Een argument voor samenvoeging van jeugd ggz en jeugdzorg is
enerzijds het voorkomen van medicalisering, en daarbij treden in de
bevoegdheden van specialisten?, het andere argument is dat allochtonen en lager
opgeleiden te weinig gebruik zouden maken van de jeugd ggz. Dat zou verbeterd
worden in de nieuwe jeugdwet? Het probleem daarmee is dat de jeugd ggz primair
uitgaat van vrijwilligheid en medewerking van ouders en kinderen.
Terwijl jeugdzorg de knoet achter de rug houdt en zonodig over
gaat tot dwang. Jeugdzorg begrijpt niet dat gedwongen hulpverlening geen
standaard maar een uiterste zou moeten zijn. Gedwongen jeugd ggz werkt niet.
Krijgt jeugdzorg de overhand bij de gemeenten, zoals het er nu naar uitziet,
dan wordt de jeugd ggz gemarginaliseerd maar ook geïnfecteerd met het
dwangvirus van jeugdzorg. Dat is geen verbetering maar een verslechtering.
Drama
Die kindermishandelingssystematiek waarin alle hulp van jeugdzorg gevangen zit is een drama en werkt niet en kost een vermogen en degradeert ouders en hun kinderen tot machteloze slachtoffers. Die ingang moet gewoon weg. Dan durven ouders en kinderen misschien weer tijdig hulp te vragen. En hopelijk zijn jeugdzorgwerkers dan ook zo verstandig om kinderen snel door te verwijzen naar de jeugd ggz. Die apart verzekerd blijft om de sector niet in gevaar te brengen.
Geïnfecteerd
Drama
Liever laten we de jeugd ggz in tact en hard werkend aan
verbetering van de eigen sector, daar lukt dat wel. En laten we jeugdzorg
minimaliseren in adviseurs en regisseurs. Maar inzetten op echte hulp als het
begeleiden van tienerzwangerschappen en straatkinderen met echte voorzieningen
en zonodig huisvesting en hulp daarbij. Samen Doen, zonder dwang, dat zijn toch
mooie concepten.
Die kindermishandelingssystematiek waarin alle hulp van jeugdzorg gevangen zit is een drama en werkt niet en kost een vermogen en degradeert ouders en hun kinderen tot machteloze slachtoffers. Die ingang moet gewoon weg. Dan durven ouders en kinderen misschien weer tijdig hulp te vragen. En hopelijk zijn jeugdzorgwerkers dan ook zo verstandig om kinderen snel door te verwijzen naar de jeugd ggz. Die apart verzekerd blijft om de sector niet in gevaar te brengen.
Anoniem
http://www.volkskrant.nl/opinie/transitie-ggz-voor-jongeren-is-gevaarlijk~a3773912/
BeantwoordenVerwijderenTransitie GGZ voor jongeren is gevaarlijk
In 2015 zal de Transitie Jeugd plaatsvinden. Recent zijn daarover berichten verschenen die niet vrolijk stemmen: de meeste gemeenten zijn nog niet goed voorbereid, met name als het de inkoop betreft van specialistische zorg. De transitie betreft niet alleen de jeugdzorg, maar in het zelfde proces wordt ook de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) voor jeugdigen uit de zorgverzekeringswet overgeheveld naar de gemeenten.
22 oktober 2014, 17:57
Wij vragen ons af of dit laatste wel goed zal uitpakken en vooral of de zorg voor diegenen die het meest kwetsbaar zijn, wel kwalitatief op peil zal zijn. Wij doelen op jongeren met suïcidaal gedrag. Niet onbelangrijk, dunkt ons: als daarbij onvoldoende adequaat en deskundig wordt gehandeld kunnen de gevolgen immers dramatisch zijn. Sinds 1985 is het overlijden aan suïcide bij jongeren stabiel gebleven. Voor de groep jongens en meisjes tot en met 19 jaar is dit aantal rond de 45 per jaar. Dit is echter het topje van de ijsberg. Vele honderden jongeren worden jaarlijks in ziekenhuizen behandeld vanwege niet-dodelijke suïcidepogingen.
Duizenden jongeren ondernemen daarnaast suïcidepogingen die niet dodelijk aflopen en die niet tot ziekenhuisbehandeling leiden. De Geestelijke Gezondheidszorg instellingen behandelen jaarlijks vele suïcidale jongeren zodat al dan niet dodelijke (recidive)pogingen effectief worden afgewend. In vergelijking met het buitenland is het suicidecijfer onder jongeren (en onder volwassenen) in Nederland betrekkelijk laag.
Recessie
De afgelopen 5 jaar is het suïcidecijfer in Nederland, voor alle leeftijden gerekend, met 30% gestegen, maar niet onder de jongeren. De stijging hangt samen met de economische recessie en treft vooral (maar niet uitsluitend) mannen van 40-60 jaar met een arbeidsongeschiktheidsuitkering, de groep waarvoor GGZ hulp vaak nodig is.
Sommige wetenschappers beweren dat over heel Europa gezien de bezuinigingen in de geestelijke gezondheidszorg vanwege de recessie over de laatste jaren weerspiegeld worden in de stijging van het aantal suïcides onder volwassenen in de verschillende landen. Voor Nederland is dit verband (nog) niet bewezen.
Wanneer een jongere suïcidaal gedrag toont wordt de (jeugd-) GGZ ingeschakeld om het gevaar te beoordelen en om eerste interventies te plegen om dat gevaar en de suïcidale intenties te verminderen.
Dit wordt dagelijks gedaan door deskundige hulpverleners zoals klinisch/ ontwikkelingspsychologen, orthopedagogen, gezondheidszorgpsychologen, psychotherapeuten en kinder- en jeugdpsychiaters.
Wanneer dit buiten kantooruren nodig is treden de acute diensten van psychiatrische instellingen op.
Crisisdienst
Voor jeugdigen bestaat namelijk geen aparte crisisdienst: het aantal keren dat dit nodig is, is (gelukkig maar) te laag vergeleken bij de kosten. Deze diensten voor volwassenen zijn in de regel goed uitgerust om ook jongeren met suïcidaal gedrag te beoordelen. Daarbij zijn de medewerkers de afgelopen jaren getraind in het hanteren van de Multidisciplinaire Richtlijn Suïcidaal Gedrag die in 2012 is verschenen. Zij kunnen, als dit nodig is, ook een opname -al of niet gedwongen -regelen als de situatie daar om vraagt. Kortom, er bestaat nu een sluitend en goed functionerend netwerk van ter zake kundige GGZ-hulpverleners, voor alle momenten in de week. Maar hoe zal dit nu gaan als de Transitie is gerealiseerd?
2. De gemeenten zijn verantwoordelijk voor alle jongeren tot 18 jaar, en voor alle hulp die daarbij noodzakelijk is. Ook buiten kantooruren dus. Hebben zij dit voor de hierboven genoemde problematiek al geregeld? Hebben ze al crisisdiensten ingekocht? En bedden voor die soms noodzakelijke opnamen? En hoe gaan ze die betalen? Want bij dit laatste speelt nog een ander proces een rol, en dat is de afbouw van bedden, ook binnen de jeugdpsychiatrie, die de afgelopen jaren heeft plaats gevonden onder druk van de Zorgverzekeraars en VWS.
BeantwoordenVerwijderenEen merkwaardig fenomeen: de verzekeraars en VWS (die beide aansturen op meer ambulantisering)reduceren de opnamemogelijkheden en vervolgens worden de gemeenten verantwoordelijk voor goede GGZ-zorg voor jeugdigen terwijl ze geen idee hebben hoeveel bedden daarvoor nodig zijn.
De commissie Geluk die het Transitieproces evalueert constateert dat het regelen van specialistische zorg tot op heden zeer gebrekkig verloopt. Maar ondertussen is het wel vijf voor twaalf. En het regelen van bovengenoemde zorg is iets waar gemeenten weinig verstand van hebben, dus dat komt niet een twee drie voor mekaar. Ja maar, zeggen de gemeenten, we gaan de gezinnen meer centraal stellen. Alsof dat binnen de Jeugd-GGZ al niet al heel lang gebeurt. Maar zelfs als je dit beter denkt te doen dan nu gebeurt, mag je niet de illusie koesteren dat je alleen daarmee op een effectieve wijze suïcidaal gedrag kunt bestrijden. Daar is toch echt veel meer GGZ-deskundigheid voor nodig, zowel overdag als buiten de kantooruren.
Als onze bezorgdheid realiteit zou worden, en de zorg voor suïcidale jongeren tekort gaat schieten, kunnen we dat direct aan de cijfers merken. Dan stijgt het komende jaar het aantal jongeren dat overlijdt aan een suïcidepoging. We hopen dat we ongelijk krijgen, maar zien is geloven.
Jan Meerdinkveldboom, jeugdpsychiater
Ad Kerkhof, Hoogleraar Klinische Psychologie, psychopathologie en suicidepreventie, Vrije Universiteit Amsterdam
Beiden waren destijds betrokken bij de ontwikkeling van de Multidisciplinaire Richtlijn Diagnostiek en Behandeling van Suïcidaal Gedrag.