http://www.privacybarometer.nl/maatregel/91/Gebruik_burgerservicenummer_bij_jeugdzorg_verplicht
De Tweede Kamerfracties van de SP, D66 en het CDA willen nadere onderbouwing over de noodzaak van dit wetsvoorstel. Het CDA en de VVD vragen zich af wie er nu allemaal inzage in de dossiers krijgt. Het CDA wil daarbij weten waarom inzage door controle-ambtenaren noodzakelijk is. De VVD oppert om het systeem van het Landelijk Elektronisch Patiëntendossier (EPD) te gebruiken voor het uitwisselen van de gegevens.
Het College bescherming Persoonsgegevens (CBP) heeft bezwaar tegen het wetsvoorstel. "Het CBP constateert dat [..] niet is aangetoond dat voor invoering van het BSN in de jeugdzorg een maatschappelijke noodzaak als bedoeld in artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) bestaat. Het CBP heeft daarom bezwaar tegen het voorstel."
Jeugdzorg Dark horse: als Bureaus jeugdzorg inzage krijgen in medische gegevens kunnen ze dit misbruiken en feiten verdraaien in rapportages. Bijvoorbeeld als een meisje meerdere malen blaasontsteking heeft gehad kan men aanvoeren dat er 'waarschijnlijk seksueel misbruik heeft plaatsgevonden'. Als een kind in korte tijd meerdere malen bij de huisartsenpost is geweest, of een jong kind is wat vaker ziek dan 'normaal' is dit ook weer een reden om ouders verdacht te maken. Onze dochter is een moeilijke eter en drinker (grotendeels te maken met haar autisme). Ze weigerde zelfs als ze koorts had om te drinken. Ik hield goed in de gaten of ze niet uitdroogde. Tweemaal is ze opgenomen als heel klein meisje in het ziekenhuis vanwege gevaar voor uitdroging. Door mijn jarenlange werk in de zorg was ik er altijd snel bij. In het AMK-rapport werd gesteld: kind is meerdere malen bij de huisartsenpost geweest (in ons geval gegevens verkregen via het Medisch Orthopedagogisch Centrum). Wij waren als ouders heel open in informatie verstrekken. Toen hadden wij nog geen idee, hoe in onze ogen onschuldige feiten door Jeugdzorg verdraaid kunnen worden in verdachtmakingen aan het adres van ouders. Jeugdzorg inzage in medische gegevens? Een slecht idee!
Ranada van Kralingen
Het gebruik van het burgerservicenummer bij bureaus jeugdzorg en de
betrokken zorgaanbieders wordt verplicht. Dit staat in een wetsvoorstel (toelichting) dat staatssecretaris Van Rijn bij de Tweede
Kamer heeft ingediend. De staatssecretaris denkt dat hiermee de bureaus
jeugdzorg en de zorgaanbieders eenvoudiger en betrouwbaarder gegevens kunnen
uitwisselen. "Misverstanden liggen op de loer wanneer de ene
zorgaanbieder een cliënt aanduidt met bijvoorbeeld naam, adres, woonplaats en
geboortedatum, terwijl de andere zorgaanbieder dezelfde cliënt aanduidt met het
BSN."
Als overheidsorgaan mogen bureaus jeugdzorg op dit moment het BSN al wel gebruiken, maar zijn ze hiertoe niet verplicht. Om de
privacy van jeugdigen te beschermen mogen marktpartijen dat niet zomaar, maar
moet dat wettelijk worden toegestaan.
Gegevens over de gezondheid zijn volgens de Wet bescherming
persoonsgegevens extra privacy-gevoelige
persoonsgegevens. Staatssecretaris Van Rijn erkent dat vanwege het verplichte
gebruik die privacy wordt aangetast, maar meent dat dat nodig is en niet op een
andere manier kan.
Eén van de redenen voor het verplichten van het gebruik van het BSN is dat
het ministerie dan beter kan controleren welke zorg aan wie wordt verleend.
Controle-ambtenaren van het ministerie krijgen met dit wetsvoorstel inzage in
het dossier van jeugdigen. Op advies van de Raad van State zullen er wel zoveel mogelijk
gegevens geanonimiseerd worden.
Tweede Kamer
De Tweede Kamerfracties van de SP, D66 en het CDA willen nadere onderbouwing over de noodzaak van dit wetsvoorstel. Het CDA en de VVD vragen zich af wie er nu allemaal inzage in de dossiers krijgt. Het CDA wil daarbij weten waarom inzage door controle-ambtenaren noodzakelijk is. De VVD oppert om het systeem van het Landelijk Elektronisch Patiëntendossier (EPD) te gebruiken voor het uitwisselen van de gegevens.
Bezwaar CBP
Het College bescherming Persoonsgegevens (CBP) heeft bezwaar tegen het wetsvoorstel. "Het CBP constateert dat [..] niet is aangetoond dat voor invoering van het BSN in de jeugdzorg een maatschappelijke noodzaak als bedoeld in artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) bestaat. Het CBP heeft daarom bezwaar tegen het voorstel."
Het CBP is niet overtuigd dat er zoveel misgaat met het uitwisselen van
gegevens, dat deze verplichting om het BSN te gebruiken noodzakelijk is.
Eventuele persoonsverwisseling zal volgens het CBP niet tot gezondheidsschade
leiden omdat bij de jeugdzorgverlening geen medicijnen worden voorgeschreven.
Bovendien is het door de aard van de jeugdzorg "niet
waarschijnlijk" dat verwarring over de identiteit van de cliënt
ontstaat.
Voordat de mogelijkheden om in te grijpen nog meer verruimd worden, is het misschien een overweging om het begrip kindermishandeling duidelijk te definiëren in de wet. Iedere bezoeker van deze site zal het er mee eens zijn, dat Jeugdzorg moet ingrijpen in gezinnen waar kinderen seksueel misbruikt c.q. ernstig mishandeld worden. In de praktijk wordt het begrip mishandeling echter enorm uitgerekt door de Jeugdzorg. Een ruzie tussen ouders in bijzijn van de kinderen heet tegenwoordig meteen psychische kindermishandeling in de rapportages van Jeugdzorg. In bijna iedere rapportage wordt aangedragen, dat de ouders onvoldoende pedagogische kwaliteiten bezitten. Zo'n vermeend gebrek aan pedagogische kwaliteiten wordt in de rapportages aangemerkt als een zeer groot gevaar voor de ontwikkeling van de kinderen. Jeugdzorg lijkt inderdaad niet op zoek te zijn naar echte slachtoffers, maar naar potentiële cliënten die de geldstroom van de Jeugdzorg op gang kunnen houden. Ik vraag me wel eens af hoeveel van de kinderen die momenteel onder een OTS/UHP maatregel vallen, daadwerkelijk slachtoffer zijn van ernstige mishandeling, ernstige verwaarlozing en/of seksueel misbruik. En hoeveel kinderen met zo'n maatregel opgezadeld zitten, louter omdat de Jeugdzorg zich "ernstig zorgen maakt over hun ontwikkeling" (volgens mij het meest gebruikte argument in OTS-verzoeken, waarbij geen sprake is van mishandeling of misbruik).
BeantwoordenVerwijderen