De politieke en media- leugens in de zaak Yunus

Uitspraak zaak Yunus: http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BB0880

Het is nog niet zo lang geleden dat Jeugdzorg Dark horse op bezoek is geweest bij VVD-kamerlid van der Burg, om te spreken over de funeste handelswijze van jeugdzorg, die met haar goede bedoelingen evenzoveel schade toebrengt aan kinderen en hun ouders, als dat het tot verbetering leidt. En zoals zo vaak blijkt ook hier weer, dat een goed gesprek wordt overschat. Je zou verwachten dat Kamerleden die over de misstanden zijn geïnformeerd en die regelmatig onze blog lezen, wel enige nuance zouden aanbrengen in de discussie rondom Yunus en verklaren dat het de Turken niet alleen gaat om het lesbisch zijn van de pleegouders. Dat ze uitleg zouden geven dat de voornaamste bezwaren van de Turkse overheid betrekking hebben op de ‘subjectieve redenen’ waarmee kinderen bij hun ouders vandaan gehaald worden. De welbekende onderbuik - of niet-pluisgevoelens van de gezinsvoogd/AMK onderzoeker, waar de vorige Staatssecretaris Veldhuyzen-Van Zanten zo enthousiast over was.  

Spierballentaal 

Maar dat is niet hoe ze reageerden, de politici van diverse partijen met jeugdzorg in de portefeuille. In plaats van energie te steken in de verbreding en verdieping van de discussie, deed mevrouw Van der Burg nog een extra duit in het zakje om de stereotypering van de jeugdzorgouder-allochtoon nog verder uit te melken. Met de microfoon voor haar neus en een nauwelijks te onderdrukken verontwaardiging, was zij hoewel enigszins beschroomd, toch in staat de stoere taal te uiten, waarvan ze wist dat het vooral zou scoren in de onderbuik en niet bij de intelligentsia, voor zover die in Nederland nog te vinden zijn met kennis over dit onderwerp. Met een opmerking in de trend van ‘Ze moeten als ze hier in Nederland wonen, zich maar aanpassen aan onze wetten, normen en waarden, en anders…(oprotten naar hun eigen land?) …maar ergens anders gaan wonen!’ 

Gefeliciteerd geacht Kamerlid, met deze spierballentaal waarmee u zich keurig heeft aangesloten bij soortgelijke bewoordingen van het Alfa-mannetje van uw partij, Hans van Baalen, die ook precies wist te vertellen in het programma van Pauw en Witteman, waar premier Erdogan zich wel of niet mee mag bemoeien, wanneer hij het zou wagen ons land te bezoeken.

Oppervlakkigheid 

Wat moet het heerlijk zijn, als je bij jeugdzorg erop kunt vertrouwen dat politici en journalisten zo oppervlakkig zijn, dat ze enkel reageren op het meest in het oog springende fenomeen en met misplaatste dapperheid strijden voor de Nederlandse normen en waarden, terwijl feitelijk de discussie dient te gaan over het stuitende gebrek aan consideratie van jeugdzorg, met mensen die behalve dat ze van hun kinderen beroofd worden, dikwijls op leugenachtige gronden (en dat gelooft al geen hond!) ook nog moeten toezien hoe hun kind sociaal-cultureel ontworteld raakt.  

Wij kunnen als Nederlanders in de bres springen voor lesbische pleegouders en aangeven geen probleem te hebben met andere samenlevingsvormen , maar het is de taak van jeugdzorg en pleegzorg om er voor te zorgen dat er zoveel mogelijk een match is met de achtergrond van het kind. In de praktijk wordt daar op meerdere gronden (geloof, cultuur, leeftijd, veiligheid) geen rekening mee gehouden. En waarom niet? Omdat het terugplaatsen vaak in een zeer vroeg stadium geen optie meer is, zonder een geldige reden te geven voor de ‘plaatsing met perspectief’ waardoor de noodzaak voor een goede match wegvalt en de biologische ouders verder mogen jeremiëren zoveel ze willen.

En dat terwijl ouders die hun kind te koop hebben aangeboden aan pedofielen voor duizenden euro’s wél hun kind weer terug krijgen!! Dan is ‘hereniging met eigen ouders altijd het streven’. Dat is de logica van jeugdzorg. Met het summiere contact dat er tussen ouders en uit huis geplaatste kind bestaat ( bijvoorbeeld  een uurtje in de 4 weken) leidt de pleegplaatsing meestal vanzelf tot onthechting van de natuurlijke ouders, zeker als ze bij uithuisplaatsing nog jong zijn, waardoor jeugdzorg op termijn van het biologische ouderprobleem wordt verlost, zich verschuilend achter het kind dat hen niet meer kent. 

 

Komst van Erdogan 

Als Kamerleden zich eerst in contact zouden stellen met mensen die inhoudelijk weten waar een zaak om draait, en niet op het eerste vogeltje gaan schieten dat in de media beweegt, dan kan wellicht de echte jeugdzorg/uithuisplaatsings-discussie van start gaan. Daar wordt het zo langzamerhand wel tijd voor, gezien de totale onwetendheid  die er bij burgers, bestuurders, en journalisten over dit onderwerp bestaat. Als Nederland de ogen eens zou openen voor de achtergrond van de discussie rond Yunus, dan hoeven we niet zo geagiteerd te reageren als we als land een keer op onze eigen fouten worden gewezen, wat we zelf ook zo graag doen bij andere landen en volken. Een grote dosis zelfreflectie is nodig, dan kunnen we Erdogan straks nog dankbaar zijn voor het aanwijzen van onze zere plek en hoeven we niet alleen een valse vriendelijkheid ten toon te spreiden voor onze handelsbelangen bij zijn aankomende bezoek.

 

Sven Snijer

http://www.telegraaf.nl/binnenland/21405716/__Moeder_Yunus_kreeg_gelijk_van_Hof__.html