Pagina's

maandag 25 maart 2013

Vera, waar blijf je nu?

 
Nadat ze onvoordelig in het Jeugdzorg Dark horse nieuws was geweest over de zaak Yunus, als de zoveelste BJz-naprater, wilde Vera Bergkamp wel een gesprek met onze redactie, wat ze te kennen gaf via Twitter. Wij werden onmiddellijk belangrijk gemaakt, want de andere kandidaten die ook met haar in gesprek wilden, konden zich via ons aanmelden.

Maar helaas, wij zaten niet te wachten op een algemeen gesprek over jeugdzorg, wat in de regel niets dan algemene antwoorden oplevert. Toch was de nood bij Vera voor een goed gesprek met ons hoog, want een dag later liet zij een D’66 stagiaire nogmaals contact met ons opnemen voor een gesprek. Zij was misschien bang dat wij net zo over haar zouden bericht geven, als over haar collega Van der Burg (VVD), waar het artikel ‘Politieke en media-leugens’ de goede betrekkingen tussen haar en Jeugdzorg Dark horse voorgoed had bedorven (al had ze het daar zelf wel een beetje naar gemaakt). Wij lieten Vera weten dat wij wel langs wilden komen, maar dan om gedetailleerd te spreken over de zaak Yunus, omdat die zaak toch wel anders lag dan in de media naar voren kwam. Hierop ontvingen wij geen antwoord.  

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/03/de-politieke-en-media-leugens-in-de.html

Een paar dagen later stuurden wij haar,  evengoed behulpzaam en vriendelijk toch het document ‘De zaak Yunus – de feiten’, zodat ze zich ook inhoudelijk kon verdiepen in de zaak waar zij al zoveel over gezegd had. Zonder een bedankje aan ons adres, verscheen er kort daarna een interview in het NRC, waar mevrouw Bergkamp er blijk van gaf nu wel begrepen te hebben dat er in de zaak Yunus misschien een verwarring was geweest van ‘feiten en oordelen’ en dat er voorzichtig gedacht zou moeten worden aan waarheidsvinding in jeugdzorgzaken.
 
Daar had ze al eerder voor gepleit, maar zonder dat ze het wist, was dat pleidooi juist op de zaak Yunus van toepassing, waar ze zonder inhoudelijke kennis van het dossier zich over uitgelaten had in de media (vanuit haar achtergrond bij het COC) en zich al doende zelf schuldig makend aan datgene waar ze jeugdzorg nu juist vanaf wil houden. Oordelen zonder de feiten te kennen.  


Sven Snijer

6 opmerkingen:

  1. Vera staart intussen als een konijn in de koplampen van de aanstormende 'feiten-auto'.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. he,he,he, Goed gevonden en waar, een hele bende van dat soort paaskonijnen ;-)

      Verwijderen
  2. Als Vera wel weet iets terug te komen op haar eerste oordeel, dan is dat al heel wat. Meer dan Nine (SP) toe in staat was.
    Het is vreemd, bedroevend, treurig, dat een Kamerlid zo afleidend van de echte knelpunten haar werk in de Tweede Kamer doet.
    Laten de Kamerleden toch tegen de regering protesteren dat er nog BJZ (of straks een gecertificeerde instelling) bestaat, en niet de huisarts de ingang is voor degelijk onderzoek of verwijzing naar diagnostischer zorg.
    Het bezuinigt!
    Op leed en geld!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Er staan intussen heel wat vragen open.

    Vera?
    Nine?
    Emile?
    Brigitte?
    Mona?
    enz.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De biografie van Vera op www.tweedelamer.nl

    "Wereld
    Kamerlid is een eervol beroep. Ik wil een zichtbare volksvertegenwoordiger zijn en ga voor het resultaat. D66 is een stabiele progressieve middenpartij. Het is belangrijk dat we de winst van D66 vasthouden en verder uitbouwen. In deze tijden van crisis is het van belang dat we Nederland sterker en democratischer maken, met een blik naar de wereld."

    Jammer Vera, kamerlid is tegenwoordig geen eervol beroep meer.

    Gezien de FEITEN zit je daar VOLKOMEN voor aap.

    Tot nu toe is het 'resultaat' dat de wantoestanden in de Nederlandse jeugdzorg gewoon kunnen doorgaan, dat op ondeugdelijke 'gronden' vele kinderen en ouders ten onrechte worden beschadigd en vele gezinnen ten onrechte worden ontwricht.

    Allemaal op basis van angst en onder het mom van 'zorgvuldigheid'.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vooral die zorgvuldigheid. Zo veel mogelijk zorg rond het kind indiceren en de ouder daar niet bij betrekken. Als rechters uitspreken dat een ouder een bijdrage moet leveren aan, dat dan pas opleggen. Want zelfs hulp verlenen vind de GI een risico.

      Verwijderen