De 'successen' van jeugdzorg

Het is terecht ‘misselijkmakend’ en ‘walgelijk’ genoemd, de aanhoudende borstklopperij van de verschillende jeugdzorgafdelingen die met elkaar wedijveren in het terugdringen van de percentages uithuisplaatsingen, aan de vooravond van de transitie. Want wat willen ze graag die ‘gecertificeerde instelling’ worden, die straks het knuffeldier van de gemeente zal zijn, boven andere, nieuwe jeugdzorgaanbieders. Dertig procent uithuisplaatsing eraf, eenmaal, andermaal, verkocht! Jeugdzorg is nog nooit zo leuk geweest.

Maar waarom deze schaamteloze hufters niet tien of twintig jaar eerder de uithuisplaatsingen en ondertoezichtstellingen konden terugdringen, toen de klachten van ouders precies eender waren, is buiten de transitie en de voorgenomen bezuinigingen niet uit te leggen. Alles wat nu als een nieuwe ‘uitvinding’ wordt gepresenteerd, de geniale inzichten die men zogenaamd sinds een jaar of twee heeft verworven en die zouden zijn voortgekomen uit de achttien experimentele clubjes die de 10 miljoen investering van de overheid ter onderzoek van de mogelijkheid tot UHP-vermindering dankbaar hebben geïncasseerd, waren natuurlijk al lang en breed bekend en zijn door ouders, ouderorganisaties en jeugdrechtadvocaten al decennia aan ze voorgekauwd. Maar toen loonde het (letterlijk!) de moeite niet om er iets mee te doen.

Als vuil behandeld

Het voornaamste onderdeel van de briljante nieuwe aanpak door jeugdzorg betreft het ‘eigen netwerk’, dat niet geheel toevallig ook prima past in de voorgenomen bezuinigingen van het kabinet voor de jeugdzorgsector, waar 10.000 banen minimaal zullen verdwijnen. Het gebruik maken van de familie en vrienden, die ‘een oogje in het zeil kunnen houden’ en hulp en ondersteuning gaan bieden om de gezinsvoogd uit te sparen. En laten diezelfde familieleden zich nu al jarenlang dood vechten om door Bureau Jeugdzorg en de William Schrikker serieus genomen te worden! Diezelfde opa’s en oma’s die nu de bezuinigingen van Martin van Rijn (PvdA) gaan realiseren met hun gratis input, die jaren lang aan de kant geschoven zijn, wanneer ze in aanmerking trachtten te komen voor de pleegplaatsing van hun kleinkind. Zeer capabele en liefhebbende grootouders (Ik ken ze!) werden als vuil behandeld en kregen ondanks hun intense inspanningen om hun bijdrage te leveren, waar hun eigen kind dat door omstandigheden niet kon, hun afwijzing in de vorm van het kille, juridische ‘geen belanghebbende’, waar ze het maar mee mochten doen.

Baantjes op de tocht

Maar nu er zoveel baantjes op de tocht staan voor de jeugdzorgmedewerkers zelf en ze als de dood zijn na de transitie als bedrijf gehalveerd te gaan worden, zijn de grootouders en andere familie en vrienden opeens van harte welkom! Een grotere schijnheiligheid hebben we van de geitenwollen-sokken maffia nog niet meegemaakt. (Denk hierbij ook aan de huidige ‘in-huisplaatsingsacties’ voor kinderen door ex-bestuursvoorzitter Peter Kouwenberg van de WSJ, omdat daar nu het geld te halen valt, terwijl meneer jarenlang de kinderen uit hun gezinnen sleurde en klachten van ouders en grootouders over foute procedures naar de prullenbak verwees.)

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/09/schaamteloos-de-wsg-en-onze-regering.html

En daarbij, ouders zijn niet geïnteresseerd in percentages vermindering van het aantal uithuisplaatsingen, want ouders zijn geen Makro-denkers met Makro-belangen. Ouders denken in termen van ‘mijn kind’ dat op valse gronden uit huis geplaatst is en vragen al jaren om waarheidsvinding op het niveau van de individuele casus. Jantje of Jennifer die in een instelling aan het wegkwijnen zijn op dit moment -dat de jeugdzorgorganisaties hun successen aan het vieren zijn- hebben geen boodschap aan cijfermatige verbeteringen. Zij willen als individu de kans krijgen, net als hun ouders.

‘Drangen’ is hangen

Het grote bedrog van het plotselinge inpalmen van de vrienden en familie met de financiële stok achter de deur, is dat de basis waarop de onverwachts humane jeugdhulp wordt gerealiseerd, nog steeds een vat van speculaties is en dat de rechtspositie van ouders nog steeds niet is verbeterd. Je kind wordt nu minder snel uit huis geplaatst als je vals beschuldigd bent van kindermishandeling en daarvoor in de plaats komt nu de sociale vernedering van gedwongen ‘eigen netwerk’, die god weet hoelang kan duren, want de wijkteams blijven de ouder(s) volgen, dus hun onschuld zal nooit boven water komen. Dat is nog een voordeel van het buiten spel zetten van de kinderrechter en de vrijwillige hulp het ‘dranggebied’ binnen slepen, zodat de normale ouders zich op één lijn gesteld voelen met zwakzinnigen en onderontwikkelden. De foute inschattingen zullen hierdoor nog minder snel aan het licht komen, want nu is er helemaal geen toetsing meer van buitenaf.

Sven Snijer

(februari 2014)

marc witteman ‏@mwitteman 22 u

@egerrit dank, 25% is inderdaad heel mooi, maar vraagt wat mij betreft ook nog wat analyse. #watiseraandehandorden Retweeten Geretweet

Verwijderen Favoriet Favoriet Meer Erik Gerritsen ‏@egerrit 19 u

@mwitteman wij zitten inmiddels op 40% daling OTS en 60% daling UHP. ook in rest van Nederland mogelijk. Oorzaak: professionalisering 

Dark horse ‏@DarkJeugdzorg 2 min

@egerrit @mwitteman Cold case team. Spectaculaire aantallen terugplaatsingen! ( Oh nee, het lijden van die gezinnen gaat verder)