http://www.stichtingkog.info/pages/posts/de-groene-amsterdammer-van-12-juli-2012-jaargang-136-nummer-28-besteedt-4-paginarsquos-aan-jeugdzorg415.php
De Groene Amsterdammer van 12 juli 2012 (jaargang 136 nummer 28) besteedt 4 pagina’s aan jeugdzorg
De directeur van Jeugdzorg Amsterdam: “De Raad voor de Kinderbescherming is overbodig. Het ministerie van Veiligheid en Justitie wil er niet aan. … Maar in 97 procent van de gevallen volgt de Raad het advies van de Jeugdzorg. Moeten we voor die overblijvende drie procent zo’n bureaucratisch circus optuigen? Wat is de toegevoegde waarde van de Raad?”
“De Raad zelf laat na enige bedenktijd weten ‘op dit moment geen direct belang te zien’ om aan een reportage mee te werken. ‘We zijn ons nog aan het bezinnen op welke punten we ons de komende tijd willen profileren,’ aldus de uitleg.”
Prof. M. Bruning, hoogleraar jeugdrecht in Leiden en rechter-plaatsvervanger bij de Amsterdamse rechtbank: “Het argument in Nederland is dat een onafhankelijke instantie om de maatregelen rond een gezin moet verzoeken. Maar we hebben toch al een onafhankelijke rechter? … Er is simpelweg een organisatie te veel. …
Met de invoering van de Bureaus Jeugdzorg in 2005 werd de Raad een tweedelijnsorganisatie; maatregelverzoeken moesten voortan via Bureau Jeugdzorg aan de Raad worden gedaan, die er opnieuw naar kijkt en het merendeel vervolgens indient bij de rechter. Het is heel vreemd dat de Raad er tussen is gebleven. Maar zo gaat dat altijd in Nederland: er komt telkens een organisatie bij, nooit gaat er eentje vanaf. Het gebeurt nu weer, met de Centra voor Jeugd & Gezin. … Maar ik zou me zorgen maken als Bureau Jeugdzorg nu als enige verantwoordelijk zou worden. Het juridische product dat Jeugdzorg levert is namelijk onder de maat. Of: op het randje. Ze hebben een toezichthoudend oog nodig omdat ze te veel fouten maken.”“Ido Weijers, voormalig hoogleraar jeugdstrafrecht, is sinds juli vorig jaar bijzonder hoogleraar jeugdbescherming op een leerstoel die is ingesteld door de Raad.”
“Het eenvoudigweg opheffen van de Raad zou hij een ‘riskante, zeer onwenselijke ontwikkeling’ vinden. ‘Het is hoogst noodzakelijk dat een onafhankelijk oog kijkt naar de zaken die Jeugdzorg aandraagt. Ik zie in te veel dossiers dat ze ernstige steken laten vallen. Van die adviezen dat een kind maar uit huis moet omdat Jeugdzorg niet goed met de ouders overweg kan. … Maar als Jeugdzorg overgaat naar de gemeenten en daarmee een relatief sterkere positie krijgt, is er des te meer behoefte aan een kritisch, onafhankelijk oordeel doordat de zaak wordt voorgelegd aan de rechter. Dan hebben we het tegenwicht en de bredere blik van de Raad des te harder nodig.”
Wat zei Lodewijk Asscher in 2010:
woensdag 03 februari 2010
Wethouder Lodewijk Asscher (jeugd) pleit in een interview met weekblad Vrij Nederland deze week voor het afschaffen van de Raad voor de Kinderbescherming.
Hij noemt de opheffing van de jeugdhulpverleningsinstantie als een van de maatregelen om de bureaucratie in het welzijnswerk en de jeugdzorg te bestrijden. Dat meldde Vrij Nederland woensdag. “Zij doen precies hetzelfde onderzoek in gezinnen als ook al door de Jeugdzorg wordt gedaan. Als de Raad er niet meer tussen zou zitten, zou elk onderzoek veel sneller gaan, het zou zeker acht weken schelen”, aldus de Amsterdamse PvdA-prominent.
Verder laat Asscher weten dat hij mbo-scholen wil dwingen het spijbelen harder aan te pakken. "Ik laat op alle mbo-scholen onderzoeken hoeveel leerlingen er echt in de klas zitten en wat die scholen eigenlijk tegen spijbelen doen. Ik heb net besloten dat ik de uitkomsten van dat onderzoek openbaar ga maken."
woensdag 03 februari 2010
Een woordvoerder van de Raad voor de Kinderbescherming heeft vandaag direct gereageerd op de uitspraken van wethouder Lodewijk Asscher voor het afschaffen van de Raad voor de Kinderbescherming.
De zegsman benadrukte dat zijn organisatie allerminst gelijk is aan Bureau Jeugdzorg. "Wij doen onderzoek als Jeugdzorg ons daar om vraagt. De Raad is geen hulpverleningsinstantie, we onderzoeken alleen of er juridische maatregelen nodig zijn. Ook noemde hij de plannen niet bepaald haalbaar: "Als Asscher de Raad wil afschaffen refereert hij aan een stelselwijziging en daarvoor moet hij bij de minister van Justitie zijn."
Asscher noemde in een interview met Vrij Nederland de opheffing van de Kinderbescherming een van de maatregelen om de bureaucratie in het welzijnswerk en de jeugdzorg te bestrijden.
De Groene Amsterdammer van 12 juli 2012 (jaargang 136 nummer 28) besteedt 4 pagina’s aan jeugdzorg
Eerst de cijfers: In 2011 deed de raad 11.255 keer een verzoek aan de rechter tot ondertoezichtstelling, waarvan 3018 maal in combinatie met een uithuisplaatsing (dit laatste kan een bjz ook verzoeken).
De gezamenlijke rechtbanken namen vorig jaar 12.808 nieuwe beslissingen over ots en 7421 over uph’s, volgens de Raad voor de Rechtspraak, aldus dit artikel.
Omdat maatregelen ook worden verlengd ligt het totaal aantal kinderen dat het betreft een stuk hoger: in 2010 waren volgens cijfers van het Kinderrechtencollectief 38.097 kinderen onder toezicht gesteld en 10.552 uit huis geplaatst.
Enkele citaten:
De gezamenlijke rechtbanken namen vorig jaar 12.808 nieuwe beslissingen over ots en 7421 over uph’s, volgens de Raad voor de Rechtspraak, aldus dit artikel.
Omdat maatregelen ook worden verlengd ligt het totaal aantal kinderen dat het betreft een stuk hoger: in 2010 waren volgens cijfers van het Kinderrechtencollectief 38.097 kinderen onder toezicht gesteld en 10.552 uit huis geplaatst.
Enkele citaten:
De directeur van Jeugdzorg Amsterdam: “De Raad voor de Kinderbescherming is overbodig. Het ministerie van Veiligheid en Justitie wil er niet aan. … Maar in 97 procent van de gevallen volgt de Raad het advies van de Jeugdzorg. Moeten we voor die overblijvende drie procent zo’n bureaucratisch circus optuigen? Wat is de toegevoegde waarde van de Raad?”
“De Raad zelf laat na enige bedenktijd weten ‘op dit moment geen direct belang te zien’ om aan een reportage mee te werken. ‘We zijn ons nog aan het bezinnen op welke punten we ons de komende tijd willen profileren,’ aldus de uitleg.”
Prof. M. Bruning, hoogleraar jeugdrecht in Leiden en rechter-plaatsvervanger bij de Amsterdamse rechtbank: “Het argument in Nederland is dat een onafhankelijke instantie om de maatregelen rond een gezin moet verzoeken. Maar we hebben toch al een onafhankelijke rechter? … Er is simpelweg een organisatie te veel. …
Met de invoering van de Bureaus Jeugdzorg in 2005 werd de Raad een tweedelijnsorganisatie; maatregelverzoeken moesten voortan via Bureau Jeugdzorg aan de Raad worden gedaan, die er opnieuw naar kijkt en het merendeel vervolgens indient bij de rechter. Het is heel vreemd dat de Raad er tussen is gebleven. Maar zo gaat dat altijd in Nederland: er komt telkens een organisatie bij, nooit gaat er eentje vanaf. Het gebeurt nu weer, met de Centra voor Jeugd & Gezin. … Maar ik zou me zorgen maken als Bureau Jeugdzorg nu als enige verantwoordelijk zou worden. Het juridische product dat Jeugdzorg levert is namelijk onder de maat. Of: op het randje. Ze hebben een toezichthoudend oog nodig omdat ze te veel fouten maken.”“Ido Weijers, voormalig hoogleraar jeugdstrafrecht, is sinds juli vorig jaar bijzonder hoogleraar jeugdbescherming op een leerstoel die is ingesteld door de Raad.”
“Het eenvoudigweg opheffen van de Raad zou hij een ‘riskante, zeer onwenselijke ontwikkeling’ vinden. ‘Het is hoogst noodzakelijk dat een onafhankelijk oog kijkt naar de zaken die Jeugdzorg aandraagt. Ik zie in te veel dossiers dat ze ernstige steken laten vallen. Van die adviezen dat een kind maar uit huis moet omdat Jeugdzorg niet goed met de ouders overweg kan. … Maar als Jeugdzorg overgaat naar de gemeenten en daarmee een relatief sterkere positie krijgt, is er des te meer behoefte aan een kritisch, onafhankelijk oordeel doordat de zaak wordt voorgelegd aan de rechter. Dan hebben we het tegenwicht en de bredere blik van de Raad des te harder nodig.”
Wat zei Lodewijk Asscher in 2010:
woensdag 03 februari 2010
Wethouder Lodewijk Asscher (jeugd) pleit in een interview met weekblad Vrij Nederland deze week voor het afschaffen van de Raad voor de Kinderbescherming.
Hij noemt de opheffing van de jeugdhulpverleningsinstantie als een van de maatregelen om de bureaucratie in het welzijnswerk en de jeugdzorg te bestrijden. Dat meldde Vrij Nederland woensdag. “Zij doen precies hetzelfde onderzoek in gezinnen als ook al door de Jeugdzorg wordt gedaan. Als de Raad er niet meer tussen zou zitten, zou elk onderzoek veel sneller gaan, het zou zeker acht weken schelen”, aldus de Amsterdamse PvdA-prominent.
Verder laat Asscher weten dat hij mbo-scholen wil dwingen het spijbelen harder aan te pakken. "Ik laat op alle mbo-scholen onderzoeken hoeveel leerlingen er echt in de klas zitten en wat die scholen eigenlijk tegen spijbelen doen. Ik heb net besloten dat ik de uitkomsten van dat onderzoek openbaar ga maken."
woensdag 03 februari 2010
Een woordvoerder van de Raad voor de Kinderbescherming heeft vandaag direct gereageerd op de uitspraken van wethouder Lodewijk Asscher voor het afschaffen van de Raad voor de Kinderbescherming.
De zegsman benadrukte dat zijn organisatie allerminst gelijk is aan Bureau Jeugdzorg. "Wij doen onderzoek als Jeugdzorg ons daar om vraagt. De Raad is geen hulpverleningsinstantie, we onderzoeken alleen of er juridische maatregelen nodig zijn. Ook noemde hij de plannen niet bepaald haalbaar: "Als Asscher de Raad wil afschaffen refereert hij aan een stelselwijziging en daarvoor moet hij bij de minister van Justitie zijn."
Asscher noemde in een interview met Vrij Nederland de opheffing van de Kinderbescherming een van de maatregelen om de bureaucratie in het welzijnswerk en de jeugdzorg te bestrijden.
Redactie Dark horse: Dit is de zoveelste stap op weg naar de totale heerschappij van Jeugdzorg: het afschaffen van de Raad voor de Kinderbescherming. Met het valse argument dat de Raad haar controlerende taak bij het werk van Jeugdzorg in de meeste gevallen toch niet uitvoert, maar klakkeloos de dossiers van Jeugdzorg overneemt. Natuurlijk pleiten ze vanuit de Jeugdzorglobby niet voor de aanscherping van die controlerende taak, maar simpelweg voor afschaffing van de Raad. Dit is het officieel maken van een praktijksituatie die nu al van onrechtmatigheid overloopt. Jeugdzorg die de ondertoezichtstelling mag uitvoeren, krijgt straks (als dit soort plannen door gaan) als enige iets te zeggen over de noodzaak van een ondertoezichtstelling, zonder controle van een onafhankelijke instantie van buitenaf. En dat is voor Jeugdzorg fantastisch, omdat ze de kinderrechter doorgaans in hun zak hebben, met hun dreigementen dat alleen zij – de zorgprofessionals - kunnen inschatten hoe ‘gevaarlijk’ een situatie is. Voor de zekerheid gaat de laffe / luie kinderrechter er in de meeste gevallen maar in mee. (Er schijnen uitzonderingen te zijn) In het hele maatschappelijke veld zien we een ontwikkeling waarbij Jeugdzorg met haar HBO-geschoolde amateurs, taken naar zich toe trekt die eigenlijk thuis horen bij universitair geschoolde psychologen en psychiaters. Niet alleen in familierechtzaken, maar ook in het strafrecht zijn het amateurisme en de persoonlijke mening van de Jeugdzorgkwakzalver in opmars. Zijn pseudo-deskundigheid wordt gecamoufleerd met een deken van ‘bijscholingscursussen’, alsof die echte deskundigheid kunnen vervangen. De overheid zelf is verantwoordelijk voor dit bedrog, want het is actief beleid om de gezinsvoogd meer in het midden te plaatsen van het jeugdhulpverleningcircus, zonder zich te storen aan de noodzaak voor (veel duurdere) deskundige diagnostiek.
TS
Niet de Raad v.d.K. zou moeten worden opgeheven, doch BJZ zelf. Dat BJZ is de slager die z'n eigen vlees keurt.
Daarmee heeft prof. Ido Weijers gelijk, en hij staat niet alleen als onafhankelijk wetenschapper!
Daarentegen zou de Raad onder de voorwaarden op http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/06/een-voorstel.html de enige dienen te zijn die onder hoogwaardige normen (met o.a. tuchtrecht en beëdiging) die al deze overgangen naar gedwongen maatregelen zou mogen onderzoeken (zonder gegevens die een machtsbeluste of ondeskundige gezinsvoogd verstrekt).
Manipulaties vanuit jeugdzorgland dienen vermeden te worden.
De BJZ-lobby wil natuurlijk wel dat de Raad verdwijnt en ze zelf hun 'vlees' mogen keuren voor meer werkgelegenheid e.d..
BJZ is hard bezig met deze fuik voor gezinnen.
Daarom zouden ouders en advocaten nog meer hun stem moeten laten horen richting politiek.
Prof. M. Bruning is wars en onwetend van de praktijk bij BJZ.:
Ondanks dat ze professor is, lijkt het erop dat ze de beperkte variabelen van de interne onderzoeken en gegevens uit BJZ als basis neemt. Dat is onterecht en in tegenspraak met onafhankelijke onderzoeken die verliepen (ook) via de cliënt.
Ook zou ze niet enkel naar de zware gevallen van multiproblem-gezinnen mogen kijken, doch moeten inzien dat bij BJZ vele gewone gezinnen in de fuik van insinuaties en manipulaties van de BJZ-werker zijn verzopen.
De Savanna-zaken worden graag door BJZ als voorbeeld genomen; echter... het ging in die gevallen juist mis omdat BJZ de kennis (deskundigheid) niet bij de zaak bracht: niet aan diagnostiek deed via een specialist die de cliënt zelf mocht zien van BJZ.
Hoe is het toch mogelijk dat Bruning kan beweren dat de rechter onderzoekt - dat is juridisch, en niet diagnostisch!?! Wat een fout van een professor! Maar ze is nog jong.
Het sociaal-werk-niveau van BJZ is te laag, en kan niet met cursusjes op universitair (diagnostisch) niveau worden gebracht, wat BJZ telkens smoest: "er moet geld bij".
Dat zegt BJZ al decennia, en we zien wat er van gekomen is ondanks de enorme verhoging van hun budget, onze belastingcenten.
Zo 'waar' maakt BJZ hun woord.
Dat Bruning in de mooipraat van BJZ trapt, waar prof. N.W. et al., 2001, in '909 Zorgen, een Onderzoek naar de Doelmatigheid van de Ondertoezichtstelling' rapporteert dat 72% van de OTS-sen NIET leidt tot verbetering, zelfs na 2 jaren. Dat is toch belabberd!
Het is verdacht dat een verbreed vervolgonderzoek (via de cliënt) op ‘909 zorgen’ -met bevindingen van gewone cliënten- niet (algemeen) bekend is. Wilde BJZ dat niet? Waarom?
Er is hier meer geschreven over de blindheid, de ondoortastendheid van rechters, en de misleidingen door BJZ naar die rechters.
Rechters zijn geen diagnosten.
En diagnostische rapporten ontbreken bij een indicatie bijna altijd. Met de smoes dat diagnose een kind zou belasten, of dat de ouders iets hebben wat BJZ dan niet bewijst met onafhankelijk onderzoek, maar met insinuaties en suggesties, met weglaten van tegenbewijs.
En ouders mogen nauwelijks praten op een zitting, en zijn dan te emotioneel om een degelijk tegenwicht te zijn tegenover de leugens (zo mogen we de insinuaties toch wel noemen?) en het weglaten van de halve waarheid, die BJZ niet kan gebruiken. ...
Men wordt toch emotioneel bij het horen van leugens over je, als ouder?! Menselijk, maar dat straft een rechter af: wees zakelijk. Maar daar vraagt de rechter niet naar.
BJZ legt nimmer de rechter uit hoe de ontwikkelingspsychologie werkt in het specifieke geval voor OTS of UHP.
Hoe kunnen ouders dan hun kind verdedigen?
En inderdaad zijn ongeregistreerde, onbeëdigde BJZ-werkers amateurs. Dat is lief gezegd. Kwakzalvers is beter gezegd.
Immers hoe weinig wordt er door BJZ met open onderzoeksvragen die de ouders accordeerden een toegesneden (integraal maar diepgaand) specialist ingehuurd???
BJZ is diagnostiek-mijdend.
En dat vindt mr. Mariëlle Bruning goed? Moet de rechter daarop afgaan? Vage normering, decennia wachten op tuchtrecht, geen beëdiging, lage beroepsethiek als het doorgaat, slappere wetgeving om de macht van de gezinsvoogd door te drijven...
Fijne jeugd-gezondheids-zorg... (zonder doorverwijs-ethiek bij BJZ).
Ik weet het niet. Ik heb zowel te maken gehad met de Nederlandse als Belgische jeugdzorg. Belgie kent geen RvdK en geen AMK. De rechten van de ouders zijn echter veel beter gewaarborgd. En er is veel minder Jeugdzorg. Op de Belgische school van mijn dochter hadden ze eigenlijk nog nooit met JZ van doen gehad. Vergelijk dat maar eens met Nederland waar in elke schoolklas wel 1 of meer kinderen zitten die te maken krijgen met deze instanties.
BeantwoordenVerwijderenUit onderzoek blijkt, in 72% van de gevallen is er geen positief effect voor de kinderen, of juist negatief effect.
BeantwoordenVerwijderenDeze groep (72%) valt ongeveer 50/50 uiteen. Daaruit volgt dat de overheid ongeveer net zoveel geld uitgeeft aan jeugd'zorg' die negatief effect heeft, als een jeugd'zorg' die wel enig positief effect heeft.
Wie verzint zulke waanzin?
Jaarlijks wordt niet alleen 2 à 3 miljard (2.000 - 3.000 miljoen!) gemeenschapsgeld verspild, er wordt tegelijk de basis mee gelegd voor nieuwe en extra (vermijdbare!) kosten nu en over 30 - 50 jaar.
We hebben het dan nog niet over alle bijkomende schade die wordt aangericht in gezinnen, zoals verlies aan arbeidsproductiviteit, gemiste belastinginkomsten en kosten van allerlei uitkeringen en zorgkosten.
Het is bekand dat de gevolgen van gebrekkige hechting en loyaliteitsproblemen zich vaak pas na 30 - 40 jaar openbaren.
Dat betekent dat de symptomen van de groep (72%) die op dit moment wordt beschadigd door de jeugd'zorg'-terreur zich pas over 30 - 40 jaar zullen openbaren, met alle zorgkosten, gemiste arbeidsproductiviteit/belastinginkomsten, en benodigde jeugdzorg voor hún kinderen die e.e.a. tot gevolg heeft!
Ga zo door Den Haag, en gij zult nog méér dan een halve eeuw BETALEN!
Iemand als Bruning is geneigd de kool en de geit te sparen. De tegenstrijdigheden die je in haar werk kunt lezen hebben te maken met haar oprechte wens om ouders en kinderen een juist kader aan te bieden maar ook om betrouwbaar en betaald te blijven door het huidige jeugdzorgsysteem waar zij haar carrière op gebouwd heeft. Niet onafhankelijk dus. Je ziet meer van dat soort enerzijds anderzijds figuren omdat ze weten dat ze er subiet uitvliegen als ze zelf al te kritisch zijn en opkomen voor ouders en kinderen. Sommige deskundigen die gearriveerd zijn en niet al te ver van hun pensioen zouden iets meer duidelijkheid kunnen bieden maar ook dan speelt de hand van de broodgever een rol en een jarenlange indoctrinatie waar ze toch maar mooi in mee zijn gegaan en daarmee medeverantwoordelijk en zichzelf ook in de beklaagdenbank kunnen manouvreren als ze openlijk stelling nemen.
BeantwoordenVerwijderen