) verdraait gegevens, vermeld het negatieve deel van de informatie of maakt die, en gebruikt sturende clichés:
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/02/de-lege-terminologie-van-bjz-deel-3.html-als derde deel van een reeks smoezen. Het gaat immers om hun werkgelegenheid.

Rapport van de Kinderombudsman

http://www.dekinderombudsman.nl/92/ouders-professionals/publicaties/rapport-is-de-zorg-gegrond/?id=325<(zie de conclusies).

Jeugdzorg heeft twee petten op: ingang ter indicatie + gezinsvoogdij met dwangzorg. 

Dat vergeten ouders als ze met jeugdzorg praten, want het eerste gesprek gaat zo lief!  

TS

Opperhoofd Teeven ziet het met vertrouwen tegemoet

Schrijnende toestanden in tbs kliniek De Rooyse Wissel die naar voren komen in de documentaire van Dit is de Dag. (EO)

http://www.eo.nl/ditisdedag/onderzoek/artikel/reactie-tbs-kliniek-rooyse-wissel-en-ministerie/

De reactie van het ministerie van Veiligheid en Justitie:

“Het ministerie van Veiligheid en Justitie stelt hoge eisen aan forensische klinieken die uitvoering geven aan de TBS. De veiligheid van personeel, patiënt en de samenleving staat hierbij voorop. De Rooyse Wissel heeft altijd voldaan aan de hoge eisen die aan hen worden gesteld, dit blijkt ook uit de meest recente inspectierapporten van de verschillende onafhankelijke inspecties uit 2008, 2009 en 2011.  Het ministerie heeft dan ook geen reden om te twijfelen aan de kwaliteit die de Rooyse Wissel levert. De Rooyse Wissel heeft naar aanleiding van recente berichten in de media de Inspectie Veiligheid & Justitie (IV&J) en de Inspectie Gezondheidszorg (IGZ) uitgenodigd om te oordelen over de veiligheid en het behandelklimaat in de kliniek. Het ministerie van Veiligheid en Justitie wacht de bevindingen van de inspectie af. Het onderzoek van de IGZ en de IV&J - dat op dit moment nog steeds loopt- ziet de Rooyse Wissel met vertrouwen tegemoet.”

In eerste instantie bevreemdde mij de afgevlakte reactie van het Ministerie op de reportage van ‘Dit is de dag’, gezien de ernst van de zaken die er in werden aangetoond. Meer nog dan boosheid, werd ik gegrepen door een gevoel van ongeloof dat het Ministerie werkelijk niets meer wist te verzinnen dan de volstrekt betekenisloze tekst, die op geen enkele manier van toepassing leek op wat de beelden hadden laten zien. Maar toen las ik de eerste lezerscommentaren eronder en begreep ik het. Er waren al jaren klachten over deze instelling en daar was natuurlijk nooit iets mee gebeurd. En als je als overheid eenmaal in de ontkenning zit moet je blijven volhouden, ook al druipt het bloed straks van de muren.

Opeens kreeg ik een vertrouwd en geruststellend gevoel. Ik herkende jeugdzorg en hoe de overheid dáár omgaat met de misstanden. Het is dus overal hetzelfde in Nederland, of het nu over bouwfraude gaat, woekerpolissen, reclassering, jeugdzorg of TBS-klinieken…voor alles is een toepasselijke doofpot. En als het gruwelijk mis gaat, dan is het achteraf (volgens protocol) toch goed gegaan. De maatschappij is langzaam aan het wegglijden in domheid, lafheid en inhumaniteit, maar op papier klopt het, dus kunnen ze fijn zo blijven doorgaan.

Sven Snijer

Durf je als ouder nog naar het ziekenhuis?

De juf van mijn zoon, met meer dan vijfentwintig jaar ervaring in onderwijs en speciaal onderwijs, hoorde ik eens zeggen: "Jeugdzorg, daar kun je beter ver vandaan blijven!" Gelukkig ben je als ouder niet helemaal aan de apparatsjiks overgeleverd.

Bij de Spoedeisende hulp van het UMC Utrecht hebben we een rotervaring gehad. Onze dochter van een jaar had haar been gebroken. Uren wachten op behandeling. Pas toen we zeiden: 'We gaan nu weg, naar een ander ziekenhuis', kwam een opgefokte arts ons vertellen dat we misschien werden verdacht van kindermishandeling.

Dus ze wilden haar voor haar veiligheid maar meteen opnemen in het ziekenhuis. Om haar tegen ons te beschermen! Dit ging gepaard met flinke morele druk. Waar wij tegenin gingen. "Ze moet hoognodig slapen, veilig tussen ons in, en zeker niet in een vreemd ziekenhuisbed. En eerst moet ze nu eindelijk gips krijgen." Daar waren ze niet blij mee. Met de toezegging dat we de volgende dag contact op zouden nemen met de verantwoordelijke kinderarts, gingen ze haar gipsen. Na uren wachten. Achter de schermen hadden ze al flutrapporten op zitten stellen met meerdere grove fouten erin zoals rechterbeen i.p.v. linkerbeen. (Die heb ik later opgevraagd). Ons verhaal hadden we drie keer moeten vertellen aan verschillende artsen. Die waren met elkaar in overleg geweest achter onze rug.

Met hun verschillende gemankeerde weergaven van ons verhaal. Ik vroeg: duurt het daarom zo lang voordat jullie haar gaan gipsen? Arts loog: "Nee, het is gewoon druk". Terwijl het niet druk was. Ze gingen ook alle drie heel casual kijken in haar plasser of er geen tekenen van seksueel misbruik waren. Drie keer, door drie artsen. Terwijl ze gips nodig had en nodig moest slapen. 'Zum Kotzen'. Belangrijke details in ons verhaal werden geheel over het hoofd gezien, of verkeerd weergegeven.

Alles om hun straatje schoon te vegen: dat er maar geen geval van kindermishandeling wordt gemist onder hun verantwoordelijkheid. Nu zijn wij allebei hoogopgeleid, en niet gauw onder de indruk. Maar we moesten flink tegengas geven. Ik denk dat veel ouders niet tegen hun druk zouden zijn opgewassen. 

Uiteindelijk in de gipskamer - ik liet haar geen ogenblik meer alleen met een arts - moest ik nog corrigerend optreden: de opdracht was gips tot boven de knie. De gipsmeester had het alleen tot onder de knie gedaan. Later heb ik nog geprobeerd de ongerijmd- heden in de verschillende verslagen in haar dossier aan de kaak te laten stellen. Nee, die blijven daar staan tot haar 35e, zonder logische onderbouwing erbij die waarschuwt voor de inferieure kwaliteit van de rapportages. Slechts de toevoeging: "De ouders menen een ander verhaal te hebben verteld ".

Artsen en de hele organisatie zijn dus meer met de eigen overleving bezig dan met de patiënt. De hypotheek is belangrijker. Ook wij hebben geen excuses gekregen nadat de kinderarts had geconcludeerd dat er geen vermoeden van kindermishandeling meer was. En de verdachtmakende rapportages vol fouten blijven gewoon in haar dossier staan.

Andrej Rubljev

De kat op het spek binden

In gemengde leefgroepen, gangbaar in de jeugdzorg, leven slachtoffers van loverboys en seksueel misbruik met (potentiële) daders. ‘Dat noemen wij de kat op het spek binden.’

‘In dat tehuis was alles mogelijk. Je kon daar drugs gebruiken zonder dat iemand het merkte. 


Jongens konden er gewoon ’s nachts bij de meisjes op de kamer komen. Sommige van die jongens wilden seks met me en dreven hun zin door. Ik ben daar seksueel misbruikt.’

Uitzending van Zembla:

http://zembla.incontxt.nl/seizoenen/2014/afleveringen/10-04-2014

 

Aan het woord is Roxane (16). Toen ze veertien was, kwam ze in een jeugdzorginstelling terecht omdat haar stiefvader haar mishandelde en omdat ze drugs gebruikte. Ze had toen al een geschiedenis van seksueel misbruik door haar vader achter de rug. In de leefgroep waar Roxane werd opgevangen, zaten ook probleemjongens.

‘Thuis had ik nooit aandacht gekregen, ook van mijn moeder niet. Daarom zocht ik aandacht bij de jongens daar in de groep. Van hen kon ik zeker aandacht krijgen, maar niet het soort aandacht dat goed voor me was. Ze vroegen of ik mee uit ging ’s avonds. Als de groepsleider sliep, klommen we over het balkon en gingen we de stad in. Dan namen ze me mee naar het huis van een vriend van hen en daar werd ik dronken en stoned. En dan hadden ze seks met mij. 

Dat gebeurde verschillende keren. Ik liet het gewoon gebeuren. Door alles wat ik had meegemaakt, wist ik niet meer wat mijn grenzen waren. Het was voor mij normaal geworden mijn lichaam te geven in ruil voor aandacht. Dat was al begonnen met mijn vader, die zei: “Als je mij bevredigt, krijg je een telefoon.” Daardoor was ik in de war geraakt. Die jongens maakten daar misbruik van.’

Volgens Roxane was zij niet het enige meisje dat in dat tehuis seksueel werd misbruikt door groepsgenoten. ‘Er waren meer meisjes die door jongens werden misbruikt. Dat kon daar gewoon op de kamers gebeuren. Je mocht je kamerdeur niet op slot doen. Dan gingen de jongens ’s nachts naar de kamers van meisjes en dan hadden ze seks.

Lees verder…

http://www.vn.nl/Archief/Samenleving/Artikel-Samenleving/s-Nachts-gaan-de-jongens-naar-de-kamers-van-de-meisjes.htm?utm_content=buffera5b69&utm_medium=social&utm_source=twitter.com&utm_campaign=buffer
 

http://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/kamervragen/detail.jsp?id=2014Z06812&did=2014D13441

http://www.ad.nl/ad/nl/5601/TV-Radio/article/detail/3633058/2014/04/10/Zembla-90-loverboymeisjes-weggelopen-uit-instellingen.dhtml

 

http://www.antibjz.nl/page/articles.html/_/jeugdzorg-algemeen/jeugdzorg-niet-alert-genoeg-op-loverboys-r2953  

Jeugdzorg in beweging - Arnold Heertje

http://www.eo.nl/ditisdedag/item/professor-heertje-blijft-jeugdzorg-bekritiseren-1/
 
http://www.rtvnh.nl/nieuws/142644/Nieuwe%20rechter%20voor%20kort%20geding%20tegen%20publicist%20Heertje

Update 2 mei 2014: Wrakingverzoek in de zaak Heertje/Jeugdzorg toegewezen. Er komt een nieuwe rechter. 

   
http://www.nrc.nl/nieuws/2014/04/22/jeugdzorg-straft-onterecht-voor-doktertje-spelen/

http://www.radio1.nl/item/193101-Heertje%20hels%20op%20Jeugdzorg.html

Persbericht van JBRA:

http://www.jbra.nl/persbericht-16-april-2014-jeugdbescherming-ten-onrechte-beschuldigd-van-ontvoeren-kind-kader-van-vec

Het antwoord van Arnold Heertje: 

http://www.rtlnieuws.nl/economie/home/column/arnold-heertje/jeugdzorg-beweging

Jeugdzorg in beweging

Mijn column over de inhumane handelingen van jeugdzorg heeft veel reacties opgeroepen. Op de site van RTLZ, maar ook persoonlijk, ben ik op de hoogte gesteld van wangedrag van gezinshoofden, teamleiders en andere medewerkers van jeugdzorg.

Het gaat telkens om onmenselijke bejegening van kinderen die juist door jeugdzorg in bescherming behoren te worden genomen. 

Van bescherming is in Amsterdam, Utrecht, Arnhem, Rotterdam en Leeuwarden geen sprake. In dit samenspel van geestelijke mishandeling van kinderen treft men merkwaardig genoeg ook het Leger des Heils op de verkeerde plek aan.

Zo werd ik gisteren geconfronteerd met het geval van een meisje dat onder toezicht staat van het Leger des Heils in Zutphen, van haar moeder een paar schoenen kreeg en aan wie vervolgens werd verboden de schoenen aan te doen omdat deze ‘te arrogant zouden zijn en slechts jaloezie kunnen opwekken’.

Hoe inhumaan kun je jegens weerloze kinderen en hun moeder zijn? In mijn naïviteit heb ik altijd gedacht dat de Bijbel andere aanwijzingen geeft.

De beweging die nu is ontstaan vergt een systematische en weloverwogen aanpak. Met enkele van de mensen die mij hebben benaderd, wil ik aan tafel zodat de kwalijke praktijken op tafel komen en een plan van aanpak wordt ontwikkeld om aan de wantoestanden een einde te maken. 

Niet versagen, niet buigen voor intimidatie en andere bedreigingen, blijft de boodschap. Blootleggen wat er in dit hele dossier niet deugt is de gezamenlijke opgave voor alle betrokkenen. Onder geen beding de kinderen in de steek laten.

Toen ik de leeftijd had van de kinderen waar hun nu om gaat, leerde ik de tekst: ‘Laat de kinderen tot mij komen en verhindert hen niet want derzulken is het Koninkrijk der Hemelen’ (Mattheüs 19, vers 14). Daar houd ik mij aan.

Lees hier mijn column van vorige week: "Jeugdzorg ontvoert jongetje"

Arnold Heertje 

Ruim honderdduizend jongeren met Jeugdzorg:

http://www.cbs.nl/nl-NL/menu/themas/gezondheid-welzijn/publicaties/artikelen/archief/2014/2014-4055-wm.htm

UPDATE: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3644238/2014/04/29/Jeugdzorg-daagt-Arnold-Heertje-en-GeenStijl.dhtml

Bureau Jeugdzorg Amsterdam sleept publicist Arnold Heertje voor de rechter. De jeugdbescherming eist dat Heertje twee van haar medewerkers uit de publiciteit houdt. Heertje openbaarde begin april de namen van de twee gezinsmanagers in een column op de website van RTL Nieuws. GeenStijl nam de personalia over, maar trof een schikking met Jeugdzorg.

RTL verwijderde de namen een dag later op verzoek van de jeugdhulpinstantie, maar GeenStijl weigerde dat. Volgens een woordvoerster van Bureau Jeugdzorg lijden de medewerkers schade doordat zij met naam en toenaam worden genoemd. 'Zij werken niet op persoonlijke titel. We willen onze medewerkers beschermen en hopen een signaal af te geven voor de toekomst.' Donderdag dient het kort geding bij de rechtbank in Amsterdam.

Hoogleraar en columnist Arnold Heertje trekt al langer publiekelijk van leer tegen de jeugdhulpverlening. In zijn column op rtlnieuws.nl spreekt hij van de 'ontvoering' van een jongetje uit Amsterdam eind 2013: 'Er wordt uitvoering gegeven aan een programma van geestelijke kindermishandeling, uitgevoerd door hardvochtige leken. De jongen is diep ongelukkig doordat hij in feite als een jeugdgevangene wordt behandeld en geïsoleerd.' Ook hekelt hij de uithuisplaatsing van twee kinderen in Zutphen.

Onder de gedaagden donderdag is ook uitgeverij Prometheus. Begin mei brengt de uitgeverij een boek van Heertje uit waarin hij onder meer aandacht besteedt aan de werkwijze van Jeugdzorg die hij 'inhumaan en afschuwelijk' noemt. Stichting Bureau Jeugdzorg Agglomeratie Amsterdam eiste vooraf inzage in het werk, maar dat is geweigerd.

Jeugdzorg was volgens de woordvoerster in gesprek met GeenStijl. 'Het zou kunnen dat we er eerder met elkaar uitkomen dan dat de rechter zich over de zaak buigt.' De website meldt nu dat met Jeugdzorg een schikking is getroffen.

Heertje laat vandaag weten het kort geding zeer toe te juichen. 'Ik ben blij dat ik op deze manier de kans krijg onder de aandacht te brengen wat er voor afschuwelijks gebeurt op het gebied van jeugdzorg in Nederland. Ze eisen dat ik vanaf nu mijn mond hou, maar ik ben niet iemand die zich de mond laat snoeren. Ik ben niet van plan daarvoor te buigen.'

Privacy inzet geding
Van een onze verslaggeefsters

AMSTERDAM, woensdag

Bureau Jeugdzorg Amsterdam gaat morgen eisen dat de zaak tegen publicist Arnold Heertje achter gesloten deuren zal plaatsvinden.

„De zaak draait juist om de privacy van onze medewerkers die nu in het kader van hun functie met naam en toenaam werden genoemd in een column van meneer Heertje”, zo laat de woordvoerder van Jeugdzorg weten.

Volgens Heertjes advocaat Herman Loonstein is het hoogst ongebruikelijk. „Het lijkt er meer op dat Jeugdzorg de zaak buiten de schijnwerpers wil houden door te eisen dat die achter gesloten deuren plaatsvindt. In de dagvaarding hadden ze ook mensen als persoon X of Y kunnen aanduiden”, aldus Loonstein.

Professor Heertje publiceerde op de site van RTL Nieuws begin deze maand in een kritische column over Jeugdzorg de namen van twee gezinsmanagers. De website GeenStijl nam de personalia over. RTL en GeenStijl verwijderden de namen.

Het kort geding is ook ingesteld tegen uitgeverij Prometheus, die begin mei een boek uitbrengt over Jeugdzorg Agglomeratie Amsterdam. Jeugdzorg eist vooraf inzage, maar dat is geweigerd.

http://telegraaf-i.telegraaf.nl/telegraaf/_main_/2014/04/30/025/

Update: 21 mei 2014
 

Aan alle betrokkenen bij jeugdzorg die mij hebben benaderd.

De heer Gerritsen, directeur van het inhumane bureau jeugdzorg Amsterdam (zie voor het begrip inhumane jeugdzorg mijn boek 'Economie' verschenen bij Prometheus, voorwoord en bladzijden 326 en 327), wekt de indruk dat de rechter mij heeft verboden zijn handelwijze alsmede de inhumane benadering van zijn medewerkers aan de orde te stellen. Sommigen van u zijn daardoor aangeslagen.

Van een dergelijk oordeel van de President is echter geen sprake, integendeel. Blijkens onderdeel 4.9 van het vonnis ben en blijf ik vrij de inhumane praktijken van jeugdzorg in Amsterdam en elders bloot te leggen, individuele gevallen aan de kaak te stellen en ook de namen van medewerkers in het uitoefenen van hun functie te noemen. Van deze vanzelfsprekende vrijheid blijf ik samen met u gebruik maken door u individueel te steunen en met enkele andere betrokkenen jeugdzorg zodanig aan te pakken, dat op den duur van humane jeugdzorg sprake is.

Het is waar dat ik sommige aanvankelijk gebezigde bewoordingen niet mag gebruiken, zoals het woord 'ontvoeren', maar daar hebben u en ik geen last van. Immers, wij hebben door de openbare zitting en de vrijheid die mij is gegund, jeugdzorg uit de sfeer van privacy, intimidatie en geheimhouding gehaald en onderwerp gemaakt van publiek debat. Dit alles zeer tegen de zin van jeugdzorg.

Daarom roep ik u op door te gaan met de huidige aanpak: openbaarheid, blootleggen van wat medewerkers zich menen te moeten veroorloven op de werkvloer, een einde maken aan het vanwege winstbejag geestelijk en soms lichamelijk mishandelen van kinderen, terwijl hun bescherming de bedoeling is. 

Wij gaan door met de strijd, versterkt door het vonnis van de President.

Mijn bericht mag u uiteraard verspreiden.

Hartelijke groeten,
 

Arnold Heertje

http://www.elsevier.nl/Nederland/blogs/2014/5/Kwalijk-dat-de-rechter-een-columnist-haar-smaak-oplegt-1526991W/?utm_content=bufferf116b&utm_medium=social&utm_source=twitter.com&utm_campaign=buffer

De Amsterdamse rechter laat opiniestukken van econoom Arnold Heertje over Bureau Jeugdzorg verwijderen. Wie de uitspraak leest, gelooft zijn ogen niet.

Rechter, wat doet u nú? De uitspraak van de Amsterdamse voorzieningenrechter C.M. Berkhout dat de econoom Arnold Heertje een opinieartikel en een column over Bureau Jeugdzorg Amsterdam moet verwijderen van internet, is een flinke tik voor de vrije meningsuiting in Nederland.

Columnisten, zeker van enige faam en zeker in een 'kwaliteitskrant', moeten voortaan op hun tellen passen als ze publiekelijk een maatschappelijke misstand aan de kaak willen stellen met een zekere overdrijving, een enigszins eenzijdige voorstelling van zaken én door de Tweede Wereldoorlog erbij te halen – kortom, zoals menig Nederlands columnist pleegt te doen.

Emotioneel

Dat mag niet meer, althans niet van de Amsterdamse rechtbank. Die vindt dat Heertje veel te ver is gegaan in zijn kritiek op Jeugdzorg. Wie de uitspraak leest, gelooft zijn ogen niet.

Het is zeker waar dat Heertje eenzijdig partij kiest voor één betrokkene in een echtscheidingsconflict (vóór een moeder, tégen Jeugdzorg). Het is ook waar dat hij er in zijn emotionele betoog de oorlog bijhaalt om het uit huis halen van kinderen door Jeugdzorg te hekelen.

Maar waar Heertje nu precies over de schreef is gegaan, verzuimt de voorzieningenrechter overtuigend juridisch te motiveren.

Censuur

Wel krijg je een goede indruk van haar persoonlijke smaak: een goede columnist van een kwaliteitsmedium is feitelijk en genuanceerd, doet bij voorkeur niet aan naming en shaming en haalt de oorlog er niet bij. Zeker niet als hij een gerespecteerde econoom is die zelf indringend de oorlog heeft meegemaakt.

Dat is een weliswaar ietwat betuttelende, maar verder alleszins respectabele opvatting, maar als juridische basis voor zo'n ingrijpende censuurmaatregel als het verwijderen van twee opiniestukken toch echt aan de magere kant.

Beide stukken zijn immers gepresenteerd als opiniestukken, dus een zekere overdrijving en partijdigheid zijn geoorloofd. Dat zegt ook de rechter wel, maar in haar oordeel legt ze columnisten toch stiekem een heel andere, veel beperkter fatsoensnorm op.

Fatsoensnormen

Wat daarbij ook nog eens heel gek is, is dat Heertje de hardste, voor Jeugdzorg meest 'grievende' vergelijkingen met de oorlog helemaal niet in zijn columns maakte, maar in niet-gepubliceerde privémails aan medewerkers van Jeugdzorg.

Zijn dat ook al officiële publicaties? En op welke objectieve grond kun je bekende columnisten met een wetenschappelijke faam andere fatsoensnormen opleggen dan onbekende scribenten zónder?

Nee, van de Raad voor de Journalistiek kun je dit soort volstrekt subjectieve en willekeurige oordelen verwachten. Maar van een rechter? Dat is een zorgelijke ontwikkeling.