Het schimmenspel van Jeugdzorg

Het werkgelegenheidsbelang, onder de mooipraat van de p.r. vanuit Jeugdzorg, schijnt belangrijker te zijn, vanwege het feit dat politici werkgelegenheid beter snappen dan het schimmenspel van 'jeugdzorg', waar de wetenschappelijke bevindingen NIET gezien worden:
 
Echte diagnostiek-therapeutische zorg is effectiever en uiteindelijk goedkoper dan jeugdzorg dat dwang op speculatieve gronden in zich kent, en we zagen het: dwangzorg is contraproductief, en dus gevaarlijk voor kinderen.

Jeugdzorg is dus speculatief en risicovol, en het diagnostiek-therapeutische alternatief bestaat. Echt! ....

Het lage niveau Jeugdzorg 

Probleem is echter dat deze meer hoogwaardige (diagnostische) weg tot echte zorg slechts zorgverzekerd zal zijn - vanaf 2015 - wanneer er toestemming is gegeven door het lage niveau van Jeugdzorg.

Mooipraat werd en wordt dus beloond, gefinancierd, omdat men geen diagnostische kennis inhuurt, doch luistert naar mooipraat, belangenbehartiging van jeugdzorgwerkers en goedbetaalde jeugdzorg-bestuurders, luistert naar mooi-voorgestelde, experimentele trajecten zonder grond van evidence-based deskundigheid. Dat is dus speculatief of ondeskundig!

Ook het recht en het toezicht is niet diagnostisch om de mooipraat door te prikken, en dat recht is dus erg krom en schadelijk. Controlemechanismes in Jeugdzorg haperen reeds decennia. Dat is zeer zorgelijk!

Wegbezuinigd 

j-GGZ wordt wegbezuinigd en weg-geregeld door jeugdzorgniveau....
Dat betekent dat de specialistische kennis zal verwateren en verdwijnen.
Wanneer later blijkt dat Jeugdzorg te slap heeft ingezet, dan zullen er wachtlijsten ontstaan bij de enkele specialisten die dan nog te vinden zullen zijn.
Dit is een onderbelicht risico van de aanstaande Jeugdwet.

Weinigen erkennen dit;

Ja, er zijn wel door anderen verwijten alsof j-GGZ bang is voor hun inkomen, zonder te wegen dat Jeugdzorg niet en j-GGZ wel ethisch onder de WGBO werkt. j-GGZ is veelal beëdigd en werkend onder tuchtrecht; Jeugdzorg niet!

OUDERS:

Men is blind door de mooipraat vanuit Jeugdzorg voor de risico's van deze Jeugdwet. Weinig ouders die de risico's aankaarten bij Eerste-Kamerleden (e-adressen elders op deze blog).

Kennelijk zijn ouders niet doordrongen van het gevaar dat hun kind bedreigt. Kamerleden aanschrijven is een recht; het zijn "volksvertegenwoordigers", die mogen luisteren...... 

Het is werkelijk te hopen dat de Eerste-Kamerleden de gaten (lekken) en de mooipraat rond de jeugdwet in de gaten hebben.

Verwrongen idealisme 

Het IVRK (artikel 24 over kinderrecht op echte zorg) zou moeten prevaleren boven het verwrongen idealisme van meningenpolitiek die zich steunt op mooipraat vanuit de beroepsgroep jeugdzorg zelf, met negatie van al de andere signalen over een verwrongen jeugdzorg met twee petten op, en de macht van dwang in eigen huis.

Mooipraat door Jeugdzorg, experimentisme van Jeugdzorg, na decennia bewijs dat jeugdzorg zijn belofte niet heeft waargemaakt te professionaliseren tot diagnostisch niveau incl. het consequent verstrekken van de juiste therapie, staat verre af van de wetenschappelijke inzichten die wijzen op de noodzaak om tot het diagnostisch niveau van medisch-academisch gevormden te komen.

Mooipraat zou geen grond tot meningenpolitiek mogen zijn, waar er wetenschappelijke feiten liggen die anders duiden dan het niveau van Jeugdzorg te bestendigen.

Het speculeren van Jeugdzorg 

Het speculatieve in Jeugdzorg dient een eind te krijgen. Want het schaadt meer kinderen dan er mishandelde kinderen gevonden en echt geholpen worden.

De mooipraat is uiteraard de aandacht te laten richten op het vinden en helpen van mishandelde kinderen, doch de praktijk is dat dezen niet gevonden worden, maar gewone kinderen te vaak (en veel meer in aantal dan de bedoelde groep) in contraproductieve dwang-zorg belanden, onder het mom dat 'te voorzien is dat het kind in een bedreigende situatie zou kunnen belanden', zoals het staat in BW1:254, lid 1.

 

Een wet met grote vaagheden om tot speculatieve hulp te komen, en waarvan bewezen is dat driekwart geen verbetering door de dwangzorg (OTS/UHP) heeft ondervonden.

Tijdsdruk en PR

Zal de tijdsdruk en de laatste woorden vanuit de p.r.-belijdende jeugdzorgbestuurders voldoende zand in de ogen strooien van deze Eerste Kamer?...

Zal het vergaan zoals met de invoering van de Euro?

Zal een "Steur-diagnose" in Jeugdzorg voldoende kanker en infecties herkennen om het kind te beschermen tegen de beroepsdrang tot "werkgelegenheids-heldendom", de eigen werkgelegenheid?

Zullen de sociaal werksters van Jeugdzorg voldoende zelfreflectie hebben om tot inzicht te komen dat ze geen diagnostische kennis hebben om zelf de case volledig en integraal te overzien en doorverwijzen naar een echte diagnost of therapeut?  

Of, zoals te verwachten is, zal deze in wanen wentelende beroepsgroep vertrouwen dat een blind team op de signalen via via van derden een diagnose kunnen vellen? (Echte, beëdigde, BIG-geregistreerde diagnosten mogen geen gevolg-hebbende diagnose stellen zonder de cliënt zelf te hebben onderzocht. Jeugdzorg doet het wel zo!).

 

TS (teamlid JDH)