Pagina's

woensdag 12 maart 2014

Artsen zijn wel wijzer

12 maart 2014

'Artsen zijn bang te bellen over kindermishandeling'


Veel artsen durven niet te bellen naar het Advies Meldpunt Kindermishandeling, omdat ze bang zijn dat dit meteen leidt tot interventie in een gezin. 

Daardoor functioneert het meldpunt nu niet goed, wat ten koste gaat van de hulpverlening van mogelijke mishandelde kinderen.

Dit stelt D66-Kamerlid Vera Bergkamp tegenover NU.nl op basis van verschillende gesprekken met huisartsen en betrokkenen bij het meldpunt. Volgens Bergkamp komt dit doordat het meldpunt heel lang gelieerd was aan het bureau Jeugdzorg.
"Veel artsen weten niet dat een telefoontje niet direct leidt tot interventie, maar dat je ook alleen advies kan vragen en dat dit zelfs anoniem kan."

Gemeenten

Bergkamp vindt dat door de negatieve beeldvorming die onder bureau Jeugdzorg is ontstaan, de aanpak van kindermishandeling en huiselijk geweld wordt belemmerd. "Veel artsen weten niet waar hun rechten en plichten liggen en welke mogelijkheden de wet biedt", aldus Bergkamp.

Gemeenten worden binnenkort verantwoordelijk voor het meldpunt voor kindermishandeling en huiselijk geweld. "Dat zie ik als een nieuwe kans", aldus Bergkamp. Het Kamerlid vraagt aan gemeenten en aan het Rijk om zich in te zetten om de artsen beter voor te lichten.

Donderdag wordt er in de Tweede Kamer gedebatteerd over kindermishandeling.

Door: NU.nl/Heleen Haverkort


Jeugdzorg Dark horse: Kamerlid Bergkamp (D’66) laat met haar reactie op het bericht dat artsen er weinig voor voelen het AMK te bellen goed zien hoe weinig verstand ze heeft van jeugdzorg, kindermishandeling en hulp aan jeugdigen en gezinnen. De merkwaardige zin waarin ze beweert dat er ‘onder Bureau Jeugdzorg een negatieve beeldvorming is ontstaan’ waardoor de aanpak van kindermishandeling en huiselijk geweld wordt belemmerd, heb ik nog twee maal over moeten lezen om goed te begrijpen wat ze hiermee bedoelt.

Beeldvorming

Het is bijzonder vaag om te spreken van een ‘beeldvorming’ zonder dat erbij wordt vermeld waar het ontstaan van die beeldvorming aan te wijten is. Lag dat aan de sensationele media die de arme jeugdzorg steeds zo te grazen namen in de berichtgeving, lag dat aan de uitvoering van de kinderbeschermingstaken door jeugdzorg zelf, of heeft de politiek het verkeerd georganiseerd en dit veroorzaakt door te weinig toezicht te houden en te goedgelovig de sector iedere keer opnieuw het vertrouwen te geven om naar eigen inzichten te handelen?

Vermoedelijk het laatste, want mevrouw Bergkamp verwacht veel van de overdracht van de jeugdhulp en kinderbeschermingstaken naar de gemeenten. Heel naïef stelt ze dat artsen ook het AMK (straks samengevoegd met het meldpunt voor huiselijk geweld, wat ook niet iedereen ziet zitten) kunnen bellen om alleen advies in te winnen. Ze hoeven niet meteen een melding te doen! Onbedoeld geeft ze daarmee aan dat artsen dus gegronde redenen kunnen hebben om niet bij het AMK te melden en dat ze het beter in eigen beheer kunnen houden, een zaak met een vermoeden van kindermishandeling. Gebruikmakend van de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt.

Gezinnen uit elkaar trekken

Maar waarom zou je als arts het AMK bellen om advies te vragen, als je zelf als medicus veel beter echte mishandeling van andere signalen kunt onderscheiden dan de sociaal werkers van jeugdzorg? Terecht dat artsen niet willen melden, want ze hebben de verhalen ondertussen ook vaak genoeg voorbij zien komen om te constateren dat ‘hulp’ van AMK/Jeugdzorg vaak betekent ‘gezin uit elkaar trekken’. Geen opvoedondersteuning of gerichte begeleiding (of onderzoek) voor het kind, maar vooral de nadruk leggen op het gevaar en ouders beschuldigen of verdacht maken tot prioriteit verheffen. In werkelijkheid zullen die twee instanties, jeugdzorg en het AMK natuurlijk helemaal niet gescheiden zijn na de transitie, wanneer er daadwerkelijk sprake is van kindermishandeling. Mevrouw Bergkamp wil artsen nu gerust stellen, dat het bij de gemeente allemaal veel beter zal gaan dan bij het huidige Bureau Jeugdzorg. Er hoéft niet meteen een jeugdzorg-interventie te komen, want er zijn ook andere oplossingen.

Gechanteerd met drang en dwang

Een politicus die verhuld toegeeft dat jeugdzorg geen feest is voor ouders, maar niet begrijpt dat het er na de transitie in de meeste gemeenten niets zal veranderen. Weet ze dan niet dat Bureau Jeugdzorg Agglomeratie Amsterdam een drie-jarig contract heeft gekregen en dat ze de opdracht hebben gekregen van de gemeente Amsterdam om de Samen Doen-teams (sociale wijkteams) vorm te geven naar hún inzicht? En dat burgers in Amsterdam als ze straks door een sociaal wijkteam van de gemeente ‘geholpen’ zullen worden (gechanteerd met Drang en Dwang) gewoon weer de aloude fuik van Bureau Jeugdzorg binnen lopen? Met zo mogelijk nog minder rechten dan in het oude systeem, omdat de nieuwe jeugdwet in een aantal opzichten zelfs een verslechtering van de rechtspositie van ouders betekent? (Herziening wet Kinderbeschermingsmaatregelen is gisteren door de Eerste Kamer afgehamerd, zonder enige inhoudelijke behandeling!) 


Zoals bijvoorbeeld het verlies van het recht op J-ggz voor kinderen, omdat de gemeente nu als (financiële) drempel gaat fungeren en het blokkaderecht voor pleegouders na één jaar, zodat vooral jonge kinderen nooit meer thuis zullen komen, zelfs al was de reden tot uithuisplaatsing onterecht. Helaas, wie de praktijk niet kent en alleen een beetje kan brainstormen over jeugdzorg vanuit een Kamerzetel in Den Haag moet wel met deze misleidende en sussende praatjes komen.

Echte mishandeling

Wanneer een arts enkel advies inwint bij het meldpunt omdat het geval niet ernstig genoeg is om meteen een melding te doen, dan lijkt het me dat hij voor hetzelfde geld zijn eigen inzicht en inschatting van de situatie kan volgen en de mishandelings-hijgers er beter buiten kan laten. En als het geval wél ernstig is, dan is de arts genoodzaakt toch te melden bij een kinderbeschermingsinstantie die hij in feite niet vertrouwt, omdat dan het kwaad dat wordt gedaan aan het gezin door de verdachtmakende bemoeihulp van AMK/Jeugdzorg, toch nog minder schadelijk is dan de ouders die het kind daadwerkelijk zwaar mishandelen. Dan moet hij alsnog kiezen tussen twee kwaden...  

Sven Snijer

Ook is aan de directeur van het programma Samen DOEN in de buurt ondermandaat verleend in de wetenschap dat de uitvoering van deze specifieke toegangstaken komt te liggen bij de teamleiders van de buurtteams van het programma. De buurtteamleiders voldoen aan de eisen die BJAA stelt aan hen die het mandaat kunnen krijgen.

9 opmerkingen:

  1. Grappig of heel dom, dat een volksvertegenwoordiger, niet een jeugdzorgwerkvertegenwoordiger, denkt dat medisch-academisch opgeleide specialisten het denken beter kunnen overlaten aan het niveau sociaal werksters (die soms wel achterbanoverleg hebben met een andere medicus die de cliënt niet ziet) die in het AMK (AMHK straks) zitten, en die zijn gelieerd aan BJZ, zonder privacy-drempels.

    Vreemd omdat deze politici vanuit wetenschappelijke zijde zijn ingelicht hoe speculatief dat niveau 'indiceert'. En dat door het jeugdzorgwerk er 3 op de 4 kinderen schade lijdt door bemoeizorg, opgedrongen, zodat de sfeer waarin het kind leeft danig verpest wordt.
    Met grote kans op OTS of Uithuisplaatsing (50% \ 25%).

    Wanneer de kans dat de lift halverwege stokt 50% is, zou u dan niet eerder met de trap willen gaan?
    Wanneer de kans dat uw autostuur het zal begeven op de snelweg 20% is, zou u dan niet eerder naar de garage gaan dan de snelweg op?
    Wanneer de kans dat uw bed zal doorzakken met een klap 10% is, zou u dan niet voorzorgsmaatregelen nemen in plaats van er toch op gaan liggen?
    Als u weet dat de kans dat uw remmen het gaan begeven 5% is, zou u dan nog gerust gaan rijden, of gaat u uw verstand gebruiken?
    Die 50% of 5% kans vinden we te hoog!

    Als de kans zo groot is, waarom dan wel 'jeugdzorg'?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De B N er. Bekende Nederlander.

    Deze dame (Vera Bergkamp ) heeft duidelijk geen flauw benul van hetgeen waarover zij spreekt. Ik zou tegen haar willen zeggen " ga wat anders doen, foldertjes rondbrengen of zoiets".

    Sven, jij hebt het hier over " Helaas, wie de praktijk niet kent en alleen..........".
    Ik begin te geloven, dat dit voor iedereen in Nederland geldt uitgezonderd de jeugdzorgslachtoffers.

    Deze kinderen en hun ouders zijn de enige (praktijk) deskundigen.
    Al geruime tijd storen de beleidsmakers zich aan de versnippering in de jeugdzorg.
    Teveel mensen en instanties houden zich bezig met 1 gezin. Dat moet anders vinden ze.
    Men heeft daar het volgende op gevonden. DD JGZ, VIR, Matchpoint, Wijkteam, Buurtteam al dan niet met regisseur, CJG, en nog het een en ander.

    Dit komt allemaal boven op de reeds bestaande zaken, waaronder jeugdzorg, AMK, RvdK, AKJ en ga zo maar door. Al deze mensen houden zich bezig met: Melden, Registreren en Doorverwijzen. Alle bestanden zijn of worden gekoppeld. Onder meer aan het systeem van de Raad voor de Kinderbescherming. Dus komt je naam hier ergens in voor, ben je een bekende van Justitie. Weinig mensen realiseren zich dat.
    Mijn naam kom ik ook echt overal tegen, gekoppeld aan de groots mogelijk onzin.
    Als zoveel mensen weten wie ik ben, ben ik dus een bekende Nederlander.
    In mijn jeugd wilde ik wel graag beroemd worden, maar had daar een compleet ander idee bij.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Door onbehoorlijk gedrag van de GGz en school deden zij een melding tot advies bij het AMK. Er was geen sprake van mishandeling op wat voor manier dan ook. Ze konden het gepest richting mijn kind niet oplossen, gaven ouders, voornamelijk moeder, daar de schuld van. Daar heeft men het begrip 'gedragswetenschappers en kinderpsychologen' klaar staan om onwaarheden nog erger te laten maken door verwijzing naar de Raad alwaar het hele riedel opnieuw begint met grovere leugens.

    Mijn huisarts noemt het hele zooitje Kafka! Opdoeken met die Vera zou ik zeggen. Daar in Den Haag vullen ze alleen hun zakken door de roest die uit hun mond komt. Wat moeten wij met die onzin? Die instanties die zij ondersteunen hebben maar één belang en dat is subsidie. Nou mensen, daar gaat onze pensioen naartoe. Wist u dat?

    Voor huisartsen en ziekenhuispersoneel, voornamelijk de EHBO waar zonder moeite een AMK melding wordt gedaan, zou ik adviseren om goede deskundige hulp in te roepen van orthopedagogen en academisch opgeleide maatschappelijk werkers die los staan van elke vorm van jeugdzorg en diens supporters/instellingen. Ouders (en zeker het kind) zitten NIET te wachten op nog meer trauma's, maar op welverdiende begripvolle HULP zonder die achterlijke uithuisplaatsingen en ots-en door de duizenden creeps, ja ook daar uit Den Haag. Ik zap direct weg als ik die Opstelten of Teeven zie ... wat een engerds.

    Vera, artsen zijn niet bang, maar weten het beter. Daarnaast hebben ze een eed afgelegd van Hippocrates. Weet je wat dat betekent? Ze hebben langer gestudeerd dan jij, hebben een breder sociaal beeld dan al die jeugdzorg/supporters.

    Denk dan ook even aan al die corrupte rechters die jullie beschermen, wat zegt dat over jullie? Wat heb jíj gedaan voor die kinderen die door jullie onzin niet meer in hun nestje op kunnen groeien? Ja,ja, melden maar, happy family daar in Den Haag. Jullie verdienen een giga-OTS en UHP. Zo leer je pas wat kinder/mensenrechtenschending inhoudt en niet door zinloos te kleppen uit een gebouw.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Moet Den Haag nu vrezen voor de 19e maart aanstaande? Al hun effort om de mishandelingen in eigen land te verbloemen zal dan in duigen vallen, ach gossie. Ik heb nog genoeg behang en plaksel over.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Intussen heeft de bestuursvoorzitter van Antes aangekondigd dat zij de regels voor vergoedingen zullen gaan negeren omdat ze onwerkbaar zijn (te ingewikkeld en te vaak gewijzigd).

    Goed bezig Den Haag!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Kijk als een kind echt mishandeld wordt, prima dan mag men melding doen!
    Maar als het speculatie is, en men dit niet zeker weet, dan mag je gewoon geen melding doen. Daarnaast is een arts een vertrouwenspersoon, laten we dit aub zo houden.
    Een arts moet geen NSB ér zijn die stiekem meldingen doet, bij gedachten aan mishandeling.
    Laat dit aub duidelijk zijn, straks durft men niet eens meer terecht bij de huisarts, als er wel problemen zouden zijn, willen ze dit soms. Het is een grote mallemolen geworden, van teveel instanties die zich ergens mee gaan bemoeien en ondertussen met elkaar kletsen over de gevonden resultaten. Het is net als het fluisterspelletje in de kring op school. De één denkt dit, de ander vindt dat, en uiteindelijk komt er een drama uit dat onnodig was, en ook niet waarheidsgetrouw.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. "gedachten",... ja, 'vermoedens', of 'een idee tot "te onderzoeken"'.

      BJZ maakt er dan een (vals) "feit" van, als reden om het kind in beheer te houden (tegenover de rechter). = Dat is:
      Dè "perverse prikkel" waarover de Kinderombudsman het had in zijn rapport eind 2013.
      Hij vond in dat deel-onderzoek al vele fouten, maar echt niet alle....
      Hij moest geloven in de indicaties van BJZ, zonder te weten dat diagnoses wat anders zijn en nodig voor het uitoefenen van een ingrijpende maatregel.

      Een 'kinderbeschermingsmaatregel' (OTS/ Uithuisplaatsen/ Ontheffen) werkt te vaak (3 op de 4) als een vorm van 'overheidskindermishandeling', een fout traject onder dwang.
      Dat heeft grote gevolgkosten tot gevolg! En die worden niet gebudgetteerd bij BJZ.

      Verwijderen
  7. Bij het AMK kennen ze het verschil niet tussen een melding kindermishandeling en een ADVIES. Alle meldingen worden behandeld als mishandeling, en daar maken zij een mooi uit de duim gezogen verhaaltje van. Het moet namelijk heel erg lijken voor de Raad vd Kinderbescherming. Klopt, daar begint men de leugens nog meer aan te dikken voor de kinderrechter die vervolgens nóg meer leugens voorlegt tijdens de zitting. Ouders en kind slaan achterover van hun inhumane houding en leugens. En die advocaten zijn ook van die nietsnutten die maar 'ja en amen' zitten te knikken. Ach wat maakt het uit mw. Bergkamp, u kletst ook zo uit uw n** net als die corrupte rechters. En de drie groepen die doen alsof ze goed werk doen terwijl ze jullie opdrachten uitvoeren.

    En laat die artsen met rust, zij handelen vanuit medische ethiek. Jullie geven, zonder inspectie uit te voeren (op het niveau van individuele casus), alle professionele taken aan ondeskundigen als het AMK, RvdK, kinderrechters en BJZ met hun fantastische kindonterende instellingen, en wie is daar verantwoordelijk voor? U en uw kamergenoten. Wordt u al gelukkig als u verantwoordelijk wordt gesteld voor alle leed, moord en ontwrichting van kind en nest? U neemt niets aan van gedupeerden of deskundigen(professoren) die al jaren roepen dat de regering sadistische en abusievelijke praktijken uitoefent op (alleenstaande) gezinnen. Ik wens het niemand toe, maar des te meer wens ik het u en alle sadisten het wel toe om te laten inzien wat voor moord jullie plegen op gezinnen.

    Gooi die subsidiekraan dicht voor jullie vriendjes in de jeugdzorg, dan zal je die katten zien springen, maar des te meer onze kinderen en ouders die een zalige ziel zullen ervaren door hereniging. Dát is wat u moet doen. Waarom een AMK als er al een RvdK is? Waarom BJZ als er altijd een RvdK was én goed opgeleide medewerkers die academisch opgeleid waren met alle praktijkervaringen in en om het gezin? Waarom al die jeugdgevangenissen en instellingen terwijl kinderen niets kwaads hebben gedaan? Kinderen dien je te stimuleren, niet op te sluiten of weg te halen bij hun ouders. De politie lijkt meer rondjes te rijden in de steden om weggelopen kinderen uit die instellingen te zoeken, naargeestig bedrijvigheid van de politie, maar ze wilden mijn gestolen fiets niet zoeken. Wat geeft dit aan mw. Bergkamp? Veel van die kinderen hadden het goed thuis en willen weer terug naar hun ouders. U bent schuldig aan mishandeling van onze kinderen en u wilt er nog een draai aan geven door artsen aan te vallen. Kunnen jullie nu echt niets dan onzin uitkramen? De -rotte- appel valt niet ver van de boom. Het is al jaren aan het stinken daar in jeugdzorg- regeringsland. Smerige boel.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. en dan zijn deze verhalen alleen nog het topje van de ijsberg

    BeantwoordenVerwijderen