Ja, die kinderen van ons komen er wel.....

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2014/02/als-we-kinderen-met-autisme-niet.html

Bovenstaand verhaal had mijn verhaal kunnen zijn. Ouders wringen zich in allerlei bochten en zijn continu aan het uitleggen hoe hun kind "werkt". Waardoor ze aan begeleiden nauwelijks nog toe komen. En waar lopen diezelfde ouders tegenaan? Onbegrip, ongeloof en de standaard hij /zij moet het maar leren!!

Van ouders word niets, maar dan ook niets aangenomen. Je moet maar net het geluk hebben dat je een paar hulpverleners treft...........die achter de ouders gaan staan en de visie van de ouders bevestigen en delen.

Gelukkig heb ik die gevonden na een lange zoektocht van onbenul en onwetendheid en betweters. Voor mijn zoon was het te laat (voor school/opleiding), hij is inmiddels thuiszitter.

Maar wat een zegen is dat gebleken voor mijn zoon dat thuis zitten, hij is helemaal tot rust gekomen. Hij hoeft niet meer op zijn tenen te lopen om aan de verwachtingen van de buitenwereld te voldoen. Hij kan gewoon zichzelf zijn, hier thuis waar we hem kennen, herkennen en accepteren zoals hij is.

En op basis daarvan komen we steeds iets verder met elkaar en is hij nu zover dat hij het weer aandurft naar school te gaan in september, VAVO tot die tijd houd hij zichzelf bezig met IVIO onderwijs. Hij heef zijn rijbewijs gehaald (op zijn 17^e), loopt twee dagen stage in een kringloopwinkel.

Ja, die kinderen van ons komen er wel, maar geef ze de ruimte en rust en steun die ze nodig hebben.

Yvon