In deze uitzending van De Rechtbank van de NCRV d.d. 10-12-2013 komt een rechtszitting achter gesloten deuren in beeld, waar de ouders het tegen twee tegenpartijen moet opnemen.
Toch hebben de ouders gezorgd voor therapie n.a.v. diagnostische onderzoeken, en zijn vastgesteld vooruit gegaan.
Maar Jeugdzorg beweert van niet, zonder diagnose, en de Raad neemt dat over, en dus de rechter ook.....
Drie diagnostische rapporten van beëdigde medisch-academische specialisten, en die wegen niet op tegen het niveau sociaal werk en speculaties van jeugdzorg en het protocol volgende Raad voor de Kinderbescherming.
De Raad hoort slechts een selectie aan informanten.
En blijft zich baseren op oude beweringen vanuit het meldpunt AMK (dat in BJZ zit als twee handen op een buik).
De advocaat is zakelijk, maar dat wordt niet beloond. De rechter weet niet door de suggesties en beweringen vanuit jeugdzorg en kinderbescherming heen te prikken.
Vergelijk dit eens met de uitkomsten van het rapport van de KinderOmbudsman (http://www.dekinderombudsman.nl/92/ouders-professionals/publicaties/rapport-is-de-zorg-gegrond/?id=325).
Wanneer we in de wetenschap zien dat pleegzorg niet de optimale plaats is voor de ontwikkeling en de ervaringen van een kind (http://silkslides.com/S9dEk)(O.a. Mary Dossier, 2002), en dat prof. Jo Hermanns in Zeeland heeft bewezen dat hulp via thuis effectiever is dan pleegzorg, en het uithuisplaatsen met 50% tot mogelijk 75% verminderd kan worden, dan is deze zitting geen toonbeeld van het belang van het kind wegen.
Er wordt gehandeld op cliché's.
Rechters vergeten (of weten niet) dat een pleegkind ook na jaren gefaseerd teruggeplaatst kan worden naar de eigen ouders, en dat dit voor de identiteitsfase belangrijk is, voor het gevoel van eigenwaarde in de adolescent. Dit heeft gevolgen voor het leven.
(Bij geadopteerden zien we die strijd om de afkomst te kennen ook - 85%).
Joseph J. Doyle jr. (2007) vond wetenschappelijk dat hetzelfde kind beter af is thuis met passende hulp, dan in een pleegsetting.
De gevolgen van pleegzorg zijn een behoorlijk verhoogde kans op seksueel misbruik (Samson), verslaving, tienerouderschap, PAS en loyaliteitsconflict, crimineel gedrag, minderwaardigheidsgevoelens en suïcide, e.d..
Waarom stellen professoren en hoogleraren dat er voor de ingang van jeugdzorg en dwang er diagnostisch gekeken moet worden door specialisten, zwaargewichten (die de cliënt zelf onderzoeken)?
Is de lobby voor jeugdzorg wel zo betrouwbaar en objectief?
Een verkeerde keuze aan hulptraject kan een RAMP betekenen voor het kind:
https://www.dropbox.com/s/ayu9hvs8rra6jvk/2013.Jeugdzorg-keuze%20RAMP.pdf , zowel bij te dwingend als bij te negerend. Gebrek aan diagnostieke kennis kan een ramp zijn.
Het zijn niet alleen ouders die dit herkennen, doch ook wetenschappers en medici. En sommige advocaten (http://www.peterprinsen.nl/OPENBRIEF.htm
TS (Teamlid JDH)
In deze zaak ook:
BeantwoordenVerwijderenhttp://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/12/de-fouten-in-jeugdzorrapporten.html
en
over de jeugdzorgbestuurder met mooipraat:
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/12/vechtscheiding-volgens-bureau-jeugdzorg.html
en misschien ook:
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/12/een-welverdiende-afstraffing-voor.html .
Het wegdraaien van 'jeugdzorg met macht' tot dwang-zorg zonder diagnostiek of onderbouwing.
Het epateren van ouders en dan bij de rechter zeggen dat de ouders geen zelf-reflexie hebben door hun emoties (na kinderroof, zoals zij dat voelen).
Het geen hulp geven en dan tegen de rechter zeggen dat 'niets heeft geholpen', of 'de ouders hebben vele kansen gehad.'
Hoe is het mogelijk dat er vanuit de politiek niets gebeurd. Wat voor belang hebben zij hierin dat ze niet ingrijpen.
BeantwoordenVerwijderenZie AD 17 augustus 2013:
BeantwoordenVerwijderenDe rapporten van jeugdzorg zijn vaak onder de maat, maar wij (aldus kinderrechter in Rotterdam) volgen toch jeugdzorg omdat anders het hele systeem onderuit gehaald wordt.
M.a.w. de kinderrechters zijn niet objectief en onafhankelijk, en zij weten het zelf.
Bij gebrek aan alternatief worden wetten, verdragen en de grondbeginselen van de rechtstaat stelselmatig geschonden.
Wat stel je dan eigenlijk voor als rechter?
Is er dan grond om de benoeming voor het leven in stand te laten?
Is er (enige) grond om deze rechters nog serieus te nemen?
Er is (nu) geen alternatief en daarom worden ALLE waarborgen die een rechtstaat voor zijn bestaan nodig heeft stelselmatig geschonden?
Wie beweerde ook al weer dat rechters aanzien genieten?
In de huidige situatie is het van belang geachte decorum slechts een carnavaleske vertoning.
In heel de wetgeving en inspectiebeleidsstukken komt men IVRK artikel 24 niet tegen.
VerwijderenDat is frappant!
Dat is opvallend!
In jeugdzorg heeft het KIND dus GEEN RECHT op de hoogst mogelijke mate van gezondheid en daarbij horende gezondheidszorg, met diagnosten die de weg wijzen, in plaats van sociaal werksters die met macht speculatief werken en vele fouten maken, aldus de KinderOmbudsman.
Geweten en jeugdzorgwerkers, dat moet met drogredenen de kop ingedrukt worden met interne cursusjes, en anders dreigen met loonmaatregelen.
Geweten en rechters, dat moet met p.r. in slaap gesust worden vanuit jeugdzorg.
Geweten en politici, dat gaat evenzo:
mooipraat, herhalen van cliché's, hersenspoelen, in slaap sussen met halve waarheden, afleiden om de gaten te zien, draaien en bedelen, en door onze belastingcenten betaalde jeugdzorg-lobby die dit aanstuurt,
ZONDER dat ouders massaal genoeg iets van zich laten horen, of op z'n minst preventief zich op de hoogte gaan stellen welke bedreiging jeugdzorg en kinderbescherming vormen, door ervaringen van andere ouders tot zich te nemen.
En op deze site staan ook wetenschappelijke en juridische onderbouwing, n.a.v. onderzoek, die bewijzen dat het geen incidentjes betreft, doch dat deze attitude van jeugdzorg (waar de Raad achteraan loopt) structureel is.
Ook de Raad voor de Veiligheid (Van Vollenhoven nog), de Commissie Samson, en wetenschappers, bevonden dit. Onderschreven dit.
In jeugdzorgzaken is het startpunt altijd de melding.
BeantwoordenVerwijderenBekende melders zijn: School, huisarts, ziekenhuis (zeer goed opletten), rancuneuze ex enz.
Het eindstation is altijd de rechter of rechtbank.
Deze rechter is een grappenmaker.
Zij zegt: "we gaan kijken of we het verzoek vandaag gaan behandelen".
Daar hoeft niemand naar te kijken. Daar gaat de zitting over en over niks anders.
Hier klets de bewuste dame dus uit haar nek.
Even later vraagt zij aan BJZ "Staat u achter het verzoek van de Raad?"
De Raad verzoekt ontheffing namens en op gegevens vanuit jeugdzorg (zoals terecht al opgetekend is door Dark horse). En dan zal jeugdzorg niet achter het verzoek van de raad staan?
Dus de vraag van deze dame slaat nergens op.
Ook weet zij te vertellen dat het gelukkig goed gaat met de kinderen.
Dit is een slag in de lucht. De kinderen worden namelijk een keer volwassen.
Dan gaan zij beseffen dat ze opgegroeid zijn zonder hun ouders.
Ouders die volgens jeugdzorg op bijna alle punten tekort schoten.
Pas als blijkt dat dit voor hen geen psychische schade oplevert, kan men zeggen dat het nu goed gaat met de kinderen.
Al met al lijkt mij deze rechter een dame waar ik wel een drankje mee zou willen drinken.
Een dansje maken en een keertje naar het theater zie ik ook nog wel zitten.
Voor een serieus gesprek lijkt zij mij niet de aangewezen persoon.
De onzin die de vertegenwoordiger van de Raad hier uitkraamt, laat ik maar achterwege.
Kwetsbare kinderen is zoiets als nat water. Een kind is altijd kwetsbaar.
GARANTIES voor het toekomst perspectief??? Hoe verzin je het.
Ook mij viel het op dat de Raadsmedewerker het eerst had over 'kwetsbare kinderen' en later opnieuw over kinderen 'in een kwetsbare positie'. Het klinkt zo emotioneel geladen en het roept bij normale toehoorders onmiddellijk een urgentiegevoel op om te gaan 'beschermen', maar het zegt helemaal niets. Zoals zo vaak bij BJz en de Raad, nemen ze allerlei woorden in de mond maar kunnen zelden uitleggen wat ze er precies mee bedoelen.
VerwijderenAls je alles wat ze zeggen zorgvuldig zou ontleden, blijft er bij 75% van hun beweringen niets overeind. Maar daar is met een zitting van 10 minuten (!) geen tijd voor en daarom verzinnen ze het één en ander rustig en vol vertrouwen dat niemand ze zal vragen het hard te maken.
De redactie duikt momenteel in dit dossier.
De rol van de vader komt ook al helemaal niet aan de orde en "gelukkig gaat het goed met de kinderen" is dus de kapstok waar alles aan word opgehangen. Waarom zou het niet goed gaan met de kinderen als ze bij hun eigen ouders opgroeien?
BeantwoordenVerwijderenWant wat als het straks niet goed gaat met de kinderen, wiens schuld is het dan?
De ouders zijn inmiddels rechteloos gemaakt en kunnen dan niets meer doen voor hun kinderen.
Yvonne
http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3493934/2013/08/17/Kinderen-dupe-van-fouten-jeugdzorg.dhtml
BeantwoordenVerwijderenKinderen worden soms, door onjuiste rapportages van Bureau Jeugdzorg, ten onrechte uit huis geplaatst. Dat zeggen advocaten, Kamerleden en hoogleraren. Kinderrechters bevestigen de matige kwaliteit van de rapporten, maar volgen toch meestal de mening van Jeugdzorg. Dit meldt het AD.
Gezinsvoogden van Jeugdzorg presenteren meningen als feiten en kopiëren passages uit oude rapporten klakkeloos in nieuwe analyses, stellen betrokkenen. Veelal wordt geen bron van hun informatie genoemd.
De rapporten worden door de Raad voor de Kinderbescherming gebruikt bij de kinderrechter om kinderen onder toezicht te stellen of uit huis te plaatsen. Volgens de Rotterdamse kinderrechter Sonja de Pauw Gerlings-Döhrn schrijven 7 op de 10 gezinsvoogden rapportages die onder de maat zijn. 'Het zijn maatschappelijk werkers. Ze zijn niet opgeleid voor het schrijven van rapporten.'
Daardoor sluipen er fouten in de rapportages. Zoals over een moeder die volgens de gezinsvoogd met een persoonlijkheidsstoornis kampt, terwijl haar psycholoog dat zwart op wit tegenspreekt. Of van een kind dat blauwe plekken heeft, zonder dat goed wordt uitgezocht of er sprake is van mishandeling.
10-0 achter
'Zoiets komt wel in het rapport en dan sta je met 10-0 achter bij de kinderrechter', zegt advocaat Richard Korver. De kinderrechter verkiest vaak het woord van de professional boven dat van de ouder.
'Het zou kunnen dat kinderen onterecht uit huis zijn geplaatst. Het blijft mensenwerk, maar we moeten heel veel verbeteren', reageert D66-Tweede Kamerlid Vera Bergkamp. Op haar voorspraak schakelde de Tweede Kamer de Kinderombudsman in om de rapportages te onderzoeken. Hij presenteert in het najaar de resultaten.
De brancheorganisatie Jeugdzorg Nederland erkent dat de rapportages beter moeten. Er zijn cursussen gestart om gezinsvoogden bij te scholen. 'Het moet beter. Rapporteren is een andere vaardigheid dan hulpverlenen', verklaart bestuurder René Meuwissen.
Meer hierover vandaag in het AD