Pagina's

zaterdag 23 november 2013

Verjaardagsetentje

Onlangs was ik uitgenodigd voor een verjaardagsetentje. Ik zat naast de vader van een vrouw die bij BJZ werkte. Hij vertelde mij dat zijn dochter "criminologie" had gestudeerd, maar: ach, ze hoefde niet per se een academische baan zo sprak hij nederig en ze was... maatschappelijk werkster geworden bij BJZ. "Dat is nu juist het punt", zei ik, "uw dochter IS HELEMAAL GEEN MAATSCHAPPELIJK WERKSTER en daardoor worden ouders en kinderen niet adequaat geholpen." "Nou, ze heeft een paar applicatiecursussen gevolgd", zo sprak hij.

Ik vertelde hem dat de maatschappelijk werk-opleiding een vierjarige opleiding is en het niet beschikken over de voor dat beroep benodigde vaardigheden niet ondervangen kan worden door enige applicatie-cursussen. Hij werd boos, helemaal toen ik hem vertelde dat BJZ en RvdK niet aan waarheidsvinding doen. Hij zei dat ik mijn mond moest houden en wilde er niets meer over horen. Ik heb hem naderhand per mail de voordracht van Peter Prinsen d.d. 6 november jl. toegestuurd.

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/11/waarheidsvinding-is-een-drogreden.html 


Verbazing
 
Een schoonzusje van mij had ooit de kweekschool gedaan. Ze zakte voor haar eindexamen. Het speelde begin jaren tachtig. Ik was zelf maatschappelijk werker en had na die opleiding ook de tweejarige Voorgezette Opleiding gedaan.

Doordat mijn broer specialist was bij een academisch ziekenhuis, kon zij een baan krijgen als "maatschappelijk werkster" bij de afdeling kinderpsychiatrie van dat ziekenhuis, tot mijn grote verbazing en ontsteltenis. Zij was iemand met uitgesproken meningen die vaststonden als een huis en haar vooroordelen beletten iedere vruchtbare discussie.

Tot mijn verbazing ging zij ook......de Voortgezette Opleiding doen. Om daartoe toegelaten te worden was op zijn minst een H.B.O. m.w. opleiding vereist. Maar ja, het waren de jaren tachtig en in die tijd raakte het onderwijsbouwsel in verval. Badinerend werd gesproken over de aanvankelijk wettelijk gestelde eisen. Dit moest allemaal zo kunnen.

Na enige tijd raakte ik gebrouilleerd met mijn schoonzus door haar inmiddels naar mij toe negerende houding. Wat ik ook probeerde: Ik was lucht voor haar. In mijn gevoel had het te maken met het verschil tussen haar en mijn opleiding voor het werk wat wij beiden deden. Voelde zij zich minderwaardig omdat zij ergens toch mank ging daarin?

Jaren later overleed zij en in een speech in de kerk werd vermeld hoe geschokt zij was geweest doordat zij haar congé gehad gekregen bij het ziekenhuis i.v.m. haar onvoldoende opleiding, die gebleken was bij haar beroepsuitoefening. Evenals de maatschappelijk werkers van BJZ, bleek ook zij door haar niet capabel zijn rampen te hebben aangericht. Voor mij viel toen alles op zijn plaats. Mij had ze daar nooit iets over verteld: Ze had me sinds die tijd buitengesloten uit haar leven.
 
Anoniem

3 opmerkingen:

  1. Ach, wel of geen opleiding voor maatschappelijk werk. Wat maakt het uit. Want ook een afgeronde opleiding voor maatschappelijk werk voldoet niet voor het werk bij BJZ. Maatschappelijk werksters zijn namelijk geen diagnosten. Wel zijn ze er bijna allemaal van overtuigd dat mensen (en dus ook gezinnen) onbeholpen zijn en niet in staat zijn zelf verantwoordelijkheid te nemen. En hebben ze een sterk geloof in de almachtige staat als hoeder van de o zo kwetsbare gezinnen. Die gedachte wordt er in de opleidingen al ingeramd en krijg je er niet gemakkelijk meer uit. Mijn ervaring met maatschappelijk werk is dat het meer een ideologie is dan een kunde.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En nog steeds weten echte maatschappelijk werkers dat ze geen diagnosten, geen medisch-academisch opgeleide deskundigen, zijn.
    Zij weten hun grenzen, naar eer en geweten.

    Hoe kan het dat deze grenzen niet worden herkend door de jeugdzorgwerkers in BJZ?

    Na decennia aan 'vechtscheidingen', met omgangssabotage als veelvoorkomend gevolg, wordt er ge-experimenteerd door BJZ-medewerkers met handvatten bij vechtscheiding, maar er wordt toegegeven dat na maanden of jaren ondeskundig aanmodderen BJZ geen middelen heeft of kent om de omgangssabotagen, met nadelige invloed op het ontvankelijke kind, te spotten of de omgang te herstellen. Zelfs 'Jeugdzorg-pseudozorg', dwangsom of gevang helpt niet.
    (Wel naar ik hoor een wakkere uitspraak: LJN AS6020).

    Deze na decennia 'uitgevonden' handvatten geven de te laag opgeleide werkers in BJZ het gevoel dat ze kunnen 'helpen' (dus -ongezegd- eigenlijk daarmee toegeven dat ze daartoe in het verleden miszaten). Ach ach.
    Doorverwijzen naar deskundiger mensen komt niet in hen op, of het wordt, jaja, te "duur" gevonden, alsof jarenlang met OTS aanmodderen niet duur en schadelijk voor het kind zou zijn.
    Specialistische zorg verstrekken, mogelijk onder dwang of drang wegens omgangssabotage en onwetendheid aan die ene ouder wordt nog te zelden overwogen door dit hulpniveau.

    Wanneer er decennia geleden erkend was door de toenmailge jeugdhulpverlening dat deze specialisatie er diende te komen, dan was deze er in voldoende mate in de huidige tijd. Maar met 'handvatten' wordt doorgemodderd en ge-experimenteerd! BJZ zal en moet het in eigen beheer houden, maar waarom als het belang van het kind nu echt centraal zou staan???????

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Deze artikelen zijn niet om te klagen, maar te openbaren, de ouders preventief en onderbouwd voor te lichten welk een dreiging jeugdzorg vormt voor hun kind.

      Erik G. e.a. stellen dat Jz-DH klaagt, als 'slechts' ouders zijnde, doch de onderbouwing die er is gegeven, wordt verzwegen door de jeugdzorg.
      De wetenschap wordt genegeerd.
      De p.r. vanuit jeugdzorgbesturen wordt helder.

      Wanneer durft de pers de wetenschap, de praktijk, en de ervaringen te koppelen en te stellen tegenover de mooipraat vanuit jeugdzorg?
      Wanneer durven zij te kijken naar - niet de 28% waar het redelijk gaat en de gronden schokkend zijn, maar naar - die 72% waar het niet goed gaat binnen de gezinsvoogdij?!!
      Wanneer durven ze te zien dat de werkende hulp (therapie, behandeling) in uithuisplaatsings-settingen bovengemiddeld faalt en afwezig is (Doreleijers: 90% naderhand ging het slecht!)?!

      Wanneer de gezinsvoogden jarenlang geen juiste handvatten hadden, zo nu bleek, kan de vraag gesteld worden of het bestuur van jeugdzorg wel capabel is geweest en niet zonder inzet te geven salaris heeft opgestreken.

      Waarom zijn de twee petten nog steeds niet gescheiden: de ingang en de gezinsvoogdij onder een dak?!! In BJZ zijn ze toch zo 'deskundig' en 'gespecialiseerd' (naar hun eigen zeggen) dat ze het spreekwoord kennen: 'de slager keurt z'n eigen vlees', dat niet een positieve betekenis heeft?!!
      Zie: 'medicaliseren'.

      Verwijderen