In verband met het ZonMw-programma van het NJi , dat
een onderzoek behelst naar de beste jeugdzorgcasussen, heb ik een aantal
kritische vragen gestuurd met de strekking ‘Waarom
geen onderzoek naar het veelvuldig falen van jeugdzorg?’
De berichtgeving over het ZonMw-programma door de
vorige Staatssecretaris Veldhuyzen van Zanten in haar beleidsbrief liet er geen
misverstand over bestaan. De aantallen casussen die ontvankelijk werden
verklaard voor onderzoek, waren een fractie van het complete aantal aangeboden
zaken die in meerderheid niet ‘goed theoretisch onderbouwd’ waren. (Waarbij men
moet bedenken dat die zaken wél allemaal aan de rechter zijn voorgelegd voor
ondertoezichtstellingen en uithuisplaatsingen)
Mijn vraag aan het NJI (en overigens ook aan het Ministerie,
maar die geven nooit antwoord) is waarom
het zo moeilijk is om in de praktijk te onderzoeken hoe ‘gelukkig’ mensen zijn
met jeugdzorg. In theoretische luchtkastelen kan men wel eeuwen blijven
rondfietsen.
From: N.Foolen@nji.nl
To: svensnijer@hotmail.com
Subject: Reactie
Date: Mon, 8 Apr 2013 06:51:53 +0000
Beste Sven Snijer,
Bedankt voor je reactie op de website van het NJi, over de
Erkenningscommissie Interventies.
Om op uw vragen te reageren: de Erkenningscommissie Interventies beoordeelt
of interventies goed in elkaar zitten. Hierbij gaat het ondermeer om vragen als
‘past de aanpak bij de problemen van de doelgroep’ / ‘is duidelijk beschreven
wat de hulpverlener precies moet doen’ / ‘is aannemelijk gemaakt dat de gekozen
aanpak ervoor zorgt dat de problemen afnemen’. Interventies worden daarmee niet
op het niveau van de uitvoering beoordeelt door de Erkenningscommissie.
Uitvoerders van een interventie ontvangen vaak een training om deze goed uit te
voeren, het is vervolgens aan de ontwikkelaar van een interventie om hierop toe
te zien.
Ik hoop hiermee voldoende antwoord te hebben gegeven op je vraag.
Hartelijke groeten, Nienke Foolen
Nienke Foolen, MSc/Vakgroep Zorg voor Jeugd
Nederlands
Jeugdinstituut / NJi
From: svensnijer@hotmail.com
To: n.foolen@nji.nl
Subject: RE: Reactie
Date: Mon, 8 Apr 2013 09:49:56 +0200
To: n.foolen@nji.nl
Subject: RE: Reactie
Date: Mon, 8 Apr 2013 09:49:56 +0200
Geachte mevrouw Foolen,
Dat is precies zoals ik al vermoedde. De reden dat er zoveel misgaat in de uitvoering van jeugdzorgzaken en waarom er in de toekomst nog veel meer mis zal blijven gaan, is dat jullie met kwaliteitsonderzoeken niet verder komen dan een theoretische toetsing en dat zegt over de praktijk hoegenaamd niets.
Waarom is het NJI zo huiverig om te toetsen op het niveau van de dagelijkse praktijk: de concrete tevredenheid van jeugdzorg-clienten of beter gezegd de afwezigheid daarvan?
Als niet wordt nagegaan waarom de theorie en de praktijk zo vaak uiteenlopen, valt er toch weinig te verbeteren lijkt me. Er worden al decennia lang goede theoretische plannen ontwikkeld en theoretische onderzoeken gedaan, maar die zorgen er niet voor de jeugdzorg effectiever of betrouwbaarder wordt.
Ter overweging:
-Hoe denken jullie machtsmisbruik door BJz te kunnen meten met theoretische onderzoeken?
Dat is precies zoals ik al vermoedde. De reden dat er zoveel misgaat in de uitvoering van jeugdzorgzaken en waarom er in de toekomst nog veel meer mis zal blijven gaan, is dat jullie met kwaliteitsonderzoeken niet verder komen dan een theoretische toetsing en dat zegt over de praktijk hoegenaamd niets.
Waarom is het NJI zo huiverig om te toetsen op het niveau van de dagelijkse praktijk: de concrete tevredenheid van jeugdzorg-clienten of beter gezegd de afwezigheid daarvan?
Als niet wordt nagegaan waarom de theorie en de praktijk zo vaak uiteenlopen, valt er toch weinig te verbeteren lijkt me. Er worden al decennia lang goede theoretische plannen ontwikkeld en theoretische onderzoeken gedaan, maar die zorgen er niet voor de jeugdzorg effectiever of betrouwbaarder wordt.
Ter overweging:
-Hoe denken jullie machtsmisbruik door BJz te kunnen meten met theoretische onderzoeken?
-Hoe denken jullie het eerlijker informeren van rechters door jeugdzorgwerkers te stimuleren met theoretische onderzoeken?
-Hoe denken jullie betrouwbaarder AMK-RvdK rapportages te verwezenlijken (zonder waarheidsvinding in te voeren) op basis van theoretische onderzoeken?
-Hoe kan er meer duidelijkheid komen over het concrete welzijn van kinderen, als de kennis over hechting zo beperkt wordt toegepast en vooral om terugplaatsing tegen te werken - nooit om een kind uit huis te halen?
-Waarom zijn jullie alleen passief beschikbaar voor een ministerie als er gevraagd wordt om een onderzoek naar 'best practices' en waarom ontplooien jullie als NJI niet zelf initiatief voor onderzoek naar 'worst practices' om te zien waar het mis gaat in de praktijk? Jullie geven immers om de jeugd, als Jeugdinstituut?
Met vriendelijke groet,
Sven Snijer
... en ze onderzoeken op... welk niveau? xxx-getrainde mensen, maar zijn het minimaal diagnosten of medische wetenschappers die naar alle variabelen zoeken (dus ook de medische)? Integraal?
BeantwoordenVerwijderenIs een training voldoende om hun werk goed uit te voeren, en wat is 'goed'?
Er zou met diagnosten, jeugdpsychiaters gewerkt moeten worden om de hiaten en verbuigingen van 'feiten' in de gegevens vanuit BJZ te herkennen, en dezen zouden ook de cliënt moeten onderzoeken (integraal boven-secondopinion).
Wanneer het onderzoek gehouden wordt op het niveau van het adoptieonderzoek vanuit de TGV (Therap.GezinsVerpleging, zie uittreksel in http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/12/adviezen-over-hoe-het-beter-kan-2.html ) begin jaren 90, dan wordt het gedubbeld met onderzoek via de cliënt (nul- en eind-metingen, ook naar mening cliënt), en nog eens met medische tests.
Adoptiekinderen zijn redelijk vergelijkbaar met kinderen waar pleegzorg in beeld kwam.
Ik betwijfel of die Erkenningscommissie Interventies onafhankelijk van BJZ-informatie werkt.
Hoe deed W. Slot het met '909 zorgen'? Mooipraat vanuit BJZ en tevens het afdekken door BJZ van gegevens moet worden vermeden, door medisch onderzoek buiten BJZ en diens gegevens en meningen om.
Ik vrees dat je het Nji hiermee zwaar overvraagt.
BeantwoordenVerwijderenEvenals wij de rechterlijke macht zwaar overvragen als we beslissingen op basis van feiten vragen.
Hoe kan je nu toch verlangen dat er naar de feitelijke gang van zaken in de praktijk wordt gekeken? Brrrrr, enge man!
Het lukt het Nji, raad, bjz rechters en de regering (!) nu net om e.e.a. op papier zo prettig mogelijk te laten kloppen!
Ik heb ook een brief van het ministerie waarin staat dat er zorgvuldig wordt gewerkt. Bedoeld wordt waarschijnlijk dat de protocollen zoveel mogelijk zorgvuldig worden gevolgd, wat NIETS te maken heeft met de 'zorgvuldigheid' bij de feitelijke werkwijze in de praktijk.
De laatste reactie van het NJI roept weer eens veel vragen op als:
BeantwoordenVerwijderen- WAT zijn de 'problemen'? Het stel aannamen en onderbuikgevoelens van de BJZ-werkers, of zijn het de échte vragen/zorgen van de ouders of het kind?
- Worden ouders bij een contact met BJZ direct ingedeeld bij een 'doelgroep'?
- Gaan BJZ-medewerkers 'behandelen' omdat bij de interventies staat wat de hulpverlener precies moet gaan doen...??
- Als het vorige zo is, waarom merken oudrs daar dan zo weinig van en ervaren die juist BJZ als een soort terreur en niet als een 'hulp'?
- Wordt er ook met ouders gecommuniceerd vanuit het NJI?
Met die 'erkenningen' gaat nogal eens mis: zie de zo bejubelde 'tripple P': Er blijkt géén enkel bewijs van de effectiviteit te zijn, alleen en uitsluitend de bedenkers er van zeggen dit... en verdienen er fors aan... verder houdt het op!
Nico Mul
Beste Sven,
VerwijderenDit stukje had ik inderdaad geschreven als reactie op jouw correspondentie met het NJI.
Goed dat je het publiceert. Mooier en fijner voor de mee-lezers op deze blog, zou zijn als je die vragen voorlegt aan het NJI. Misschien is het dan om praktische redenen goed om alle vragen die voortkomen uit de antwoorden van het NJI ook direct mee te sturen!
(En als het NJI antwoordt niet met ouders te communiceren uiteraard de vraag 'WAAROM dan niet?)
Bedankt alvast en ik zie de antwoorden graag!
Nico
Toch vreemd dat mensen die de rechten van de mens en het kind schenden, zomaar subsidie krijgen (bloedgeld) om uit hun nek te mogen kletsen. Een voorbeeld daarvan is Gerritsen.
BeantwoordenVerwijderenDat Nederland zelf de sadisten uitvoering heeft laten ontwerpen en uitgedeeld aan 4 andere Europese landen, geeft weer dat men niets om mensen en kinderen geeft maar om macht en geld.
Ik weet wel wat er gebeurd als Gerritsen zijn geldkraan dichtgedraaid wordt en ook die van het NJI. Allemaal kletsen ze uit hun nek. Smerig hoeveel geld ze hiervoor krijgen.
Intussen heeft Gerritsen weer een onwelriekende oprisping gehad op BB.
BeantwoordenVerwijderenSamenvoeging SHG (Steunpunt Huiselijk Geweld) en AMK zou slaan als een tang op een varken, en een extra schakel betekenen.
Gerritsen bepleit om het SHG te splitsen in een deel voor volwassenen (huishoudens zonder kinderen), en een deel voor huishoudens met kinderen, samen te laten gaan met AMK.
Hoezo extra schakel ongewenst?
En passant blijkt dat Gerritsen de 'gezinsmanager' al in het gezin wil hebben voordat er deugdelijk onderzoek is gedaan.
Met andere woorden, Gerritsen is blijkbaar bang dat het AMK met de voorgestelde samenvoeging wordt losgetrokken uit het Bjz-verband (!) waar het nu onderdeel van is.
Het zou natuurlijk ook een groot risico zijn voor de continuïteit van de instroom, als een van Bjz on-afhankelijk meldpunt de gezinnen niet meer bij het minste of geringste vermoeden van onregelmatigheden zou kunnen doorsturen naar Raad en kinderrechter om vervolgens fluks weer .. in de armen van Bjz te worden gedreven door een rechter die het ook niet weet, zoals nu het handige gebruik is.
En stel je voor dat de Raad dan niet meer klakkeloos de 'bevindingen' van de maatschappelijk werkers van het AMK (nu onderdeel van Bjz!) zou overnemen, zoals nu vaak gebeurt. Hetzelfde geldt de mededelingen van informanten, waarmee nu hetzelfde gebeurt, ongeacht of er nu toestemming is van de informant of niet (alles wat een informant heeft gezegd en wat 'bruikbaar' is wordt doorgebriefd aan de Raad voor HUN rapportage).
Dan zou toch de samenwerking tussen de ketenpartners van de branche ruw verstoord kunnen worden, evenals de greep op de continuïteit van de instroom?
Gerritsen is blijkbaar in werkelijkheid bang voor verlies van de Bjz-greep op de instroom, en bang dat mensen van het SHG en anderen inzicht zullen kunnen krijgen in de beschamende onderzoeks'methodieken' en samenwerkingsdynamiek van AMK, Raad, rechter en Bjz.
Dat zou wel eens het begin van het einde kunnen betekenen voor het Bjz-imperium.
Om die laatste regel zouden velen niet treuren....
VerwijderenNóg beter zou zijn het 'definitieve einde' van het BJZ-imperium...
Bedroevend is dat men er van overtuigd is dat 'jeugdzorg al 40 jaar het zelfde verhaal' is (citaat prof. v.d. Acker/ Volkskrant okt. 2009 over het opdoeken van BJZ.
Juist 40 jaar FALEN zou een reden moeten zijn om het versneld op te heffen, eens is het genoeg geweest. (BJZ is 'officieel' pas vanaf 2005, daarvoor hadden deze instituten allerlei frivole namen en daarvoor JAC / MOB die in feite filialen waren van de 'Voogdijraad' die in 1954 RvdK werd + 'voogdij-instellingen'....)
Schandalig dat de maatschappij kennelijk zo gehersenspoeld is dat men denkt dat BJZ moet blijven bestaan en nu overgaat als 'gecertificeerde instelling' om samen met gemeenten te gaan bepalen 'welke zorg geleverd wordt' (ouders staan wederom in de nieuwe 'Jeugdwet' volledig buiten spel!)... Nu nog even de plaatsen vullen door kinderen gewoonweg te ROVEN!
Nico Mul