Het 'niveau ' Jeugdzorg

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/11/jeugdzorg-fungeert-als-een-duivelse.html 

Helaas is dit artikel door (dossier- en wetenschappelijk) onderzoek waarheid. Te regelmatig fungeert Jeugdzorg als duivelse tweeling.

Waar de transitie jeugdwet bedoeld is om te de-medicaliseren, wordt een gat in de wet over het hoofd gezien. De-medicaliseren: de deskundige ging te vaak zelf ook medicijnen of therapie geven, en dat wil de politiek verminderen.

Verdacht 

Maar, jaja, juist de jeugdzorg (bovenregionale BJZ in de a.s. wet) is een ingang wanneer de lokale wijkteams en gezinsregisseurs 'het niet meer weten' of wat 'verdachts' denken te zien. BJZ is dus een ingang zoals die deskundige die gedemedicaliseerd zou moeten worden...

Maar BJZ is ook de 'medicaliserende' juridische ingang tot gezinsvoogdij!
Dat is dus juist géén ont-medicaliseren maar 't in eigen beheer nemen van een kindobject!

De indicaties (de zogenaamde diagnoses zonder diagnost te hebben gezien) van BJZ zijn te vaak, te regelmatig, ondeskundig, onjuist of zelfs manipulatief door de jeugdzorgwerker gecreëerd.

Bij 72% geen verbetering 

Wanneer 72% van de OTS-sen na 2 jaar niet verbetering geeft, dan is dit een bewezen kwakzalverij, die door rechters gemakzuchtig worden geloofd. (rapport '909 zorgen', N.W.Slot e.c., of onderzoek Jo Hermanns: mogelijk 75%)

Op grond van beweringen wordt een kind ontheemd.
Beweringen zoals in het juridisch maandblad FJR, 2012, artikel 95, blz. 291-293.

Hechting 

Let wel: er bestaat een (pathogene) hechtingsstoornis, maar veel vaker is er slechts sprake van (een mate van) onveilige gehechtheid, maar BJZ scheert alles bij de rechter over één kam als het meest ernstige, de stoornis noemend. En zonder diagnostisch rapport te tonen!...

Een ~citaat:
Vier oorzaken [van mogelijke hechtingsstoornis of onveilige gehechtheid:]

1. Bij het denken aan ‘problematische opvoedingssituaties’ denkt men al snel aan pedagogisch onbekwame ouders, multi-problemgezinnen, en dergelijke. Waar werkelijk sprake is van 'oorzaak bij de ouders', heet deze hechtingsstoornis "reactieve hechtingsstoornis". G. de Lange noemt dit ook wel Primaire Fundamentele Relatie-Stoornis (FRS). Daarenboven kan een reactieve hechtingsstoornis ook veroorzaakt worden door een uithuisplaatsing, slechte omgangsregeling of door het onverhoopt ondeskundig handelen van BJZ; dan is er sprake van een Secundaire FRS. {Een therapie kàn, mèt gebruik van de ouders (A.Thoomes-Vreugdenhil), en in het uiterste geval kan een sociogroepsopvoeding bij recalcitrante adolescenten helpen (De Lange).}

2. Bowlby stelde de 'klassieke hechtingstheorie' op. Moderner is de ‘integrale hechtingstheorie’, die laat zien dat verstoorde gehechtheid evenzo verklaard kan worden uit ervaringen tijdens de prenatale fase of de geboorte. Ook genetische defecten kunnen mogelijk oorzaak zijn. Hier spreken we van 'autonome hechtingsstoornis', een hechtingsstoornis met (pre)natale oorzaken.  

3. Oorzaken zoekend, zien we ook de zogenaamde 'adoptieve hechtingsstoornis'. Dit is een andere oorzakelijke vorm van 'reactieve hechtingsstoornis', waar het ‘reactieve’ te verklaren is uit ervaringen van vóór en tijdens het adoptieproces. En mogelijk, verergerend, een gebrek aan juiste hulpverlening daarop.  

Bij pleeg- en adoptiekinderen komt onveilig gedesorganiseerde gehechtheid ruim twee maal vaker voor dan bij ‘gewone’ kinderen. {Wel is BJZ bevoegd een stoornis te indiceren (=doorsturen), maar de opleiding tot gezinsvoogdijmedewerker schiet te kort voor de noodzakelijke diagnose, die door een medisch-academisch gevormde specialist gedaan moet worden. Belangrijk te vermelden is dat een indicatie door jeugdzorg niet gelijk is aan een diagnose door een specialist.}

4. Naast bovenstaande oorzaken zij opgemerkt dat BJZ geneigd is om het begrip hechtingsstoornis zonder diagnostisch rapport of onderbouwing te pas of te onpas te gebruiken. {Een indicatierapport, dat als grond tot een justitiële maatregel (OTS/UHP) een ‘hechtingsstoornis’ beweert – zonder (diagnostisch) rapport van een gespecialiseerd jeugdpsychiater of orthopedagoog-generalist –, mag geen reden zijn tot uithuisplaatsen of het tegenhouden van terugplaatsing; het dient de rechter juist alert te maken. Diagnostiek en therapie thuis liggen voor de hand.}

Het ‘niveau’ Jeugdzorg

Kern is: de ingang tot dwang mag niet door een lager-opgeleide worden beslist of door een blind team dat de cliënt niet medisch heeft onderzocht. Daarvoor zijn de consequenties voor het kind te groot. Een diagnost dient deze overgang tot dwang te bewaken!

De gezinsvoogdij dient door een andere beroepsgroep gedaan te worden dan de toeleiding tot hulpverlening. Beslissingen over omgangssabotage dient eveneens door een specialist te gebeuren, nadat de ouder(s) goed en met spoed zijn voorgelicht over wat ze doen wanneer ze het kind belasten met de eigen emoties (daarover een ander artikel op deze blog).

Dwang, oudervervreemding, en ontheemding van kinderen dient sterk verminderd te worden door diagnosten aan deze ingang tot dwang en juridisering.

Gevaar

Het niveau jeugdzorgwerkers, of ze nu wijkteams, gezinsregisseurs, jeugd- of kinderbeschermers, gezinsvoogden, Ouder- en Kindadviseurs (Amsterdam) of hoe dan ook heten, zij zijn geen medisch-academisch opgeleide specialisten!

Maar ook is de vrijwillige hulpverlening door jeugdzorg in gevaar:
De jeugdzorg wil 'Eigen kracht' inzetten, waar de oorzaak van een gedragsverandering wel eens door een infectie kan komen. Eigen Kracht is geen antibioticum!

Daar politici geen ruimte hebben om dit te onderkennen, zullen ouders zèlf preventief moeten weten wat het niveau jeugdzorg (of jeugdhulp) kan doen tegenover j-GGZ of gezondheidszorg. Is die nog wel voor het kind zorgverzekerd? (Artsennet op deze blog te vinden). Vertel het dus door!

Ouders zullen dus minder blue, minder gelovend in Nederlandse zorg voor jeugd dienen te worden. Ouders moeten veel meer zèlf wéten wat te doen staat, vòòrdat er een AM(H)K-melding jouw gezin overvalt met kwakzalverij en dwang. Overval komt opeens en dan kan het te laat zijn! Kindontheemding tot mogelijk gevolg!

Schijngedragingen van kind in pleegzorg 

Een kind in pleegzorg kan ondanks de schijngedragingen ernstig beschadigd raken.
Pleegkinderen maken een bovenmatige kans op seksueel misbruik, tienerzwangerschap, verslaving, criminaliteit, PAS, onthechting, en zouden beter-af thuis zijn geweest (o.a.: J.J.Doyle, 2007; M.Dossier, 2002). http://silkslides.com/S5DIY 

Update: 7 oktober 2015:

De genoemde site silkslides hierboven werkt niet, maar waarschijnlijk is bedoeld: http://issuu.com/tjwstrubbe/docs/gehechtheid__diagnostiek_en_jeugdzo ; een PPS op die issuu-site.

Jeugdzorg kan dus beter opgedoekt worden, en het overlaten aan (psychologische/orthopedagogische) gezondheidszorg!
Dat beschadigt veel minder kinderen. En echte kindermishandeling (waar Jeugdzorg over wil gaan en denkt overal te zien) wordt beter herkend door diagnostici. 

Waarheidsvinding 

Jeugdzorg zegt niet aan waarheidsvinding te hoeven doen, maar niets is minder waar als wij kijken naar art 2 j wubjz. Deze wet is gerelateerd aan art 27 w. str. In art 2 j wubjz heeft de wetgever wel degelijk bedoeld dat bjz aan feitenmateriaal moet doen. Doet zij dit niet dan pleegt zij in feite wederrechtelijke vrijheidsberoving Er zijn wetten zoals 2 j wubjz of zoals BW1:257, maar het is bewezen dat BJZ wetten en rechterlijke uitspraken negeert als het jeugdzorg of gezinsvoogdij beter uitkomt.

Opnieuw spoed-UHP 

Als een UHP in twee weken beëindigd moet worden van de rechter, vraagt een andere afdeling van BJZ een spoed-Uithuisplaatsing bij een andere rechter aan, zodat het vonnis van de eerste rechter, vaak een hogere rechter, niet uitgevoerd wordt!

BJZ kan beweren dat terugplaatsen niet kan, zonder dat de rechter weet dat gefaseerd terugplaatsen ook na 5 jaren wèl kan, door een deskundige!

Vonnissen dat er diagnostisch onderzocht moet worden, warden zeer regelmatig genegeerd of zeer ingeperkt met sturende onderzoeksvragen vanuit BJZ, de gezinsvoogdij. De deskundige of specialist krijgt geen integraal overzicht en juiste informatie.  

Rechters willen niet weten 

De rechter weet dat niet of wil het niet weten, omdat zijn geloof dan zou wankelen. BJZ werkt op geloof van rechters! Rechters onderzoeken te weinig zakelijk of een dwangmaatregel beter is voor een kind, met alle nadelige gevolgen negerend. Dwangzorg is vaak schadelijker dan zorg via thuis! Ook met oog op lange-termijn-gevolgen voor de identiteitsbelangen van de opgroeiende.

BJZ mag wegbezuinigd worden, want er is gezondheidszorg en j-GGZ.

Ouders moeten dit decennium helaas zelf preventief weten wat de jeugdwet echt en praktisch aan gevaar inhoudt.

Teamlid Jeugdzorg Dark horse