Gisteren werd ik via de mail benaderd door een vader die iets wilde weten over het opvragen van dossiers bij het AMK en Jeugdzorg. Hij vermeldde daarbij een paar feitjes om een beeld te schetsen van zijn situatie. Een paar regeltjes waar ik bijna overheen las, brachten me tot een realisatie. Zijn kinderen hadden namelijk onder toezicht gestaan van Jeugdzorg, maar deze was - beëindigd wegens geen resultaat – want moeder werkte tegen!
Je krijgt een heel vreemde gewaarwording als je zoiets leest, maar ik ben het wel vaker tegengekomen. Het betreft dan altijd kinderen die oud genoeg zijn om zelf na te denken, zodat ze niet meer door de hersenspoeling van Jeugdzorg, zomaar van hun ouders vervreemd kunnen worden. Ook in dit geval ging het over kinderen van 13 en 14 jaar. Als ik de inhoud van de mail van vader mag geloven, gaan er nog steeds een aantal zaken niet goed bij de moeder thuis (zijn ex), maar de kinderen kunnen niet bereikt worden door het AMK / BJZ, omdat moeder niet meewerkt.
Nu is dit een zaak waar ik niet voldoende mee bekend ben, maar het is op zich al een eye-opener om te constateren dat Jeugdzorg geen uithuisplaatsing aanvraagt, in gevallen waar de kinderen oud genoeg zijn om linea-recta terug te rennen naar het ouderlijke nest. Dwangmaatregelen kunnen alleen genomen worden, als kinderen jong genoeg zijn om zich niet te kunnen verweren tegen indoctrinatie van hulpverleners. Logisch ook, want de noodzaak van ‘beschermende’ maatregelen wordt nooit met strafbare feiten onderbouwd en de enige manier om ouders te grazen te nemen zonder een normaal strafproces, is door onmondige, jonge kinderen te ‘beschermen’ tegen een vermoeden van gevaar voor een veilige ontwikkeling.
Als zelfs dat vermoeden niet meer volgehouden kan worden, wanneer kinderen met hun volle verstand kiezen voor hun vader / moeder / ouders, staat Jeugdzorg met lege handen… Dat is vervelend voor de vader die mij de mail stuurde, omdat vermoedelijk in zijn visie de kinderen ten onrechte loyaal zijn aan een ouder die ze niet de juiste opvoeding geeft. Helaas is dit wat Jeugdzorg en AMK zelf in de hand werken, met hun bemoeizuchtige, leugenachtige en vernederende behandeling van ouders. Zodra ouders aan deze instanties kunnen ontsnappen, grijpen ze hun kans.
Sven Snijer
Wat je schrijft herken ik ook in mijn verhaal toen ik mijn kinderen niet meer mocht zien omdat ik ze zou mishandelen. Moeder heeft na ge-touwtrek thuis begeleiding gehad en toen vader aan de beurt was tekende moeder niet voor begeleide omgang bij vader.
BeantwoordenVerwijderenNiemand zei: vader heeft ook recht op omgang (uitspraak rechter), het enigste wat door BJZ werd gezegd was: neem maar een advocaat en heel veel sterkte in deze situatie.
Zo kan je als verzorgende ouder de situatie altijd ziekelijk naar je hand zetten want zo is er geen "deskundige" die kan zeggen dat er niets zorgwekkends speelt tussen kinderen en vader dat het probleem ineens een andere wending geeft, die van de waarheid...
Het is heel erg dat in een dergelijke kwestie de vader te goeder trouw op de achtergrond blijft door de beloftes van een GV die niets voor elkaar krijgt. Niet waar gemaakte beloftes, verkeerde voorstelling van zaken en misleiding voeren de boventoon. En de vader??? Die krijgt een keus: Accepteren of voor duizenden euro's weer een juridisch gevecht voeren die hij al meerdere malen heeft verloren door de andere Jeugdzorg instantie... de RvdK. En zo houden de instanties BJZ, AMK, RvdK en de rechtbanken deze situaties in stand...
BeantwoordenVerwijderen