http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2014/03/de-dader-gaat-vrijuit.html
Reactie Ministerie Veiligheid en Justitie, Ministerie VWS, nationale politie en Openbaar Ministerie en Task Force kindermishandeling nav de uitzending EO Dit is de Dag
Zonder meer zeggen dat vaker en harder straffen kinderen helpt, geeft blijk van een beperkt inzicht in de aard van de problematiek.
Jeugdzorg Dark horse: Heeft niemand van de
Ministeries dan door hoe krom en onlogisch dit verhaal is? Eerst wordt er beweerd
dat ‘de hele aanpak erop gericht is om de
mishandeling te stoppen’ en twee alinea’s verder wordt gezegd dat
kindermishandelingszaken over het algemeen ‘moeilijk te bewijzen’ zijn.
Dus de aanpak is er op gericht iets te stoppen dat er misschien helemaal niet is. Dat is erg voordelig voor Bureau Jeugdzorg, want op die manier kan de bemoeienis met het gezin lang duren!Ze gaan net zolang door tot ze er zeker van zijn dat datgene beëindigd is, waarvan ze eigenlijk niet zeker weten of het er wel is/was. Volgens ditzelfde stramien kunnen ouders die vals beschuldigd worden van kindermishandeling ook nooit bewijzen dat ‘het’ er nooit was, maar blijft de smet dat er ‘iets’ was nog jaren aan ze kleven, als ze al het geluk hebben dat dit ‘iets’ niet heeft geleidt tot uithuisplaatsing en ze in jarenlange juridische procedures terechtkomen.
Reactie Ministerie Veiligheid en Justitie, Ministerie VWS, nationale politie en Openbaar Ministerie en Task Force kindermishandeling nav de uitzending EO Dit is de Dag
Nieuwsbericht
| 26-03-2014
Naar schatting zijn elk jaar bijna 119.000 kinderen
het slachtoffer van mishandeling. Het gaat bijvoorbeeld om lichamelijke
mishandeling, verwaarlozing of seksueel misbruik van een kind. De overheid wil
kindermishandeling terugdringen. Door ouders te ondersteunen bij de opvoeding
van een kind en door mishandeling eerder te signaleren. Maar ook door
samenwerking tussen hulpverleningsorganisaties te verbeteren.
De acties van verschillende overheidsinstanties bij
kindermishandeling zijn in de eerste plaats gericht op de veiligheid van het
kind. De aanpak van kindermishandeling bestaat uit veel verschillende
onderdelen, waarvan de strafrechtelijke vervolging het uiterste middel is: de
stok achter de deur. Volgens hulporganisaties en uit gesprekken met therapeuten
blijkt dat het stoppen van het geweld voor het kind zelf het allerbelangrijkst
is.
Het beleid richt zich er met name op om alle
overheidsinterventies in gezamenlijkheid op de meest effectieve wijze in te
zetten om uiteindelijk te komen tot het stoppen van de mishandeling en het
veilig en gezond opgroeien van het kind.
Zonder meer zeggen dat vaker en harder straffen kinderen helpt, geeft blijk van een beperkt inzicht in de aard van de problematiek.
In het algemeen zijn kindermishandelingszaken vaak
moeilijk te bewijzen en een veroordeling is lang niet altijd in het belang van
het kind. Zo kan de strafrechtelijke vervolging van de pleger een
loyaliteitsconflict voor het kind opleveren indien die pleger een van de ouders
is. Daarom kunnen interventies variëren van hulpverlening aan het gehele gezin
om de onderliggende problematiek aan te pakken, tot een ondertoezichtstelling
van een gezin, uithuisplaatsingen van het kind of een Huisverbod voor de
geweldpleger.
Dus de aanpak is er op gericht iets te stoppen dat er misschien helemaal niet is. Dat is erg voordelig voor Bureau Jeugdzorg, want op die manier kan de bemoeienis met het gezin lang duren!Ze gaan net zolang door tot ze er zeker van zijn dat datgene beëindigd is, waarvan ze eigenlijk niet zeker weten of het er wel is/was. Volgens ditzelfde stramien kunnen ouders die vals beschuldigd worden van kindermishandeling ook nooit bewijzen dat ‘het’ er nooit was, maar blijft de smet dat er ‘iets’ was nog jaren aan ze kleven, als ze al het geluk hebben dat dit ‘iets’ niet heeft geleidt tot uithuisplaatsing en ze in jarenlange juridische procedures terechtkomen.
Loyaliteitsconflict?
En hoe slim is deze opmerking? ‘Zo kan de strafrechtelijke vervolging van de pleger voor het kind een loyaliteitsconflict opleveren voor het kind indien de pleger één van de ouders is’. En wat is dan het alternatief? Het uit huis plaatsen van een kind zonder de mishandelende ouder te vervolgen, maar deze enkel een beetje kleineren en vernederen met een bezoekuurtje in de maand, onder toezicht van één of twee personen (en geobserveerd vanachter een scherm), in een vreemd en kil gebouw, waar het kind alweer van de ouder wordt losgerukt als het goed en wel geacclimatiseerd is en er net een beetje interactie op gang begint te komen? Een bezoek waarbij ouder en kind geen emotie mogen tonen en waarbij er over bepaalde zaken niet gepraat mag worden (zoals over hoe het kind de uithuisplaatsing ervaart) en vooral niet over hoe het met de ouders gaat en dat ze het kind missen. Dat zal dan géén loyaliteitsconflicten geven?
En hoe slim is deze opmerking? ‘Zo kan de strafrechtelijke vervolging van de pleger voor het kind een loyaliteitsconflict opleveren voor het kind indien de pleger één van de ouders is’. En wat is dan het alternatief? Het uit huis plaatsen van een kind zonder de mishandelende ouder te vervolgen, maar deze enkel een beetje kleineren en vernederen met een bezoekuurtje in de maand, onder toezicht van één of twee personen (en geobserveerd vanachter een scherm), in een vreemd en kil gebouw, waar het kind alweer van de ouder wordt losgerukt als het goed en wel geacclimatiseerd is en er net een beetje interactie op gang begint te komen? Een bezoek waarbij ouder en kind geen emotie mogen tonen en waarbij er over bepaalde zaken niet gepraat mag worden (zoals over hoe het kind de uithuisplaatsing ervaart) en vooral niet over hoe het met de ouders gaat en dat ze het kind missen. Dat zal dan géén loyaliteitsconflicten geven?
En hoe is het toch steeds weer mogelijk dat gezinnen die
onder jeugdzorg lopen zo opvallend vaak dode kinderen opleveren? Zijn deze
professionals dan helemaal niet in staat om de gevaarlijke signalen bij ouders
waar te nemen? Van veel gezinsdrama’s die de kranten hebben gehaald weten we
dat jeugdzorg er een handje van heeft om de waarschuwingen uit de omgeving
straal te negeren, omdat dit ze krenkt in hun professionele trots. Zíj zijn de
professionals. Zorgelijke signalen zijn alleen nodig om een ondertoezichtstelling
voor elkaar te krijgen zo lijkt het, zodat het gezin in het jeugdzorgmandje
valt en de zorgen die daarna nog door de omgeving worden gesignaleerd worden ervaren
als hinderlijk. Want dat houdt kritiek in op jeugdzorg en daar is men niet van gediend, vooral niet
wanneer de dreiging afkomstig is van die ene ouder die van de gezinsvoogd de
sympathie geniet boven de andere ouder, in geval van echtscheiding. Dan kan de
omgeving waarschuwen wat ze wil, maar gebeurt er niets.
Te weinig forensische experts beschikbaar
Tenslotte gaat deze verklaring ook niet in op iets wat in het EO-programma duidelijk naar voren kwam, het niet beschikbaar zijn van voldoende forensische specialisten om goed onderzoek te doen naar de (vermeende) mishandeling. Dit is helaas een groot probleem rond het thema kindermishandeling en een mes dat vervelend snijdt aan twee kanten: Vals beschuldigde ouders worden niet vrijgepleit wanneer blauwe plekken bij een kind een andere verklaring hebben dan mishandeling (ziektebeeld, ongeluk) en ouders die hun kinderen echt ernstig mishandelen worden hier niet voor veroordeeld. Dat zorgt ervoor dat ze ook geen strafblad krijgen en in een volgende relatie weer opnieuw kunnen beginnen, want de nieuwe partner kan nergens informatie vinden over het verleden van de mishandelaar.
http://www.eo.nl/ditisdedag/onderzoek/aflevering/dit-is-de-dag-onderzoek-1/#reactions
Tenslotte gaat deze verklaring ook niet in op iets wat in het EO-programma duidelijk naar voren kwam, het niet beschikbaar zijn van voldoende forensische specialisten om goed onderzoek te doen naar de (vermeende) mishandeling. Dit is helaas een groot probleem rond het thema kindermishandeling en een mes dat vervelend snijdt aan twee kanten: Vals beschuldigde ouders worden niet vrijgepleit wanneer blauwe plekken bij een kind een andere verklaring hebben dan mishandeling (ziektebeeld, ongeluk) en ouders die hun kinderen echt ernstig mishandelen worden hier niet voor veroordeeld. Dat zorgt ervoor dat ze ook geen strafblad krijgen en in een volgende relatie weer opnieuw kunnen beginnen, want de nieuwe partner kan nergens informatie vinden over het verleden van de mishandelaar.
http://www.eo.nl/ditisdedag/onderzoek/aflevering/dit-is-de-dag-onderzoek-1/#reactions
Sven Snijer
Ik vraag me steeds af waar dat getal van 120.000 vandaan komt. Dat zou betekenen dat jaarlijks 1 op de 30 kinderen worden mishandeld. Daaronder vallen dan ook pubers, die toch weerbaarder zijn dan hele kleine kinderen. Persoonlijk denk ik dat dit cijfer erg overtrokken is en dat daar ook veel lichte vormen van kindermishandeling onder vallen, zoals de beruchte pedagogische tik. Verwaarlozing en emotionele mishandeling zijn natuurlijk ook heel rekbare begrippen. Niet goed, maar bij overheidsinterventie moet je je altijd afvragen of het middel niet erger is dan de kwaal.
BeantwoordenVerwijderenAls er sprake is van een vermoeden van kindermishandeling (nadat dit is vastgesteld door een deskundig persoon, dus niet een AMK-medewerker) zou er altijd aangifte gedaan moeten worden. Het loyaliteitsconflict is natuurlijk onzin. Kinderen komen ook in loyaliteitsconflict als BJZ partij kiest voor één ouder. We laten een moordenaar toch ook niet vrijuit gaan, omdat dit zo zielig is voor zijn kinderen. Ouders die kinderen mishandelen moeten altijd strafrechtelijk aangepakt worden. Daarvoor is geen enkel excuus mogelijk. En ouders die onschuldig zijn, moeten de kans krijgen om zich te verweren. Zo hoort dat in een rechtsstaat te werken.
Ook deze rapportage van de EO zal weer nergens toe leiden. Echte daders gaan vrijuit. Kinderen van onschuldige ouders worden uithuisgeplaatst. Etc. Het blijft huilen met de pet op. Arme kinderen van Nederland.
DM
Jawel, deze uitzending leidt weer tot "Savanna-denken" en een oververtegenwoordiging aan valse verwijten aan gewone ouders, die leiden tot schadelijke uithuisplaatsingen. (Gevaar wordt enkel bij ouders gezien, en niet bij ondeskundige jeugdzorgwerkers met hun contraproductieve ononderbouwde dwang).
VerwijderenEn deze vorm van (institutionele of jeugdzorg-)kindermishandeling komt overmatig veel meer voor dan de verwaarlozingsgevallen thuis.
Daar doet de politiek niets tegen.
De politiek reageert een kant op: uit huis; niet terug naar veilig thuis.
Oogkleppen bij politici (of oorkleppen) zorgen dat Jeugdzorg met mooipraat de politiek een kant op kan sturen.... Vele kinderen ervoeren (en zullen ervaren) dat ze onterecht niet teruggeplaatst zijn, toe ze waren opgegroeid!!!!!!!
Oorzaak:.... 'Mooipraat' door BJZ....
En dat is: meer werkgelegenheid,
meer schade onterecht aan kinderen,
meer juridiserende kindermishandeling door de gezinsvoogdij....
Dat heet dwang, dwangzorg: OTS en UHP, en later, na een jaar: ontheffing van de ouders uit hun ouderlijk gezag.
De politici willen hiervoor doof zijn.
Pleegouders zouden beter zijn dan eigen ouders(?). Echt, een opgoeiende ervaart dat veelal niet zo.
Er worden minder eisen gesteld aan pleegouders, en zij worden niet pedagogisch ge-instueerd of gecontroleerd.
Voor de ouder met gezond verstand toont de hele discussie weer eens aan in wat een totale waanzin de overheid, het overheidshandelen, en het overheidsbeleid terecht is gekomen.
BeantwoordenVerwijderenUit een nieuwsbericht:
BeantwoordenVerwijderen" De overheid wil kindermishandeling terugdringen".
Ik zou zeggen : Nou wat let je?
Ze weten dat er op de manier waarop ze nu bezig zijn er helemaal geen mishandeling kan worden teruggedrongen, maar ze worden gechanteerd door jeugdzorg en de mishandelingslobby die gaan schreeuwen dat de politiek te weinig doet om al die KWETSBARE kindertjes te helpen, die in oneindige aantallen overal de godganse dag worden mishandeld en bedreigd. Er wordt goed geld verdiend aan die stemmingmakerij en hoewel men steeds meer mishandeling gaat vermoeden, omdat zo'n beetje iedereen die met kinderen werkt straks verplicht zal worden om alles te melden, zijn ze nog geen stap dichterbij een echt professionele aanpak van kindermishandeling of de voorkoming daarvan. (Je moet primair geen kindermishandeling willen voorkomen, maar een kindvriendelijke maatschappij en gezinscultuur aanmoedigen. Als je moet ingrijpen ben je al te laat.)
VerwijderenEr zijn serieuze plannen om straks ook de meteropnemer die één keer per jaar langs komt te instrueren tot het signaleren van kindermishandeling! McCarthy en zijn communistenjacht zijn er niets bij, maar ik hoor tot nog toe niemand protesteren, dus kennelijk is er iets in de psyche van de Nederlander dat hem bijzonder volgzaam maakt, zodat ik meer van dit soort plannen volstrekt niet uitsluit.
Zouden ze bij jeugdzorg cs de achtergrondruis vanuit het heelal aanzien voor verwaaid schreeuwen en kermen van onze (zogenaamd mishandelde) kinderen?
VerwijderenHeb hier niks aan toe te voegen.
VerwijderenMaar er is ook goed nieuws. Je hebt waarschijnlijk al gemerkt dat de spotjes op TV een ander karakter hebben gekregen. De ouderen mishandeling.
Over enkele jaren behoor ik tot de doelgroep.
Vraag me nu al af: wie moet mij straks gaan mishandelen? Zal niet meevallen.
En over de Nederlander, zolang je niet aan zijn voetbal of zijn biertje komt, hoor je hem nergens over. Verhalen over jeugdzorg kan ik dan ook nergens kwijt.
Loyaliteitsconflict.
BeantwoordenVerwijderenHeb laatst gesolliciteerd bij bureau jeugdzorg. De HR medewerker vroeg of ik op de hoogte was van de materie. Dat was ik, en ik begon te spuien.
Loyaliteitsconflict, pedagogisch onbekwaam, ontwikkelingszorgen, gegarandeerde veiligheid, LIRIK, Delta Methode, Triple-p, EMDR, Professional , Interventie enz.
De HR medewerker was onder de indruk. Ik kon meteen aan de slag.
Heb het maar niet gedaan. Ik ben al gepensioneerd.
200.000 kinderen wonen niet bij papa en mama met een tot 4x grotere kans tot mishandeld worden ( cijfers van 25 tot 50 % ) dus als de kinderen weer naar huis gaan zou dat het cijfer al halveren (beetje krom statistieken bewerken, maar ja dat doen de opstellers van dit soort rapporten ook) is 50.000gevallen natuurlijk nog te veel, maar laat de overheid eens toegeven dat de helft voortkomt uit het wanbeleid van vadertje staat .
BeantwoordenVerwijderenZe willen de Britten nadoen, per week worden daar 1000 kinderen uithuis geplaatst voor illegale adoptie, Natuurlijk wil Nederland niet achterblijven. Wij zijn tenslotte Nederlanders die de grootste mond moeten hebben en overal ter wereld geprijsd worden als tolerante mensen. En dat zijn we ten goede getrouwe tegenover de regering die onze kinderen en gezinnen kapot maakt. Wat zijn we toch trots op ons landje hè?
VerwijderenGeld maakt ook de duivel in je wakker en dat is wel te zien bij al die sadisten. Eén pot nat. Die verkiezingen ook. Ze willen het niet inzien dat mensen geen geloof meer hebben in dictatoren.
Ondertoezichtstelling van een gezin!!
BeantwoordenVerwijderenHebben ze nu ook al stiekem de wet gewijzigd ??
Ja, de Jeugdwet komt er aan, en wordt stiekum al gepraktiseerd.
VerwijderenEr mag ge-experimenteerd worden met kinderen, met trajecten waarin ze binnengetrokken worden. Heerlijk met een spook-OTS of erger.
Dwang heet nu drang en eigenlijk ook: chanteren tot "vrijwillige dwang."
Met mooipraat heeft de jkoepel van BJZˊs het voor henzelf goed geregeld- de politiek heeft adviezen van wetenschappers, hoogleraren en medisch specialisten in de wind geslagen.
"Steekpenningen?", hoezo? -Jeugdzorgwerkers met een niet-academische en niet-medische opleiding op sociaal-werk-niveau zijn toch deskundiger dan doorgeleerde en veel meer ervaren deskundigen, toch? Toch? Of toch niet....????
anoniem 27 maart 2014 17:38
VerwijderenUw reactie op mijn vraag: Hebben ze nu ook al de wet gewijzigd?? , is correct.
Met correct bedoel ik netjes, hij is echter niet juist.
Bovenaan het artikel staat een stelling van Sven, te weten " Reactie van VWS/V&J is krom en onlogisch!
Helemaal onderaan het nieuwsbericht ( van de bestuurlijke kwajongens ) staat de opmerking " tot de ondertoezichtstelling van een gezin "
Men doelt hier op de OTS. Dit is een wettelijke maatregel, alleen van toepassing op de minderjarige. Dit is in de huidige wet zo en verandert niet in de nieuwe wet.
Dit toont aan, dat men ook op hoog niveau niet weet waarover men praat.
Tevens ondersteunt mijn opmerking de stelling van Sven.
Blijf vooral lezen en reageren en probeer iedereen bewust te maken van hetgeen deze overheid met zijn kinderen en hun ouders uithaalt.