Geweldig,
ik ben hier reuze blij mee en nu nog wachten tot er daadwerkelijk iets mee
gedaan wordt.
Zie ook nieuwsbrief nr 3- november 2013
http://www.uitgeverijeigenboek.nl/index.php?action=extra&extra=A_nieuwsbrieven&lang=NL
Inleiding: Haar kleinzoon Jordy zal niet meer
ravotten in de tuin achter de dijk in Ouderkerk a/d IJssel en haar zoon Ron
loopt het risico gearresteerd te worden wegens ontvoering als hij een teen op
Nederlandse bodem zet. Ada Busman (70) heeft zich erbij neergelegd dat zij met
zoon en kleinzoon alleen op afstand contact heeft. Via Skype bijvoorbeeld.
Ron en zijn zoon wonen sinds 2010 ver weg, in Bolivia. Een eigen keuze is dat niet. „Ron is met Jordy naar Bolivia gevlucht uit wanhoop. Volledig lamgeslagen door de jeugdhulpverlening.” Ada Busman, legt het boek op tafel dat zij over de familietragedie heeft geschreven. ’Ik zal nooit meer stout zijn’ is de titel.
„Met dit boek wil ik waarschuwen voor jeugdzorg, voor de jungle waarin je terecht komt”, zegt zij. „In ons geval de William Schrikker Groep. Machtsmisbruik en steeds nieuwe manieren om te verhinderen dat je je kind terugkrijgt.”
Ron en zijn zoon wonen sinds 2010 ver weg, in Bolivia. Een eigen keuze is dat niet. „Ron is met Jordy naar Bolivia gevlucht uit wanhoop. Volledig lamgeslagen door de jeugdhulpverlening.” Ada Busman, legt het boek op tafel dat zij over de familietragedie heeft geschreven. ’Ik zal nooit meer stout zijn’ is de titel.
„Met dit boek wil ik waarschuwen voor jeugdzorg, voor de jungle waarin je terecht komt”, zegt zij. „In ons geval de William Schrikker Groep. Machtsmisbruik en steeds nieuwe manieren om te verhinderen dat je je kind terugkrijgt.”
Lees verder…..
Ada Busman
"Ik zal altijd bang zijn"....
BeantwoordenVerwijderenGeweldig voor Jordy dat hij weer terug is bij zijn vader. En dat het zo goed met hem gaat! Fijn dat Oma Ada een boekje open heeft gedaan over de gang van zaken die gebruikelijk is (binnenkort misschien; was) bij uithuisplaatsingen en "hulpverlening". En wat een geluk dat zij de mogelijkheid hebben ver weg succesvol een nieuw bestaan op te bouwen!
Mijn zoontje is ook al weer geruime tijd thuis, na uithuisplaatsing van 7 tot bijna 9 jaar. Hoewel het op alle fronten enorm goed met hem & ons gaat, blijft "het spook van de hulpverlening" meezweven in je gedachten en loop je "op stijve pootjes" door je dagelijks bestaan. Voor ons is het helaas niet mogelijk een nieuwe start te maken in een land hier ver vandaan. De wens is er wel. Na interventie door jeugdzorg, is niets meer wat het ooit was of leek.
Voor velen herkenbare praktijk. Jeugdzorg-zorg kan mishandelend zijn!
VerwijderenIk heb gisteren heel lang met Ada gesproken. Ik heb maak precies hetzelfde mee als haar zoon. Ik mag mijn kind ook ineens niet meer zien. Omdat ze bang zijn dat ik vertel wat haar moeder allemaal uitvreet. De politie heeft diverse malen gemeld dat er over mij absoluut geen zorgen zijn. Maar BJZ laat mij niet meer bij mijn kind.
BeantwoordenVerwijderen