Hoe Asscher Nederland in 5.49 minuten voorlicht met zijn pertinente leugens over ‘zorgvuldig’ handelen van Jeugdzorg

Ouders die met jeugdzorg te maken hebben gehad weten wel beter…. 

Nederland wordt tijdens de wekelijkse persconferentie op vrijdag even bijgepraat door Asscher. Als een reclameboodschap stelt hij bij herhaling, hoe zorgvuldig (6x) jeugdzorg omgaat met het ‘belang van het kind’, hoe zorgvuldig er naar een pleeggezin wordt gezocht en dat we bewondering (4 x) moeten hebben voor pleegouders die het kind van een ander willen opvoeden, een kind dat in gevaar is.  Demagoog Asscher stelt verder:

-      Dat Nederland de verdedigers van mensenrechten verdedigt!

-      Dat het niet gepast is dat een buitenlandse mogendheid zich een mening vormt, over de manier waarop wij dit stelsel hebben ingericht en hoe zorgvuldig wij daarmee omgaan.

-      Dat een van de prachtige dingen in dit land is, dat je je (als burger van dit land) dan niks meer hoeft aan te trekken van wat buitenlandse mogendheden vinden van hoe je je leven zou willen leiden.  

Asscher aan het woord:

In Nederland word je niet zomaar bij je ouders weggehaald, daar hebben wij de wet op de Jeugdzorg voor, de rechter komt daarbij kijken, dan moet de veiligheid van een kind in het geding zijn.

En vervolgens is de selectie van een pleeggezin een heel zorgvuldig proces, waar heel goed gekeken wordt hoe je een kind in de buurt kan opvangen bij ouders die goed zouden passen. Daarbij wordt gekeken naar de toekomst van een kind en niet naar de afkomst. Dit is een proces wat met allerlei waarborgen omkleed is, juist omdat het zo gevoelig is om een kind weg te halen bij zijn ouders. 

Ouders die dat doen, verdienen ons respect en onze bewondering, er is altijd nog behoefte aan meer ouders die zich daarvoor opgeven en die dus het kind van een ander willen opvoeden. Een kind dat in gevaar is. Op zo’n moment is het volstrekt ongepast om vanwege de geaardheid, in dit geval van de pleegouders van het jongetje Yunus, te beweren dat dat kind niet goed wordt opgevangen. Het is bijzonder triest dat vanwege de commotie die er ontstaan is, dit jongetje en zijn ouders nu ondergedoken zitten, dat past niet, zij verdienen juist onze bewondering. 

Journalist:

‘Kritiek is ongepast, toch wordt die kritiek in volle hevigheid geuit door Turkije, Turkse regering, Turkse premier en nu net ook weer de Turkse Mensenrechtencommissie van het parlement die zeggen: ‘wij hebben het volste recht om hier iets van te vinden  en ons daarmee te bemoeien.’ Is dat ook zo?’ 

Asscher:

‘Nee, dat is niet zo. Het proces om een pleeggezin te selecteren is een heel zorgvuldig proces. Er wordt altijd rekening gehouden met bijvoorbeeld de overtuigingen van een kind, wat belangrijk is voor dat kind. Maar er wordt in Nederland niet geselecteerd op ras, of religie bij de pleegouders, dat past ook niet in Nederland, dat past ook niet bij de waarden die we hebben.

Ik vind het dus ook aanmatigend als een buitenlandse mogendheid, welke dan ook, op grond van de geaardheid van de ouders of de godsdienst van de pleegouders van een kind zo’n opvatting huldigt. Het moet gaan over de vraag of een kind in goede handen is, of een kind beter af is, veilig is bij de ouders waar het kind verzorgd wordt. De minister  president zal dat ongetwijfeld aan de orde stellen in zijn gesprek met premier Erdogan als hij volgende week aanwezig is in Nederland. 

Journalist:

‘Maar vindt u de opvatting aanmatigend, of vindt u het feit dat zij zich ermee bemoeien aanmatigend?’ 

Asscher:

‘Ik vind de opvatting én de bemoeienis ongepast.’ 

Journalist:

‘…. want beide gebeurt op dit moment, de Turkse Mensenrechtencommissie in het parlement zegt, de mensen waar we het over hebben zijn onze burgers en behoren tot ons recht, het zou niet juist zijn voor een land, niet over de eigen burgers te spreken. Zo denkt u er toch ook over? 

Asscher:

‘Inderdaad het gaat hier over een Nederlands jongetje dat hier opgroeit en dat van Turkse afkomst is. En een van de prachtige dingen in dit land is, dat je je dan niks meer hoeft aan te trekken van wat buitenlandse mogendheden vinden van hoe je je leven zou willen leiden. Die vrijheid hebben we.

In dit geval ging het dus niet goed met het jongetje en is om die reden besloten om het onder te brengen bij pleegouders. Nogmaals dat doen we niet voor niets, dat doen we ook niet lichtvaardig.

De selectie van een gezin waar je een kind onderbrengt is een heel zorgvuldig proces.

Het is niet voor niets dat er altijd behoefte is aan meer ouders die bereid en instaat zijn om de kinderen van een ander op te vangen. Zij verdienen onze waardering daarvoor, het is voor kinderen beter over het algemeen om in een pleeggezin te komen dan in een institutie, een residentiële instelling. Dus zij verdienen onze waardering en daarbij is een selectiecriterium of het goed is voor een kind, en niet de godsdienstige overtuiging of de seksuele geaardheid van de ouders.  

Journalist:

‘Het jongetje zit nu bij liefhebbende lesbische pleegouders, of althans als we staatssecretaris van Rijn mogen geloven. En toch bemoeit een buitenlandse mogendheid zich met het wel en wee van dit jongetje om totaal andere redenen namelijk die hebben er moeite mee dat de ouders in dit geval een lesbisch stel is. Vindt u dat de Turkse overheid zich daarover uit mag spreken?’  

Asscher:

‘Volgens mij heb ik daarnet hierover het een en ander gezegd.

Het is begonnen met de biologische moeder, die hier problemen mee had.

Dat is het probleem als je kind uit huis geplaatst is, dan valt het ook niet meer onder het gezag van de biologische moeder. 

Vervolgens vind ik het niet gepast dat een buitenlandse mogendheid zich een mening vormt, als dit de mening is, over de manier waarop wij dit stelsel hebben ingericht en hoe zorgvuldig wij daarmee omgaan. Ik ga er dan ook voetstoots vanuit dat na dat gesprek de Turkse overheid volstrekt gerustgesteld zal zijn over de zorgvuldige manier waarop we dat in Nederland doen.

Journalist:

‘U zegt, dat als je in Nederland woont, je de Nederlandse nationaliteit hebt, hoef je je geen zorgen te maken over andere mogendheden in dit geval de Turkse overheid. Toch heeft de bemoeienis van de Turkse overheid direct gevolgen voor het jongetje en zijn gezin, want zij zitten op dit moment ondergedoken omdat ook in de Turkse gemeenschap in Nederland er ophef over is. Wat vindt u daarvan? Van dat vervolg?’ 

Asscher:

‘Dat vergt van ons, dat we opkomen voor de mensen die hier hun naaste liefhebben, een kind van een ander willen opvoeden. Het vergt ook van ons dat we die mensen beschermen en duidelijk maken dat zij het recht aan hun kant hebben.

Het moet duidelijk zijn dat we altijd aan de kant staan van de mensen die het goede voor hebben met kinderen, dat we de verdedigers van mensenrechten verdedigen. Dat ook als er commotie ontstaat, dat we de tijd nemen om uit te leggen hoe er in Nederland pleegouders geselecteerd worden, waarom dat proces zo zorgvuldig is, dat dit gebeurd in het belang juist van die kinderen, dat er ook altijd behoefte is aan meer pleegouders, ook van Turkse komaf, prima, maar dat het niet een selectiecriterium is wat iemands godsdienst is of wat iemand seksuele geaardheid is.  

Tot zover Asscher op vragen van de journalist.

Ik blijf zitten met een gevoel van verbijstering over zoveel demagogie. Het wordt hoog tijd dat er een internationaal onderzoek komt naar de mensen- en kinderrechtensituatie in Nederland.

 

YB