Pagina's

donderdag 4 april 2013

Beroepscode Jeugdzorgwerker




 
op


Uit de Beroepscode voor de Jeugdzorgwerker:  punt/artikel W:

“Signalering misstanden in de jeugdzorg.– De jeugdzorgwerker signaleert misstanden in de jeugdzorg en beijvert zich er voor dat de hulpverlening in de jeugdzorg zo toegankelijk mogelijk is”

En de daarbij horende toelichting:

“-De jeugdzorgwerker gaat in overleg met collega’s en leidinggevende zo nodig over tot passende actie in geval van misstanden.

  -De jeugdzorgwerker draagt door realisering van deze norm bij aan de imagoverbetering van de jeugdzorg in de samenleving (zie punt/artikel X)” 

-          Wanneer de jeugdzorgwerkers eerlijk en deskundig hun beroep zouden uitoefenen, zou er nu al een stapel meldingen in deze zin liggen. Of zou de jeugdzorgwerker te ondeskundig zijn? 

-          Wanneer de jeugdzorgwerker eerlijk dit beroepscodepunt W zou zijn nagekomen, zou er een opleving rond de discussie over het negatieve imago van jeugdzorg zijn losgebarsten.; hoe komt het dat dit intern en openbaar nog niet is gebeurd?

[We mogen ons tevens afvragen waarom deze site in zo lichtgrijs is uitgevoerd en niet afdrukbaar zou zijn, en niet te lezen is voor slechtzienden, alsof dezen geen toegang behoeven tot een code als maatstaf over jeugdzorgwerk, wanneer ze geconfronteerd worden met het juridiserende Jeugdzorg (tegen McMichael-arrest in, waar beide partijen over alle stukken moeten kunnen beschikken)?]

 
X: “Voorlichting over de jeugdzorg.–  De jeugdzorgwerker werkt actief mee aan een JUISTE beeldvorming over de jeugdzorg” 

Wanneer de juiste beeldvorming is dat de jeugdzorg (indiceerders en gezinsvoogden binnen BJZ)  bespeelt en insinueert, de waarheid verdraaid, en indicatiebesluiten ongegrond sexy maakt opdat de rechters er in trappen, dan houden de jeugdzorgwerkers zich er goed aan.

Mar waarom doen ze dat, tegen externe, onafhankelijk-van-BJZ, medisch-getoetste wetenschappelijke inzichten, dat BJZ de kennis niet bij de case brengt?

Waarom doet BJZ en AMK niet aan “DIAGNOSTISCHE WAARHEIDSVINDING” ten behoeve van de psyche van het kind?,

Immers een maatregel grijpt in op de psyche van het kind, en wanneer de optimale ontwikkeling van het kind voorop zou staan, dan brengt men toch een diagnost, een specialist in de nulmeting (dus nog voor de evt. OTS-aanvraag)?! Dan verwijst men toch door naar een specialist, i.p.v. het kind zonder (psychomedisch) onderzoek te belasten met sociaalwerkersingrijpen! Het wegnemen uit de vertrouwde omgeving (UHP) is op zich schadelijk voor een kind, dus waarom beweren zonder medisch of hoog-gekwalificeerd bewijs dat een kind veiliger zou zijn in een pleegsetting? Waar het niet of nauwelijks behandeld wordt door een deskundige?!  

Wanneer de jeugdzorgwerker zijn nieuwe beroepscode zou volgen, moeten er van binnenuit misstanden erkend en openbaar gemaakt worden. Dan zou het niet nodig zijn dat deskundigen met ouders van buiten BJZ moeten procederen tegen BJZ, te procederen in het ontwikkelingspsychologisch belang van het kind (IVRK art. 24).

 

Er zijn meer artikelen in de Beroepscode voor de jeugdzorgwerker waarin jeugdzorgwerkers collega’s die het verkeerd doen, relevante stappen moeten ondernemen, en dat moet natuurlijk gezien worden door ouders en advocaten en deskundigen buiten BJZ.

T: “Schending vertrouwen in het beroep en de jeugdzorg door collega”  

Artikel U spreekt over het meer “professionaliseren”, maar jeugdzorgwerkers gaan toch geen academische diagnostische opleiding van jaren volgen?! Waarom had die dat dan niet reeds gedaan i.p.v. maximaal HBO? (Geldverspilling). BJZ kan niet ‘geprofessionaliseerd’ worden, wanneer dat woord ‘verdeskundigen’ zou betekenen.

Wanneer ‘professionaliseren’ betekent dat men meer wenst te verdienen, dan klopt het, zonder meer. Doch dat gaat dan, zoals gezien, over de hoofden van gezinnen, en het ergste is over de hoofden (ontwikkeling) van het kind.  

Elders is meer geschreven over de vaagheid van deze code.

TS

12 opmerkingen:

  1. Helaas hebben ze niet het niveau en niet de kennis om te herkennen wat er allemaal mis gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, maar wij hebben dat niveau en die kennis wel. Wij zijn de client. Klant is koning is mij altijd geleerd. Ik begrijp nog steeds niet waarom ik dan niet als koning, maar als crimineel wordt behandeld. Ik heb niets gedaan, geen enkele rechter heeft mij veroordeeld en toch heb ik levenslang. Waarom? Waarom? Wacht men soms tot ik werkelijk crimineel word? Of tot ik echt van ellende aan de drank of drugs ga?

      Verwijderen
  2. Wat er ook in de beroepscode staat:
    De Beroepscode voor de Jeugdzorgwerker vormt geen handleiding met precieze richtlijnen, maar is een ethische leidraad die professionals vanuit hun verantwoordelijkheid aanzet tot continu nadenken over het professionele handelen.

    Verderop staat: Wie werkt in de jeugdzorg kan te maken krijgen met ingewikkelde situaties en moeilijke vragen. Het getuigt van professionaliteit om daar goed mee om te gaan.

    Zo, het is maar even dat u weet wat u van de jeugdzorgwerker kunt verwachten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ... En met deze vaagheden in hun beroepscode moet hun vage Tuchtrecht 'afmetingen' doen?

      Vage richtlijnen met vage kennis en vage deskundigheid, met vaak duidelijke vooroordelen en vaak duidelijke insinuaties, vaak het kind schadend,....
      welk een eer en geweten toont deze beroepsgroep met het accorderen van deze code!!!

      Verwijderen
  3. Staat er niet iets in de 'beroepscode' als:
    'De jeugdzorgwerker zorgt er voor dat feitelijk bewijsmateriaal van onschuld van ouders bij verdenking op kindermishandeling / verwaarlozing niet boven water komt dan wel uit het dossier verwijderd wordt.'?
    Zie de zaak Yunus: als DIRECT naar een 'specialist kindermishandeling' gegaan was, had men geweten dat er géén sprake was van kindermishandeling (en was er nooit een UHP geweest!), door bewust te vertragen en het bewijs in deze zelfs voor rechters achter te houden, heeft men Yunus een paar jaar extra in het pleeggezin kunnen houden en toen de rechter zei dat Yunus terug moest naar de ouders negeerde men de rechterlijke uitspraken....
    Het enige waar dit goed voor was, was voor de werkgelegenheid van BJZ en pleegzorg + voor de pleegouders die zonder de kosten van een normale adoptie een kind hebben )normaal ca. 4000-8000 €) + nog veel geld toe!

    Nico Mul

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik mis iets.
      Als de rechter zegt dat het kind naar huis mag dan neem ik aan dat de advocaat ervoor zorgt dat het ook gebeurd.
      De ouders waren naïef om zelf hun kind op te halen op de laatste dag van verblijf Instelling/stichting.
      Of had de rechter geen datum vermeld van terugkeer in de beschikking?

      Verwijderen
    2. Lees maar hoe BJZ de rechters negeerde: LJN BB0880 , op:
      http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BB0880@32
      (vanaf punt 5 of zeker 7 is goed te lezen).

      Verwijderen
    3. LJN BB0880 deels:
      7. Het hof neemt het volgende tot uitgangspunt en overweging. De uithuisplaatsing van de kinderen met ingang van 22 december 2004 was gebaseerd op twee grondslagen: 1. De ernstige vermoedens van mishandeling van [de minderjarige sub 3], het jongste kind van de ouders, en het risico dat ook de twee andere kinderen aan mishandeling waren blootgesteld; 2. De pedagogische onmacht van de moeder in die periode. De kinderrechter oordeelt zowel in 2005 als in 2006 in het kader van de verzoeken van Jeugdzorg tot verlenging van de uithuisplaatsing dat er door middel van onderzoek uitsluitsel moet komen over de veronderstelde mishandeling en de pedagogische kwaliteiten van de moeder (en de vader, die zich vanaf juni 2005 met de moeder herenigde). Wanneer de kinderrechter constateert dat er in 2006 kennelijk wederom geen enkel onderzoek heeft plaatsgevonden wordt daaraan het gevolg verbonden dat de uithuisplaatsing eind 2006 nog maar met een korte periode wordt verlengd, namelijk tot 1 mei 2007. De kinderen verbleven inmiddels bij pleegouders, die in cultureel opzicht niet aansloten bij de ouders. De bezoekcontacten van de ouders met de kinderen werden tot een minimum beperkt, waren kort van duur en vonden onder voor de ouders belastende voorwaarden plaats. Dit, gevoegd bij het gegeven dat een forensisch onderzoeksrapport uit mei 2005 en de brief van [een derde] van 4 januari 2006, waarvan de inhoud de ouders in belangrijke mate ontlast voor wat betreft de eerder veronderstelde mishandeling, pas in april 2007 door Jeugdzorg werden overgelegd, maakte het naar het oordeel van de rechtbank begrijpelijk dat de ouders het gevoel hadden dat zij oneerlijk werden behandeld. Waar het hof enerzijds begrip heeft voor de grote onvrede van de ouders over de wijze waarop zij de afgelopen jaren door Jeugdzorg zijn behandeld en bejegend, dient anderzijds in het kader van het voorliggende beroep te worden getoetst of nog altijd de noodzaak bestaat de kinderen uit huis geplaatst te houden.

      8. Met betrekking tot die noodzaak overweegt het hof als volgt. Het hof acht het, gelet op de inhoud van alle overgelegde deskundigenrapporten NIET aannemelijk dat de ouders [de minderjarige sub 3], dan wel de twee andere kinderen in het verleden hebben mishandeld en/of een zodanig onveilige situatie hebben gecreëerd dat mishandeling heeft kunnen plaatsvinden. Daarnaast....

      Verwijderen
    4. In een nachtelijke radiouitzending deze week vond Vera Bergkamp van de partij voor 'veiligheid, ontplooiingsmogelijkheden, rechtszekerheid en rechtstaat' het niet nodig dát misverstand uit de wereld te helpen toen de interviewer daarover nogal 'uit de bocht vloog' ..

      Verwijderen
  4. Het is zo jammer dat we kunnen praten. Persoonlijk prefereer ik de Oertijd momenteel. Geef mij maar de knuppel umph

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ‘Jeugdzorg doet er toe!’ is in het kort de heilsboodschap die jeugdzorgwerkers moeten gaan uitdragen en ‘Laat zien dat jeugdzorg er is!’ de opdracht die jeugdzorgwerkers meekrijgen. De kernwaarde die daarbij uitgedragen wordt is ‘onmisbaar zijn’. Dit is kort gezegd zo’n beetje de strekking van punt W. en X. in de beroepscode.
    Jeugdzorgwerkers worden zelf waarschijnlijk als ‘ambassadeurs’ gezien. Belangrijk is dat zij zich vooral positief en juist uitlaten over hun sector. Zij moeten de aantrekkelijkheid van de jeugdzorgbranche voor de hele samenleving promoten. Eventuele nieuwe collega’s zullen zij met hun positieve boodschap verleiden zich aan te sluiten bij de jeugdzorggelederen. Jeugdzorgwerkers moeten trots over hun werk kunnen vertellen op feestjes met familie en vrienden, op scholen enz. Opvallend zijn de vaak gebruikte woorden: ‘imagoverbetering’ en ‘beeldvorming’ in deze beroepscode.
    Ach, er moet nog heel wat gebeuren voor het merk-, product- of dienstbeeld dat Jeugdzorg heet als betrouwbaar en fatsoenlijk aangemerkt kan worden. Ze hebben te veel en te vaak leugens geproduceerd over klanten en zichzelf verrijkt met niet geleverde diensten aan hen.
    Imagoverbetering? Beeldvorming? Ooit een varken zichzelf zien wassen? Het blijft zichzelf en zijn omgeving bevuilen. Dat is nu eenmaal de aard van het beestje daar geniet het van.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ' Opvallend zijn de vaak gebruikte woorden: ‘imagoverbetering’ en ‘beeldvorming’ in deze beroepscode'''

      Klopt; dat valt zeker op en geeft ook iets aan en wel dat jeugdzorgwerkers als een soort Jehova-getuigen de straat op moeten om het verfoeilijke imago van Jeugdzorg op te krikken...dus mogelijk kunnen we nog meer marketing t.a.v. deze verwachten.

      Maar al met al is dit gedoe niets anders dan nog meer gebakken jeugdzorglucht in de toch al op springen staande organisatie BJZ,pompen...
      Organisaties als Jeugdzorg zullen het moeten hebben van goede mond- op mondreclame en niet van sluwe,maar doorzichtige marketingcampagnes.

      Maar blijkbaar dringt het niet door tot de harde koppen van het jeugdzorgmanagement dat ze hun eigen graf aan het graven zijn...dat heeft dus met ordinaire domheid te maken.

      Hebben ze bij Jeugdzorg overigens wel in de gaten dat de z.g. transitie van Provincie naar Gemeente niets anders is dan dat de politiek hete aardappel Jeugdzorg,die hun electoraal schade berokkent,doorschuift naar een lagere overheid als de gemeente.
      De landelijke politiek wil duidelijk af van deze club,dat mag duidelijk zijn en als ze daar dan ook nog gelijkertijd een dik stuk kunnen bezuinigen is dat mooi meegenomen...maar in de praktijk betekent het wel dat de Jeugdzorglobby niet meer kan terug vallen op landelijke politici,die zich hiermee bezig hielden.

      Zou deze transite dan het begin van het einde zijn van de huidige Jeugdzorg-bureaucratie...ik mag het hopen..het zou een zegen voor velen zijn.

      Jeugdzorg doet meer kwaad dan je lief is (leuze demonstratie Rotterdam)

      opa

      Verwijderen