Pagina's

vrijdag 26 april 2013

Hulp met het mes op je keel!

Het gezin als voer voor jeugdzorg en hulpverlening 

Het lijkt allemaal zo mooi geregeld in Nederland. Als je er even niet uitkomt in je leven ga je je natuurlijk zorgen maken. Maar niet getreurd: Als je je zorgen maakt, kun je alle mogelijke hulp krijgen. Vele instellingen en hulpverleners ontvangen je met open armen en gaan ijverig met jouw probleem aan de slag. 

Ook als je je geen zorgen maakt, maar iemand anders maakt zich zorgen om je, dan staan ook gelukkig vele instanties klaar om je te helpen.  

Eén van de dingen, waar men zich in Nederland erge zorgen over maakt is de opvoeding. Eigenlijk kunnen de meeste Nederlandse ouders dat niet. Om te ontdekken of ouders het wel of niet kunnen is er nu gelukkig een afvinklijstje gekomen: de meldcode kindermishandeling. Hoewel dit een onbetrouwbaar lijstje is, wordt het massaal gebruikt om kindermishandeling te signaleren. 

En, u raadt het al, inderdaad mishandelen Nederlandse ouders massaal hun kinderen. Wel 120.000 kinderen worden volgens dit lijstje per jaar mishandeld.

En dat is nog maar het topje van de ijsberg, want in werkelijkheid ligt dit cijfer natuurlijk nog veel hoger. Daar moet wat aan gedaan worden!

Gelukkig bestaan er methoden om ouders weer op het rechte spoor te krijgen, want mishandelde kinderen wil niemand. 

Hulp met de mes op je keel 

Als gedacht wordt dat ouders hun kind mishandelen, en volgens het lijstje doet iedere ouder dat, gaat het AMK een onderzoek starten naar het gezin.

Omdat men er vanuit gaat dat ouders niet kunnen opvoeden, staat de uitkomst van dit onderzoek meestal al vast: Ouders moeten geholpen worden. 

Omdat ouders dat meestal niet willen, komt er een ondertoezichtstelling: Een gezinsvoogd krijgt macht over het gezin en gaat haarfijn vertellen hoe de ouders het moeten gaan doen. Als de ouders deemoedig doen wat er gezegd wordt, komt het allemaal goed. Gelukkig duren de ondertoezichtstellingen in principe totdat het kind 18 jaar wordt. Wel zo veilig, want mishandelende ouders vervallen vaak in hun oude fouten, zodra de gezinsvoogd is vertrokken. 

Als ouders niet zo deemoedig zijn, moet het kind nog beter tegen de ouders beschermd worden: Het is dan beter het kind uit huis te plaatsen. Gelukkig zijn er vele pleeggezinnen en instituten waar het kind veilig voor zijn ouders is. Het kan dan onbezorgd opgroeien. En dat is toch wat we allemaal willen? 

Nederland doet het geweldig! 

Nederland doet het echt geweldig. Nederland is onbetwist winnaar in het aantal uithuisplaatsingen en ondertoezichtstellingen. Kinderen groeien steeds veiliger op, ver weg van hun ouders, vaak op geheime plekken, zodat de ouders niet stiekem langs kunnen komen. Nederland is echt een paradijs!

Toch zijn er ouders, die liever geen ondertoezichtstelling of uithuisplaatsing willen. Als er iets niet lekker loopt, zoeken ze zelf snel hulp. Dat mag gelukkig ook.  

Vrijwel elk kind mankeert wel wat en daar moet een etiket opgeplakt worden en vrijwel ieder kind moet hupsakee in therapie. Gelukkig bestaat er tegenwoordig voor bijna iedere kwaal een bijpassende therapie en kunnen kinderen vrijelijk allerlei goed werkende medicijnen krijgen. Sommige kinderen hebben volgens de ouders geen kwaal. Dat kan bijna niet. Deze ouders verwaarlozen het kind ongetwijfeld! Maar bij verwaarlozing treedt gelukkig de Meldcode kindermishandeling weer in werking. 

En zo is het kringetje rond

Wat is Nederland toch geweldig met jeugdzorg en hulpverlening!
En we leefden nog lang en gelukkig……. 

En dan nu de feiten: 

Jeugdzorg Nederland is een miljarden business met een jaarlijkse omzet van 4 miljard euro. Jeugdzorg Nederland verdient grof geld aan het signaleren van kindermishandeling en het in stand houden van het idee dat ouders massaal hun kinderen mishandelen.  

Voor iedere ondertoezichtstelling ontvangt Jeugdzorg €8.000,-, voor iedere uithuisplaatsing €30.000,-. Als een kind een label heeft, zoals autisme, ontvangt Jeugdzorg nog meer en als een kind opgesloten wordt zelfs €80.000,- per jaar. Ook pleeggezinnen verdienen meer dan de kinderbijslag. Het is zeer lucratief om zoveel mogelijk ouders te betichten van mishandeling en dat gebeurt dan ook massaal. Jeugdzorg houdt daarmee haar eigen werkgelegenheid uitstekend in stand in deze tijden van crisis. 

Inmiddels komen er allemaal aasgieren op het geld af, de onderaannemers. Vele bedrijfjes bieden cursussen aan om kindermishandeling te signaleren, dure boeken worden geschreven, gezinshuizen worden opgericht om geld te verdienen aan uit huis geplaatste kinderen.  

Eenmaal in handen van Jeugdzorg is er geen ontsnappen meer aan. Jeugdzorg heeft volledig vrij spel.Het gezin in Nederland wordt niet geholpen, want positieve verhalen over jeugdzorg zijn niet te ontdekken, maar wordt volledig ontwricht ten gunste van de economie van de zorgsector. En dat terwijl ouders in Nederland het eigenlijk gewoon goed doen, zoals hoogleraar Jeugdbescherming Ido Weijers terecht stelt. 

Een aantal goede artikelen en analyses over Jeugdzorg:

Ido Weijers: Laat kinderen met rust: Ouders en kinderen doen het goed in Nederland: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/3244159/2012/04/21/Laat-kinderen-met-rust.dhtml

Ido Weijers: Bureau Jeugdzorg is niet zorgvuldig: Tekortkomingen bij de uithuisplaatsing: http://www.idoweijers.nl/Bijlage%203.%20Huyer,%20Weyers.pdf

Meldcode kindermishandeling is onbetrouwbaar volgens forensisch psycholoog Henry Otgaar: http://fpblog.nl/2012/12/11/de-meldcode/

Mr.H.van Weerd: Analyse over de werking van Jeugdzorg Nederland: Ouders zijn volkomen rechteloos en machteloos: http://zorgimpact.wordpress.com/2012/02/


 

Marjolein

1 opmerking:

  1. Goed artikel, zeg maar zéér goed!
    .
    Het idee van 'hulp als er signalen zijn' is op zich niet zo slecht, het probleem is, als de OTS een feit is, dat BJZ NIET een échte deskundige als bijvoorbeeld een systeemtherapeut op een gezin afstuurt om éérst het 'probleem' te analyseren en de (eventueel gevraagde) hulp gaat leveren, en ook NIET een échte deskundige als kinderpsychiater of -psycholoog inhuurt om te kijken welke problemen een kind werkelijk heeft, maar begint op een beschuldigende toonzetting, ouders diskwalificeren en de ene na de andere 'jeugdzorg-interventie' loslaten op het gezin dan wel;het kind. Ook verklaart onderstaande waarom BJZ zo fel tegen deskundigen is die ouders zelf inschakelen: valt voor hen niets aan te verdienen! Bij opvallend veel van die jeugdzorg-interventies moet echter het kind 'tijdelijk' uit huis geplaatst worden, met vaak als smoes 'observatie' of wel: 'kind eerst tot rust laten komen'...
    WAAROM al die kwakzalverij met allerlei 'interventies'en 'hulptrajecten'? (Ik noem dit 'kwakzalverij' omwille van het feit dat slechts ca. 30 van de ca. 425 interventies 'bewezen effectief' kunnen zijn, de andere zijn niet eens onderzocht, aldus een brief van de staatssecretaris VWS aan de Tweede Kamer! )Het antwoord is te vinden in de rijksregeling 'Normbedragen jeugdzorg'.
    Zie hier het antwoord: http://wetten.overheid.nl/BWBR0026916/geldigheidsdatum_30-06-2012

    Zie vooral de artikelen 4, 6 en 7 en u weet direct ook waarom BJZ zo graag OTS verlengt en graag allochtone jongeren als cliënten heeft: 1730 € per traject PER MAAND (per kind!)...
    Vreemd blijft het dat de instantie die de verzoekschriften en 'indicaties' schrijft voor OTS en UHP er DIRECT GELDELIJK BELANG bij heeft om die OTS / UHP te verkrijgen van de rechters!

    Nico Mul

    BeantwoordenVerwijderen